داستان پرغصه عسلویه

فرزانه احمدی

یک فنس کشیده شده است، اما شهر به دو قسمت تقسیم شده: آن سوی فنس و این سوی فنس. آن سوی فنس صنایع بزرگ و ثروت قرار دارد و این سوی فنس بی‌آبی و آلودگی و بی‌برقی.

آن سوی فنس، گاز استخراج می‌شود و پتروشیمی‌ها قرار دارند، ثروت عظیمی که هر روز برای ایران ارزش افزوده تولید می‌کند و ارز می‌آورد.
این سوی فنس اما زندگی شکل دیگری دارد. مردم سهم کمی از صنایع بزرگ آن سوی فنس می‌برند. زندگی به سختی می‌گذرد، در هر شبانه روز گاهی آب تا چندین ساعت قطع می‌شود و در گرمای شرجی جنوب گاه دو ساعت در روز برق ندارند.

اینجا عسلویه است. شهری که نامش برای همه یادآور کار و درآمد است، نشان پولسازی و صنایع بزرگ. منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی با 14 هزار هکتار زمین اینجا نزدیک به خانه‌های مردم ساخته شده است. برای مردم اما در بر پاشنه دیگری می‌چرخد.

طبق سرشماری سال 95 شهرستان عسلویه بیشتر از 70 هزار نفر جمعیت دارد که احتمالا در این سال‌ها افزایش هم پیدا کرده است. این جمعیت اما با امکانات کمی زندگی می‌کنند. یکی از مهمترین آنها کم‌آبی است.

فقط چند ساعت در شبانه‌روز آب هست

یک خبرنگار در عسلویه به عصر ایران گفت: کم‌آبی در عسلویه بسیار شدید است، به خصوص در پرجمعیت‌ترین شهر منطقه یعنی نخل تقی مشکل تامین آب وجود دارد، این در حالی است که فاصله این شهر با منطقه ویژه اقتصادی تنها یک فنس یعنی چند متر است.
عبدالصمد محمدی ادامه داد: فشار آب کم است و علاوه بر آن میزان آب مورد نیاز شهر هنوز با جمعیت سال 85 سنجیده و اختصاص داده می‌شود، در حالی که در سال‌های گذشته جمعیت افزایش پیدا کرده است.

او افزود: این موضوع باعث شده است که مردم عسلویه در طول روز با قطعی آب مواجه باشند، به طوری که در بعضی مناطق آب فقط چند ساعت وصل می‌شود.
او تاکید کرد: مشکلات دیگری هم وجود دارد، برای مثال شرکت‌های اقتصادی وقتی به عسلویه آمدند فقط منطقه استقرار خود را تغییر و توسعه دادند و فکری برای آموزش نکردند. عسلویه منطقه مرزی و محروم به حساب می‌آمد و نیروی ماهر در آن کم بود.
این خبرنگار ادامه داد: به دنبال استقرار شرکت‌ها در این شهرستان، از همان ابتدا مشخص بود که در سال‌های بعد به نیروی انسان زیادی احتیاج خواهد بود، با این حال  توجهی به آموزش مردم بومی صورت نگرفت.

محمدی بیان کرد: کیفیت آموزش در مدارس هم نیاز به ارتقا دارد و در سطح مطلوبی نیست، این در حالی است که شرکت‌های حاضر در منطقه می‌توانند به عنوان مسوولیت اجتماعی در بالا بردن سطح آموزش کمک کنند چراکه بسیاری از این دانش‌آموزان در نهایت در همین شرکت‌ها استخدام می‌شوند.

بیکاری در میان جوانان شهر پر از صنعت عسلویه

این فعال اجتماعی اظهار کرد: متاسفانه آمار شفافی از میزان استفاده از نیروهای بومی در شرکت‌های فعال در عسلویه داده نشده یا آمارها توسط خود شرکت‌ها اعلام شده است، نه یک منبع رسمی کشور. با این حال ادعا می‌شود که استفاده از نیروهای بومی بیش از 50 درصد است.

محمدی تصریح کرد: بسیاری از جوانان جویای کار، گاهی تا چند ماه بیکار می‌مانند.
محمدی درباره وضعیت بهداشت و درمان در عسلویه گفت: حدود ده سال قبل پس از مطالبه‌گری و درخواست زیاد از سوی مردم یک بیمارستان تامین اجتماعی در عسلویه راه اندازی شد. با این حال این بیمارستان هم نیاز به ارتقا و امکانات بیشتری دارد و جوابگوی جمعیت نیست.

او عنوان کرد: قرار بود یک بیمارستان سوانح سوختگی هم ساخته شود که متاسفانه بعد از مدتی متوقف شد، در حالی که با توجه به صنایع موجود، احتمال وقوع حوادث زیاد است و ساخت این بیمارستان بسیار ضروری است.

محمدی بزرگترین مشکل عسلویه را آلودگی ناشی از صنایع دانست و گفت: در یک منطقه جغرافیایی کوچک تعداد زیادی واحد تولیدی وجود دارد که آلودگی زیادی ایجاد می‌کنند و تنها یک فنس با منطقه مسکونی فاصله دارند و به دلیل جهت وزش باد آلودگی به شهر وارد می‌شود.
او بیان کرد: آلودگی هم به شکل‌های مختلف ظاهر می‌شود، در بعضی وقت‌ها آلاینده‌ها بوی بدی تولید می‌کنند و گاهی باعث تنگی نفس می‌شوند.

جنوبی‌ها از برق نیروگاه‌های خودشان محرومند

فعال اجتماعی در عسلویه نیز وضعیت زندگی در این شهر را برایم توصیف کرد. صدای خسته او گویای همه چیز بود: عسلویه آب ندارد. در هر 48 ساعت فقط چند ساعت آب وصل می‌شود که آن هم با فشار خیلی پایین است.
زارعی ادامه داد: مدیریت نادرست بر منابع آبی باعث شده که کل منطقه عسلویه با این مشکل دست به گریبان باشد.

او گفت: برای استفاده از آب باید پمپ به کار ببریم که وقتی برق قطع می‌شود پمپ هم از کار می‌افتد. در گرمای جنوب کشور هر روز برق قطع می‌شود. در این شرایط کار و زندگی بسیار سخت است.
او تاکید کرد: در زمستان به اهالی جنوب گفته می‌شود گاز کمتری مصرف کنند تا سایر نواحی که هوا سردتر است با قطعی گاز مواجه نشوند، اما در تابستان سخت که جنوب کشور نیاز به برق بیشتری دارد، باز هم قطعی اتفاق می‌افتد.

این فعال اجتماعی عنوان کرد: این در حالی است که مناطق جنوبی بخش زیادی از برق کشور را تامین می‌کنند اما خودشان از این نعمت در شرایط سخت آب و هوایی بی بهره هستند.

زارعی گفت: آب مورد استفاده عسلویه از سد کوثر و با طرحی به نام محرم تامین می‌شود، مسیر لوله‌گذاری به این صورت است که از عسلویه می‌گذرد و به پارسیان می‌رود. نکته جالب اینجا است که همه روستاهای بعد از عسلویه در کل شبانه‌روز آب دارند اما خود عسلویه که منبع در آن است، بی‌آب مانده.

اهالی باید برای درمان 400 کیلومتر تا شیراز بروند 

این فعال اجتماعی بیان کرد: بیمارستان‌ها در عسلویه در بیشتر رشته‌ها، پزشک متخصص ندارند و یا متخصص چند هفته یک بار می‌آید که جوابگوی جمعیت نیست. مردم مجبورند برای درمان 400 کیلومتر تا شیراز بروند که بیمارستان‌های بیشتر با امکانات مناسب دارد.
محمدی عنوان کرد: در کل شهر «چاه مبارک» تنها یک مطب دندانپزشکی وجود دارد.

این فعال اجتماعی درباره مزایای صنایع برای عسلویه گفت: اشتغالزایی صورت گرفته است اما معمولا حضور بومی‌ها در جایگاه‌های مدیریتی کم است و شاید بتوان گفت در این زمینه تبعیض وجود دارد.
زارعی تاکید کرد: سال گذشته معاون وزیر بهداشت گفته بود در عسلویه مادران به فرزندانشان شیر ندهند چراکه میزان فلزات سنگین در شیر مادران این منطقه بین 10 تا 20 برابر بیشتر است.

او بیان کرد: این موضوع خودش وضعیت آلودگی در عسلویه را نشان می‌دهد. رییس جمهورهای مختلف دستور رسیدگی ویژه داده‌اند اما آلایندگی فلر تا به حال رفع نشده است.
او درباره وضعیت آموزش گفت: از سال 94 تاکنون ساختمان 12 مدرسه در عسلویه به دلیل کمبود بودجه ناتمام مانده‌ است. کمبود بودجه در شهری که منطقه اقتصادی مهمی در آن قرار دارد خنده‌دار است.

منبع: عصرایران