92658
به گزارش خلیج فارس؛ یکی از معروف ترین ماجراهای تاریخ اسلام، خرید ملکی گرانقیمت توسط یکی از مقامات قضایی دوران حکومت امام علی علیه السلام بود و واکنش ایشان. شریح بن حارث، قاضی منصوب خلیفه دوم در کوفه بود که حضرت علی علیه السلام می خواستند او را عزل کنند ولی کوفیان گفتند که ما بدین شرط با تو بیعت کرده ایم که منصوبان قبلی را تغییر ندهی که این قصه البته سر دراز دارد و موضوع بحث حاضر نیست. بلکه این نوشتار مستند به تاریخ، آگاه باشی است به مسوولان نظام که یادشان بیفتد وقتی به نام دین بر منصب های حکومتی می نشینند، باید به الزامان دینی آن هم پاینبد باشند و الا آنان نیز مخاطب عتاب و نکوهش حضرت علی علیه السلام خواهند بود.
روايت شده است كه قاضی شريح بن حارث خانه اى به هشتاد دينار خريدارى كرد، خبر اين قضيه به آن حضرت رسيد، امام عليه السلام شريح را فرا خواند و به او چنين فرمود: “به من خبر رسيده كه خانه اى به قيمت هشتاد دينار خريده اى و براى آن قباله و سندى نوشته اى و بر آن گواهانى گرفته اى”.
شريح عرض كرد: آرى چنين بوده است اى امير مؤمنان!
مرحوم انوشیروان ارجمند در فیلم رستاخیز در نقش قاضی شریح
امام علي عليه السلام نگاهى خشم آلود به او كرد سپس چنين فرمود: اى شريح! بدان به زودى كسى به سراغت مى آيد كه نه به قباله ات نگاه مى كند و نه از شهودت مى پرسد تا تو را از آن خانه آشكارا خارج كند و تنها به قبرت تحويل دهد.
البتّه اينها همه در صورتى است كه خانه را از مال حلال و طيّب و طاهر خريده باشد و اگر از مال حرام يا مشكوك باشد، مصيبت بزرگتر است، لذا امام علي عليه السلام در ادامه اين سخن به اين نكته اشاره كرده مى فرمايد: اى شريح! نگاه كن نكند اين خانه را از غير مال خود خريده باشى يا بهاى آن را از غير مال حلال پرداخته باشى كه هم دنيا را از دست داده اى و هم آخرت را (فَانْظُرْ يَا شُرَيْحُ لَا تَكُونُ ابْتَعْتَ هَذِهِ الدَّارَ مِنْ غَيْرِ مَالِكَ ، أَوْ نَقَدْتَ الثَّمَنَ مِنْ غَيْرِ حَلَالِكَ! فَإِذَا أَنْتَ قَدْ خَسِرْتَ دَارَ الدُّنْيَا وَ دَارَ الْآخِرَةِ).
جمله «قَدْ خَسِرْتَ دَارَ الدُّنْيَا» ممكن است اشاره به اين باشد كه مال حرام آثار وضعيّه نامطلوبى دارد و باعث بدبختى انسان مى شود، همان گونه كه در كلمات قصار حضرت آمده است كه: «اَلْحَجَرُ الْغَصْبِ فِى الدّارِ رَهْنٌ عَلى خَرابِها» (يك سنگ غصبى در ساخت خانه، گروگانِ ويرانى آن است) و يا اشاره به آن است كه اگر از چنين اموال حرامى خانه خريده باشى ممكن است به زودى رسوا شوى و خسران دنيا علاوه بر آخرت دامان تو را بگيرد…
آگاه باش اگر وقت خريد خانه پيش من آمده بودى براى تو قباله اى مانند اين قباله (كه در زير بيان ميشود) مى نوشتم كه به خريد اين خانه حتی به یك درهم نیز رغبت نمى كردى، و قباله اين است:
اين خانه اى است كه خريده است، بنده خوار و پست از مُرده اى كه (كسي كه حتما خواهد مرد) از خانه اش بيرون شده براى كوچ به خانه آخرت…
اين خانه داراى چهار حدّ و گوشه است:
حدّ اوّل به پيش آمدهاى ناگوار (خرابى، بيمارى، گرفتارى، دزدى) منتهى مي شود.
حدّ دوم به موجبات اندوه ها (مرگ عزيزان، از دست رفتن خواسته و سرمايه ها)
حدّ سوم به خواهش و آرزوى تباه كننده
و حدّ چهارم به شيطان گمراه كننده، و درب اين خانه از حدّ چهارم باز مي شود.
اين شخص چنين خانه ای را خريد به بهاى “خارج شدن از ارجمندى قناعت و داخل شدن در خوارى و کراهت”… .