آقای جلیلی! آغل در ذهن شماست، ایران حرم است

خلیج فارس: روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: قدر بدانید این واقعیت نمایان را و حرمت در کلام کنید. کدام ادب به شما اجازه می‌دهد که از کلمات سخیفی استفاده کنید که شایسته بهایم است؟ کسی از شما بهای این جسارت را مطالبه نمی‌کند؟

باید برای برخی افراد و رسانه‌ها به زبانِ این آیه شریفه سخن کرد که؛ “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا؛‌ ای کسانی که (به زبان) ایمان آورده‌اید، (به حقیقت و از دل هم) ایمان آورید!” ‌ای انقلابی‌ها! انقلابی شوید.‌ای رسانه ملی! ملی شو! ملت هم قریب به 90 میلیون نفر است با سلایق و باورها و زبان‌ها و نژادها و حتی ادیان و مذاهب گوناگون. همه با هم “ملت” می‌شوند. رسانه وقتی همه این‌ها را در برنامه‌ریزی‌های خود لحاظ کند می‌شود ملی.

رسانه‌ای که هشت میلیون از جمعیت ملت را مخاطب خود بخواند و بخواهد، به همین اندازه می‌تواند ملی باشد نه در تراز ملت 90 میلیونی. این نگاه است که وطن را به “آغل” مثال می‌زند و الا ایران را باید به حرمت مردمانش به حرم تمثیل کرد و برحذر بود از هر خوانشی جز این. قهر مردم با رسانه‌های رسمی را چنین باید پایان داد. با دیدن همه سلایق و گونه‌های فکری. رسانه‌ها بیت المال هستند مثل بودجه. نمی‌شود برخی‌ها را خاص‌تر دید و برخی را اصلاندید. هرچه تا کنون چنین بوده و شده بس است.

امروز باید به ملت برگردید همان‌طور که ملت پای ایران و جمهوری اسلامی ایستاد. باید پای کار ملت بایستید و به خواست شان احترام بگذارید. از این مسیر می‌توان دشمن را در حوزه رسانه‌ای ناکام گذاشت. باید فضا برای کارشناسان مختلف باز شود.

چهره‌های ملی باید به رسانه ملی راه داشته باشند. ملکِ طلقِ یک جریان نیست که مدام چهره‌های خود را پرزنت کند. آن هم افرادی که پیش‌بینی‌های‌شان ضریب خطایش بیشتر از گفتار درست است. ما روزهای سخت‌تری در پیش داریم. به ویژه حوزه رسانه که دشمن می‌خواهد کار ناتمام خود در میدان را در این عرصه تمام کند. هوشیاری می‌خواهد مدیریت رسانه. شرح صدر می‌خواهد نه خودبینی. نه خودزنی. هوشیار باشیم. “آتش، بس” شده است اما “دشمن، بس” نشده است. هستند و بیشتر از پیش کارمی کنند. پوشیده و در پوشش غیرت ورزی و انقلابیگری حرف می‌زنند اما نتیجه آن دشمنی و ضدانقلابیگری است.

امروز هرکس تیغ انشقاق در وحدت ملی بگذارد خائن است حتی اگر خود را خادم بخواند. وحدت شکنی، صاف کردن خاکریز انقلاب و صاف کردن جاده برای دشمن است. هوشیار و باز هم هوشیار باشیم.