آقای وحید جلیلی، با دشمن فرضی می‌جنگی؟

روزنامه خراسان نوشت: آقای وحید جلیلی قائم مقام صداوسیما و مسئول اصلی محتوا در آن سازمان در یک برنامه گفته است که «اینا میگن انسجام اجتماعی یعنی جمع بشیم و همگی با هم از آمریکا بترسیم».

این یک ترفند قدیمی آقای جلیلی است که در زمانی که باید پاسخگوی مسئولیت خود پس از چند سال باشد، دشمنی فرضی از منتقدین می‌سازد و با آن دشمن می‌جنگد. در منطق به این شکل از مغالطه «پهلوان پنبه» می‌گویند. یعنی حرفی که کسی نزده را به شخصی یا گروهی بچسبانید و به جای حرف واقعی آنان، حرف غیرواقعی و ذهنی خود را مورد حمله قرار می‌دهد.

آقای جلیلی باید به ما بگوید که دقیقا کدام بی عقلی گفته است که باید هسته مرکزی همبستگی و انسجام ملی را «ترس از آمریکا» قرار دهیم؟ درست است که گروهی از اصلاح‌طلبان تندرو هنوز هم دل در گروی مذاکره با آمریکا دارند اما ما از میان همان‌ها هم نشنیدیم که کسی چنین حرف به غایت بی‌معنایی بزند.

آیا بهتر نیست آقای جلیلی به جای جنگیدن با دشمنان ذهنی و فرضی خود، با دشمنان واقعی این کشور بجنگد؟ جنگ با آن دشمنانی که هدف اول‌شان برای این روزهای کشور، شکستن همبستگی ملی حول «ایران» است. آیا بهتر نیست صداوسیما به سمت ایجاد ابعاد مفهومی ایران قوی برود و همبستگی شکل گرفته بعد از جنگ ۱۲ روزه را در این مسیر قرار دهد؟

متاسفانه عملکرد چهار ساله آقایان جبلی-جلیلی عموما برخلاف این مسیر بوده و صداوسیما در موضوعات مختلف وضعیت بدتری نسبت به گذشته دارد. آمار منتشرشده از میزان استقبال مخاطبان از سریال‌های شهریور که همگی زیر ۱۰ درصد بوده چه معنایی جز شکست سیاست‌های انحصاری این آقایان دارد؟

آیا وقت اصلاح رویه‌های اشتباه و پاسخگویی درباره این وضعیت وخیم نرسیده؟ شاید زمان آن باشد که جماعت اصطلاحا عدالت‌خواه این اخلاق عدم پاسخگویی را کنار گذاشته و از متهم کردن منتقدان به سخنان غیرواقعی دست بردارند؟ البته باید بیشتر درباره نکات مفهومی و تفسیری آقای جلیلی در آن برنامه هم صحبت کرد و نشان داد این گونه نگرش‌ها چگونه دایره انقلابی‌گری و وطن‌خواهی را تنگ می‌کند.