آقای پزشکیان، از خانم فرزانه صادق یاد بگیرید!

خلیج فارس:مگر در ماجرای سفر خانوادگی وزیر راه به کیش، خود همین شرکت فرودگاه ها چیزی مشتی اباطیل تحویل مردم داده بود که حالا انتظار دارد مردم حرف های جدیدش را درباره ماجرای فرودگاه اردبیل باور کنند؟

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از عصرایران؛ روز گذشته ، خبری تلخ و شرم آور در رسانه ها منتشر شد: وزیر راه می خواست با هواپیما از فرودگاه اردبیل به تهران برود. بعد از این که به گیت بازرسی می رسد، به او می گویند کیف او نیز باید مانند سایر مردم بازرسی شود. وزیر برآشفته می شود و امتناع می کند… و بعد از بازگشت به تهران،  بلادرنگ، مدیر فرودگاه را عزل می کند!

اما خبری که در توضیح و توجیه ماجرای دیروز منتشر شد، نه تنها از تلخی و خجالت بار بودن خبر دیروز نکاست که بر آن افزود؛ شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران اطلاعیه داده و بدون توجه به آنچه در افکار عمومی می گذرد، مدعی شده که این یک تغییر عادی بوده است و در اتتهای بیانیه اش نیز شاهکار کرده  است: “در روزهای اخیر، اجلاس سه‌جانبه ایران، روسیه و جمهوری آذربایجان با حضور وزرای سه کشور در باکو برگزار شد…انتشار گسترده برخی محتواهای حاشیه‌ای در فضای مجازی توسط رسانه‌های معاند صهیونیستی و همراهی برخی کانال‌های خبری در همین بازه زمانی، تلاشی برای کمرنگ جلوه دادن اهمیت این رویداد راهبردی تلقی می‌شود. در پایان، شرکت فرودگاه‌ها از مخاطبان و رسانه‌ها درخواست کرد که اخبار و اطلاعات را صرفاً از مراجع رسمی دریافت و دنبال کنند تا از انتشار شایعات و برداشت‌های نادرست جلوگیری شود.”

در این باره نکات زیر قابل توجه است:

1 – هنوز ماجرای سفر پرماجرای خانم وزیر و خانواده اش به کیش برای مردم شفاف سازی نشده است که فزرانه صادق، جنجال دیگری این بار در اردبیل آفریده است.

اگر در آن ماجرا، رئیس جمهور ورود و وزیرش را به خاطر سوء استفاده از بیت المال توبیخ و برکنار می کرد، هم سریال جنجال سازی های سرکار خانم قطع می شد، هم هشداری به دیگر مسوولان بود و هم مردم به چشم خود می دیدند که پزشکیان به نهج البلاغه ای که بارهای بدان استناد کرده، در عمل هم پایبند است.

هیچ کدام از این ها رخ نداد و در عوض، اطرافیان و منصوبان وزیر، شروع کردند به دروغ گفتن و ضد و نقیض بافتن که پولش را داده ، یا بعدا می دهد و از این حرف ها که در آرشیو اخبار موجود است.

هنوز هم جا دارد قوه قضائیه آن ماجرا را پیگیری کند و نگوید سفر یک میلیارد تومانی به کیش در برابر اختلاس های  میلیارد دلاری، گم است؛ چه آن که فراتر از بحث مالی ماجرا، اعتمادی است که چنین کارهایی موریانه وار، آن را می خوردند و پایه های مُلک را سست می کنند.

2 – مسعود پزشکیان از فرزانه صادق یاد بگیرد. خانم وزیر به محض این که تصور کرد مدیر زیردستش خطایی مرتکب شده است او را برکنار کرد (هر چند که در این ماجرا، تقصیری متوجه مدیر فرودگاه نبوده است). اگر رئیس جمهور  برخورد با مدیران خاطی را از وزیرش یاد بگیرد، باید همین امروز خود او را عزل کند. اگر هم اهل یادگیری نیست، که هیچ!

3 – در بیانیه شرکت فرودگاه ها آمده است: مطابق قوانین و دستورالعمل‌های رسمی، بازرسی وسایل همراه شخصیت‌های کشوری از جمله اعضای هیئت دولت، وزرا و مقامات عالی‌رتبه، تابع ضوابط مشخص و مصوب مراجع ذی‌صلاح انجام می‌شود.

این که مفاد این دستورالعمل چیست، موضوعی ثانویه است. گیریم که نباید کیف وزیر بازرسی می شد ولی به هر علتی، تیم امنیت فرودگاه خواسته اند آن را ببینند. شاید به لحاظ امنیتی ضرورتی خاص در این باره پیش آمده بوده است؛ شاید هم از سر بدسلیقگی، بی اطلاعی و یا حتی لجاجت خواسته اند کیف او را هم مانند سایر مسافران بازرسی کنند. چه اشکالی داشت خانم وزیر کیفش را در اختیار خانم های کادر امنیت فرودگاه قرار می داد تا نگاهی به محتویاتش کنند؟ مگر چیز خاصی در کیفش بود که نباید کسی می دیدش؟! آیا عاقلانه نبود که خانم وزیر ترتیبات امنیتی را طی کند و بعد از بازگشت به تهران، موضوع را از طریق روسای آنان پیگیری کند؟! کسی که در این حد تدبیر نداشته باشد، آیا شایسته وزارت است؟!

وانگهی چرا مسوولان ما فکر می کنند تافته جدا بافته اند؟ مثلاً خانم وزیر چه فرقی با خانم دیگری که مسافر آن پرواز بود دارد که کیف آن یکی بازرسی شود و به این یکی نتوانند بگویند بالای چشمت ابروست؟!
از آقای پزشکیان می پرسیم: این است وزیر تراز نهج البلاغه؟!

4 – همه می دانیم که امنیت فرودگاه ها در لایه اول با نیروی انتظامی است و در لایه دوم با سپاه ؛ هیچ کدام شان نیز تحت امر مدیر فوردگاه نیستند بلکه مستقیماً از فرماندهان خود دستور می گیرند. گیریم که کادر امنیت خطا کرده اند، چه ربطی به مدیر دارد؟ چون خانم وزیر نمی توانسته با نیروهای نظامی و انتظامی فرودگاه برخورد کند، باید دق دلی اش را سر مدیری خالی کند که در این ماجرا، نه سر پیاز است و نه ته پیاز؟!

به جناب پزشکیان که در سازمان ملل شعر می خواند که “گنه کرد در بلخ آهنگری ، به شوشتر زدند گردن مسگری” عارضم که برای یافتن مصادیق شعر، دور دنیا نگردد و پرونده فرودگاه اردبیل را بازخوانی کند!

5 – نمی دانم اگر این صهیونیست ها و آمریکا را از مسوولان بگیرند، بی عرضگی ها، سوء مدیریت ها و خبط و خطاهایشان را می خواهند بیندازند گردن کی؟!

وزیر راه زیر بار بازرسی کیفش در فرودگاه نرفته – به درست یا غلط – و بعد مدیرش را برکنار کرده – باز هم به درست یا غلط – این چه ربطی به صهونیست ها دارد و شرکت فرودگاه ها به چه حقی رسانه هایی که اطلاع رسانی کرده اند را “رسانه های معاند صهیونیستی” نامیده است؟!

تازه، با نیت خوانی، رسانه ها را متهم به تلاش برای کمرنگ سازی “اهمیت این رویداد راهبردی” ( اجلاس سه جانبه) کرده اند! که در پاسخ گفت اولاً دستاورد این رویداد راهبردی چه بوده است؟ و ثانیاً آیا وزیر داد و قال راه انداخته و “اهمیت این رویداد راهبردی” را به حاشیه برده یا رسانه هایی که فقط آنچه وزیر مرتکب شده را گزارش کرده اند؟!

6 – طنز ماجرا اینجاست که نوشته اند: “در پایان، شرکت فرودگاه‌ها از مخاطبان و رسانه‌ها درخواست کرد که اخبار و اطلاعات را صرفاً از مراجع رسمی دریافت و دنبال کنند تا از انتشار شایعات و برداشت‌های نادرست جلوگیری شود.”

وقتی مراجع رسمی مانند همین روابط عمومی شرکت فرودگاه ها به جای اطلاع رسانی درست و دقیق، رسالت خود را ماستمالی کردن خطاهای رؤسایشان قرار داده اند، چرا مردم باید رسانه ها را واگذارند و به آسمان و ریسمان بافتن های امثال ایشان مراجعه کنند؟  مگر در ماجرای سفر خانوادگی وزیر راه به کیش، خود همین شرکت فرودگاه ها چیزی مشتی اباطیل تحویل مردم داده بود که حالا انتظار دارد مردم حرف های جدیدش را باور کنند؟

واقعاً درباره شعور مردم چه فکر کرده اند؟

7 – برخی رسانه ها نوشته اند فرزانه صادق که در فرودگاه اردبیل عصبانی شده بود، گفته است: درِ این فرودگاه را گِل می گیرم!

ما نمی دانیم چنین جمله سبکی را گفته است یا نه ولی به رئیس جمهور هشدار می دهیم اگر جلوی برخی وزیرانش را نگیرد، حتماً درِ دولتش را گِل خواهند گرفت!

من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم

تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال