محمد شاکری مطلق
با پایان شمارش آرا و معرفی رسمی منتخبین دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از استان، برآن شدم تا با ذکر نکاتی، برخی از لایه های نادیده یا کمتر دیده شده آن را در حوزه انتخابیه دشتی و تنگستان نمایان سازم.
قبل از دعوت شما برای خوانش آن، ذکر این گزاره ضروریست که در این نماسازی سعی شده برای روشنگری مطلوب و شناخت جامع تر، مقایسه کلی نیز با سایر حوزه های انتخابیه استان صورت گیرد.
انتخابات دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی، هفتمین دوره ای است که تحت عنوان حوزه انتخابیه «دشتی و تنگستان» انتخابات در آن برگزار شد.
در ادوار اول تا سوم مجلس به نام حوزه انتخابیه رودباران (شهرستان های دشتی، تنگستان، دیر و کنگان) چهارم و پنجم به نام حوزه انتخابیه «دشتی، تنگستان، دیر و کنگان» و از دوره ششم تا دوازدهم به عنوان حوزه «دشتی و تنگستان» شناخته می شود
نکاتی از انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه دشتی و تنگستان
طبق آمار، سردار شهید سید میربهزاد شهریاری با کسب 84.4 درصد آرا در انتخابات دوره اول بالاترین درصد آرا و سید کمال الدین شهریاری با 54.308 رای در انتخابات دوره دهم بیشترین میزان رای را کسب کرده اند.
کمترین تعداد آرا در ادوار انتخابات نیز متعلق به غلامحسین زارعی منتخب دوره دوازدهم می باشد.
با بررسی اجمالی تاریخچه انتخابات در این حوزه انتخابیه، شاهد آن هستیم که برخی نامزدهای مطرح طی دو دوره یا بیشتر با عدم اقبال رای دهندگان برای پوشیدن ردای نمایندگی روبرو شدند.
سید کمال الدین شهریاری در چهار دوره (دوم، پنجم، ششم و هفتم)، بعد از ایشان مرحوم حسین حق شناس در سه دوره (اول، دوم و سوم)، غلامحسین کرمی در سه دوره (ششم، هفتم و دوازدهم)، عبدالصمد دولاح در سه دوره (هشتم، نهم و یازدهم) و ماشاءالله قطب الدینی در دو دوره (هشتم و نهم) صاحب تجربه مشابه بوده اند. بی تردید آسیب شناسی ابعاد مختلف آن ضروری، اما محور این یادداشت نیست.
در دو دوره اول و سوم انتخابات مجلس که این حوزه رودباران نام داشت (شهرستان های دشتی، تنگستان، دیر و کنگان) شاهد به دور دوم کشیده شدن انتخابات بوده ایم. در دور اول شهید شهریاری با احمد زاهدی و در دور سوم سید کمال الدین شهریاری با علی آل بویه به رقابت دوباره پرداختند.