به بهانه تغییرات مدیریتی اخیر استان

رئیس بزرگ‌ترین و مهم‌ترین دانشگاه استان و مدیرکل ورزش و جوانان، همزمان با تعطیلات آخر هفته گذشته، در سکوت و بی خبری مخاطبان اصلی این دو مجموعه یعنی جوانان و دانشجویان، منصوب شدند.

تغییرات صددرصدی در همه سطوح مدیریتی، با روی کار آمدن دولت‌های جدید، به امری مرسوم و تکراری تبدیل شده است. با وجود آنکه اصل تغییر در برخی موارد اجتناب‌ناپذیر است، آنچه ضرورت بازنگری جدی دارد، نحوه‌ی اجرای این تغییرات است.

در کشور ما، اغلب در استقبال از مدیران جدید پرشور هستیم، اما در بدرقه‌ی مدیران پیشین، کم‌فروغ و بی‌اعتنا. به ندرت مدیری را به یاد می‌آوریم که با احترام و عزت جایگاه خود را به جانشینش واگذار کرده باشد. این خلأ در انتقال صحیح و منظم مسئولیت‌ها، باعث می‌شود مدیر جدید حداقل شش ماه از دوران تصدی خود را صرف شناخت وضعیت موجود کند. در نتیجه، اغلب پروژه‌ها و برنامه‌های مدیر پیشین متوقف شده یا نادیده گرفته می‌شود، چراکه هیچ سازوکار مشخصی برای انتقال برنامه‌ها به مدیر جدید وجود ندارد.

البته هدف این نوشتار، پرداختن صرف به این رویه‌ی ناصواب مدیریتی نیست؛ بلکه با توجه به تغییرات اخیر در مدیریت دو نهاد کلیدی استان در حوزه‌ی جوانان، این اتفاق را بهانه‌ای قرار داده‌ایم برای نگاهی دوباره به نقش دولت و حاکمیت در قبال جوانان، که به‌حق موتور محرکه‌ی جامعه هستند:

جوانان، موتور محرک توسعه پایدار در هر جامعه‌ای هستند. کشوری که جوانانش را باور نکند، برنامه‌ای برای آموزش، پرورش و به‌کارگیری آنان نداشته باشد، و جسارت و انگیزه ذاتی این قشر را نادیده بگیرد، بی‌تردید از قافله پیشرفت باز خواهد ماند.
با وجود این جایگاه مهم، گاهی با شگفتی شاهد کم‌توجهی به جوانان و دستگاههای حاکمیتی مرتبط با آنها هستیم؛ مانند تکریم و معارفه مدیران دو نهاد کلیدی مرتبط با جوانان – اداره‌کل ورزش و جوانان و دانشگاه خلیج فارس – آن هم در سکوت رسانه‌ای و در روز تعطیل. این در حالی‌ست که دانشگاه خلیج فارس با بیش از ۸ هزار دانشجو، کانون پرورش نخبگان جوان است و اداره‌کل ورزش و جوانان نیز با بیش از ۷۰ هزار ورزشکار ساماندهی‌شده (و ده‌ها هزار ورزشکار آماتور)، مسئول رشد فکری، جسمی و اجتماعی نسل جوان این دیار است.

با توجه به تنش های سیاسی بین نمایندگان استان در مجلس و مدیریت ارشد استان شاید این شیوه تغییرات قابل توجیه باشد اما اهمیت و جایگاه این دونهاد به خصوص در حوزه جوانان این ضرورت را ایجاد میکرد که این تغییرات هم در زمان بهتر و هم با توجه و اهمیت بیشتری صورت میگرفت.(حداقل با توجه به در پیش بودن هفته دولت، بی تردید بررسی عملکرد این دو دستگاه در هفته دولت تحت تاثیر این تغییرات مدیریتی قرار خواهد گرفت در صورتی که دانشگاه خلیج فارس بعنوان دستگاه برتر کشور در جشنواره شهید رجایی سال قبل شناخته شده است).

از سویی دیگر، دو نهاد مهم در عرصه سیاست‌گذاری جوانان – ستاد ساماندهی امور جوانان و شورای عالی ورزش – طی یک سال گذشته، حتی یک جلسه را در استان ما برگزار نکرده‌اند. استاندار بعنوان نفر اول اجرایی استان مسوول مستقیم این ستاد و شورای تاثیر گزار برای جوانان است. این تعلل و بی‌برنامگی در شرایطی رخ می‌دهد که همچنان جای خالی مشاور جوان استاندار نیز در ساختار مدیریتی استان احساس می‌شود.

جامعه‌ای که به جوانانش میدان ندهد، آن‌ها را در نقش‌های کلیدی نبیند و صدای آنان را در سیاست‌گذاری نشنود، چگونه می‌خواهد امید را زنده نگه دارد؟

امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند جوان‌گرایی واقعی، نه شعاری، هستیم. جوانان نه‌تنها نیروی کار آینده‌اند، بلکه با جسارت، خلاقیت، و انگیزه، می‌توانند در حال نیز نقش‌آفرین باشند؛ اگر بخواهیم، اگر برنامه داشته باشیم، اگر اعتماد کنیم.

از مسئولان انتظار می‌رود در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با جوانان، شفاف، مشارکتی و مسئولانه عمل کرده و زمینه‌های گفت‌وگو، همفکری، آموزش، توانمندسازی و حضور مؤثر آنان در عرصه‌های مختلف را فراهم آورند.

جوانان، سرمایه‌های امروز و آینده‌اند؛ آنان را نباید به حاشیه راند.