خانم وزیر! پس چه شد اسناد پرداخت هزینه سفر؟

خلیج فارس:چند روز پیش، امیر حسین ثابتی، نماینده اصولگرای مجلس که در تقسیم بندی های سیاسی، جزو طیف تندروها محسوب می شود، سندی را رو کرد که برغم اختلافی که با دیدگاه های سیاسی او داریم، کارش را مصداق عمل به وظایف نمایندگی خواندیم و الان نیز بر همین باوریم چرا که ملاک، نه افراد که سخنان و اعمال شان است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از عصر ایران؛او در سندی ادعا کرد که وزیر راه و شهرسازی به همراه چند نفر از اعضای خانواده و بستگانش به هزینه سازمان هواپیمایی – از زیر مجموعه های وزارت راه – به کیش رفته و هزینه چند صد میلیون تومانی این سفر از بیت المال پرداخت شده است.

در پاسخ، وزارت راه و شهرسازی ضمن پذیرش اصل سفر اعلام کرد: «سفر انجام‌شده، سفری کاملاً شخصی و خانوادگی بوده که با همراهی دو خانواده دیگر و در مجموع به تعداد هفت نفر از بستگان بوده و هیچ‌گونه ارتباطی با مأموریت‌های اداری یا منابع وزارت راه و شهرسازی نداشته است. همه هزینه‌ها از محل منابع شخصی خانواده ها پرداخت شده است که مستندات آن به‌ صورت کامل موجود بوده و در صورت لزوم، در اختیار افکار عمومی و مراجع ذی‌صلاح قرار خواهد گرفت.»

هم اکنون چند روز است که افکار عمومی درگیر این ماجراست و وزارت راه و شهرسازی برغم وعده ای که داده، از انتشار اسناد ادعایی که ثابت کننده پرداخت هزینه ها توسط خود مسافران باشد، خودداری کرده است.

این در حالی است که طبق ادعای وزارت راه، اسناد هزینه های پرداختی توسط خانواده و بستگان وزیر، “موجود” است و “در صورت لزوم” منتشر خواهد شد.

سوال جدی و بی تعارف و صریح ما از وزارت راه این است که اگر اسناد موجود است چرا همچنان معطل مانده اید؟ مگر نگفتید در صورت لزوم منتشر خواهد شد؟ این که مردم خواهان شفافیت و پاسخگویی اند، از نظر شما ایجاد “لزوم” نمی کند؟ در خطر بودن آبرو حیثیت وزیرتان چه؟ آن هم برای تان مهم نیست که سریعاً اسناد را منتشر کنید تا سیه روی شود هر که در او غش باشد؟!

اگر خانواده و بستگان وزیر، همانند همه مردم هزینه های سفر را داده باشند خیلی راحت دو سند بانکی همه چیز را مشخص می کند:

اول، پرداخت هزینه های خرید بلیت هواپیما و رزرو هتل قبل از سفر و دوم، پرداخت هزینه های انجام شده در طول سفر هنگام تخلیه هتل که معمولاً با کارت بانکی صورت می گیرد یا به صورت پرداخت اینترنتی.

به هر حال، هر هزینه ای پرداخت شده باشد، باید در همان ایام اسفند ماه که سفر رفته اند سند شده باشد.

اگر این سندها واقعاً موجود است، بسم الله، همین امروز منتشر کنید و قضیه را ختم به خیر کنید. اگر هم نیست، یعنی هم از بیت المال خورده اند و هم دروغ به خورد مردم داده شده است و همان طور که قبلاً هم نوشته ایم، در چنین فرضی دیگر با وزیر راه کاری نداریم و تقاضای عزل او توسط رئیس جمهور و محاکمه اش توسط قوه قضائیه جزو مسلّمات و بدیهیات است.

نکته دیگر این که در این چند روز برخی افراد در فضای مجازی نوشتند که مگر کل هزینه های سفر که گفته می شود به یک میلیارد تومان هم نرسیده، در برابر حجم دزدی هایی که در مملکت می شود عددی محسوب می شود که اهمیتی داشته باشد؟ این همان نگاه مخربی است که ای کاش هیچ وقت در کشور شکل نمی گرفت چرا که فارغ از موضوع حاضر، “تخم مرغ دزد شتر دزد می شود”. مگر همه کسانی که سر از اختلاس های میلیاردی درآوردند، یکراست رفتند ارقام درشت؟ همه شان از همین کارهای به ظاهر کوچک شروع کردند و رفته رفته عادت شان شد و ناگهان خبر رسید که مثلاً خاوری میلیاردی دزدیده و به کانادا رفته است و قس علیهذا.

دزدی و اختلاس و سوء استفاده از اموال عمومی، از یک ریال تا هر عددی، از نظر اصل ماجرا، یکی اند و نباید در دام اعداد افتاد و چشم بر کجروی ها بست یا احیاناً مشمول “برخورد مؤمنانه” کرد.

وانگهی اگر دروغ نیز به این ماجرا افزوده شود که دیگر قوز بالا قوز است چرا که اولی مال مردم را به یغما  می برد و دومی اعتماد و امنیت روانی شان را.

ضمناً اگر مسوولان وزارت راه در جلسات داخلی خودشان به این نتیجه رسیده اند که در کشور آنقدر مساله زیاد است که این موضوع هم چند روز دیگر فراموش می شود و می رود پی کارش، سخت در اشتباه اند؛ حتی اگر مخالفان دولت نیز موضوع را رها کنند، ما تا مشخص شدن واقعیت دست بردار نیستیم. باید فرقی باشد بین ما و رسانه های حامی دولت قبل که تا لحظه آخر، فساد وزرای کشاورزی و صمت دولت محبوب شان، لاپوشانی می کردند و حتی بعد از محکومیت شان نیز در صدد ماله کشی بودند. همین الان هم برخی رسانه های نزدیک به دولت پزشکیان نیز همین نقش را دارند و ترجیح می دهند خطاهای این دولت را زیر سبیلی رد کنند!

ما در انتخابات ریاست جمهوری، برای پیروزی پزشکیان تلاش کردیم و فکر می کنیم کارمان برای نجات کشور از وضعیت خطرناکی که در انتظارش بود، درست و بجا بود. دقیقا همان شنبه ای که نتایج انتخابات و پیروزی پزشکیان  اعلام شد، یادداشتی به قلم صاحب امتیاز و سردبیر سایت منتشر کردیم با عنوان “خداحافظ آقای مسعود پزشکیان!” و در آن  نوشتیم: “در همین شنبه اول که بسیاری دور او جمع می شوند تا سهمی از دولتش ببرند، با او خداحافظی می کنیم و از این پس، رابطه ما با او همان رابطه ای است که رسانه باید با قدرت داشته باشد: نقد و نظارت.”

اگر امروز هم سرمان بلند است و هم صدایمان، به همین دلیل است که سهامدار دولت نیستیم و هنوز شأن رسانه را پاس می داریم.

خانم وزیر! اسناد لطفاً !