سرنوشت ایران در سال ۲۰۲۶ امشب معلوم می‌شود!

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ورزش سه؛ نکات زیادی برای توضیح وجود دارد، بنابراین سعی می‌کنیم آن را تا حد امکان ساده توضیح دهیم. خوشبختانه فیفا یک رایانه در اختیار دارد که بخش عمده کارهای دشوار را انجام می‌دهد و اطمینان حاصل می‌کند همه چیز روان پیش برود. هرچند همان‌طور که یوفا در سال ۲۰۲۱ فهمید، فناوری بعضی‌وقت‌ها خراب می‌شود.

امیدواریم وقتی مراسم قرعه‌کشی در واشنگتن آغاز می‌شود، هیچ مشکلی پیش نیاید. در ادامه نحوه انجام قرعه‌کشی، آنچه باید انتظار داشته باشید و چند نکته کلیدی که باید به آن توجه کنید توضیح داده می‌شود.

قرعه‌کشی چه زمانی شروع می‌شود و چقدر طول می‌کشد؟

مراسم روز جمعه از ساعت ۲۰:۳۰ به وقت تهران آغاز می‌شود، اما این مراسم پرزرق‌وبرق بسیار مفصل‌تر از آن است که فقط نام کشورها از داخل ظرف‌ها بیرون کشیده شود.

هایدی کلوم، کوین هارت و دنی رامیرز مجریان مراسم خواهند بود. پیش از شروع قرعه‌کشی، اجرای زنده موسیقی توسط آندره‌آ بوچِلی، رابی ویلیامز و نیکول شرزینگر انجام خواهد شد. همچنین جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، نیز انتظار می‌رود سخنرانی کنند.

سپس نوبت به پخش ویدئوهای مربوط به تیم‌های حاضر، معرفی‌ها و در نهایت خود قرعه‌کشی می‌رسد. ریو فردیناند، مدافع سابق منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس، کار قرعه‌کشی را انجام خواهد داد.

او ۴۷ ساله است و سامانتا جانسون، مجری، و چندین چهره سرشناس ورزش از جمله تام بریدی، وین گرتزکی، آرون جاج و شکیل اونیل او را همراهی خواهند کرد. پس از پایان قرعه‌کشی، گروه موسیقی ویلیج پیپل آهنگ YMCA را اجرا می‌کنند تا مراسم به پایان برسد. انتظار می‌رود کل مراسم حدود ۹۰ دقیقه طول بکشد.

فیفا قرعه‌کشی را چگونه سیدبندی کرده است؟

۴۸ تیم به چهار سید ۱۲ تیمی تقسیم شده‌اند که این تقسیم‌بندی عمدتاً بر اساس رنکینگ جهانی فیفا انجام شده است. استثناها عبارت‌اند از: سه کشور میزبان که به‌طور خودکار در سید یک قرار می‌گیرند و تیم‌هایی که از مسیرهای پلی‌آف به جام جهانی صعود می‌کنند که در سید چهار قرار می‌گیرند.

با توجه به تیم‌هایی که در چهار مسیر پلی‌آف اروپایی حضور دارند، این امکان وجود دارد که گروه‌های بسیار قدرتمندی شکل بگیرد.

ایتالیا و دانمارک، اگر مستقیماً صعود می‌کردند، به دلیل رنکینگ جهانی‌شان در سید دو قرار می‌گرفتند؛ ولز هم در سید سه می‌بود.

شش مسیر پلی‌آف عبارت‌اند از:

پلی‌آف اروپا A: ایتالیا، ولز، بوسنی و هرزگوین، ایرلند شمالی

پلی‌آف اروپا B: اوکراین، لهستان، آلبانی، سوئد

پلی‌آف اروپا C: ترکیه، اسلواکی، کوزوو، رومانی

پلی‌آف اروپا D: دانمارک، جمهوری چک، جمهوری ایرلند، مقدونیه شمالی

پلی‌آف فیفا ۱: جمهوری دموکراتیک کنگو، جامائیکا، نیو کالدونیا

پلی‌آف فیفا ۲: عراق، بولیوی، سورینام

قرعه‌کشی چگونه انجام خواهد شد؟

فیفا کار را با خارج کردن تیم‌ها از سید یک آغاز می‌کند.

میزبانان مشترک، مکزیک (A1)، کانادا (B1) و ایالات متحده (D1)، توپ‌هایی با رنگ و پرچم خود خواهند داشت تا وضعیت ویژه‌شان مشخص باشد. جایگاه این تیم‌ها در گروه‌ها از پیش تعیین شده است تا تضمین شود همه بازی‌های خود را در کشور میزبان خود برگزار کنند. پس از آن، قرعه‌کشی به ترتیب با سیدهای دو، سه و چهار ادامه می‌یابد.

موضوع جدا نگه داشتن چهار تیم برتر چیست؟

ایده بزرگ فیفا این است که احتمال شکل‌گیری تقابل‌های بزرگ در مراحل پایانی جام جهانی افزایش یابد. بنابراین برای نخستین‌بار، چهار تیم برتر رنکینگ جهانی، اسپانیا، آرژانتین، فرانسه و انگلیس، وضعیت سیدبندی ویژه‌ای خواهند داشت. نکته کلیدی این است که این امتیاز فقط در صورتی اعمال می‌شود که این تیم‌ها صدرنشین گروه خود شوند.

حال با استفاده از مثال انگلیس، نحوه کار را توضیح می‌دهیم. هر یک از این چهار تیم در یک گروه قرار می‌گیرند که متعلق به یکی از چهار بخش رنگی متفاوت در نمودار مسابقات است.

اسپانیا (رنک ۱) و آرژانتین (رنک ۲) باید در دو نیمه متفاوت جدول قرار گیرند و تا فینال با یکدیگر بازی نمی‌کنند؛ همین موضوع برای فرانسه (۳) و انگلیس (۴) نیز صدق می‌کند.

بنابراین فرانسه و انگلیس نیز تا نیمه‌نهایی نمی‌توانند با اسپانیا یا آرژانتین روبه‌رو شوند.

مثلاً اگر فرانسه نخستین تیم خارج‌شده از سید باشد و وارد گروه C شود، آن‌ها وارد «بخش سبز» جدول در سمت راست خواهند شد. در این حالت، انگلیس فقط می‌تواند وارد «بخش آبی یا فیروزه‌ای» در سمت چپ شود، یعنی گروه‌های E، F، G، H یا I.

اگر سپس آرژانتین وارد «بخش آبی» شود، دامنه انتخاب برای انگلیس باز هم محدودتر می‌شود و تنها می‌تواند وارد «بخش فیروزه‌ای»، یعنی گروه‌های G یا H شود.

آیا این چهار تیم راه آسان‌تری دارند؟

نه الزاماً.

در هر بخش جدول، یک بازی احتمالی در مرحله یک‌هشتم وجود دارد که بین دو تیم صدرنشین گروه‌ها برگزار می‌شود. مثلاً در «بخش آبی»، صدرنشینان گروه‌های E و I ممکن است با یکدیگر روبه‌رو شوند. این یعنی یک تیم از آنها ممکن است در همان مرحله نخست حذفی با یک تیم سید اول، مانند برزیل، بازی کند. گروه‌های C، F، H یا J بالقوه آسان‌تر به نظر می‌رسند؛ زیرا در این گروه‌ها امکان ندارد تا مرحله یک‌چهارم با یک صدرنشین دیگر برخورد کنند. اگر یکی از این چهار تیم نتواند صدرنشین گروهش شود، امتیاز سیدبندی ویژه را از دست می‌دهد.

مثلاً اگر انگلیس در گروه H دوم شود، از «بخش فیروزه‌ای» خارج می‌شود و وارد «بخش قرمز» خواهد شد؛ جایی که ممکن است در همان اولین بازی حذفی با اسپانیا، آرژانتین یا فرانسه (صدرنشین گروه J) روبه‌رو شود.

محدودیت‌های مهم قرعه‌کشی که باید به آن توجه کرد

در هر گروه، فقط یک تیم از هر کنفدراسیون می‌تواند حضور داشته باشد.

مثال‌ها: برزیل و اروگوئه (هر دو از آمریکای جنوبی) نمی‌توانند در یک گروه باشند.

پاناما و آمریکا (هر دو از کونکاکاف) نیز نمی‌توانند هم‌گروه شوند.

تنها استثنا برای یوفا است؛ چون ۱۶ تیم اروپایی و فقط ۱۲ گروه وجود دارد. در نتیجه، چهار گروه باید دو تیم اروپایی داشته باشند.

در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما این محدودیت‌ها باعث پیچیدگی‌های بزرگی می‌شود، مخصوصاً از آنجا که تیم‌ها ممکن است هنگام قرعه‌کشی از برخی گروه‌ها عبور داده شوند تا با تیمی از کنفدراسیون خود تداخل نداشته باشند. به همین دلیل تیم‌ها الزاماً به ترتیب وارد گروه‌های A، سپس B و سپس C نخواهند شد. وقتی به سیدهای سه و چهار برسیم، ممکن است به نظر برسد که تیم‌ها به شکل تصادفی به گروه‌ها فرستاده می‌شوند. فیفا باید از چیزی به نام بن‌بست جلوگیری کند؛ وضعیتی که در آن دیگر امکان تکمیل قرعه‌کشی با رعایت مقررات وجود ندارد. بزرگ‌ترین چالش از تیم‌هایی می‌آید که از پلی‌آف بین‌قاره‌ای می‌توانند به جام جهانی برسند و در سید چهار قرار دارند.

مسیر پلی‌آف ۱، تیم‌های نیو کالدونیا، جامائیکا و جمهوری دموکراتیک کنگو است.

مسیر پلی‌آف ۲ تیم‌های بولیوی، سورینام و عراق است.

هر دو مسیر پلی‌آف یک تیم از کونکاکاف دارند، بنابراین به‌طور خودکار از چهار گروه مسدود می‌شوند؛ یعنی گروه‌هایی که ایالات متحده، مکزیک، کانادا و پاناما در آن‌ها قرار دارند. مسیر اول مشکل چندانی ندارد، زیرا تنها تیم دیگر اقیانوسیه، یعنی نیوزیلند، نیز در سید چهار قرار دارد.

اما مسیر دوم پیچیده است، زیرا ۱۷ کشور در سیدهای یک، دو و سه وجود دارند که باعث ایجاد بن‌بست می‌شوند. بنابراین تنها راه تکمیل قرعه‌کشی این است که تیمی که از مسیر دوم صعود می‌کند وارد گروهی شود که در آن دو تیم اروپایی و یک تیم آفریقایی حضور دارند.

این موضوع در عمل چگونه خواهد بود؟

هنگام قرعه‌کشی سید دو، رایانه باید اطمینان حاصل کند که حداقل یک گروه شامل یکی از این دو ترکیب باشد:

۱. دو تیم اروپایی

یا

۲. یک تیم اروپایی + یک تیم آفریقایی

وقتی به سید سه برسیم، دو مسیر احتمالی ایجاد می‌شود:

مسیر اول:

اگر یک گروه دو تیم اروپایی داشته باشد، یکی از تیم‌های آفریقایی (مصر، الجزایر، تونس یا ساحل عاج) باید وارد همان گروه شود.

مسیر دوم:

اگر یک گروه یک تیم آفریقایی و یک تیم اروپایی داشته باشد، یکی از تیم‌های اروپایی سید سه (نروژ یا اسکاتلند) باید به آن اضافه شود.

ممکن است هر دو حالت رخ دهند. در این صورت رایانه قرعه‌کشی تعیین می‌کند کدام نیاز باید در اولویت برطرف شود. اگر هنگام رسیدن به سید چهار فقط یک گروه باشد که این شرط‌ها را برآورده می‌کند، تیم صعودکننده از مسیر دوم پلی‌آف باید به همان گروه برود.

سایر تیم‌های سید چهار، شامل چهار برنده احتمالی پلی‌آف اروپا، دو تیم کونکاکاف، دو تیم آفریقایی و یک تیم آسیایی، محدودیت‌های خود را خواهند داشت.

مسیرهای پلی‌آف یوفا که شامل ولز، ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند هستند، انتخاب‌های محدودی خواهند داشت، زیرا ۱۲ تیم اروپایی تا آن زمان قبلاً از سیدها خارج شده‌اند. در این مرحله دنبال کردن این محدودیت‌ها برای بیننده ممکن است سخت شود.

تیم‌ها چگونه وارد گروه‌ها می‌شوند؟

پس از اینکه نام یک تیم بیرون آمد، مطابق محدودیت‌های قرعه‌کشی، آن تیم به اولین گروه ممکن بر اساس ترتیب الفبایی اختصاص داده می‌شود. رایانه قرعه‌کشی اطمینان حاصل می‌کند که اسپانیا، آرژانتین، فرانسه و انگلیس در بخش رنگی درست از نمودار جدول قرار گیرند. برای سریع‌تر شدن روند، کشورهای غیرمیزبان در مرحله قرعه‌کشی وارد جایگاه دقیق خود در گروه نمی‌شوند؛ یعنی ترتیب بازی‌ها در همان لحظه تعیین نخواهد شد.

تیم‌ها چه زمانی از زمان و مکان بازی‌های خود باخبر می‌شوند؟

در روز جمعه ۵ دسامبر، کشورها از حریفان و تاریخ بازی‌های خود باخبر می‌شوند، اما باید ۲۴ ساعت صبر کنند تا از ورزشگاه‌ها و زمان دقیق شروع بازی‌ها مطلع شوند.

استثنا برای گروه‌های A (مکزیک)، B (کانادا) و D (ایالات متحده) است، که سه میزبان هستند. این گروه‌ها از قبل ورزشگاه‌های میزبان را می‌دانند، اما زمان شروع مسابقات هنوز مشخص نیست.

برای دیگر گروه‌ها، تیم‌ها فقط تاریخ بازی و ترتیب مسابقات را می‌دانند و جزئیات کامل روز شنبه، ۶ دسامبر طی یک برنامه زنده اعلام می‌شود. جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، به همراه اسطوره‌های فوتبال، بازی‌های کلیدی را تحلیل خواهند کرد.