ماجرای تسلیت یک نماینده به خانواده قاتل دکتر داوودی

خلیج فارس:یکی از نمایندگان استانی مجلس در اقدامی عجیب تسلیت بلندبالایی که آن را رسانه‌ای هم کرده است به خانواده شخصی گفته که قاتل یک پزشک بی‌گناه بود؛ پزشکی که سال‌ها در آنجا طبابت و عمل قلب می‌کرده است. این نماینده نه‌تنها به این بسنده نکرده بلکه حضوری هم برای عرض تسلیت و تعزیت رفته و گزارش تصویری آن را هم منتشر کرده‌اند.

روزنامه هم‌میهن نوشت: ابتدا گفته شود که قرار نیست کسی که قتلی انجام داده و مجازات هم شده است خودش و خانواده‌اش بیش از این عذاب ببینند و تسلیت گفتن هم در اصل ایرادی ندارد. حفظ حرمت همه حتی قاتل هم لازم است. نکته دیگر اینکه گرچه ما جای همسر و فرزند مقتول نیستیم تا بدانیم چه احساسی دارند، ولی چون مقتول پزشک است و رسالت او حفظ جان و حیات است شاید بهتر بود که راه دیگری به جز قصاص را می‌پذیرفتند.

از سوی دیگر این مورد نشان داد، اعدام در ملأعام که همواره مخالفت بسیاری را برانگیخته است، نتایج مورد نظر و ادعایی دستگاه قضایی از جمله بازدارندگی را ندارد و امیدواریم که در این سیاست تجدیدنظر شود. عوارض قطعی چنین سیاستی بسیار بیش از منافع احتمالی آن است.

اگر از این چند نکته بگذریم اقدام این نماینده مجلس محل سوال جدی است. حتی اگر قاتل از فامیل و نزدیکان وی هم بود نیازی به آن تسلیت بلندبالا نبود و در حد تلفن هم می‌شد هم‌دردی کرد البته به شرطی که قبلاً با قتل ناجوانمردانه آن پزشک خدوم و بیگناه هم همراهی می‌کردند.

تصویربرداری و انتشار عمومی از تسلیت به‌صورت مکتوب و عمومی برای کسی که برخلاف حق و قانون و به‌صورت ناگهانی و با سبق تصمیم فرد بیگناهی را کشته است معنای روشنی دارد. به‌ویژه که هیچ اشاره‌ای به اصل ماجرا و محرومیت آن نکرده است.

دیگر اینکه رفتار مزبور از سوی یک نماینده بار معنایی سیاسی دارد. نماینده فرد عادی نیست. متن تسلیت او مسئله را طایفه‌ای کرد. روشن است که حق و عدالت فراتر از مضامین قومی و قبیله‌ای هستند و برای جلب رای یک طایفه باید به نیازهای ضروری آنان پاسخ مثبت داد و نه اینکه خلاف حکم قضایی عادلانه و روشن ورود نمود. اگر این آقای نماینده معتقد است که حکم نادرست است، در این صورت وظیفه داشت که در زمان رسیدگی از متهم دفاع می‌کرد، نه اینکه پس از اعدام با ابراز همدردی غلوآمیز دنبال جلب آرای دیگران باشد. این حتی برای خانواده مقتول هم معنای بدی دارد.

فراتر از این نکات اگر پزشکان تصمیم بگیرند که به چنین افرادی خدمات پزشکی ندهند چه خواهد شد؟ البته پزشکان به واسطه سوگندی که خورده‌اند هیچگاه چنین نمی‌کنند ولی فرض این حالت برای فهم قبح اعمالی که انجام می‌شود مناسب است. واقعاً جامعه ایران به کجا رسیده که برای جلب رای باید چنین رفتاری نمود؟

خوشبختانه رئیس سازمان نظام پزشکی طی نامه‌ای به رئیس مجلس معنای روشن چنین رفتاری را محکوم کرده و خواهان اقدام ریاست محترم مجلس و دلجویی از خانواده قربانی شده است. متأسفانه هنوز خبر چندانی از وزارت بهداشت در این مورد نیست. نهادی که باید سریع‌تر واکنش نشان می‌داد و آقای وزیر نیز شایسته بود که در حضور دیروز خود در مجلس به آن اشاره می‌کرد. در هر حال انتظار عمومی این است که مجلس و آقای رئیس مجلس نسبت به رفتار نمایندگان حساسیت داشته باشند و واکنش به موقع و مناسب نشان دهند.