گردشگری گناوه روی موج مشکلات

محمد آبزن

بندر گناوه، این بندر جنوبی پررفت وآمد، با وجود ظرفیت های فراوان نظیر دریا، ساحل، بازرگانی و فرهنگ غنی بومی، سال هاست که گرفتار بحران مزمنی به نام بی برنامگی مدیریتی و بی توجهی زیرساختی است. شهری که می تواند یکی از قطب های گردشگری جنوب کشور باشد، اکنون بیشتر شبیه به یک توقفگاه خسته برای خریدهای کیلویی و مسافرت های سرگردان است تا مقصدی برنامه ریزی شده و جذاب.

در ایام پر سفر مانند نوروز، وضعیت گناوه حتی از یک روستای گردشگرپذیر کوچک نیز پایین تر است. مسافران ناچارند در خودرو بخوابند یا در حاشیه خیابان ها چادر بزنند، اقامتگاه مناسب نیست، سرویس بهداشتی کافی نیست، حتی یک کمپ سامان یافته هم وجود ندارد. این در حالی است که گناوه سالهاست مقصد گردشگری برای هزاران نفر از استانهای مرکزی و جنوبی ایران است.

در حوزه گردشگری دریایی هم اوضاع بهتر نیست. شناورها فرسوده اند، خدمات دریایی گران و ناکارآمد است و امکانات ساحلی تقریباً به حال خود رها شده است. زیرساختهای حمل ونقل زمینی نیز آنقدر ضعیفند که خود یک عامل بازدارنده برای گردشگر به حساب می آیند.

تولید محتوای ضعیف و تبلیغات سطحی

یکی دیگر از گره های کور گردشگری در گناوه، ضعف شدید در تولید محتوای گردشگری و اطلاع رسانی مؤثر است. نه تنها هیچ برند یا روایت منسجمی از این شهر ساخته نشده، بلکه بسیاری از محتواهای موجود نیز کلیشه ای، تکراری و بی روح هستند. عکس هایی از ساحل بدون هیچ توضیح، ویدیوهایی بدون جذابیت روایی، و مطالبی که حتی روی موتورهای جست و جو به سختی پیدا می شوند. نه نقشه راهنمای شهری، نه معرفی درست جاذبه های فرهنگی و نه تقویم مناسبت های بومی در دسترس گردشگر قرار دارد.

در عصر دیجیتال، گناوه هنوز به شکل سنتی و منفعلانه به دیده شدن امید دارد؛ در حالی که شهرهایی با منابع کمتر، با تولید محتوای خلاق و هدفمند، خود را در سبد گردشگری کشور تثبیت کرده اند.

در کنار اینها، بروکراسی اداری پیچیده و فرساینده نیز سرمایه گذاران گردشگری را فراری داده است. گرفتن مجوز اقامتگاه، بهره برداری از زمین های ساحلی یا راه اندازی خدمات گردشگری، به اندازه ای دشوار است که بسیاری عطای کار را به لقایش می بخشند.

در چنین شرایطی، جای تعجب ندارد اگر روزی برسد که گردشگری از گناوه نه تنها کوچ کند، بلکه خاطره ای بد برای مسافران بسازد.

نجات گناوه از موج سواری روی مشکلات

اگر مسئولان واقعاً به جایگاه گناوه در آینده گردشگری کشور اهمیت می دهند، توسعه گردشگری در این بندر باید به یک پروژه ملی تبدیل شود.

در این خصوص پیشنهادهای زیر قابل پیگیری است:

– اقامتگاههای موقت و دائمی با حمایت دولت و بخش خصوصی ایجاد شود.

– ناوگان حملونقل دریایی و جادهای نوسازی و ایمنسازی شود.

– پایگاه امداد و نجات دریایی فوری احداث شود.

– موانع اداری برای سرمایهگذاری حذف گردد.

– و مهمتر از همه، تولید محتوای حرفهای و معرفی هوشمندانه شهر در فضای مجازی و رسانهها به جریان بیفتد.

گناوه باید انتخاب شود، نه تصادفاً دیده شود. در غیر این صورت، گردشگری در گناوه با واقعیت خداحافظی خواهد کرد.

در این زمینه

• اهرم؛ گنجینه‌ای در جنوب که کسی برایش نقشه نکشیده!