چرا هنرمندان خود را از بحث انتخابات ریاست جمهوری کنار کشیدند؟

نهال موسوی

در انتخابات ریاست جمهوری قبل از 1400 حضور هنرمندان و حمایت آنها از یک نامزد بسیار مشهود بود اما در انتخابات ریاست جمهوری 1403 این اتفاق رخ نداد.

در سال 1392 و 1396 هنرمندان و ورزشکاران بسیار زیادی از حسن روحانی حمایت کردند و علاوه بر نوشتن بیانیه حتی در کلیپ‌های تبلیغاتی حضور دشتند و یا در همایش‌های کاندیدای مد نظرشان حضور پیدا می‌کردند اما بعد از سال 1396 این قضیه کمرنگ شد و در انتخابات این دوه تقریبا به صفر رسید.

در سال 1396 بیش از 200 هنرمند به شکل رسمی از حسن روحانی حمایت ردند که در آن میان اسامی افرادی چون اصغر فرهادی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، فاطمه معتمدآریا، شهاب حسینی، ترانه علیدوستی، باران کوثری، جمشید مشایخی، ویشکا آسایش، حمید فرخ‌نژاد، هنگامه قاضیانی، پگاه آهنگرانی، نوید محمدزاده،سعید روستایی، رضا عطاران، سروش صحت، مرحوم حسین زمان، محسن تنابنده و … به چشم می‌خورد.

ابوالقاسم طالبی، نادر طالب‌زاده، علیرضا قزوه، انسیه شاه‌حسینی, جمال شورجه و محسن علی‌اکبری ازجمله هنرمندانی بودند که حمایت خود را از مرحوم ابراهیم رئیسی اعلام کردند. از محمدباقر قالیباف هم محمود رضوی (تهیه‌کننده سینما) اعلام حمایت کرد.

تمام هنرمندان تمام قد بر سر مواضع و انتخاب خود ایستادند و در شبکه‌های اجتماعی هم از هرگونه حمایت و تبلیغی دریغ نکردند و اتفاقا یکی از دلایل گرم شدن فضای انتخاباتی آن سال بودند و در نهایت مشارکت بیش از 73 درصد هم رقم خورد.

حتی جالب توجه است که همزمان با انتخابات سال 96 جشنواره فیلم کن در حال برگزاری بود و صندوق رای برای ایرانیان حاضر در شهر کن برپا شد. اصغر فرهادی، فاطمه معتمدآریا،کمال تبریزی، مهدی کرم‌پور و بسیاری از ایرانیان دیگر حاضر در جشنواره، از شهر کن فرانسه رای خود را به صندوق ریختند.

یا در جشنواره فیلم فجر سال 1392 وقتی که هومن سیدی در مراسم پایانی سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر جایزه ویژه بخش نگاه نو گرفت، جایزه خود را به رییس جمهور وقت –حسن روحانی – تقدیم كرد و گفت: «می دانم كه رییس جمهوری از لحاظ مادی و معنوی نیازی به این جایزه ندارد اما من این جایزه را به منظور برگرداندن لبخند و امید به سینمای كشور به وی تقدیم می كنم .»  

حتی در دوره‌های قبل مرسوم بود که فیلمسازان مطرح فیلم‌های تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری را می‌ساختند برای مثال در سال 1388  مجید مجیدی٬ احمدرضا درویش و مهدی کرم‌پور برای میرحسین موسوی فیلم ساختند و زنده‌یاد علی معلم و بهروز افخمی برای مهدی کروبی، جواد شمقدری همچون دوره قبل ساخت مستند برای محمود احمدی‌نژاد را برعهده گرفت و محمدعلی فارسی هم مستند محسن رضایی را کارگردانی کرد.

در سال  1392 بهروز شعیبی برای محمدباقر قالیباف، محمدحسین لطیفی برای علی‌اکبر ولایتی و مجید برزگر برای محمدرضا عارف مستند تبلیغاتی ساختند و … اما امسال دیگر حتی کسی بر ندارد که چه کسی برای چه نامزدی فیلم ساخته است!

می توان گفت هنرمندان به سکوت محض یا انفعال کامل رسیده‌اند!

دلیل این اتفاق چیست؟ چرا هنرمندان به کل خود را از بحث انتخابات ریاست جمهوری کنار کشیدند؟ شاید یکی ازدلایلش این است که وقتی دیدند نامزدی که از او حمایت کردند نتوانست حداقل شعارهایی که داده بود را تحقق بخشد.

شاید دلیل اصلی کنار کشیدن هنرمندان این باشد که مردم و مخاطبان مدام در شبکه‌های اجتماعی این اتفاق را به هنرمندان گوشزد می‌کردند، گاهی با ادبیات تند و زبان سخت.

هنرمندان یک تجربه‌ای را از سر گذراندند که برایشان چندان آسان نبود، در هر بزنگاهی و به هر دلیلی مدام افرادی بودند که به آنها می‌گفتند حمایت شما از فلان شخص نتیجه‌اش چه شد؟

حال هر کدام از این نامزدها رئیس جمهور شود باید به این فکر کند که چگونه می‌توان دوباره هنرمندان را به مشارکت در یک عرصه مهمی چون انتخابات برگرداند که بالطبع برای رسیدن به این مقصود، باید ابتدا دل مردم و جامعه را به دست آورد.