گناوه

بندر گناوه، این بندر جنوبی پررفت وآمد، با وجود ظرفیت های فراوان نظیر دریا، ساحل، بازرگانی و فرهنگ غنی بومی، سالهاست که گرفتار بحران مزمنی به نام بی برنامه گی مدیریتی و بی توجهی زیرساختی است. شهری که میتوانست یکی از قطبهای گردشگری جنوب کشور باشد، اکنون بیشتر شبیه به یک توقفگاه خسته برای خریدهای کیلویی و مسافرتهای سرگردان است تا مقصدی برنامهریزیشده و جذاب.
در ایام پر سفر مانند نوروز، وضعیت گناوه حتی از یک روستای گردشگرپذیر کوچک نیز پایینتر است. مسافران ناچارند در خودرو بخوابند یا در حاشیه خیابانها چادر بزنند؛ اقامتگاه مناسب نیست، سرویس بهداشتی کافی نیست، حتی یک کمپ سامانیافته هم وجود ندارد. این در حالی است که گناوه سالهاست مقصد گردشگری برای هزاران نفر از استانهای مرکزی و جنوبی ایران است.
در حوزه گردشگری دریایی هم اوضاع بهتر نیست. شناورها فرسودهاند، خدمات دریایی گران و ناکارآمد است، و امکانات ساحلی تقریباً به حال خود رها شده. زیرساختهای حملونقل زمینی نیز آنقدر ضعیف و خطرناکاند که خود یک عامل بازدارنده برای گردشگر بهحساب میآیند.
بحران نادیده گرفتهشده: تولید محتوای ضعیف و تبلیغات سطحی
یکی دیگر از گرههای کور گردشگری در گناوه، ضعف شدید در تولید محتوای گردشگری و اطلاعرسانی مؤثر است. نه تنها هیچ برند یا روایت منسجمی از این شهر ساخته نشده، بلکه بسیاری از محتواهای موجود نیز کلیشهای، تکراری و بیروح هستند. عکسهایی از ساحل بدون هیچ توضیح، ویدیوهایی بدون جذابیت روایی، و مطالبی که حتی روی موتورهای جستوجو به سختی پیدا میشوند. نه نقشه راهنمای شهری، نه معرفی درست جاذبههای فرهنگی و نه تقویم مناسبتهای بومی در دسترس گردشگر قرار دارد. در عصر دیجیتال، گناوه هنوز به شکل سنتی و منفعلانه به دیده شدن امید دارد؛ در حالی که شهرهایی با منابع کمتر، با تولید محتوای خلاق و هدفمند، خود را در سبد گردشگری کشور تثبیت کردهاند.
در کنار اینها، بروکراسی اداری پیچیده و فرساینده نیز سرمایهگذاران گردشگری را فراری داده است. گرفتن مجوز اقامتگاه، بهرهبرداری از زمینهای ساحلی یا راهاندازی خدمات گردشگری، به اندازهای دشوار است که بسیاری عطای کار را به لقایش میبخشند.
در چنین شرایطی، جای تعجب ندارد اگر روزی برسد که گردشگری از گناوه نه تنها کوچ کند، بلکه خاطرهای بد برای مسافران بسازد.
جمعبندی: نجات گناوه از موجسواری روی مشکلات
اگر مسئولان واقعاً به جایگاه گناوه در آینده گردشگری کشور اهمیت میدهند، توسعه گردشگری در این بندر باید به یک پروژه ملی تبدیل شود. لازم است:
– اقامتگاههای موقت و دائمی با حمایت دولت و بخش خصوصی ایجاد شود.
– ناوگان حملونقل دریایی و جادهای نوسازی و ایمنسازی شود.
– پایگاه امداد و نجات دریایی فوری احداث شود.
– موانع اداری برای سرمایهگذاری حذف گردد.
– و مهمتر از همه، تولید محتوای حرفهای و معرفی هوشمندانه شهر در فضای مجازی و رسانهها به جریان بیفتد.
گناوه باید انتخاب شود، نه تصادفاً دیده شود.
در غیر این صورت، گردشگری در گناوه با واقعیت خداحافظی خواهد کرد، نه فقط با شعار.