علی شادمان، از میم مثل مادر تا حاشیه‌های مهمانی تولد

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از رویداد۲۴؛اولین تجربه بازیگری علی شادمان در سال ۱۳۸۵، در ۹ سالگی، و در فیلم «میم مثل مادر» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور رقم خورد. اخیراً برخی رسانه‌ها مدعی بازداشت علی شادمان و چند هنرمند دیگر شدند. اطلاعات رسیده حاکی از آن است که برای علی شادمان و شش نفر دیگر در دادسرای ارشاد پرونده تشکیل شده است. در این مطلب درباره جزئیات آن بخوانید.

محمدعلی شادمان، هنرمند جوان و موفق سینما و تلویزیون ایران، متولد ۴ آذر ۱۳۷۵ در شهر ایلام است. او فعالیت هنری خود را از سن پایین و در ۱۰ سالگی آغاز کرد و به سرعت توانست جایگاه خود را در میان بازیگران مطرح کشور تثبیت کند. علی شادمان با اصالتی کرد در ایلام به دنیا آمد و فرزند اول خانواده محسوب می‌شود. شادمان تحصیلات خود را در مقطع لیسانس در رشته کارگردانی به پایان رسانده است، هرچند که دغدغه اصلی‌اش همواره بازیگری بوده است. او پس از سال‌ها حضور در آثار متعدد سینمایی و تلویزیونی، به ویژه پس از بازی در سریال‌های پرمخاطبی همچون «کیمیا» و «یاغی»، به شهرت و محبوبیت قابل توجهی دست یافت.

بیوگرافی علی شادمان

خانواده علی شادمان یک خانواده تحصیل‌کرده و فرهنگی است. پدرش، «مسعود شادمان»، دارای مدرک دکترای تاریخ و استاد دانشگاه است و مادرش، «بتول رشنوادی»، معلم علوم است. او تنها یک خواهر کوچک‌تر به نام «آرینا» دارد. شادمان که اصالتاً کورد ایلام است، پدر و مادرش را بهترین مشاوران زندگی خود می‌داند و هرآنچه دارد را مدیون حمایت‌های بی‌دریغ آنها است. او همچنین اعتراف کرده است که به دلیل تربیت شدن در فضایی منضبط و منظم، در کارهایش وسواس و حساسیت زیادی دارد.

خانواده علی شادمان

شادمان از ۱۰ سالگی، همانند یک کارمند، صبح زود سر کار می‌رفت و غروب به خانه بازمی‌گشت و چندین سال است که زندگی مستقلی دارد. او مجرد است و تاکنون خبر موثقی از ازدواجش منتشر نشده است. علی شادمان علاوه بر بازیگری، علاقه زیادی به عکاسی دارد و این کار را به شکل حرفه‌ای دنبال می‌کند، هرچند که تمرکز خاصی بر سوژه ویژه‌ای ندارد. او اوقات فراغت خود را بیشتر صرف مطالعه، تماشای فیلم و ورزش در باشگاه کنار خانه‌اش می‌کند و زیاد اهل بیرون رفتن از خانه نیست.

بازیگری علی شادمان در میم مثل مادر

اولین تجربه بازیگری علی شادمان در سال ۱۳۸۵، در ۹ سالگی، و در فیلم «میم مثل مادر» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور رقم خورد. نکته جالب توجه این بود که ملاقلی‌پور او را به دلیل توانایی‌اش در نواختن ویولن برای این نقش انتخاب کرد. این آشنایی زمانی به صورت اتفاقی آغاز شد که ملاقلی‌پور در سفری به ایلام، در محل اقامتی که متعلق به خانواده شادمان بود، ساکن بود.

علی شادمان در فیلم میم مثل مادر

پس از درخشش در «میم مثل مادر»، شادمان شهرت عجیبی را تجربه کرد، اما با ورود به دوران بلوغ، چهره‌اش تغییر کرد. این تغییرات باعث شد که او در ۱۵ سالگی تصمیم بگیرد بازی نکند تا سرنوشت بازیگرانی را نداشته باشد که در دوران بلوغ بازی کردند، اما تماشاگر دیگر آنها را قبول نکرد. به همین دلیل، او به ایلام بازگشت و دو سال از کار کناره‌گیری کرد و سرانجام در سال ۱۳۹۰ با فیلم «رویای سینما» دوباره به عرصه بازیگری بازگشت.

شادمان خود را «خوش شانس‌ترین بازیگر بدشانس ایران» می‌داند، زیرا در آثار خوبی بازی کرده که بسیاری از آنها به دلایل مختلفی دیده نشدند یا توقیف شدند. به عنوان مثال، فیلم «صد سال به این سال‌ها» همچنان توقیف است، «زمانی برای دوست داشتن» تنها در جشنواره‌ها شرکت کرد، «رویای سینما» هرگز اکران نشد، و «اروند» در بدترین شرایط ممکن اکران شد.

آثار تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی علی شادمان

علی شادمان در طول فعالیتش هم در سینما و تلویزیون حضور فعالی داشته است. او بیان کرده که اگر قرار باشد در تلویزیون کار کند، تنها در پروژه‌های “الف” و “الف ویژه” حاضر می‌شود.

علی شادمان در سریال کیمیا

در سال ۱۳۹۴ و در ۱۹ سالگی، با بازی در سریال «کیمیا» در نقش کیوان پارسا، در کنار مهراوه شریفی‌نیا، به شهرت قابل توجهی رسید و شهرت اولیه پس از «میم مثل مادر» برایش بازگشت.

علی شادمان در سریال کیمیا

علی شادمان در سریال دیوار به دیوار

او در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ با حضور در سریال «دیوار به دیوار ۱ و ۲» که کمدی بودند نیز مورد توجه قرار گرفت.

علی شادمان در سریال می‌خواهم زنده بمانم

در سال ۱۳۹۹، شادمان با حضور در شبکه نمایش خانگی و بازی در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» در نقش کاوه حقی، درخشش خود را ادامه داد. در این سریال، او نقش پسرعموی هما (با بازی سحر دولتشاهی) را ایفا کرد که با جاسازی مواد مخدر در ماشین عمویش، ماجرا‌های داستان را رقم می‌زد.

علی شادمان در سریال یاغی

در سال ۱۴۰۱، علی شادمان با سریال «یاغی» در نقش جاوید گنجی، نشان داد که شهرت او بی دلیل نبوده است. نقش جاوید، قهرمانی از محله‌های پایین شهر تهران بود که بدون شناسنامه، برای آغاز زندگی آبرومندانه و رسیدن به دختر مورد علاقه‌اش، اَبرا، تلاش می‌کرد. این سریال سکوی پرتاب مهمی برای او بود.

علی شادمان در سریال یاغی

کارنامه سینمایی و تئاتر علی شادمان

شادمان از سال ۱۳۸۵ با «میم مثل مادر» شروع کرد و در طول سال‌ها در فیلم‌های سینمایی متعددی ایفای نقش کرده است. از جمله مهم‌ترین آثار سینمایی او می‌توان به «زمانی برای دوست داشتن» (۱۳۸۶)، «صد سال به این سال‌ها» (۱۳۸۶)، «ساکن طبقه وسط» (۱۳۹۲)، «یتیم خانه ایران» (۱۳۹۴)، «ویلایی‌ها» (۱۳۹۵)، «جان دار» (۱۳۹۷)، «شنای پروانه» (۱۳۹۸)، و «مردن در آب مطهر» (۱۳۹۸) اشاره کرد. او برای فیلم «مردن در آب مطهر» در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. شادمان همچنین تئاتر را یک لذت وصف‌نشدنی می‌داند و سعی می‌کند هر سال با یک اثر نمایشی ایده‌آل روی صحنه برود.

بازی علی شادمان در نقش‌های ماندگار

میم مثل مادر این فیلم در سال ۱۳۸۵ ساخته شد و داستان آن پس از وقایع بمباران شیمیایی سردشت جریان دارد. شادمان در نقش سعید، فرزند سپیده (گلشیفته فراهانی) را بازی کرد که به دلیل اثرات گاز‌های شیمیایی دچار مشکلات تنفسی و معلولیت بود، اما مهارت زیادی در نواختن ویولن داشت. این نقش برای او جایزه بهترین بازیگر کودک را از سی و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم رشد به ارمغان آورد.

علی شادمان در سرزمین مادری

سرزمین مادری سومین تجربه بازیگری او، بازی در سریال «سرزمین مادری» بود که از ۱۳ تا ۱۵ سالگی، او را درگیر ایفای نقش کرد. شادمان باید در این سریال دو نقش را بازی می‌کرد و، چون در دوران بلوغ قرار داشت، مجبور شد تا پایان سریال از دارو‌های هورمونی برای به تأخیر انداختن بلوغ خود استفاده کند. این سریال فاخر که به دلیل مشکلاتی فرصت پخش کامل پیدا نکرد، از رویایی‌ترین نقش‌هایی بود که شادمان در آن سن دوست داشت.

علی شادمان در سریال سرزمین مادریمردن در آب مطهر این فیلم که در سال ۱۳۹۸ ساخته شد، روایتگر قصه چند جوان مهاجر افغان است که قصد دارند به صورت غیرقانونی به اروپا بروند. علی شادمان در این فیلم نقش سهراب را به خوبی ایفا کرد و به همراه ندا جبرائیلی با زبان افغان صحبت کردند و بسیار خوش درخشیدند.

علی شادمان جایزه‌اش را به بازیگر تئاتر زندانی اهدا کرد

علی شادمان، بازیگر جوان سینما و تلویزیون، پس از دریافت جایزه ویژه هیأت داوران در نخستین جشن «نگاه» برای نقش «رهی» در سریال «سرزمین مادری»، این جایزه را به حسین محمدی، بازیگر تئاتری که از سال ۱۴۰۱ در زندان مرکزی کرمان محبوس بود،ـ تقدیم کرد.

شادمان در ویدئویی در اینستاگرامش گفت که این تقدیم را نشانه قدردانی از هنرمندی محمدی می‌داند و امیدوار است روزی بتوانند کنار هم روی صحنه تئاتر حضور پیدا کنند. حسین محمدی، بازیگر نمایش «هفت تا نه‌ونیم» و برگزیده جشنواره تئاتر فجر، در آبان ۱۴۰۱ در منزلش بازداشت شده بود.

بازداشت علی شادمان در پارتی شبانه؟

۸ آذر ۱۴۰۴، برخی رسانه‌ها مدعی بازداشت علی شادمان و چند هنرمند دیگر شدند. اطلاعات رسیده حاکی از آن است که برای علی شادمان و شش نفر دیگر در دادسرای ارشاد پرونده تشکیل شده است.

اتهام‌های مطرح‌شده شامل «جریحه‌دار کردن عفت عمومی»، «اشاعه فحشا»، «شرب خمر» و «نگهداری مشروبات الکلی» عنوان شده است.

در این مهمانی ادعا شده بیش از ۲۰ نفر، از جمله پارسا پیروزفر، ستاره پسیانی، سحر دولت‌شاهی، مهران میری و احمد سلگی حضور داشتند اما صحت این اطلاعات هرگز تایید نشده است. بازداشت‌شدگان که بیشتر از اعضای تئاتر بودند، نیز پرونده‌های جداگانه با اتهام‌های مختلف در دادسرای ارشاد گشوده شده است.

جوایز و افتخارات علی شادمان

علی شادمان در طول سوابق هنری خود توانسته است جوایز متعددی را کسب کند. این جوایز شامل موارد زیر است:

• بهترین بازیگر کودک برای فیلم «میم مثل مادر» در سی و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم رشد در سال ۱۳۸۶
• پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم «زمانی برای دوست داشتن» در بیست و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۸۷
• جایزه ویژه جشنواره سینه‌کید هلند برای فیلم «زمانی برای دوست داشتن» در سال ۱۳۸۷
• پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم «رویای سینما» در بیست و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۹۰
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «مردن در آب مطهر» در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۸

علی شادمان با وجود سن کم خود، از بازیگری ۱۰ سالگی تا تحصیل در رشته کارگردانی، توانسته است مسیر حرفه‌ای پرباری را طی کند و به عنوان یکی از بازیگران با استعداد نسل جدید شناخته شود. او معتقد است که رشته کارگردانی مانند چشم سومی برای نظاره و تقویت بازیگری‌اش عمل می‌کند.