خلیج فارس:در آستانه عید فطر که پایان ماه مبارک رمضان است، بازار‌های پاکستان با مجموعه‌ای پر زرق و برق از النگو‌های رنگارنگ تزئین شده‌اند و زنانی که از نظر زیبایی و نقص‌هایشان را بررسی می‌کنند و برای قیمت خوب چانه می‌زنند.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، النگو‌های شیشه‌ای با تزئینات پیچیده یکی از لوازم جانبی اصلی مد زنان در پاکستان است که بخشی از جشن‌های عید فطر است.
قیمت النگو‌ها اغلب از حدود ۱۵۰ روپیه (۰.۵ دلار) شروع می‌شود و با اضافه شدن سنگ و ابریشم به ۱۰۰۰ روپیه (۳.۶ دلار) می‌رسد.
بیش از ده‌ها نفر می‌توانند در ساخت یک النگو مشارکت داشته باشند، از کارخانه‌ها گرفته تا خانه‌های طراحانی که به طرز ماهرانه‌ای آن‌ها را با دست تزئین می‌کنند.
طلعت زاهد ۴۲ ساله که از مهره، دوخت و گلدوزی برای تزیین النگو استفاده می‌کند، می‌گوید: هرچقدر هم که زنان خوشتیب باشند، وقتی در هر مراسمی شرکت می‌کنند و هر لباسی می‌پوشند، بدون النگو ناقص به نظر می‌رسد.
وی افزود: حتی اگر جواهرات نپوشید، اما با لباس خود النگو یا دستبند بپوشید، لباس کامل به نظر می‌رسد.
شهر حیدرآباد پاکستان خانه النگوی شیشه‌ای ظریف است که در آن یک کوره می‌تواند تا ۱۰۰ قطعه در یک ساعت تولید کند.
کار سخت و خسته‌کننده است، کارگران در کارخانه‌های غیرقابل تنظیمی که مستعد قطع مکرر برق هستند، در معرض دما‌های ظالمانه قرار می‌گیرند، در حالی که نخ‌های شیشه‌ای شکننده به راحتی می‌شکنند.
کار بدون فن انجام می‌شود. اگر فن را روشن کنند آتش خاموش می‌شود؛ بنابراین شدت گرما زیاد است. با گرمتر شدن هوا، کار کارگران کندتر می‌شود.
پس از تجزیه هند تحت سلطه بریتانیا در سال ۱۹۴۷، مسلمانان مهاجری که در شهر فیروزآباد هند دستبند تولید کرده بودند، تجارت خود را به حیدرآباد بردند، جایی که اکنون صد‌ها هزار نفر به این صنعت متکی هستند.
اما افزایش شدید قیمت بنزین پس از کاهش یارانه‌ها توسط دولت، بسیاری از کارخانه‌ها را مجبور به تعطیلی یا کارکردن در ساعات کمتر کرده است.
محمد نافع، صاحب یک کارخانه گفت: دولت قیمت گاز و مالیات را افزایش داده است، که باعث شده کار در این زمینه به جای توسعه شروع به کوچک شدن کرده است.
بیشتر النگو‌ها به صورت حلقه‌های ساده کارخانه را ترک می‌کنند و توسط زنانی که در خانه کار می‌کنند تزئین می‌شوند تا در نهایت به تاجران داده شوند تا در بازار فروخته شوند.
ممکن است تولید النگوی شیشه‌ای آسان به نظر برسد، اما از جمع‌آوری شیشه تا تولید النگو باید مراحل مختلف و دشواری باید طی شود.
کارگران زن و کودکان هر نوع شیشه‌ای را جمع‌آوری می‌کنند و مواد اولیه کارگاه‌های تولید النگو را فراهم می‌کنند. شیشه‌های جمع‌آوری شده در دمای ۱۴۰۰ درجه فارنهایت ذوب و تبدیل به محلولی می‌شود که می‌توان آن را تغییر حالت داده تبدیل به النگو کرد.
تولید اغلب یک امر خانوادگی است. سایما بی بی، ۲۵ ساله، در خانه کار می‌کند و با کمک سه فرزندش هنگام بازگشت از مدرسه، با احتیاط سنگ به النگو اضافه می‌کند، در حالی که شوهرش در کوره کار می‌کند.
او گفت: آن‌ها برای آماده شدن دست‌های زیادی را پشت سر می‌گذارند.
