منبع: برترینها
صداوسیما
به گزارش خلیج فارس؛ اگرچه هر روز خبری میرسد که همین پلتفرمها هم باید از نهادهای وابسته به صداوسیما، مجوز لازم برای شروع و تداوم کار را بگیرند. فارغ از حوزههای مختلف، بحث درباره جذب مخاطب برای برنامههای ورزشی هم برای صداوسیما تبدیل به چالشی جدید شده است. برنامههای ورزشی که از دیرباز در صدر فهرست برنامههای پربیننده قرار داشت، با اعمال سیاستهایی که بیشباهت به خودزنی نبود، افت محسوسی داشته و این نوع برنامهها هم دیگر برای مخاطب جذابیت چندانی ندارند.
فارغ از این موارد، کنارهگیری چهرههای محبوب، قدیمی و مستعد صداوسیما از این سازمان و تلویزیون هم در افت کیفی برنامههای ورزشی بیتأثیر نیست. عادل فردوسیپور مهمترین مجری، گزارشگر و مفسر ورزشی است که قید همکاری با تلویزیون را به صورت داوطلبانه زد. او که با برنامه «۹۰» قریب به دو دهه، در فهرست برنامههای پرمخاطب یکهتازی میکرد و جوایز مردمی و سازمانی را یکی پس از دیگری درو میکرد با بیمهری مدیران جدید شبکه سه، روبهرو شد تا دیگر برنامهای به اسم ۹۰ و مجری–گزارشگری به اسم عادل فردوسیپور در این فرمت وجود نداشته باشد.
برنامه جایگزین ۹۰ که به گمان مسئولان امر میتوانست خیلی سریع جای عادل و تیمش را بگیرد، توفیق چندانی پیدا نکرد و حتی با وجود هزینه زیاد و وقت کافی، این تیم نتوانسته رونقی که ۹۰ به شبکه سه و در کل تلویزیون بخشیده بود تکرار کند. اگرچه مسئولان تصمیمگیر با عادل فردوسیپور سر ناسازگاری گذاشتند، ولی عادل که پیشتر خودش را «فرزند صداوسیما» خوانده بود، به همکاریاش با تلویزیون در قالب برنامه فوتبال ۱۲۰ ادامه داد. او در این برنامه که مخاطبان خاص خودش را داشت به بررسی، تحلیل متن و حاشیه فوتبال خارجی پرداخت تا اینکه بالاخره بعد از چندین سال تهیهکنندگی این برنامه، تصمیم بزرگ را گرفت.
این بار عادل به صورت رسمی اعلام کرد دیگر علاقهای به ساخت برنامه برای تلویزیون ندارد. او و تیمش از این قاب جدا شدند تا سازوکاری مشابه بر بستر اینترنت شکل دهند. خروج عادل از تلویزیون، آن هم به صورت کاملا داوطلبانه، زنگ هشدار را به صورت جدیتر برای مسئولان امر به صدا درآورد که ممکن است این سیر ادامهدار باشد. عادل در شرایطی بیخیال تلویزیون شد که پس از برچیدهشدن برنامه «۹۰» شایعات مختلفی ازجمله اینکه ممنوعالتصویر است و مجوز گزارشکردن را هم به دست نمیآورد دربارهاش مطرح شد.
شایعاتی که البته به صورت نهایی مورد تأیید قرار نگرفت. مشکل عادل، علی فروغی و مجموعه مدیریتیاش در شبکه سه بود؛ چراکه یکی، دو بار هم از او خواسته شده بود برای گزارش بازیهای تیم ملی در جام جهانی خودش را آماده کند که این مورد با پاسخ منفی این مجری محبوب روبهرو شده بود.
شاید عادل فردوسیپور بزرگترین مجری-گزارشگری باشد که بیخیال همکاری با تلویزیون شده، ولی در این بخش تنها نیست. رضا جاودانی، مجری باسابقه برنامههای ورزشی که او هم کارش را از سال ۱۳۷۶ در صداوسیما شروع کرده بود، یکی، دو ماه قبل بدون اعلام قبلی، قید همکاری با تلویزیون را زد. جاودانی که یکی از دوستان عادل فردوسیپور هم محسوب میشود، سالها مجری برنامه «گزارش ورزشی» بود که به پخش زنده بازیهای خارجی اختصاص داشت.
او در چندین برنامه غیبت داشت تا اینکه بالاخره شایعه قطع همکاریاش با تلویزیون را به صورت رسمی در گفتوگوی کوتاهی که با ورزش سه داشت، اعلام کرد. او گفت: «قطع همکاری خودم را با شبکه سوم سیما و بهکلی با تلویزیون اعلام کردهام. ترجیح میدهم در شرایط فعلی با صداوسیما همکاری نکنم».
جاودانی از آن دست مجریانی است که با وجود سابقه زیاد در تلویزیون، یکباره قید همکاری با این سازمان را زد تا جایگزین دیگری برایش در شبکه سه و برنامه گزارش ورزشی پیدا شود. او پیشتر فاش کرده بود در مأموریتهای خارجی مشترک با عادل فردوسیپور، پیشنهادات بسیاری برای مهاجرت به همراه دستمزد هنگفت به دست عادل میرسید که در صدم ثانیه آنها را رد میکرد. جاودانی که با بخش حقوقی فدراسیون فوتبال ایران هم همکاری میکند، پس از آن جملات کوتاه، توضیح بیشتری برای دلیل جدایی ناگهانیاش از تلویزیون مطرح نکرده است.
به غیر از این دو مجری سرشناس، یکی از گزارشگران خوشآتیه فوتبال هم که با صدای دلنشینش این امید را به وجود آورده بود که عادل فردوسیپور جدیدی در تلویزیون متولد شده است، به ناگاه قید همکاری با صداوسیما را زد. بحث درباره فرشاد محمدیمرام، گزارشگر نسل جدید فوتبال در تلویزیون است. او از میان برنامههای استعدادیابی صداوسیما کشف شد، ولی خیلی سریع با صدای خوب و اطلاعات بهروز خودش را در دل علاقهمندان به فوتبال جا کرد. فرشاد البته هرگز علاقهای به گزارش بازیهای لیگ ایران نشان نداد و یکسره بازیهای خارجی را گزارش کرد.
فرشاد محمدیمرام در توضیح اینکه چرا قید همکاری با تلویزیون را زده جزئیات زیادی به زبان نیاورده است. او با انتشار یک استوری روی این نکته تأکید کرد که «تصمیم گرفتم دیگر با صداوسیما کار نکنم». البته که او ظاهرا برنامهای دیگر برای گزارشگری دارد، چون آنطور که در ادامه دلایلش درباره جدایی از تلویزیون نوشته، از این موضوع پرده برداشته که بهزودی همکاریاش را با یکی از شبکههای اینترنتی برای گزارش بازیهای فوتبال شروع میکند.
واضح است که این سه مورد جدایی داوطلبانه فقط مربوط به جداییهایی است که این اواخر در بین مجریان و گزارشگران ورزشی رخ داده، چون پیش از هم سابقه داشته که مجریانی دیگر قید همکاری با تلویزیون را بزنند.
منبع: فرارو
خلیج فارس: در چند ماه گذشته بحث مخاطب نداشتن تلویزیون و از دست دادن تاثیرگذاری آن به یک قضیه جدی تبدیل شده است که دیگر حتی خود مدیران تلویزیون هم به آن اذعان دارند و اصطلاحا مخاطب از تلویزیون بریده است.
انصافا الان تلویزیون چند سریال جالب توجه مانند عاشورا ، رحیل، بازپرس و … دارد اما واقعا هر کسی خودش کلاهش را قاضی کند و ببیند که این سریالها چند درصد از مخاطبان را درگیر خود کرده است؟ چند نفر در اطراف شما به شکل جدی این سریالها را دنبال میکند؟ چه بحث و حرفی از این برنامهها به سطح جامعهو بین مردم راه پیدا کرده است؟
قطعا اگر این قهر مخاطب از تلویزیون نبود وضعیت بسیار متفاوت از آنچه بود که الان شاهد آن هستیم.
برای مثال سریال عاشورا شاید اگر چند سال قبل از تلویزیون پخش میشد به یکی از پر بیینده ترین برنامهها تبدیل میشد که ذر زمان پخش آن خیابانها خلوت میشد اما الان واقعا خودتان ببینید که چند نفر از اطرافیان، همکاران یا … شما این مجموعه را دیده است؟ یا حتی اسمش را شنیده است و از پخش آن مطلع است!حدود کمی بیش از یک ماه قبل خبر بازگشت رضا رشیدپور و محمدرضا گلزار به تلویزیون به یک بحث داغ منجر شد که محمدرضا شهبازی مجری برنامه پاورقی به این قضیه واکنش نشان داد و در طی چند توییت و یک ویدئوی اینستاگرامی به صراحت مخالفت خود را با این قضیه اعلام کرد.
البته کیهان هم به شدت با این قضیه مخالفت کرد و بحث و جدلی در فضای مجازی بین رشیدپور و مخالفانش هم درگرفت که اتفاقا عاقبت به این نتیجه ختم شد که رشیدپور قرر نیست در تلویزیون برنامه ای داشته باشد و خود او هم از این حضور انصراف داد.
در همان زمان محمدرضا نجارزاده، مدیر گروه اجتماعی شبکه ۳ در توییتی تند در دفاع از بازگشت رشیدپور به محمدرضا شهبازی جواب داد و البته این جواب تند باعث برکناری او از سمتش شد.
حال در دو روز گذشته نجارزاده در اینستاگرامش یک بحث جدیدی را مطرح ساخته است که قابل توجه است، او در پاسخ به این پرسش که «چرا بدون اجازه سراغ بازگشت سلبریتیها رفتید؟» نوشته است: ««افرادی که با تلویزیون در دوره اخیر کار کرده باشند میدانند در برخی برنامهها، حتی مهمانها را هم با رئیس سازمان چک میکنیم و یا حتی بالاتر آیتم یا خود برنامه اگر ضبطی باشد را رئیس سازمان میبیند. پس فرض اینکه رئیس سازمان و… بیخبر بودند اساسا اشتباه است. مسئله این است که چرا اینطور قلمداد شد؟»
در پی نوشت هم اضافه کرده است: «اینکه نوشتم دوره اخیر، چون در دوره آقای دکتر علی عسگری (رئیس سابق صداوسیما) به این شدت نبود.»
نجارزاده به عنوان یک مدیر سابق تلویزیون به صراحت اشاره کرده است که همه تصمیمات در تلویزیون با هماهنگی رئیس سازمان یعنی پیمان جبلی صورت میگیرد و او کاملا در جریان تمام این اتفاقات است.
بهر روی تلویزیون و صداوسیما به دلیل این که از بیت المال پول میگیرد و یک سازمان یا نهاد خصوصی نیست در قبال تمام مردم مسئولیت دارد و این قضیه فقط هم مختص به یک طیف خاص در جامعه نیست بلکه باید به فکر همه مردم ایران باشد با سلایق و آرا مختلف و رنگارنگ.
این که قرار باشد تمام تلویزیون و حتی مثلا مهمانانی که به برنامه ها دعوت میشوند و یا برنامههایی که ساخته میشود از فیلتر فقط یک شخص – اگرچه رئیس هم باشد – عبور کند طبیعتا نتیجه خوبی نخواهد داشت و به این نقطهای می رسیم که الان هست.
در این روزگار که از هر جایی مانند اینترنت و ماهواره و … میتوان به انواع و اقسام برنامهها، سریالها، فیلمها و … داخلی و خارجی دسترسی پیدا کرد استراتژی صداوسیما برای توجه مخاطب خلاصه سازی در تصمیمات رئیس است؟
این پولی که برای صداوسیما هزینه میشود حق تک تک مردم ایران است آیا یک نفر – به عنوان رئیس صداوسیما – باید به جای تک تک مردم ایران فکر کند و تصمیم بگیرد؟
با این توصیفاتی که نجارزاده گفته است پیمان جبلی مسئول اول و مستقیم وضعیت این روزهای تلویزیون است. تلویزیونی با این همه هزینه ولی بازدهی …
شما بگویید تا چه اندازه بازدهی دارد.
منبع: عصر ایران ؛ نهال موسوی
خلیج فارس: محمد مهاجری در توییتی کنایه سنگینی به پیمان جبلی رییس سازمان صدا وسیما زد. محمد مهاجری ، فعال سیاسی اصولگرا در توییتی نوشت : گروهی از کارمندان صداوسیما در نامهای نوشتهاند یکی از دلایل رقتبار بودن اوضاع رادیو تلویزیون این است که یک صاحب چلوکبابی (علیرضا خدابخشی) معاون سیاسی صداوسیماست!
منبع: خبرآنلاین
تهیهکننده تلویزیون: قد صداوسیما کوتاه شده و مردم خود را در تلویزیون نمیبینند!
خلیج فارس:یک تهیهکننده صداوسیما گفت: مردم علاقمندند که در برنامهها و حتی سریالهای تلویزیونی به سئوالات ذهنی آنها درباره عملکرد مسئولان پاسخ داده شود.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از اطلاعات آنلاین، علیرضا سبط احمدی، تهیه کننده سینما و تلویزیون با اشاره به اختلافات اخیر میان صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی گفت: اگر تلویزیون، پلتفرم ها و سینما مکمل یکدیگر باشند، رقابت ایجاد می شود و باعث پویایی و بالندگی می شود.
وی با بیان اینکه تفاوتی بین سینما و تلویزیون وجود ندارد، گفت: اکنون بحث بر سر پلتفرم است. این که وقتی نمی توانیم قد خودمان را بلند کنیم، قد رقیب خود را کوتاه کنیم تا هم قد ما شود، یک اشتباه بزرگ است. بلکه مسئولان صدا و سیما باید تلاش کنند تا آثار تلویزیونی هم به صورت کمی، کیفی و ساختاری ارتقا یابند.
سبط احمدی با تاکید بر اینکه تلویزیون باید به جایگاه گذشته خود بازگردد، گفت: تلویزیون باید متعلق به همه ۸۵ میلیون ایرانی باشد. باید همه سلیقه ها در آن دیده شود. باید هر نفر وقتی پای تلویزیون می نشیند، برنامه مورد علاقه خود را ببیند. اما این طور نیست! این همه شبکه های عریض و طویل داریم اما نمی توانند سلیقه مردم را پاسخ دهند. چون قد تلویزیون کوتاه شده است.
تهیه کننده مجموعه تلویزیونی همسایه ها، بیان داشت: مردم علاقه مندند که در برنامه ها و حتی سریال های تلویزیونی و مجموعه های نمایشی به سئوالات ذهنی آن ها هم پاسخ داده شود و صداوسیما بلندگوی مشکلات مردم و پرسشگر سئوالات آنان از مقامات اجرایی باشد.
سبط احمدی در پایان گفت: مقام معظم رهبری بارها در سخنرانی های خود رسیدگی به مشکلات مردم را مطرح می کنند و صداوسیما باید به عنوان یک بازوی رسانه ای، این مسائل را پیگیری کند وقتی این اتفاق بیفتد میزان توجه و رویکرد مردم به تلویزیون افزایش می یابد.