پرویز ثابتی

خلیج فارس:روزنامه‌ی انگلیسی زبان ایندیپندنت خبر داد سه ایرانی مقیم آمریکا که پیش از انقلاب تحت شکنجه‌های سنگین پرویز ثابتی عضو ارشد ساواک قرار گرفته بودند، طی یک دادخواست ۲۲۵ میلیون دلاری از وی شکایت کردند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از باشگاه روزنامه‌نگاران ایران؛ روزنامه‌ی انگلیسی زبان ایندیپندنت خبر داد سه ایرانی مقیم آمریکا که پیش از انقلاب تحت شکنجه‌های سنگین پرویز ثابتی عضو ارشد ساواک قرار گرفته بودند، طی یک دادخواست ۲۲۵ میلیون دلاری از وی شکایت کردند. نام شاکیان از ترس این‌که ثابتی و عوامل او به سراغ‌شان نروند محفوظ مانده و به نام‌های جان یک، جان دو و جان سوم معرفی شده‌اند.

روزنامه‌ی انگلیسی زبان ایندیپندنت خبر داد سه ایرانی مقیم آمریکا که پیش از انقلاب تحت شکنجه‌های سنگین پرویز ثابتی عضو ارشد ساواک قرار گرفته بودند، طی یک دادخواست ۲۲۵ میلیون دلاری از وی شکایت کردند.

این روزنامه انگلیسی از پرویز ثابتی به عنوان «معمار نهادینه‌سازی شکنجه در ایران» نام برده است.

نام شاکیان از ترس این‌که ثابتی و عوامل او به سراغ‌شان نروند محفوظ مانده و به نام‌های جان یک، جان دو و جان سوم معرفی شده‌اند. هر سه نفر بیش از هفتاد سال سن دارند.

آن‌ها از ثابتی به عنوان «قدرتمندترین و مخوف‌ترین مردان» رژیم شاه، در «یک حکومت توتالیتر» نام برده‌اند.

یکی از شاکیان ثابتی گفته ثابتی به وی برق وصل کرده و او را از سقف با مچ‌های‌شان آویزان کرده بود در حالی‌که وزنه‌هایی به وی وصل بود.

پرویز ثابتی و همسرش هنگام وقوع انقلاب از ایران گریختند و در چهار دهه گذشته مخفی بودند.

ایندیپندنت نوشته آن‌ها سرانجام در سال ۲۰۲۳ دیده شدند. او همچنین مستندی ۷.۵ ساعته برای «دفاع از دوران تصدی خود» منتشر کرد که شرح فعالیت‌هایش در ساواک بود.

خلیج فارس: پخش مستند شبکه «من‌وتو» درباره پرویز ثابتی، رئیس اداره کل سوم ساواک زمان پهلوی، چهره او را یک‌بار دیگر پس از حضور در اعتراضات سال گذشته در لس‌آنجلس رسانه‌‏ای کرد.

به گزارش خلیج فارس؛ دلایل این حضور در صحنه رسانه و صحبت‏‌هایی که در این مستند ارائه کرد، بهانه‏‌ای بود تا انجمن اندیشه و قلم با همکاری خانه اندیشمندان نشستی را با حضور علی‌اصغر صباغ‏‌پور، استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ معاصر، صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی و محمد توسلی، دبیرکل نهضت آزادی برگزار کند و به تحلیل این مستند و چرایی پخش آن بپردازد که در ادامه می‌‏خوانید:

چرا سخنان ثابتی را می‎پذیرند؟

صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی گفت: وقتی آقای ثابتی این مصاحبه را کردند، با استقبال خیلی زیادی مواجه شدند، به‌ویژه از سوی ایرانیان خارج از کشور. اما یک سوال مطرح می‌شود که اگر آقای ثابتی همین مطالب را ده سال پیش هم گفته بودند این‌چنین از ایشان استقبال می‌شد و به عنوان کسی که با تروریست‌ها مبارزه می‌کرد، خادم ملت و وطن‌پرست معرفی می‌شد؟ چراکه تصویری که الان از آقای ثابتی مخابره می‌شود همین است که وطن‌پرست بوده و خدمت می‌کرد و جلوی تروریست‌ها و خرابکار‌ها را می‌گرفت.

حاشا که چنین تصویری از ایشان به‌وجود می‌آمد. یعنی اولین مطلب در واقع شناخت فضای جامعه‌ای است که ثابتی آنقدر راحت می‌تواند از ساواک و عملکرد ساواک بگوید و آب از آب تکان نخورد و خیلی‌ها نیز او را تایید کنند. عکس ایشان در یکی از تظاهراتی که ایرانیان خارج از کشور سال گذشته در اواخر جریان اعتراضات ۱۴۰۱ برگزار می‌کردند، علنی شد و آن تصویر بسیار پرسروصدا شد.

وقتی موج استقبال و تمجید از آقای ثابتی را دیدم، پستی گذاشتم و نوشتم که اگر عملکرد جمهوری اسلامی همین‌گونه ادامه یابد و اپوزیسیون نیز با همین زاویه جلو بروند، فکر کنم به جایی برسیم که ثابتی که جای خود دارد، از صدام‌حسین و علی شیمیایی و… هم باید تقدیر کنیم؛ کامنت‌های وحشتناکی دریافت کردم که او وطن‌پرست بوده و شما او را با خلخالی و امثالهم مقایسه می‌کنید.

حال باید دو کار کنیم؛ اول، راجع به گفته‌های آقای ثابتی بحث کنیم و دیگر اینکه چه شده که رئیس عملیاتی ساواک که مهمترین پست ساواک را داشت، اسطوره شده است؟ البته همه ما می‌دانیم که این پدیده‌ای است که خیلی قدیمی نیست؛ شعار «رضاشاه/روحت شاد»، اولین شکوفه این پدیده بود و دهه ۱۳۹۰ دهه بسیار مهمی برای نظام جمهوری اسلامی است. جامعه ما دچار یک تغییر و تحول فکری، معرفتی و درکی عظیمی شد. بسیاری از هنجار‌ها و باور‌ها برای نسل‌های جدید فروریخت و از آنجا بود که این شعار مطرح شد و اولین بار فکر می‌کنم در دی‌ماه ۹۶ مطرح شد، در آبان ۹۸ ترکی که ایجاد شده بود، تبدیل به یک دره عظیم شد و حرکت اجتماعی ۱۴۰۱ عملاً برای نسل جوان و بخش‌های عمده‌ای از نسل‌های بعد از انقلاب چیزی از گذشته که معتبر باشد، برای آن‌ها باقی نگذاشت.

در چنین وضعیتی اصلاً به‌دنبال اینکه چرا آقای ثابتی الان صحبت می‌کند نیستم چراکه اگر در دهه ۶۰ صحبت می‌کرد تودهنی می‌خورد، در دهه ۷۰ و ۸۰ نیز همینطور، چراکه هنوز گذشته معتبر بود. اما الان می‌بینید که اینگونه صحبت می‌کند. حدس او و زمان‌سنجی او درست است.

در ادامه می‌خواهم به جامعه‌شناسی مصاحبه آقای ثابتی اشاره کنم. فکر می‌کنم مقدار زیادی از این مصاحبه در حقیقت به نسل‌های جوان و بعد از انقلاب می‌گوید که‌ای مردم! بله شما درست فکر می‌کنید، شاه در حال خدمت و کشورداری و پیشرفت دادن آن بود و عده‌ای فریب خورده و بازی خورده در حال انقلاب بودند و می‌گوید، احساسی به وجود آمده که این انقلاب چه اشتباه عظیمی بود. اتفاقاً ثابتی می‌گوید که درست فکر می‌کنید و کشور روی مسیر درستی بود. البته مجبور می‌شود به این هم اشاره کند محمدرضا پهلوی هم مقداری اشتباه کردند و می‌توانستند بهتر عمل کنند اگر دقیق‌تر این مصاحبه را بررسی کنیم، اتفاقاً نکات مهمی هم از آن استخراج می‌شود.

اولاً معتقدم ثابتی حقیقت را در آن ۵ مصاحبه می‌گوید و آنچه می‌گوید اتفاق افتاده بود، اما همه حقیقت را نمی‌گوید. اگر دقیق‌تر نگاه کنید، می‌بینید نکته بسیار مهمی که از این مصاحبه بیرون می‌آید این است که این باوری که خیلی از نارضایتی‌ها و سرخوردگی‌ها از انقلاب سال ۵۷، این بود که انقلاب کار خود غربی‌ها و آمریکایی‌ها بود، چراکه شاه قیمت نفت را بالا برده بود و در برابر غربی‌ها ایستاده بود.

ایران پیشرفت‌های زیادی کرده بود و برای کشور‌های دیگر تبدیل به الگو شده بود و غربی‌ها برای اینکه جلوی پیشرفت ایران را بگیرند، شاه را سرنگون کردند و روحانیون را آوردند. این باوری است که برخی از ایرانی‌ها در نتیجه سرخوردگی از عملکرد‌ها پیدا کردند. نکته جالب این است که ثابتی به‌هیچ‌وجه به این باور که این انقلاب را غربی‌ها و خارجی‌ها کردند نمی‌پردازد، اما به نظر من دو جا است که اتفاقاً آقای ثابتی چه بخواهد و چه نخواهد عملاً می‌گوید که چرا انقلاب شد.

یک جا بخشی از مصاحبه است که با گفته‌های آقای ثابتی به درستی می‌توانیم بفهمیم مشکل این نظام چیست و او به ما می‌گوید. حداقل از بعد از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تا بهمن ۵۷نظامی بر ایران حکومت می‌کرد که تمام تصمیمات و جهت‌گیری‌های آن در یک نفر به اسم محمدرضاشاه پهلوی خلاصه می‌شد. بزرگترین اشکال یا ویژگی نظام او این بود که نفر دومی در این حکومت وجود نداشت. مصاحبه ثابتی نشان می‌دهد که چرا این نظام سقوط کرد، چراکه از جایی این موتور که تمام این قطار را با خود می‌کشد، دیگر نتوانست تصمیم بگیرد. مصاحبه ثابتی غیرمستقیم می‌گوید مشکل از آنجایی به وجود آمد که محمدرضا پهلوی به هر دلیلی دیگر نمی‌توانست تصمیم‌گیری کند و به هیچ‌کس اعتماد نمی‌کرد و این بی‌اعتمادی باعث شد کل آن نظام فروپاشید، دیگر نه ثابتی کاره‌ای بود و نه هیچ‌کس دیگری و آن عاملی که تیر خلاص را شلیک کرد، این بود که شاه با تمام وجود به این نقطه رسیده بود که آمریکایی‌ها می‌خواهند او را بردارند.

این موارد از مصاحبه ثابتی می‌آید بیرون که این نظام تا وقتی شاه می‌توانست فکر و تصمیم‌گیری کند می‌توانست پابرجا باشد و از جایی که دیگر نمی‌توانست فکر کند این نظام متوقف شد چراکه هیچ‌کس دیگری کاره‌ای در آن سیستم نبود و وقتی خود شاه نتوانست دیگر کاری کند، تیر خلاص به نظام شلیک شد.

ثابتی‌ها و نقشه‌ریزی برای سوارشدن بر فضای نارضایتی

محمد توسلی، دبیرکل نهضت آزادی، گفت: آقای ثابتی در این مصاحبه به‌گونه‌ای صحبت کردند که در ۵۷ سال حکومت پهلوی همه چیز عالی بوده و انقلاب انجام شده و به دنبال توسعه کشور بودند. همه کسانی که در مقابل قرار داشتند در این ۵۷ سالی که دوران پهلوی هست، ضدتوسعه بودند، توطئه‌گر و بعضاً تروریست بودند. اما سوال اصلی همین است که چرا آقای ثابتی بعد از ۴۴ سال این موضوع را مطرح می‌کنند و در این مدت کجا بوده، چه جایگاهی داشته و چه اقداماتی با توجه به نقشی که در سالیان حضور خود در ساواک داشته، انجام داده است؟ او ۲۰ سال از مقامات ثابت ساواک بوده و نقش مؤثری در تثبیت دوران حکومت پهلوی داشته است. او ارتباط مستقیم با شاه داشته و به او اطلاعات می‌داد، دستور می‌گرفت و اقدام می‌کرد.

الان آنچه که مهم است این است که جامعه ما به‌ویژه نسل جوان که به نظر بنده نسل مظلومی است و هیچ امیدی به شرایط ندارد، طبیعی است که چنین جریان‌هایی دنبال آن‌ها هستند تا از این وضعیت بهره ببرند. ما باید جامعه و نسل جوان را مخاطب قرار دهیم و توضیح دهیم که آیا مدرس‌ها، مصدق‌ها، بازرگان‌ها، جبهه ملی و نهضت ملی‌ها ضدتوسعه بودند؟ توطئه‌گر بودند یا حکومت پهلوی وابسته به بیگانگان و مجری برنامه بیگانگان بود؟ این را باید برای جامعه و نسل جوان تشریح کنیم.

در ادامه به‌طور خلاصه تلنگری در مقاطع مختلف تاریخی می‌زنم. درست است در دوران پهلوی اول کار‌های مدرنیزاسیون و ظاهری انجام شده، خیابان و پل و دانشگاه ساخته شده، اما از نظر مبانی توسعه و مدرنیزه انسانی آیا کاری انجام شد؟ آیا جز استبداد و سرنوشت امثال مدرس و مصدق نتیجه دیگری برای جامعه در پی داشت؟ چرا که بعد از شهریور ۱۳۲۰ سه نفر از فرزندان انقلاب مشروطه، از جمله مهندس بازرگان، سحابی و طالقانی با توجه به آشنایی که با زمینه‌های قرآنی داشتند و شناختی که از زمینه‌های فرهنگ استبدادی داشتند، دو مشکل اصلی را در جامعه ما تشخیص دادند؛ یکی استبداد ۲۵۰۰ ساله سیاسی و دیگری استبداد دینی که ریشه‌های خرافات در جامعه ما دارد؛ بنابراین تا تغییر فرهنگی و اجتماعی در جامعه‌ای به وجود نیاید، امکان ندارد بتوانیم تحولی در جامعه ایجاد کنیم؛ بنابراین از شهریور ۱۳۲۰ بحث ایجاد جامعه مدنی و زمینه‌سازی برای ایجاد تحولات فرهنگی و اجتماعی در جامعه را مطرح می‌کنند.

دکتر مصدق با تجربه تاریخی که از قبل از انقلاب مشروطه دارد و توانمندی‌هایی که دارد و با بسیاری از مسائل جامعه آشنا است، اما دو برنامه تعریف کرد، یک برخورد با ریشه‌های سلطه انگلیس از نظر فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که با ملی کردن صنعت نفت این گام بلند را برداشت و دیگری زمینه‌سازی برای تامین آزادی، دموکراسی و این موضوع که مردم بر سرنوشت خود حاکم باشند.

با بررسی ۲۸ ماه دوران حضور مصدق می‌بینید که این تحولات کاملاً مشهود است و انگلیس که منافع خود را از دست داده بود، در کنار آمریکا قرار می‌گیرد و کودتای ۱۳۳۲ انجام می‌شود و گذار به دموکراسی متوقف می‌شود. بعد از کودتا دولت محمدرضا پهلوی تشکیل می‌شود و با توجه به تحولاتی که در جامعه به‌وجود آمده بود، یک هفته بعد از کودتا زمینه‌های نهضت مقاومت ملی تشکل می‌شود و افرادی مثل مهندس بازرگان، سحابی و طالقانی رهبران جبهه ملی احساس مسئولیت می‌کنند و هدف اصلی آن‌ها این بود که از مشروعیت نظامی که براساس کودتا شکل گرفته، جلوگیری کنند.

اما رهبر واقعی [رهبر منفی] انقلاب ۵۷ شخص محمدرضا پهلوی بود. برای اینکه این مطلب را بیشتر توضیح دهم اشاره‌ای به رخداد‌های سال ۵۴ تا ۵۷ خواهم داشت. سال ۵۴ سالی است که همانطور که ثابتی می‌گوید جنبش مسلحانه را سرکوب می‌کند، اما جنبش اجتماعی این توانمندی را داشته که بتواند راه را ادامه دهد.

برای این منظور تشکل جمعیت آزادی دفاع از حقوق بشر در سال ۵۶ و نقش آن در تقویت جنبش اجتماعی ایران و دیپلماسی انقلاب که از اردیبهشت سال ۵۷ آغاز می‌شود، دنبال کنید. اینطور نیست که آمریکایی‌ها می‌خواستند شاه برود. اگر به مذاکرات نگاه کنید، با مذاکرات و پشتیبانی جنبش اجتماعی ایران است که آمریکایی‌ها به تدریج عقب‌نشینی می‌کنند؛ حتی زمانی که بختیار روی کار آمده بود آمریکایی‌ها حاضر نبودند کوتاه بیایند.

اما وقتی که جنبش اجتماعی ایران به سمتی رفت که شاه هم گفت، بله ما صدای انقلاب را شنیدیم، سران کشور‌ها به این جمع‌بندی رسیدند که باید عقب‌نشینی کنیم و جنبش اجتماعی ایران را بپذیریم؛ نقشی که آمریکا و اسرائیل در سال‌های بعد از انقلاب داشتند و کاملاً تلافی کردند. اما نکته مهم این است که در این رخداد‌های قبل از انقلاب تمام ملت ایران و تمام گروه‌های سیاسی اعم از مارکسیست، مسلمان، همه در تظاهرات شرکت داشتند و اینگونه نبود که قشر محدود خاصی در انقلاب باشند.

یعنی مطالبات مردم برای آزادی و استقلال کشور و عدالت و نگاهی که از مشروطه داشتند و دکتر مصدق بانی آن بود، مردم دنبال همین مطالبات بودند. اتفاقاً آقای (امام) خمینی هم برای اینکه بتواند تسلط پیدا کند همین مطالبات تاریخی مردم را از نوفل‌لوشاتو مطرح کرد که ما دنبال جمهوریت و آزادی هستیم. حتی مارکسیست‌ها و دگراندیشان آزاد هستند.

مهندس بازرگان و یارانش از همان نوفل‌لوشاتو مخاطرات را دیدند. آقای مهندس بازرگان بعد از صحبتی که با رهبر فقید انقلاب دارند سفری به لندن داشتند و در بین جمعی از جمله سروش و تقی‌زاده و خرازی این سوال را می‌پرسند که آقای (امام) خمینی را چگونه دیدید و مهندس بازرگان از نگرانی‌اش می‌گوید؛ این صحبت را تاکنون مطرح نکرده بودم و خصوصی برای خانواده‌ام گفته بودم.

مهندس بازرگان از همان نوفل‌لوشاتو پیامد‌های اصلاحات دینی را می‌دید، اما بپذیریم که جامعه ما و حتی دوستان ما در اروپا شیفته آیت‌الله خمینی بودند. این نسل جوان ما باید بداند که جامعه ما مذهبی و کاملاً تحت تاثیر و شیفته آقای (امام) خمینی بود و در این شرایط است که در راستای مطالبات ملی انقلاب اسلامی پیروز می‌شود. مصاحبه آقای ثابتی کاملاً مدیریت شده است، اما دقت کنید مطالب خلاف بسیار در آن ذکر می‌شود.

مطلب مهمتر که در این وقت محدود باید مطرح کنم این واقعیت است که بعد از پیروزی انقلاب مهندس بازرگان و یاران خود با شناخت از مشکلات اصلاحات دینی می‌دانستند که این فرایند طولانی است و پیچیده‌تر از دوران سلطنتی است و بنابراین راهبرد آگاهی‌بخش را انتخاب کردند و مسئولیت را قبول کردند که دوران انتقال انجام شود. تمام قرائن نشان می‌دهد جز مهندس بازرگان کسی توانمندی کاری که در دوران انتقال انجام شد را نداشت. اما وقتی از دولت موقت استعفا داد قهر نکرد و راه آگاهی‌بخشی را ادامه داد.

در کنگره نهضت آزادی ایران در تیرماه سال ۵۹ که فضای جامعه کاملاً ملتهب بود تصویب می‌شود که باید مبارزه قانونی، علنی و خشونت‌پرهیز باشد. نهضت آزادی در این چهار دهه کوشش کرد که با قانون این فرایند آگاهی‌بخشی را دنبال کند و اگر در انقلاب ۵۷ امام خمینی این کاریزما را داشتند که توده‌های مردم را بسیج کنند و نقش اصلی را در پیروزی انقلاب داشتند، اما امروز سرمایه اجتماعی و آگاهی جامعه وجود دارد که باید به صورت نهاد‌های مدنی تقویت شود، جامعه توانمند شود و بپذیریم که جامعه ما متکثر است.

دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد و باید حول مطالبات مشترک ملی که همه جامعه به آن باور دارد، حرکت کنیم. این فرایند باید طی شود و ما در حال طی کردن این فرایند هستیم و صبوری می‌طلبد تا گذار دموکراسی طی شود. به همین علت اقتدارگرایی مطلق و یکدست‌سازی حاکمیت که در دوران شاه اتفاق افتاد، متاسفانه در دوران بعد از انقلاب هم به تدریج اتفاق افتاد و اوج آن بعد از رخداد سال ۹۶ است که به‌صورت شفاف مشخص شد دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند نامزد شود، انتخابات سال ۹۸ و مجلس پیش رو، که جبهه اصلاحات هم به این جمع‌بندی رسیدند که دیگر اصلاحات انتخابات‌محور امکان‌پذیر نیست و به همین خاطر از سال ۹۶ برای اینکه یک راهبردی واقع‌بینانه ارائه دهیم، اصلاحات جامعه‌محور را پیشنهاد دادیم تا جامعه توانمند شود و در راستای منافع ملی عمل کند و بپذیریم که راهکار، انقلاب و خشونت نیست، خشونت هرگز در راستای منافع ملی ما نیست و باید کوشش کنیم تا این فرایند را طی کنیم تا فضایی برای ثابتی‌ها که در حال نقشه‌ریزی هستند تا سوار بر این فضای نارضایتی شوند، فراهم نشود.
ثابتی به دنبال سلب مسئولیت از خود است

علی‌اصغر صباغ‌پور، استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ معاصر، گفت: خیلی از افراد رژیم گذشته مطالب خود را در قالب خاطرات و مصاحبه با تاریخ شفاهی هاروارد بیان کردند. در گذر زمان، نیز بخشی از مطالب‌شان که با واقعیت تداخل داشته، از سوی مورخین مستقل پاسخ داده شد، اما آیا لازم است پاسخ آقای ثابتی که محل تردید است را داد؟ چرا که ۴۴ سال نشانی از او نبود و چهره ایشان را یکباره در اعتراضات ۱۴۰۱ دیدیم.

به هر ترتیب ایشان به نکاتی در ۵ مصاحبه خود اشاره کردند و بخشی از تاریخ ایران، به‌ویژه تاریخ پنهان ایران را که در چارچوب فعالیت‌های ساواک رخ داده را پنهان کردند در نتیجه برای تکمیل و رفع شبهات و ابهامات باید صحبت کرد تا آیندگان نیز بتوانند تصویر واقع‌بینانه‌ای نسبت به مسائل گذشته داشته باشند و تاریخ تنها یکطرفه بیان نشود.

یک بخش از مطالبی که آقای ثابتی مطرح کرد، درباره مسائل سازمانی بود که به اعتقاد من اغلب آن درست است. با بررسی اسناد و مدارک و تاریخی که دیگران نقل کردند و اظهارات زندانیان سیاسی قبل از انقلاب، روابط سازمان ساواک، دعوا‌هایی که بین مسئولین و دست‌اندرکاران وجود داشت، مشخص است و این‌ها درست است. بخشی از صحبت‌های ثابتی در ارتباط با مسائل سیاسی، امنیتی و زندان بود که به نظر من باید در این زمینه تمرکز کرد. من با نگاه بی‌طرفانه برخی از گفته‌های او درباره ساواک که مربوط به روابط پشت‌پرده است را تایید می‌کنم؛ هرچند که نمی‌توان تمامی روابط پشت پرده را تایید کرد.
دیگران درباره این مصاحبه چه می‌گویند؟

برخی معتقدند آقای ثابتی با این مصاحبه بخشی از هزارتوی حکومت را علنی کرده است. برخی معتقدند ساواک و روابط درونی قدرت و دعوا‌های قدرت را به‌خوبی ترسیم کرده و در واقع بخش پنهان را علنی کرد. برخی معتقدند آقای ثابتی این مصاحبه را برای تبرئه و سلب مسئولیت از خود ترتیب داده است چرا که مسائل امنیتی در ساواک صورت گرفته و او باید جواب دهد و برای این منظور برخی را روتوش کرده است و برای برخی از اقدامات از واژگان نرم و لطیفی استفاده کرده است.

برای مثال شکنجه را زد و خوردی می‌گوید که بین بازجو و زندانی رخ می‌داد و امثالهم. اما او خیلی دیر عمل کرد، ثابتی در این ۴۴ سال کجا بود و چرا زودتر حرفی نزد؟ اگر معتقد است که اوایل انقلاب امکان ترور او در خارج از کشور وجود داشت، می‌توانست به صورت دست‌نوشته و بدون اینکه چهره او مشخص شود، این موارد را بیان کند.

این کار هم ۳۳ سال پیش انجام شد که خود یک نشانه است و نوعی سلب مسئولیت است که بگوید من کاره‌ای نبودم، شکنجه‌ای در کار نبود، نیرو‌های من با زندانیان خوب برخورد می‌کردند و امثالهم، اما به نظر من در این زمینه توفیق چندانی نداشت چرا که بسیاری از افرادی که مورد شکنجه ساواک واقع شدند، زنده هستند و از شکنجه‌هایی که به آن‌ها وارد شده، سخن می‌گویند.

آنقدر موضوع خشونت و شکنجه‌های ساواک زیاد بود که قابل انکار کردن و قابل تبرئه نیست. برخی معتقدند، در این مقطع موضوع را علنی کرده است چراکه احساس می‌کند جمهوری اسلامی ضعیف شده و فضای کشور انقلابی شده و این کشور باید آلترناتیوی داشته باشد و، چون به رژیم گذشته تعلق خاطر دارد، وظیفه خود می‌داند که جای پای خود را تثبیت کند. برخی معتقدند مطالب بیان‌شده جدید نبود و برخی نیز می‌گویند در این مصاحبه یکی به میخ و یکی به نعل زده است.

هم حکومت پهلوی را تایید کرده و هم دعوا‌های داخلی رژیم را هم عامل فروپاشی دانسته و گفته، اگر این دعوا‌ها نبود، این حکومت ساقط نمی‌شد. برخی معتقدند، پشت صحنه این مصاحبه شبکه «من‌وتو» است که می‌خواسته مخاطبین خود را افزایش دهد و اسپانسر‌های خود را تقویت کند و افراد کمک کنند تا این شبکه تعطیل نشود.

برخی معتقدند ثابتی میل به اظهار وجود دارد و نمی‌تواند آن را سرکوب کند. این وضعیت از قدیم بوده و فردوست هم اشاره می‌کند که ثابتی فردی مقام‌پرست و متظاهر است و حرکاتی که در ساواک انجام داده نیز این تظاهر را نشان می‌دهد. برخی دیگر می‌گویند ثابتی در پی اثبات دروغ‌های خود است و می‌خواهد دروغ‌های خود را در قالب واقعیت به خورد شنونده دهد. برخی معتقدند ثابتی سعی کرد خود را تحلیل‌گر عمیق و مستقل در حوزه سیاست و امنیت اطلاعات نشان دهد که چنین نبوده است. در ساواک تحلیل‌گر مستقلی که نداشتیم هیچ، مستقل عمیقی که بر مبنای علم حرکت کند نیز نداشتیم.

تمام گزارش‌ها و اسناد ساواک موجود است و من یک گزارش علمی که براساس داده‌های مستخرج از پیمایش و تحقیق باشد و با استناد به آن سیاست‌گذاری کنند، به خاطر ندارم. گزارش‌هایی که آقای ثابتی داده، بسیار سطحی و تماماً از روی اطلاعات است؛ تنها اطلاعاتی که خود کسب کردند. یکی از مشکلاتی که ساواک داشته این بود که اصلاً این موضوع را درک نکرد جامعه ایران جامعه شفاهی بوده است و تنها به کتاب و کاغذ، درباره مارکسیسم بسنده کرد.

برخی معتقدند که اکثر گزارش‌های ثابتی برای اینکه بتواند مقام‌ها را راضی نگه دارد تملق‌آمیز بود. البته که در این مصاحبه رندانه می‌گوید گزارش‌هایی می‌دادم که شاه و مقام دربار نسبت به آن واکنش نشان می‌دادند، مخالفت می‌کردند و عصبانی می‌شدند. برای مثال در مورد انتخابات آزاد گفته بود گزارشی تهیه کردم و گفتم انتخابات آزاد برای چه؟ این دموکراسی‌ها به چه درد می‌خورد؟ به نظر من شرایط کشور به‌گونه‌ای است که اگر مثل [فرانسیسکو]فرانکو در واقع مستبدِ مصلح عمل کنیم، مردم مشکلی ندارند و شاه عصبانی شده بود که من را با فرانکو مقایسه کرد. مصاحبه ثابتی نشان داد که از ابتدای احراز پست در ساواک تا آخرین روز هیچ سر و سری با دموکراسی نداشت.

اما بخشی از مصاحبه آقای ثابتی در پاسخ به وقوع انقلاب بود و به چند نکته در این زمینه اشاره می‌کنم. پاسخی که آقای ثابتی درباره انقلاب می‌دهد، این است که ما ول دادیم، شل دادیم. ما باید دستگیر می‌کردیم و خشونت را ادامه می‌دادیم و امثالهم. کاملاً نگاه سخت‌افزاری، مکانیکی و عملیاتی داشت و جالب است که می‌گوید در چارچوب قانون وظیفه ساواک را همین می‌دانستیم؛ یک نگاه عملیاتی. اما وظیفه ساواک این نبود.

کار سازمان اطلاعاتی این است که نتیجه کار آن‌ها مقدمه تصمیم‌گیری شود. یعنی گزارش‌هایی که می‌دهد مبنای تصمیم‌گیری است و بیشتر وظیفه دستگاه اطلاعاتی خدمات‌رسانی اطلاعاتی است و تصمیم را باید دیگری بگیرد و اجرا را نهاد دیگری انجام دهد. هرموقع در دستگاه اطلاعاتی گزارش اطلاعاتی با اجرای عملیاتی توأمان شود، فاجعه‌ها به بار می‌آید، از جمله قتل‌های زنجیره‌ای که شاهد آن بودیم و در این زمینه کد و نمونه بسیار است.

ساواک بنابر توصیه آمریکایی‌ها درست شد، اما این ساواک مولودی بود که به‌طور طبیعی حکومت‌ها متولد نشد و وجه سرویسی ساواک کاملاً به حاشیه رفت و وجه عملیاتی برجسته شد درحالی‌که کمترین وظیفه را در این بخش داشتند. به همین سبب است که وقتی اسم ساواک می‌آید، تمام حافظه تاریخی مردم ایران به سمت دستگیری، زندان، بازجویی، شکنجه و امثالهم می‌رود. وقتی از ساواک نام برده می‌شود هیچ‌وقت در بین مردم این تفکر شکل نمی‌گیرد که ساواک گزارشی تهیه کرده باشد و برمبنای این گزارش تصمیم‌گیری شده باشد چراکه کمترین نقش را در این زمینه داشت.

در حقیقت ساواک را با یک نگاه عملیاتی شکل دادند و وجه سرویسی ساواک که در واقع ارائه خدمات برای گرفتن تصمیم است، کاملاً نادیده گرفته شد. اما اگر از نگاه دیگر به انقلاب نگاه کنیم که آقای ثابتی هم جا‌هایی به آن اشاره کردند، باید به گزارش‌های متملقانه‌ای که ساواک می‌داد، اشاره کرد، گیرنده گزارش دنبال گزارشی بود که باب طبع او باشد. تا جایی که شاه گفت شما چرا همه‌اش از بدی‌ها می‌گویید، از خوبی‌ها هم بگویید و ثابتی به درستی اشاره می‌کند که وظیفه ساواک ارائه نارسایی‌ها است و خوبی‌ها را باید ارگان‌های دیگر بگویند.

اعتقاد ثابتی به ادامه خشونت بود و این نسخه ثابتی برای ادامه حکومت پهلوی جز قتل و ضرب و جرح هزاران نفر از مردم ایران به جایی نمی‌رسید. ثابتی یک جایی اشاره می‌کند که ما کار‌های زیادی کردیم، اما نشد. ثابتی درکی از انقلاب و نظریه‌های انقلاب و زمینه‌ها و شرایط بروز و ظهور انقلاب ندارد. او فقط می‌گوید بگیرید، ببندید، سرکوب کنید تا اوضاع آرام شود. ایشان مدیریت کشور را با کنترل اشتباه گرفت و فکر می‌کرد مدیریت کشور یعنی خفقان ایجاد کن و پیش برو، درحالی‌که این امکان‌پذیر نبوده است. او فکر می‌کند انقلاب یک پروژه است درحالی‌که انقلاب یک پروسه است.

مسئله بعد غلبه ذخایر ژنتیکی جامعه مدنی به ذخایر ژنتیکی حکومت است، وقتی از ذخایر ژنتیکی استفاده نکنیم نتیجه همین انقلاب می‌شود و همانی می‌شود که بازرگان می‌گوید رهبر انقلاب شاهنشاه بوده است. عدم بازتولید جامعه‎ای جانشین به‌طور طبیعی مسئله دیگر است، کد‌های زیادی موجود است که شاه جانشین ندارد، غربی‌ها می‌گویند، فردوست و آموزگار هم اشاره می‌کنند. مسئله دیگر خشونت مضاعف است. به نظر من در تمام تظاهرات گسترده قبل از انقلاب ساواک حضور داشت. کجا حضور داشته؟ عکسِ مهدی رضایی، احمد رضایی، رضا رضایی و تمام کسانی که زیر شکنجه یا در تیرباران اعدام شدند نشانه‌های حضور ساواک است و این‌ها باعث انقلاب شد.

منبع: هم میهن

خلیج فارس:پرویز ثابتی رئیس اداره سوم ساواک و رئیس ساواک تهران بود. در واقع در یک دهه پایانی حکومت پهلوی، پرویز ثابتی مسئول مستقیم مقابله جریان‌های چریکی بود و حفظ امنیت داخلی کشور را برعهده داشته و این یعنی هر آنچه درباره شکنجه‌ها، اعدام‌ها و بازداشت‌های انقلابیون و مخالفان رژیم پهلوی شنیده‌اید زیر نظر پرویز ثابتی و توسط او انجام شده است. همین پیشینه کافی بوده که ثابتی را چهار دهه در سایه فرو ببرد.

پخش مستند سریالی جدیدی درباره‌ی پرویز ثابتی رئیس اداره‌ی ساواک تهران، از شبکه‌ی «من و تو»، نام این چهره‌ی سیاسی دوران پهلوی را بار دیگر بر سر زبان‌ها انداخته است. پرویز ثابتی که حالا ۸۷ سال دارد و ساکن آمریکا است، پس از فرارش از ایران در میانه‌ی انقلاب ۵۷، زندگی مخفیانه‌ای در پیش گرفته و هیچ تصویری از وی منتشر نشده بود.

با این حال، روز ۲۲ بهمن سال گذشته برای نخستین بار پس از ۴۴ سال، تصاویری از حضور او به همراه خانواده اش در یک تجمع سیاسی ایرانیان خارج از کشور در لس آنجلس منتشر شد که سر و صدای زیادی به پا کرد.

حالا بار دیگر با پخش مستند پرویز ثابتی که خود نیز در آن حضور دارد و با ارجاعاتی به برخی چهره‌های مشهور ایرانی همراه بوده، بحث‌ها درباره‌ی رئیس ساواک تهران داغ شده است.

پرویز ثابتی کیست و چه شد که چپ‌ها با او چپ شدند؟

او در ابتدا و بنا به صحبت‌های خودش در همین مستند قرار بوده یک حقوقدان باشد، اما به دادگستری نرفته و وکیل نشده او قصد داشته استخدام وزارت آموزش و پرورش شود بعد از آنجا به دادگستری برود. سال قبل از فارغ‌التحصیلی هم استخدام آموزش و پرورش شده بود، اما در نهایت جذب ساواک شد.

پرویز ثابتی در سرکوب گروه‌های چپ مبارز نقش کلیدی ایفا کرده است، از همین جهت میان او و چپ‌های مبارز آن زمان یک شکاف پرنشدنی به قدمت پنج دهه وجود دارد و بسیاری از اظهارنظر‌ها در تمامی این سال‌ها درباره او، متصل به آن نقش کلیدی ثابتی در آن سرکوب‌هاست، از آن طرف او، چون سال پیش در میانه اعتراضات در یک گردهمایی در آمریکا پس از سال‌ها چهره خودش را نشان داد و رسانه‌ای شد، طی ماه‌های اخیر تبدیل به سوژه‌ای شده که برخی رسانه‌ها مثل همین من و تو تلاش کرده‌اند روی آن مانور بدهند.
پرویز ثابتی و ارتباطاتش با روحانیون؛ دروغ‌هایی تمام‌نشدنی

پرویز ثابتی رئیس اداره سوم ساواک و رئیس ساواک تهران بود. در واقع در یک دهه پایانی حکومت پهلوی، پرویز ثابتی مسئول مستقیم مقابله جریان‌های چریکی بود و حفظ امنیت داخلی کشور را برعهده داشته و این یعنی هر آنچه درباره شکنجه‌ها، اعدام‌ها و بازداشت‌های انقلابیون و مخالفان رژیم پهلوی شنیده‌اید زیر نظر پرویز ثابتی و توسط او انجام شده است. همین پیشینه کافی بوده که ثابتی را چهار دهه در سایه فرو ببرد.

برخی منتقدان می‌گویند ثابتی بیشتر درگیر سرکوب جریان‌های چپ و چریکی بوده. هرچند او این اتهام را رد کرده و گفته اگر اینطور بود همه روحانیون شاخص امروز به پرونده بازداشتشان توسط ساواک افتخار نمی‌کردند. او می‌گوید همه روحانیون شاخص از جمله آیت‌الله طالقانی و آیت الله هاشمی رفسنجانی را بازداشت کرده بود، اما تفکیکی میان آن‌ها قائل بود.

ثابتی درباره رویکرد ساواک در برابر روحانیون می‌گوید هر سال دوبار با آیت الله شریعتمداری دیدار داشته و هر دو هفته یکبار احمد عباسی، داماد آیت الله شریعتمداری یک لیستی برای او می‌آورد که آدم‌های مختلف از او خواسته‌هایی داشتند. بعضی درباره زندانیان بود، بعضی درباره مالیات.
روابط حکومت پهلوی و برخی روحانیون به روایت پرویز ثابتی

در مستندی که از ثابتی در شبکه من و تو پخش شده وی ادعا کرده است: سال ۱۳۵۰ امام موسی صدر در آخرین سفر خود به ایران با شاه ملاقات کرد و درخواست کمک مالی کرد که شاه با قسمتی از درخواست او موافقت کرد. ثابتی مدعی شده امام موسی صدر با او هم ملاقاتی داشته و درخواست آزادی صدر عاملی را مطرح کرده است و ثابتی هم او را آزاد کرده است.

ثابتی می‌گوید در این ملاقات از کمک‌های امام موسی صدر به سازمان مجاهدین خلق برای پیوستن به گروه‌های فلسطینی و آوردن مصطفی چمران از آمریکا به لبنان و همکاری با او گله وانتقاد کرده و چمران را عامل آمریکایی‌ها و مصر خوانده است. موسی صدر کمک به مجاهدین را تکذیب کرده، اما از چمران دفاع کرده است.

اما خود ثابتی اذعان کرده که روابط شاه با روحانیون از سال ۱۳۴۰ و بعد از اصلاحات ارضی و حق رای به زنان تیره شد. ثابتی می‌گوید حتی بعد از ماجرای ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ که آیت‌الله خمینی بازداشت شد هم مساله برخورد تند در هیچ مرحله‌ای اصلا و ابدا مطرح نبوده است. کارشناسان ساواک معتقد بودند آیت‌الله خمینی باید زندانی باشد، ولی حسن پاکروان رئیس وقت ساواک حتی با زندانی شدن او هم موافق نبود و معتقد بود ایشان بهتر است در پادگان عشرت‌آباد باشند.

او درباره ماجرای آزادی آیت‌الله طالقانی در سال ۱۳۴۲ توسط پاکروان هم می‌گوید پاکروان سرخود طالقانی را آزاد کرد. ثابتی تعریف می‌کند: “طالقانی هم همان شب درست ۱۴ خرداد ۱۳۴۲ بلافاصله بعد از آزاد به مسجد هدایت خیابان استانبول رفت. یک واعظ از بالای منبر او را دعوت به سخنرانی کرد او گفت من به رئیس ساواک قول دادم بالای منبر نروم، پس میکروفن را بدهید از پایین سخنرانی کنم و یک سخنرانی شدیداللحنی علیه دولت کرد. من بلافاصله گزارشی نوشتم برای پاکروان که دیشب چنین شده و او از پایین منبر حرف زده! ”

او می‌گوید زمانی که حسنعلی منصور نخست وزیر شد اعلام کرد آیت الله (امام) خمینی باید آزاد شود و به قم برگردد. ثابتی با این پیشنهاد شدیدا مخالف بوده، اما با جلب رضایت پاکروان این اتفاق می‌افتد و هفت ماه بعد در غائله سخنرانی امام علیه کاپیتولاسیون، به ترکیه تبعید می‌شود. بهمن ۱۳۴۳ هم منصور توسط فداییان خلق ترور می‌شود.

به گفته ثابتی در جریان این ترور، هاشمی رفسنجانی، حبیب الله عسگراولادی، بادامچیان و مهدی عراقی دستگیر می‌شوند. ثابتی مدعی شده که از نظر ساواک اسلحه‌ای را که با آن منصور ترور شد، یکی از این چهار نفر تهیه کرده بود.

او درباره هاشمی رفسنجانی گفته «این‌ها نرم و منعطف نبودند اگر بودند زندان نمی‌رفتند. همین هاشمی چندبار دستگیر شد و هر بار از زندان آزاد می‌شد، اما باز هم سر جریانی دیگر دستگیر می‌شد. آخر سر هم در ارتباط با سازمان مجاهدین خلق که یک پول درشت در حد ۱۰۰ هزار تومان به آن‌ها داده بود، بازداشت شد و تا آن آخر هم زندان بود.»

ثابتی درباره دوره ریاست پاکروان می‌گوید تا زمانی که او رئیس ساواک بود نمی‌گذاشت یک سیلی به صورت یک زندانی نواخته شود حتی یک بار یک نفر سیلی زده بود توبیخ و تبعید شد. وقتی نصیری آمد سیاست کاری تغییر کرد.
شکنجه آیت الله منتظری و واکنش جنجالی پرویز ثابتی

آیت‌الله منتظری در کتاب خاطراتش به شکنجه‌هایی که در زندان‌های شاه متحمل شده اشاره کرده است. او سال ۱۳۸۶ در پاسخ به یک پرسش درباره شکنجه‌های ساواک گفته «در مرتبه اول در «قزل قلعه» بازداشت بودم و فرزندم شهید محمد نیز بازداشت بود، بازجویى به نام دکتر جوان با شلاق چنان بر گُرده‌ایم می‌زده که بدنم زخم و لباسم خونین شد؛ و نیز فرزندم را کتک می‌زدند تا صداى ناله او مرا اذیت کند.

در دفعه بعدى که به پیروزى انقلاب منتهى شد، یک بازجو در «اوین» که به نام سعیدى بود اول به من دستبند قبانى زد و در همان حال چنان به من سیلى زد که پرده گوشم پاره شد و هنوز آثار آن باقى است. متصدى تمام آن‌ها هرچند ظاهرا ساواک و بازجوهاى ساواک بودند.»

ثابتی درباره شکنجه منتظری می‌گوید: من تنها یکبار حسینعلی منتظری را دیدم و آن وقتی بود که سال ۱۳۴۶ قرار بود مراسم تاجگذاری شاه برگزار شود. یک اعلامیه‌ای علیه تاجگذاری منتشر شده بود که فهمیدیم منتظری عامل آن بوده است. او را دستگیری کردیم و متن دست‌نوشته این اطلاعیه را در خانه‌اش با دستخط خودش پیدا کردیم. در زندان قزل قلعه از او بازجویی می‌کردند. بعد مدعی شد که در حین بازجویی شکنجه شده است.

ثابتی می‌گوید: آقای فلسفی و چند نفر دیگر گفتند این آقا استاد ما بوده و می‌گوید در زندان شکنجه شده است. ما هم تحقیق کردیم دیدیم روز بازجویی این سند دست‌نوشته روی میز بازجو بوده و تا تلفن زنگ زده و بازجو سرگرم پاسخ بوده منتظری پریده این سند را در دهانش گذاشته که قورت بدهد و بازجو هم گلویش را می‌گیرد که منتظری آن را برگرداند و قورت ندهد و این شده بود شکنجه ایشان!
ترور مخالفان در خارج از کشور

پرویز ثابتی از مبتکران ترور مخالفان در خارج از کشور بود. تیمور بختیار سپهبد نیروی زمینی و از بنیانگذاران ساواک و نخستین رئیس آن سازمان از اسفند ۱۳۳۵ تا اسفند ۱۳۳۹ بود.

وی پس از اختلاف با محمدرضا شاه و اتهام خیانت به کشور، به اعدام غیابی محکوم و توسط مامورانِ ساواک در ۲۵ مرداد سال ۱۳۴۹، در دیالهٔ عراق به قتل رسید. گفته می‌شود ثابتی مسئول مستقیم پرونده بختیار در ساواک بوده است. مامور ارمنی که ثابتی به عنوان محافظ به سیستم بختیار در عراق اضافه کرده بود، عامل ترور بختیار بود. ثابتی می‌گوید من برنامه نداشتم او را ترور کنم و قصد داشتم به ایران برگردانم، اما مامور من با ابتکار خود دست به ترور زده است.
برخورد با داریوش اقبالی در پروژه سرکوب خوانندگان ضدرژیم شاه

ثابتی در خاطراتش به بازداشت داریوش خواننده به دلیل محتوای اشعارش اشاره کرده است. او گفته چندی بود شروع به خواندن اشعار انقلابی کرده بود یکی از شعرهایش این بود که «تن‌پوش او از پوست پلنگ است، تن‌پوش من از تاول است». بقیه خواننده‌ها را هم تحریک می‌کرد اشعار انقلابی بخوانند. او را بازداشت کردیم.

یک شب اشرف خواهر شاه زنگ زد گفت من جایی هستم شنیدم داریوش را بازداشت کردید، می‌خواستم بفرستید بیاید آنجا. گفتم او قرار بازداشت دارد و آزادی یا جابجایی او احتیاج به دستور دادستان ارتش دارد، من چطور اجازه بدهم یک زندانی با قرار بازداشت برود جایی آواز بخواند؟ اشرف شروع به گریه کرد و من ۱۰ دقیقه گوشی دستم بود او گریه می‌کرد.

موقعی که آرام شد گفتم فرمایش دیگری ندارید؟ گفت شما حرف خودتان را می‌زنید. گفتم من طبق قانون حرف می‌زنم.

گفت حالا این داریوش چی کار کرده؟ گفتم تصنیف‌های انقلابی می‌خواند و مردم را تحریک می‌کند. او موقعی که می‌خواند تن‌پوش تو از پوست پلنگ است، نمی‌دانم راجع به چه کسانی حرف می‌زند؟ تن‌پوش چه کسی از پوست پلنگ است؟ تن‌پوش زن بنده که از پوست پلنگ نیست. اشرف گفت منظورتان چیست؟ گفتم منظور خاصی ندارم دوباره شروع کرد به گریه کردن.

ثابتی می‌گوید این زندان به نفع داریوش بود، چون در زندان تریاک را ترک کرد و امروز هم خیلی خوشحالم که داریوش در خارج از کشور اعتیادش را ترک کرده و جوانان را از اعتیاد بر حذر می‌دارد.
دلیل حضور ثابتی بعد از چهل سال چیست؟

کارنامه ثابتی به عنوان یک چهره اطلاعاتی و امنیتی نشان می‌دهد او چندان نسبتی با دموکراسی ندارد. پرویز ثابتی یک‌بار درباره اینکه چرا حرکت اپوزیسیون به ثمر نمی‌نشیند گفته «فرهنگ هم‌میهنان ما این است که نمی‌توانند کار گروهی بکنند.

از روی خودخواهی همه می‌خواهند رئیس باشند و حرف خود را به کرسی بنشانند و فقط به منافع خود فکر کنند. در همان لس‌آنجلس صد‌ها هزار ایرانی زندگی می‌کنند و چندین روزنامه آزاد وجود دارد، اما چرا یک سازمان سیاسی یا حزب واقعی و مستحکم پا نمی‌گیرد. چرا بیشتر روزنامه‌ها با گرفتن ۵۰۰ دلار از فردی تمجید می‌کنند و با ۵۰۰ دلار دیگر علیه همان فرد مطلب می‌نویسند؟»

اگرچه ثابتی در دفاع از رضا پهلوی کم نگذاشته، اما رضا پهلوی درباره ثابتی گفته در شرایطی نیست که نیازی به نیروی امنیتی-اطلاعاتی از این جنس داشته باشد و کارهایش بیشتر در شبکه‌های اجتماعی است بنابراین پرویز ثابتی از ابتدا هم در کادر او نبوده است.

با این حال مخاطبان این جمله را کمتر باور کرده‌اند و پرویز ثابتی را یکی از مهمترین نیرو‌های سلطنت‌طلبان می‌دانند که قرار است فصل جدیدی از فعالیت اپوزیسیون سلطنت‌طلب را کلید بزند.

اینکه این برنامه چیست، البته هنوز مشخص نیست. اما هر چه هست احتمالا نقش ثابتی از این به بعد بسیار بیشتر خواهد بود و بیشتر از او خواهیم شنید؛ مستند «زندگی پرویز ثابتی» تازه آغاز فعالیت است. شرایط برای اقدامات پرویز ثابتی تازه فراهم شده است.
و، اما بخش‌هایی از این مستند که به دلایل مختلف وایرال شده است

یکی مربوط به همین عکس زیر است که تصویری از دو شهروند روستایی را در آن سال‌ها نشان می‌دهد، آن‌ها در دادگاهی با حضور ثابتی حضور یافته بودند و مورد تمجید او قرار گرفته‌اند، چون ظاهرا این دو نفر در لو دادن فعالین واقعه سیاهکل نقش عمده‌ای داشته‌اند، عزیز و بلور اسدنیا. همین تصویر و ملاحظات بعدش کلی در شبکه‌های اجتماعی سروصدا به پا کرده است.

تصویر دوم همین است، تصویری از مسعود بهنود که طی تمام این سال‌ها او را به عنوان یک روزنامه‌نگار می‌شناختیم، از روزنامه‌نگاری در روزنامه‌های اصلاح‌طلب تا حضور سال‌های اخیر در شبکه‌های نظیر بی‌بی‌سی، در این مستند تصاویری از بهنود منتشر می‌شود که او را در حال انتقاد از رژیم پهلوی نشان می‌دهد. بهنود می‌گوید: تایمز لندن نوشته بود ساواک ۵ میلیون عضو در بین مردم دارد، که ثابتی در پاسخ می‌گوید: بله به خاطر دارم این یادداشت را.

واکنش‌ها به مستند پرویز ثابتی

مستند پرویز ثابتی که این شب‌ها از شبکه «من و تو» در حال پخش است تا همین جا جنجال‌های زیادی به همراه داشته است. برخی رسانه‌های داخلی نگاهی منتقدانه به این مستند داشته‌اند و برخی مفسران و تحلیل‌گران، اما تلاش کرده‌اند به ابعاد مختلف این مستند بپردازند.

یاشار نورایی، روزنامه‌نگار درباره‌ی مستند پرویز ثابتی نوشت:

پرسشی که با تماشای قسمت‌هایی از مستند شبکه‌ی من و تو درباره‌ی زندگی و زمانه‌ی پرویز ثابتی برایم مطرح شد، یک پرسش اساسی (حداقل برای خودم) است:

فرض بگیریم که تاریخ را اشتباه تصور کرده‌ایم و آنچه به عنوان مشکلات و اشتباهات حکومت پهلوی و خصوصاً اعمال ساواک می‌دانسته‌ایم، غلط بوده است. فرض کنیم که اعاده‌ی حیثیت شود.

آیا با این فرض و تصور، در تاریخ و وقایع اتفاق افتاده تفاوتی ایجاد می‌شود؟ چه چیز تاریخ تغییر می‌کند؟ تصور کنیم که با یک حرکت، تمام ذهنیت تاریخی ما پاک شود و از نقطه‌ی صفر پیش از پنجاه و هفت شروع کنیم. آیا روادارتر می‌شویم و آزادی و بلوغ فکری کامل خواهیم یافت؟ و اگر نگاه ما به گذشته است، اصلا چرا به آینده فکر کنیم؟

پرسش واقعی این است که گذشته، تاریخ و هر چه در سپهر سیاسی و اجتماعی ما اتفاق افتاده تا چه حد ما را به پیش برده و تا چه حد نواقص و مشکلات فرهنگی ما را تشدید کرده است؟ چه تضمینی وجود دارد که وقتی همین مدعیان تاریخ درست، قدرت را به دست گرفتند، چرخه نظام تک‌ساحتی دوباره حاکم نشود؟

صالح دلدم، روزنامه‌نگار هم در نقد مستند پخش شده از پرویز ثابتی نوشت:

وقتی پا پس بکشی دشمنت یک گام به جلو می‌آید. این حکایت دستگاه‌های فرهنگی کشور در برابر شبکه‌های ماهواره‌ای همچون من و تو است. در روز‌های اخیر شبکه من و تو مستندی گفتگومحور از پرویز ثابتی مدیر در سایه سازمان مخوف ساواک پخش کرده است.

در این برنامه، این شبکه به تطهیر چهره‌ای مانند ثابتی و ساواک حکومت پهلوی پرداخته است. بدون شک پرویزثابتی یکی از چهره‌های تاریخ معاصر ایران است. فردی که در دوران مدیریت رکن سوم ساواک و زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری که امروز به موزه عبرت تبدیل شده، از هیچ پرونده‌سازی علیه مخالفان حکومت وقت، چشم‌پوشی نمی‌کرد. حال این چهره در شبکه من‌وتو در جلوی دوربین طوری به تطهیر خود پرداخته گویی مخاطب با یک نخبه و قهرمان ملی و فردی عاقل و اندیشمند روبرو است!
منبع: عصر ایران