آداب و رسوم

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛ رئیس مرکز رسانه و روابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی در واکنش به موضوعات مطرح شده درباره حذف «شب یلدا» و «چهارشنبه سوری» از تقویم کشور توضیحاتی را ارائه و تاکید کرد که «شب یلدا» از تقویم حذف نشده و چهارشنبه آخرسال هم برای اولین بار است که به تقویم اضافه می‌شود.

عباس میرزاحسینی با اشاره به تعیین مناسبت‌های جدید برای درج در متن و ضمیمه تقویم رسمی کشور در ۱۴۰۳ از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: هدف از نامگذاری روز‌ها و مناسبت‌های خاص، تقویت مولفه‌های هویت ملی ایرانیان و بزرگداشت شخصیت‌ها، ارزش‌ها و تحکیم پیوند‌های دینی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و علمی در جامعه است.

وی افزود: پیشنهاد نامگذاری روز‌ها و مناسبت‌ها از سوی اشخاص (اعم از حقیقی و حقوقی) به شورای فرهنگ عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه می‌شود، کارگروه نامگذاری روز‌ها و مناسبت‌های خاص پیشنهاد‌ها را بررسی و پس از بررسی و تصویب در شورای فرهنگ عمومی برای تأیید نهایی به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌رساند و به عنوان روز و مناسبت خاص، حسب مورد در متن یا ضمیمه تقویم درج می‌شود.

به گزارش«خلی فارس» به نقل از فرادید؛ جسد این دختر جوان که در کوه با انواع نذورات رها شده بود، به طور طبیعی در طول زمان مومیایی شد و موهایش، ناخن‌هایش و لباس‌های رنگارنگی که در آخرین روز زندگی به تن داشت به طرز چشمگیری حفظ شدند.

اکنون، آن چهرۀ گمشده به لطف تحلیل‌های باستان‌شناسی و بازسازی‌های کالبدشناسانه دوباره آشکار شده است. مجسمۀ نیم تنه و سه بعدی زن جوان، که امروزه به عنوان دوشیزه یخی آمپاتو شناخته می‌شود، حالا به عنصر اصلی یک نمایشگاه جدید در پرو تبدیل شده است؛ نمایشگاهی که برای درک ماجرای تلخ قربانی کردن انسان‌ها در ۵ قرن پیش برگزار شده است.

لحظه کشف مومیایی دوشیزۀ یخی در کوه.

هنگامی که کاوشگر نشنال جئوگرافیک، یوهان راینهارد، در سفر اکتشافی خود در سال 1995 در ارتفاع 6400 متری کوه آمپاتو با این مومیایی که به نام «خوانیتا» نیز شناخته می‌شود برخورد کرد، متوجه شد که چیزی استثنایی کشف کرده است.

راینهارد به یاد می‌آورد: «در ابتدا شبیه یک بسته بزرگ منسوجات به نظر می رسید. سپس چهره مات شده را در میان چین‌های پارچه دیدیم. او یک قربانی جوان از مراسم مخصوص اینکاها به نام کاپاکوچا بود».

«کاپاکوچا» بیشتر شامل قربانی کردن کودکان و حیواناتی بود که در پاسخ به بلایای طبیعی به خدایان تقدیم می‌شدند، برای تحکیم قدرت دولتی در استان‌های دوردست امپراتوری اینکاها، یا صرفاً برای جلب رضایت خدایان. این آیین نقش مهمی در امپراتوری اینکاها ایفا می‌کرد و شامل جشن‌ها و راهپیمایی‌های باشکوه برای همراهی کودکان بود که به نظر می‌رسد به دلیل زیبایی و کمال جسمانی انتخاب شده‌اند. محققان بر این باورند که انتخاب شدن برای قربانی، افتخاری برای خانواده و قبیلۀ کودک محسوب می‌شود.

ابزار قربانی، شاید به دلیل آداب و رسوم مربوط به خدایان خاص، متفاوت بود. مثلا برخی از کودکان را زنده به گور یا خفه کردند، برخی دیگر را با برداشتن قلب قربانی کردند و زندگی دوشیزۀ یخی نیز با یک ضربه محکم به پشت جمجمه به پایان رسید.

اخیرا اسکار نیلسون، باستان‌شناس و مجسمه‌ساز سوئدی، جمجمۀ دوشیزۀ یخی را از نزدیک مطالعه کرده تا چهرۀ واقعی این دختر را بازسازی کند. او ماه‌ها را با یک ماکت از دوشیزۀ یخی در استودیوی خود در استکهلم گذراند و در نهایت مجسمه‌ای از دختر ۱۴ ساله را ساخت که اگر از دور به آن نگاه کنید زنده و واقعی به نظر می‌رسد.

ساخت این مجسمه که بر اساس ظریف‌ترین ویژگی‌های جمجمۀ دوشیزۀ یخی ساخته شده و موارد متعددی از جمله نژاد، سن و وضع سلامت او را در نظر گرفته است، در طی مدت ده هفته به انجام رسید. حالا ما می‌توانیم به چهرۀ معصوم دختر جوانی نگاه کنیم که 50 سال قبل در یکی از قله‌های یخ‌زدۀ کوهستان آند، قربانی شد.