خلیج فارس:نماینده کاشمر در مجلس گفت: اینکه برخی از تریبون مجلس یا در فضاهای مجازی دنبال دوگانه حجاب و غیرحجاب، عفاف و غیرعفاف هستند، اشتباه است. اولویت اول کشور اقتصاد بوده و هست؛ باید به فکر اقتصاد مردم باشیم.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛ حجت الاسلام جواد نیک بین در جلسه علنی امروز مجلس در تذکری گفت: بنده از همه مردم متدین ایران که با ارسال حجم چند ده هزار پیامک به بنده تذکرات بسیار دقیقی دادهاند، تشکر میکنم و این را نشانگر غیرت دینی مردم میدانم.
وی افزود: همه توهینها و افتراها را به جان میخرم و برای برافراشته شدن علم انقلاب اسلامی و اسلام ناب محمدی و نه اسلام آمریکایی، جان ناقابل خود را نیز فدای این علم خواهم کرد.
این نماینده مجلس بیان کرد: گوشت و پوست و استخوانم همه از دین و انقلاب روییده شده و فدای نخ چادر هر بچه مسلمان و بانوی ایرانی و انقلابی هستم. موضوع پایاننامهام در سالهای قبل، انجمن حجتیه و نفوذ بوده است. معتقدم باید مراقب نفوذ و جریان نفوذ، چه در داخل مجلس و چه در خارج از آن باشیم. افرادی که این روزها دنبال سقوط انقلاب اسلامی به دست آدمهایی هستند که خودشان را انقلابی میدانند.
وی با اشاره به تذکر چند روز قبل گفت: به مردم عزیز کشورم عرض میکنم که در نطق چند روز پیشم هیچ قصد توهین به کسی نداشتم. اگر گفتم شنیدههایی به من رسیده، انشاءالله آن شنیدهها کذب بوده و حتماً هم کذب هستند.
نیکبین افزود: اینکه برخی از تریبون مجلس یا در فضاهای مجازی دنبال دوگانه حجاب و غیرحجاب، عفاف و غیرعفاف هستند، اشتباه است. اولویت اول کشور اقتصاد بوده و هست؛ باید به فکر اقتصاد مردم باشیم. البته معتقدیم قانون عفاف و حجاب باید ابلاغ شود. این ابلاغ را رئیس مجلس دستور داد اما شورای عالی امنیت ملی در ۲۴ آذرماه جلوی آن را گرفته است. شورای عالی امنیت ملی باید بیاید و بگوید من مقصرم. ما مقصر نیستیم. چرا همه تقصیرها را گردن مجلس میاندازید؟ یا اینکه رئیس مجلس توضیحی به مردم بدهید.
وی اضافه کرد: اینکه عدهای در گوشه و کنار در فضای مجازی خطاب به بنده میگویند که تو بیجا کردی حرف بزنی، باید بگویم مجلس محل تبادل نظر و تجارب آراست. بنده عرض میکنم از هیچ موضعی که در مسیر احقاق حقوق مردم باشد، کوتاه نمیآیم. قائل به این هستم که در مسیر احقاق حقوق و همچنین حجاب و عفاف باید جان و خون بدهیم.






مرتضی افقه به فرارو گفت: «اگر میخواهیم به مشکل کارمندان و کارگران و حقوق آنها بپردازیم، ابتدا باید به مسائلی بپردازیم که زمینه ساز این مشکلات محسوب میشوند و تا حل نشوند، مشکلات فعلی پابرجاست. حدود یک ماه پیش که آقای همتی جلسهای با اقتصاددانان برگزار کرد، صراحتا در همان جلسه به وزیر اقتصاد گفتم که اصلا مشکل کشور ما اقتصادی نیست که از من اقتصادخوانده، دعوت شود تا نظر دهم. بسیاری از اقتصادخواندهها چشم خود را به شرایط بستهاند و فکر میکنند ما مثل یک کشور اروپایی آرام با یک دیدگاه بسیار توسعهای نشستهایم و در نتیجه تعدادی فرمولهای تکراری را که در همان فضا کاربرد دارد را تکرار میکنند. همین فرمولهای غلط است که وضعیت کشور را به این شرایط کشانده است؛ بنابراین تاکید من این است که در این شرایط و در این فضا، کاری از اقتصاد و اقتصادخوانده بر نمیآید. اخیرا نیز آقای همتی در یک گفتگوی تلویزیونی، سخنانی را مطرح کرده و وعدههایی دادند که چندان فضایی برای اجرا ندارد. در حال حاضر فوریت اصلی کشور، تصمیم گیری درباره مذاکراتی است که هر چه سریعتر به نتیجه برسند و فشارهای اقتصادی، گلوی مردم را رها کند. متاسفانه آقایانی که میگفتند تحریمها مهم نیست و میتوانیم تحریمها را شکست دهیم، اکنون مسئولیتی را نمیپذیرند یا اصلا سر کار نیستند. در سالهای اخیر توافقنامههای زیادی را هم امضا کردیم که از بریکس تا توافق با چین و روسیه گسترده است در دولت قبلی ادعا میشد که روحانی به اروپا چسبیده در حالی که ما چین و روسیه را داریم، یا میتوانیم با عراق، افغانستان و کشورهای آفریقایی ارتباط برقرار کنیم. اما همه این راهها پیشتر هم آزموده شده بود، اما متاسفانه نتوانست مشکلات ما را حل کند.»


علی قنبری گفت: «متاسفانه بحث یارانهها در کشور، از همان ابتدا با یک شیوه نادرست، ارائه شد و سنگ بنا را به غلط گذاشتیم و به جای این که وضع مردم را بهبود ببخشد در بسیاری از موارد آسیب زا بوده است. متاسفانه یارانهها در کشور نتوانست در بهبود و ثبات زندگی مردم اثر مثبتی بگذارد. اعطای یارانهای به صورت پرداخت نقدی و به منظور افزایش درآمد خانوارهای هدف، اعمال میشود، در عمل در کشور ما نتوانسته موفقیت چشمگیری کسب کند. حقیقت این است که وقتی قیمت کالاهای مصرفی افزایش پیدا میکند، افزایش رقم یارانه ها، نمیتواند جبران افزایش قیمت کالاها و خدمات را کند و در نتیجه هزینهای که میتوانست صرف آموزش، رفاه خانوارها و جبران شرایط زندگی مردم شود، صرف یارانهها میشود. دولت باید روی توسعه اقتصادی متمرکز شود تا آثار منفی عدم توسعه اقتصادی را از بین ببرد؛ بنابراین معتقدم که اگر یارانهها قطع شود و هزینه بیشتری برای رفاه زندگی مردم صرف شود، آثار مثبت تری بر جای خواهد گذاشت.»