خلیج فارس:کنسرت موسیقی «علیرضا قربانی» به عنوان نخستین تجربه برگزاری اجرای زنده موسیقی صحنهای در تخت جمشید، شامگاه دوشنبه (۱۱ تیر ۱۴۰۳) در مجموعه جهانی تخت جمشید شیراز برگزار شد.


































خلیج فارس: طی روزهای اخیر، اخباری منتشر شده مبنی بر این که علیرضا قربانی میخواهد در تخت جمشید کنسرت برگزار کند، خب قربانی طی سالهای اخیر محبوبیت زیادی دست و پا کرده، بخشهای زیادی از مخاطبان موسیقی، جنس کار او را دوست دارند، او هم طوری اجرا میکند که هم علاقهمندان موسیقی اصیل ایرانی دوستش دارند و هم مخاطبان عام.
حالا فارغ از این حرفها اجرای کنسرت توسط یک خواننده پر مخاطب در تخت جمشید البته که جنبههای مثبت دارد، اما نگران تخت جمشیدی هستیم که طی سالهای اخیر مورد بیمهری مسئولان قرار گرفته، مثل پاسارگاد و اساسا هر مکان باستانی دیگری که انگار برخی از مسئولین دوست ندارند پایدار بماند. تخت جمشید بی نهایت الهام بخش و دوست داشتنی است، تماشایش لرزه بر اندام هر ایرانی میاندازد اما اگر قرار باشد آن حجم جمعیت بدون تدبیر خاص رهسپار آنجا شود، قبول کنید که کمی نگرانکننده است. مگر ما چند تخت جمشید داریم؟ اصلا جهان مگر چند مکان این شکلی دارد، کاش خود قربانی بیاید و توضیحاتی دهد و کمی از حجم نگرانیها کم کند.
مهدی اصلا از این اتفاق راضی نیست: اجرای کنسرت با اون حجم وسایل، دکور، سن، سکو و عملیات نصب وسایل و دکور و همچنین لرزش ناشی از صدای سیستمهای صوتی قوی و تردد زیاد و غیر اصولی تماشاگران، صدمات جبرانناپذیری به تخت جمشید وارد خواهد کرد. بیتفاوت نباشیم.
دژم هم نگران است: بچهها فقط منم که بابت بنای تخت جمشید استرس گرفتم؟ زمینهای اطرافش فرونشست کردن. تعداد بالای جمعیت، امواج و صدای زیاد. میترسم بخدا.
پویا هم مثل دژم: بایدم نگران بود. از همون اولم گفتم این شبهِ آرتیستها نیارید بالا که اینقدری جرات پیدا کنن که فاز ورلد استاری بردارن و برن تو بناهای تاریخی و محیط زیست اجرا بذارن! اونوقع که میگفنم یه عده ناله میکردن که نه بابا این هنرمنده. بندهای راکی که اینکارا رو کردن با کلی پروتکل و اصول بوده نه مثل اینجا که ما اصلا زیرساختش رو نداریم.
مهتاب: بچه ها من یادمه خیلی سال پیش که رفته بودیم تخت جمشید حتی اجازه نمیدادن مردم بنا رو لمس کنن یا عکس بگیرن. چون میکروارگانیسمهای سطح پوست برای بنا مضر بودن و فلش دوربین هم که تکلیفش مشخصه. اونوقت با این حساسیت بالای ماجرا، چجوری میشه که اینجا قراره کنسرت برگزار بشه؟
رسام اما راهکار دارد: دقیقاً چیزیه که منم بهش فکر میکردم. متاسفانه انقدر از مکان عمومی تهی هستیم که هنرمند مملکت رو میاره به بنای تاریخی برای اجراش. درستش اینه که سالن اختصاصی براش وجود داشته باشه، یا حتی اگه همچین سالنی با ظرفیت بالا نیست، توی سالن ورزشی کنسرت رو برگزار کنن. دیگه طرف از تیلور سوئیفت که مشهورتر نیست؟
رضا: تخت جمشید به دلیل کمبود بودجه و عدم امکان نگهداری داره نابود میشه به پول این کنسرت به عنوان درآمد نیاز داره، اون صحبتی که در مورد معایب این کنسرت میکنید مربوط به وضعیت یک بنای تاریخی در شرایط ایدهآل هست.
امین: خیلی خوندم که نوشتن “یانی” هم تو “آکروپولیس” کنسرت گذاشته، پس اشکالی نداره و بد نیست! واقعا متوجه تفاوتهای زیرساختی و فرهنگی مون نیستین؟ منم عمیقا غمگین شدم این پوستر رو دیدم.
مهسا: استفاده مجدد از آثار باارزش امر عجیبی نیست. آکروپلیس یونان هم از آمفیتئاترش بعنوان اجرای مراسم کنسرت و جذب توریست استفاده میکنه. یکی از کنسرتهای یانی توی آکروپلیس بوده و همین امر کلی توریست جمع کرده و از لحاظ اقتصادی کمک کننده بوده ولی …
مردی که میخندد: عذرخواهی میکنم مگه از تخت جمشید دیگه «بنا» مونده که نگران امواج صدا باشیم؟ به جز دروازه ملل، چی مونده دیگه از تمامی سایتهای تاریخی ایران؟ از زیر سی و سه پل هر روز مترو رد میشه، کسی نگرانش نیست؟! دست بردارید.
رومینا: والا منم همهش داشتم به همین فکر میکردم. بعد گفتم حرفی بزنم میگن فلانی و بهمانی مگه توی آکروپلیس و… کنسرت نذاشتن؟ اینم مثل همون. منم حوصله ندارم توضیح بدم که چقدر شرایط حفاظت میراث فرهنگی در ایران اسفباره. نمیدونم شایدم زیادی سخت میگیرم.
زینب اما به کلی مخاالف سایر کاربران است: ادا، همش ادا. فرق تخت جمشید و پاسارگاد رو نمیدونن ولی واسه کنسرت تو تخت جمشید استرس گرفتن و تا کنسرت برگزار بشه نصف عمر میشن.
آراد: مشکلی که اگه بازسازی شده باشه و رسیدگی بشه نه مشکلی نداره. همونطور که متالیکا تو کولوسئوم کنسرت گذاشت تازه کنسرت متال ولی خب فرقش اینه که تخت جمشید رسیدگی بهش نمیشه. روز به روز بیشتر داره نابود میشه و به نظرم خیلی کنسرت میتونه خطرناک باشه.
و در نهایت فرزاد: تنها دلیلی که به خاطرش موافقت کردن اونجا کنسرت برگزار شه. کمک به تخریب هرچه سریعتر اونجاست.
خلیج فارس:عکسی فوقالعاده از پارسه (تخت جمشید) هنگام بیرون آمدن از زیر خاک بعد از ٢۵ قرن را در ادامه مشاهده میکنید.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترینها؛ عکسی فوقالعاده از پارسه (تخت جمشید) هنگام بیرون آمدن از زیر خاک بعد از ٢۵ قرن را در ادامه مشاهده میکنید. اولین کاوشهای علمی در تخت جمشید توسط ارنست امیل هرتزفلد آلمانی در ۱۹۳۱ صورت گرفت.
خلیج فارس:عصر امروز دوشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۳ برای اولین بار در مجموعه میراث باستانی تخت جمشید در کاخ تچر نمایشگاهی از آثار عکاسان ملی و بین المللی برگزار شد. این نمایشگاه با همت و یاری دکتر محمد ثابت اقلیدی، مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس و دکتر علیرضا عسکری چاوردی، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید و مریم حلالی، معاونت صنایع دستی افتتاح گردید.




























خلیج فارس: تازهترین خبرها از تخت جمشید، شکوه تاریخ ایرانی چیزی فراتر از یک ناراحتی سادهست. تخت جمشید یا «پارسه» نام پایتخت تشریفاتی پادشاهان دوره هخامنشی بوده و معماری متفاوت و گسترده آن، تاریخچه غنی ایران و البته توانایی بسیار بالای مهندسان ایرانی را به تصویر میکشد.
تختجمشید جزء نخستین آثار جهانی ایران بهشمار میرود که در سال ۱۳۵۸ در فهرست یونسکو به ثبت رسید. محوطه باستانی بیستون نیز به عنوان هفمین اثر ملی ایران در سال ۱۳۸۵ در این فهرست اضافه شد. در قوانین و ضوابط یونسکو تاکید شده، اثرات مخرب توسعهای و محیطی نظیر آلودگی آلایندهها ازجمله عوامل تهدیدکننده مواریث جهانی به شمار میروند و نباید در حریم این آثار اقدامات توسعهای زیانبار صورت بگیرد. این درحالی است که متخصصان میراثفرهنگی از دهههای گذشته نسبت به میزان بالای آلایندههای شیمیایی و تاثیر مخرب آن بر بناهای تاریخی هشدار دادهاند.
اما در دو پرونده تختجمشید و بیستون اوضاع متفاوت است، پتروشیمی مرودشت پیش از ثبت جهانی تختجمشید احداث شده بود و زمان ثبت این اثر؛ وجود داشت. هر چند که تلاشهایی در دولت هشتم با هدف جابجایی پتروشیمی مرودشت صورت گرفت، اما این تلاشها به سرانجام و نتیجهی مطلوب نرسید به طوریکه در سالهای اخیر پتروشیمی مرودشت نهتنها روند بهسازی و نوسازی خود را ادامه داد که یک مجتمع دیگر در جهت توسعه اهداف پتروشیمی احداث شد.
پوریا ذوالفقاری، منتقد سینما درباره خطر نابودی تخت جمشید مینویسد: اگر عبارت دردآور «مرگ خاموش تخت جمشید» را در گوگل بنویسید، گزارشی مفصل و پر از جزئیات علمی دربارهٔ چرایی و چگونگی تخریب تدریجی این سند هویت دیرپای ایرانیان خواهید یافت.
در گزارش از «آلایندههای شیمیایی رها شده در هوا از سوی شرکت پتروشیمی و رطوبت حاصل از بارانهای اسیدی» سخن رفته و از اینکه گازهای حاوی ترکیبهای نیتروژنی مجتمعهای پتروشیمی نزدیک تخت جمشید، دارند کتیبهها و دیوارنگارهها را نابود میکنند. همزمان خبر تهدید تخت جمشید و نقش رستم به علت فرونشست زمین هم منتشر شده است. یعنی ممکن است ما آخرین ایرانیانی باشیم که تخت جمشید را میبینیم! این احتمال تکاندهندهتر از آن است که بخواهیم از دلش معانی افزوده و تعابیر نمادین بیرون بکشیم. اما احساسی که در این مدت با مرور خبرها به من دست داده و نخواستم بنویسمش و دور نشستم و صبر کردم که بگذرد و نگذشت و ظاهرا گریزی از اعتراف به آن نیست، این است؛ این سرزمین تاب این اندازه ویرانی را ندارد.
من هرگز به خود اجازه ندادهام ناامیدی تزریق کنم اما برای نخستین بار میگویم و مینویسم که بسیار نگرانم. از نابودی آثار باستانی تا قطع درختان، تا سیاستهای مهاجرتی (تاکیدم بر سیاست است نه بر چرایی پذیرش مهاجر! وگرنه ایران در طول تاریخش برای کدام مهمان و مهاجر، میزبان خوبی نبوده؟) از خبرهای پرشمار نابودی و آسیبدیدگی بناهای تاریخی و باستانی همه و همه خبر از آغاز پرده پایانی نمایشی میدهند که هجوم موریانهوار و نادیدنی اما ویرانگر را به پیکرهٔ بنایی بلند و دیرپا روایت میکند.
کاربری به نام آدم نوشت: نگرانیهای هر روزه ام که دیگری به شیوایی و رسایی به رشته تحریر درآورده است. امید است تقدیر، روزگاری دگر بر این آب و خاک گرامی ورق بزند.
امین: ممکن است ما آخرین ایرانیانی باشیم که تخت جمشید را میبینیم! وای از این عبارت تلخ…
ثریا: من شنیده بودم که به صورت بینالمللی برای تخت جمشید افرادی میان که رسیدگی کنن. به غیر از اینها دست زدن و لمس کردن این بنای زیبا هم موجب اسیب دیدگی اون میشه. امیدوارم برسیم و نجاتش بدیم.
حامد: برای من تخت جمشید تنها جایی بود که در زمان نوجوانی و مدرسه میتوانستیم برویم و از فضای آن استفاده کنیم و خوش بگذرانیم. در این همه مدت که من آن جا میرفتم هیچ وقت نه به محیطش رسیدن و توسعهاش بدهد نه اینکه حتی سعی در نگهداری فضای اطراف و خودش کنند همواره جایی بوده برای دیده نشدن.
خلیج فارس: علی بیتالهی، دبیر کارگروه ملی زلزله و لغزش لایههای زمین درباره نرخ فرونشست در حرایم آثار تاریخی به ویژه تخت جمشید و نقش رستم در شیراز و میدان نقش جهان در اصفهان اظهار داشت: مطالعاتی درباره وضعیت برخی از آثار تاریخی ثبت شده جهانی انجام دادم که یکی از آنها تخت جمشید و نقش رستم است که حفظ این آثار ثبت جهانی ضوابطی دارد که براساس این ضوابط، برخی از اقدامات از جمله ساخت و سازها در حرایم این آثار باید رعایت شود.
به گزارش خلیج فارس؛ وی ادامه داد: حال اینکه در معرض قرارگیری این آثار در محدودههای فرونشست خطرساز شده است و تعداد زیادی از این آثار تاریخی و بناهای ارزشمند کشورمان در زونهایی با خطر فرونشست زمین واقع شدهاند. منطقه مرودشت استان فارس، رکورددار فرونشست زمین در این استان است و بیشترین نرخ فروشست در محدوده مرودشت بوده که نرخ آن در این منطقه به ۱۷ سانتیمتر در سال میرسد که آثار تاریخی تخت جمشید و نقش رستم در این محدوده قرار دارد.
رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه و شهرسازی تاکید کرد: در حالی که ۵۰ سال گذشته در مرودشت با حفر چاه ۳۰ متری به آب میرسیدند امروز با حفر چاهی به عمق ۱۲۰ متری هم به آب نمیرسند و در طول این سالها با برداشتهای بیرویه آب وضعیت فرونشست در این منطقه بحرانی شدهاست.
بیتالهی گفت: در حاشیه این پهنه فرونشستی خطرساز استان فارس دو آثار تاریخی ارزشمند و منحصربفرد نقش رستم و تخت جمشید واقع شده که متاسفانه در بازدیدها شکافهای فرونشستی در محوطه تخت جمشید کاملا مشخص و واضح و مهمتر اینکه در حال توسعه است. این شکافها به مجرای نفوذ آب تبدیل میشوند و تونلهای زیرسطحی را ایجاد میکنند و در نهایت به فروریزش سطحی زمین منجر میشوند. در نقش رستم هم دقیقا در مجاورت و نزدیکی صخرههای سنگی و نقش نگارهای سنگی ارزشمند، شکاف عمیق و عجیب طولی با عمق چشمی ۶ متر و با عرض نیم متری وجود دارد که این نشان میدهد این زون بسیار خطرساز است.
وی افزود: در حاشیه همین محدوده اثر تاریخی، مزارعی وجود دارند که هنوز هم با استخراج آب از طریق حفر چاه آبیاری میشوند.
دبیر کارگروه ملی زلزله و لغزش لایههای زمین درباره الزام ممنوعیت حفر چاه در مجاورت آثار تاریخی ارزشمند، اظهار داشت: به طور شبانه روزی پیگیر این موضوع هستیم که مقررات ملی فرونشستی تهیه شود که یکی از ارکان این مقررات ملی، ممنوعیت حفر و بهرهبرداری از آب زیرسطحی در حریم آثار تاریخی است. از آنجایی که ضابطه حقوقی نداریم و قانون و مقررات لازم الاجرا برای این اقدام نداریم نمیتوان این ممنوعیت را اعمال کرد.
وی با بیان اینکه در استان اصفهان هم اثر تاریخی میدان نقش جهانی به عنوان مهمترین نماد تاریخی ایران متاسفانه دچار فرونشست زمین و ترک خوردگی عجیب شده است، ادامه داد: نرخ فرونشست در میدان نقش جهان به حدود ۵ سانتیمتر در سال رسیده، اما موضوع مهم این است که از آنجایی این آثار تاریخی خشتی و بنایی هستند و مصالح ساختمانی بهم پیوسته ندارند، با کوچکترین انزجاج دچار ترک خوردگی میشوند.
بیتالهی گفت: متاسفانه در اصفهان موضوع دیگری به غیر از حفر چاه، مساله فرونشست را تشدید کردهاست. پس از اینکه در دولت احمدینژاد حوزه آبریز استانی شد، آب زاینده رود با برداشتهای آب در بالادست قطع شد. در مقطعی آب زاینده رود در بازه زمانی ۶ ماهه قطع میشد، اما در حال حاضر به طور کلی قطع شده و هر از چند گاهی برای کشت بهاره و پاییزه برای چند روز جریان آب را باز میکنند.
رییس بخش زلزلهشناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه و شهرسازی تاکید کرد: نکته جالب این است که از همین محدودهای که با کمبود منابع آبی مواجه هستند آب را با لولهای به یزد منتقل میکنند و جالبتر اینکه میخواهند آب دریا را با شیرینکن به یزد و دوباره از یزد به اصفهان منتقل کنند که به طور قطع، نتیجه این برنامهها و اقدامات گسترش پهنههای فرونشستی و کمبود آب در هر دو استان است.
منبع: ایلنا
خلیج فارس: به جز تخت جمشید شیراز، در شهر شوش هم میتوانید نمونه بارز معماری هخامنشی را ببینید. در محدوده قلعه شوش، کاخ زمستانی هخامنشیان یا همان کاخ آپادانای شوش خودنمایی میکند.

تاریخچه کاخ آپادانای شوش
آپادانا نوعی تالار ستوندار در معماری ایران باستان است که هم در شهر شوش ساخته شده و در هم تخت جمشید. این دو آپادانا از مهمترین تالارهای ستوندار معماری ایران باستان هستند.
این کاخ به دستور داریوش کبیر، بر روی بقایای ساختمانی دوره عیلامیها ساخته شد تا به عنوان کاخ زمستانی این سلسله مورد استفاده قرار بگیرد. سال ساخت این کاخ ۵۲۱ ق.م بود که تا ۵۱۵ ق.م طول کشید.
مساحت کاخ آپادانا ۱۰ هزار و ۴۳۲ متر مربع بود که شامل چند بخش میشد: دروازه، حرمسرا، ۳ تا حیاط مرکزی، اتاقها و کاخ پذیرایی. با این حال، نسبت به کاخ آپادانا تخت جمشید کوچکتر بود.

راههای دسترسی به کاخ آپادانا شوش
این کاخ در شهر شوش خوزستان، حوالی بلوار امام خمینی قرار گرفته است و از ۹ صبح تا ۱۹ عصر در شش ماه اول سال، ۹ صبح تا ۱۷ عصر شش ماه دوم سال امکان بازدید دارد.
بهترین زمان سفر به کاخ آپادانا شوش
طبق آمار سازمان گردشگری، بیشترین زمان بازدید از کاخ آپادانا شوش تعطیلات نوروز است چون هوا در این زمان مطبوع و مناسب است. علاوه بر آن، نیمه دوم سال نیز برای شهرهای جنوبی چون شوش مناسب است. اما اگر تابستان گذرتان به شوش و دیدن کاخ آپادانای شوش افتاد، هوای بسیار گرمی را تجربه خواهید کرد.
منبع: عصرایران
خلیج فارس: وضعیت آثار تاریخی ایران در حوزه فرسودگی زیستی بسیار ناپایدار است.
به گزارش خلیج فارس؛ نزدیک به ۵۰۰گونه گلسنگ در حال رویش روی بناهای تاریخی ایران مشاهده شده است که تأثیر فرسایشی زیادی بر سطح بناهای باستانی دارند. گلسنگها نوعی قارچ است که روی سنگها، صخرهها، تنه و ساقه درختان میرویند و میتوانند تا ۴ هزار سال هم عمر کنند.
منبع: فرهیختگان
خلیج فارس: مجموعه جهانی تخت جمشید در آخرین ساعات بازدیدهای نوروزی، شب بسیار شلوغی را سپری کرد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا؛در ساعات پایانی ۱۲ فروردین حضور مسافرانی که میخواستند از آخرین فرصتها در استان فارس استفاده کنند، باعث ایجاد ترافیک خودرویی و انسانی در پشت دربهای مجموعههای مختلف تاریخی و گردشگری استان شد.
در مجموعه جهانی تخت جمشید نیز چنین وضعیتی حاکم بود. حوالی غروب امروز، جاده منتهی به این مجموعه مملو از خودروهایی بود که در صف انتظار ورود به پارکینگ بودند. با وجود اینکه ساعت ۱۸ به عنوان ساعت پایان بازدید این مجموعه در نظر گرفته شده بود، اما تا حدود دو ساعت پس از این زمان نیز وضعیت ترافیکی جاده تخت جمشید تغییر چندانی نکرده بود.
از حدود ساعت ۱۷:۳۰ دقیقه نگهبانهای مجموعه بدون دریافت ورودی، دربها را به سوی علاقهمندان باز کردند تا برای سیاحتی چند دقیقهای در مجموعه حضور پیدا کنند. رفتار خوب این ماموران میراث فرهنگی با قدردانی گردشگران همراه بود.
در ساعت ۱۸ همچنان فضای مجموعه مملو از جمعیت بود و تاریک شدن هوا هم نمیتوانست باعث دل کندن گردشگران از این بنای باشکوه باشد.
سه جوان اهل استان همسایه، کهگیلویه و بویراحمد در گفتوگویی اظهار کردند: ما همین چند دقیقه قبل به مجموعه رسیدیم و میخواهیم حتما به مقبره خشایارشاه برسیم.
یکی از آنها تخت جمشید را تنها مقصد گردشگری خود در استان فارس عنوان کرد و گفت: ما همین امروز از گچساران راه افتادیم و اگر با ترافیک سنگین مواجه نمیشدیم، خیلی زودتر وارد تخت جمشید میشدیم.
وی همچنین خواستار عریضتر شدن جاده منتهی به مجموعه شد.
مقبره خشایارشاه در دامنه کوهی که پشت مجموعه تخت جمشید قرار دارد، واقع شده است. با وجود تذکر ماموران از بلندگو برای خروج از مجموعه، سه جوان به سمت مقبره حرکت کردند.
با مادر خانوادهای ۶ نفره با گویش غلیظ آذری نیز گفتوگو کردیم. وی خود را اهل شهر ارومیه معرفی کرد و گفت: از سه چهار روز پیش در شیراز هستیم و فرصت نشده بود به اینجا بیاییم.
او ادامه داد: شیراز آنقدر مکانهای زیبا برای تماشا دارد که فرصت نکردیم همه آنها را ببینیم. امروز خیلی سریع خودمان را به تخت جمشید رساندیم. چون فردا باید برگردیم.
این مادر تبریزی از اینکه در ساعات کمبود روشنایی وارد تخت جمشید شده ابراز تاسف کرد و گفت: انشاءالله دفعه بعد که به استان شما آمدیم، قبل از هر جایی ابتدا وارد تخت جمشید خواهیم شد.
پدر جوان اهل تهران هم که مشغول پایین آمدن از پلههای کوتاه اما پرتعداد مجموعه بود، از وضعیت روشنایی این مسیر گلایه کرد و گفت: پسر کوچک من برای پایین آمدن از این پلهها واقعا دچار مشکل شده بود، چون نور کافی وجود ندارد و تشخیص اینکه باید پا را کجا قرار بدهیم، مشکل است.
وی سپس از شکوه تخت جمشید به عنوان یکی از ماندگارترین لحظات سفر امسال خود یاد کرد و گفت: تخت جمشید شاید در عکسها زیباتر به نظر برسد اما هرگز نمیتوانید از طریق عکس و فیلم، شکوه آن را آنطور که باید و شاید لمس کنید.
هشدارهای مداوم ماموران مجموعه از طریق بلندگو، فقط بخشی از جمیعت را میتوانست به خروج از تخت جمشید مجاب کند و بهنظر میرسد در کلیه ایام نوروز، ماموران کار سختی برای تخلیه مجموعه داشتهاند. یکی از این ماموران در این ارتباط گفت: متاسفانه بعضی افراد با ما همکاری نمیکنند. نمیدانم چرا فرهنگ استفاده از اماکن تاریخی برای عدهای تعریف نشده است. وقتی رسما اعلام میشود که تا فلان ساعت مجموعه فعالیت دارد، مردم هم باید همکاری کنند و به قوانین احترام بگذارند.
در درب ورودی مجموعه نیز ازدحام زیادی ایجاد شده بود و بخشی از مسافران که تازه از ترافیک رها شده و پارکینگ را به سمت مجموعه ترک کرده بودند، با اصرار از ماموران میخواستند اجازه ورود آنها را صادر کنند.
ماموران نیز سعی در قانع کردن آنها داشته و میگفتند: مجموعه کاملا تاریک شده است، میخواهید بروید چه چیزی را ببینید؟
اما مراجعان همچنان اصرار داشتند که پیش از بازگشت به شهر خودشان، برای چند دقیقه هم که شده بتوانند پای خود را به این میراث جهانی باز کنند.
غرفههای صنایع دستی واقع در پیادهروی منتهی به مجموعه نیز از رونق بسیار خوبی برخوردار بود. یکی از فروشندگان که اشیاء سنگی سفالی عرضه میکرد، در پاسخ به این سوال خبرنگار ایسنا که «مگر قرار نبود امسال فقط صنایع دستی واقعی در تخت جمشید فروخته شود؟» گفت: غرفه ما از ابتدای عید پر از صنایع دستی واقعی بود که خوشبختانه همگی آنها فروش رفت.
وی افزود: غرفه ما حدود ۱۰۰ میلیون تومان صنایع دستی داشت که به لطف خدا با توجه به بازدیدکنندگان بسیار زیاد این مجموعه، همگی آنها فروخته شد و این مقدار صنایع دستی غیرواقعی که میبینید، تهمانده بساط ماست که ارزش چندانی ندارد.
ازفروشندهای دیگر که به عرضه سفرههای قلمکار مشغول بود، گفت: بخشی از این سفرهها کاملا کار دست هستند اما برای برخی دیگر، فقط طراحی توسط طراحان صورت گرفته و دوخت توسط ماشین انجام شده است.
وی این محصولات را صادره از استانهای یزد و اصفهان عنوان کرد.
در مجموع بهنظر میرسید وضعیت فروش غرفههای صنایع دستی بسیار مطلوب بوده است و رضایتمندی در چهره بیشتر غرفهداران هویدا بود.
«تخت جمشید» مجموعهای از چند کاخ تو در تو در کنار دشت مرودشت و در کوهپایهٔ کوه رحمت در استان فارس واقع در حدود ۱۰ کیلومتری شهر مرودشت است.
در سال ۵۱۸ پیش از میلاد بنای تخت جمشید به عنوان پایتخت جدید هخامنشیان در پارسه برگزیده شد. بنیانگذار تخت جمشید، داریوش یکم بود که پس از او، پسرش خشایارشاه و نوهاش اردشیر یکم با افزودن بناهای دیگر، این مجموعه را گسترش دادند.