جنگ غزه

خلیج فارس: مدت زمان زیادی از حمله جنگنده‌های اف ۳۵ رژیم اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق و شلیک ۶ موشک به آن مکان نمی‌گذرد. اقدامی تروریستی و خلاف حقوق و موازین بین المللی که منجر به شهادت سردار “محمد رضا زاهدی” از فرماندهان سپاه قدس و شمار دیگری از فرماندهان و مستشاران نظامی ایران در سوریه شد.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ تنها اندکی پس از این حمله، بسیاری از تحلیلگران به این نکته اشاره کردند که رژیم اسرائیل با این اقدام خود عملا به خاک ایران حمله کرده و در صورت عدم نشان دادن واکنش سخت و جدی به این اقدام تروریستی، توان و معادله بازدارندگی مطلوب ایران در تقابل با صهیونیست‌ها، تا حد زیادی تضعیف خواهد شد.

با این حال، هنوز هیچ تصویری روشنی در مورد پاسخ و واکنش ایران در این رابطه وجود ندارد. برحی معتقدند ایران می‌تواند به یکی از سفارتخانه‌ها یا نهاد‌های دیپلماتیک صهیونیست‌ها در کشور‌های اقصی نقاط جهان حمله کند و عده‌ای دیگر می‌گویند که امکان دارد ایران برخی اهداف راهبردی را در عمق اراضی اشغالی هدف قرار دهد یا دست به ترور مقام‌های ارشد صهیونیست بزند. برخی نیز معتقدند که هیچ بعید نیست ایران در تدارک یک حمله هماهنگ و چندجانبه علیه اسرائیل و با حضور طیف‌های مختلفی از کنشگران محور مقاومت باشد. در این میان، اراضی اشغالی در مدت اخیر، در هراس جدی به سر برده است.

به طور خاص گزارش‌های مختلفی با محوریت هجوم هزاران ساکن فلسطین اشغالی به فروشگاه‌ها در اقصی نقاط اراضی اشغالی منتشر شده که این افراد اقدام به خرید مواد غذایی و آب و دیگر نیاز‌های خود کرده و همچنان نیز می‌کنند. حتی گزارش‌هایی دال بر این مساله منتشر شده که ساکنان فلسطین اشغالی به بانک‌ها هجوم می‌برند و پول‌های خود را برای روز مبادا از حساب هایشان بیرون می‌کشند.

در این راستا، گزارش‌های مختلفی نیز در مورد تعطیلی بیش از ۲۰ سفارتخانه رژیم اشغالگر قدس به ویژه در کشور‌های عربی نیز به گوش رسیده و تاکید شده که تدابیر امنیتی در سفارتخانه‌های اسرائیل در اقصی نقاط جهان به حد اعلای خود رسیده است. از این رو، در مورد رویکرد ایران نسبت به گرفتن انتقامِ سخت، در شرایطی که هنوز این مساله محقق نشده، توجه به ۳ نکته ضروری است.

اولا، صهیونیست‌ها تا همین جای کار که هنوز ایران واکنش خود را عملیاتی نکرده، متحمل میلیون‌ها دلار خسارت شده اند. اینکه فروشگاه‌ها تخلیه می‌شوند و یا پول‌ها در اراضی اشغالی از بانک‌ها بیرون کشیده می‌شوند و یا آماده باش گسترده در حراست از اهداف استراتژیک صهیونیست‌ها اعلام می‌شود، همه و همه مسائلی هستند که هزینه‌های سنگینی را به اسرائیل تحمیل می‌کنند. موضوعی که خود حامل خسارت به اشغالگران اسرائیلی است و تبعات جدی را برایشان به همراه داشته است.

دوم اینکه رژیم اشغالگر قدس تا همین جای کار نیز تا حد زیادی کنترل روانی و مدیریت صحنه در رابطه با معادله انتقام سخت ایران از این رژیم را از دست داده است. اینکه علی رغم تمامی موضع گیری‌های مقام‌های ارشد اسرائیلی و جریان‌های نزدیک به آن‌ها مبنی بر اینکه اسرائیل با هیچ مشکلی در مواجهه با انتقام جویی ایران رو به رو نیست و یا اینکه اسرائیل نیز در صورت انتقام جویی تهران، اهدافی را در عمق خاک ایران هدف قرار خواهد داد، باز هم ساکنان فلسطین اشغالی در تشویش به سر می‌برند، بدان معناست که کنترل روانی اراضی اشغالی از دست رژیم صهیونیستی خارج شده و ساکنان فلسطین اشغالی به هیچ عنوان به موضع گیری‌های مقام‌های ارشد این رژیم توجهی و اعتمادی ندارند.

مساله‌ای که تاکنون جلوه‌های عینی را از خود به نمایش گذاشته و در صریح‌ترین نمونه آن مقام‌های شهر‌های مختلف در اراضی اشغالی، عملا برخلاف آنچه مقام‌های ارشد صهیونیست در مدت اخیر مدام تکرار کرده اند، به ساکنان فلسطین اشغالی هشدار داده اند که حتما نیاز‌های ضروری خود را تهیه کنند تا در صورت وقوع یک بحران بزرگ، بتوانند وضعیت خودشان را مدیریت کنند و با چالش‌های جدی تری رو به رو نشوند.

در این رابطه به طور خاص دستورالعمل‌های خاص و ویژه‌ای نیز از سوی مقام‌های شهری در اراضی اشغالی صادر شده و هشدار‌های زیادی داده شده است؛ و در نهایت سوم اینکه افکار عمومی در اراضی اشغالی در نوعی وضعیت ابهام و برزخ در مورد واکنش احتمالی ایران به حمله اخیر صهیونیست‌ها به دمشق قرار گرفته اند. در حقیقت، آن‌ها هر لحظه منتظر یک بحران بزرگ هستند. همین تشویش ذهنی که به ساکنان فلسطین اشغالی تحمیل می‌شود، در نوع خود سطح فشار‌ها بر مقام‌های ارشد رژیم اشغالگر قدس را به نحو قابل توجهی افزایش داده و می‌دهد. در این میان، کافی است توجه داشته باشیم که اگر واکنش سخت ایران محقق شود، دولت نتانیاهو عملا وارد یک بحران به مراتب جدی‌تر خواهد شد.

زیرا افکار عمومی صهیونیست و جریان‌های اپوزیسیون، فشار‌ها علیه رژیم اسرائیل و کابینه نتانیاهو را چند برابر افزایش خواهند داد و بحران‌های تازه تری را برای این رژیم نوید می‌دهند. در این میان، تحرکات اخیر جریان اپوزیسیون در اراضی اشغالی که به صراحت خواستار برگزاری انتخابات زودرس است و می‌بینیم که یائیر لاپید رهبر جریان اپوزیسیون در فلسطین اشغالی به آمریکا سفر می‌کند و با مقام‌های آمریکایی رایزنی می‌کند نیز هشدار‌های جدی را به دولت نتانیاهو در مورد آینده سیاسی ضعیف وی و متحدان افراطی اش مخابره می‌کند. از این منظر، هم انتقام نگرفتن ایران تا این لحظه موجب ایجاد خسارت برای صهیونیست‌ها شده و هم انتقام ایران که به گفته مقام‌های ارشد ایران، انجام آن قطعی است، می‌تواند چالش‌های جدی را برای صهیونیست‌ها ایجاد کند.

این معادله‌ می‌تواند ضربات مضاعف به رژیم اسرائیل را به ذهن متبادر کند. در این میان، باید توجه داشته باشیم که برخلاف مواضع قلدرمابانه صهیونیست‌ها، ارتش اسرائیل در مدت اخیر از نوار غزه عقب نشینی کرده است. رویدادی که برخی از تحلیلگران آن را مرتبط با آمادگی احتمالی پشت‌پرده دولت نتانیاهو برای حصول توافق آتش بس با حماس و ارسال پالس‌های معنادار به تهران می‌دانند. اگرچه که همچنان مقام‌های ارشد اسرائیلی این موضوع را تکذیب می‌کنند با این حال، تجربه نشان داده که واقعیت‌های پشت پرده صهیونیست‌ها با آنچه نشان می‌دهند کاملا متفاوت است.

در همین فضا نیز متحدان افراطی نتانیاهو تهدید کرده اند که اگر وی بخواهد از حمله به رفح دست بکشد، باید منتظر سقوط دولت خود باشد و این جریان‌ها از اتحاد با او خارج می‌شوند. این معادله در کلیت خود نشان می‌دهد که در هر صورت نتانیاهو برنده نیست و نمی‌تواند خود را از پرداخت هزینه‌های سنگین تبرئه کند.

خلیج فارس:شورای امنیت سازمان ملل متحد، بالاخره و پس از گذشت بیش از ۵ ماه از آغاز جنگ غزه، در قطعنامه ای، خواستار برقراری آتش‌بس فوری در جنگ مذکور تا پایان ماه رمضان شده است. در این قطعنامه همچنین بر آزادسازی اسرای اسرائیلی و البته تسریع و گسترش روند امدادرسانی به مردم جنگ زده غزه نیز تاکید شده است. این قطعنامه با رای ممتنع دولت آمریکا به تصویب رسید.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ در این چهارچوب، تحلیل و تفسیر‌های مختلفی در مورد این قطعنامه و ابعاد و پیامد‌های مختلف آن مطرح شده و می‌شود. جنبش حماس در بیانیه‌ای از قطعنامه آتش‌بس استقبال کرده، اما طرفِ اسرائیلی همچنان بر ادامه جنگ و به طور خاص درگیری با حماس در شهر رفح تاکید دارد.

با این همه، در تحلیل قطعنامه مهم اخیر شورای امنیت با محوریت متوقف کردن جنگ غزه، توجه به ۵ نکته ضروری به نظر می‌رسد.

۱: تشدید شکاف میان آمریکا و اسرائیل

یکی از نخستین پیام‌های قطعنامه اخیر شورای امنیت در مورد جنگ غزه و ضرورت برقراری آتش بس فوری در قالب این جنگ، آشکار شدن و تعمیق بیش از پیش شکاف‌ها میان رژیم اسرائیل و دولت آمریکا بود. اسرائیل تا حد زیادی از رای ممتنع آمریکا در رابطه با قطعنامه مذکور شوکه شد و حتی نتانیاهو به عنوان نخست وزیر اسرائیل، سفر هیاتی از این رژیم به آمریکا را لغو کرد.

به نظر می‌رسد که دولت بایدن با این اقدام خود به نوعی این پالس را به جهانیان مخابره کرده که به این درک رسیده که نتانیاهو و طیف افراطی متحد وی، نه برای اسرائیل بلکه برای خود می‌جنگند و در این مسیر، قصد دارند که آمریکا را نیز به دنبال خود بکشانند. بازی که آمریکا سعی دارد از آن دور بماند و بیش از این به اعتبار ادراکیِ بین المللی خود آسیب نزد.

۲: تقویت اجماع بین‌المللی علیه اسرائیل

جنایات اسرائیل در نوار غزه و طرح شکایت از سوی دولت آفریقای جنوبی علیه رژیم اسرائیل به دیوان بین المللی دادگستری، تا حد زیادی سطح فشار‌های بین المللی علیه این رژیم در عرصه بین المللی، چه از سوی افکار عمومی و چه دولت‌های مختلف را افزایش داده است. با این حال، تصویب قطعنامه آتش‌بس فوری در قالب جنگ غزه و استقبال حماس از این قطعنامه، سطح فشار‌ها و انزوای بین المللی رژیم اسرائیل را به نحو قابل توجهی افزایش خواهد داد.

اکنون می‌توان انتظار داشت که فشار‌های بین المللی علیه اسرائیل به ویژه با توجه به اصرار‌های آن جهت انجام حمله زمینی به شهر رفح، به نقطه بی‌سابقه‌ای برسد. از این منظر، اکنون این اسرائیل خواهد بود که به مثابه عامل اصلی تداوم کشتار و خونریزی در نوار غزه، به ویژه از نگاه افکار عمومی بین المللی شناخته خواهد شد. موضوعی که حامل تبعات به شدت منفی برای این رژیم در ادامه راه خواهد بود.

۳: تشدید اختلافات داخلی در اراضی اشغالی

قطعنامه اخیر شورای امنیت با محوریت توقف فوری جنگ غزه، در نوع خود می‌تواند شکاف‌های سیاسی و اجتماعی در اراضی اشغالی را نیز به نحو قبال توجهی افزایش دهد. نباید از یاد ببریم که اکنون طیف‌های قابل توجهی از افکار عمومی در اراضی اشغالی، نتانیاهو و طیف افراطیون متحد وی را عامل اصلی وضعیت بحرانی کنونی اسرائیل ارزیابی می‌کنند. حال در شرایط کنونی که قطعنامه شورای امنیت نیز بر پایان فوری جنگ غزه تاکید دارد، تداوم این جنگ از سوی اسرائیل می‌تواند هزینه‌های داخلی علیه این رژیم را به نحو سرسام آوری افزایش دهد.

تنها اندکی پس از قطعنامه اخیر شورای امنیت بود که شاهد بودیم برخی وزرای کابینه نتانیاهو از سِمت خود استعفا دادند و حتی از کابینه جنگی رژیم اسرائیل نیز خارج شدند. مساله‌ای که بدون تردید حامل هزینه‌های راهبردی و قابل توجهی برای اسرائیلی‌ها است.

۴: پرهزینه شدن گزاره حمله زمینی به رفح

در روز‌های اخیر، بسیاری از دولت‌های جهان و البته رسانه‌ها و افکار عمومی بین المللی، به رژیم اشغالگر قدس هشدار داده اند که از حمله زمینی به شهر رفح خودداری کند. شهری که اکنون حداقل ۵ برابر ظرفیت و جمعیت خود، میزبان پناهجویان و آوارگان فلسطینی است و حمله ارتش اسرائیل به این شهر می‌تواند به یک فاجعه بسیار بزرگ ختم شود. حال در ضعیت کنونی که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد تصویب شده و بر پایان فوری جنگ غزه تاکید کرده، اینکه اسرائیل بخواهد به شهر رفح حمله کند و یک کشتار بزرگ را رقم بزند، گزینه‌ای است که می‌تواند هزینه‌های راهبردی قابل توجهی را به رژیم اسرائیل تحمیل کند.

نکته قابل تامل اینکه برخی دولت‌های غربی نظیر آمریکا و فرانسه در روز‌های اخیر هشدار‌های صریحی را به تل‌آویو داده اند و تاکید کرده اند که حمله به رفح به معنای واقعی کلمه دست زدن به یک جنایت جنگی خواهد بود و قوانین مرتبط با این حوزه علیه اسرائیل اجرایی خواهد شد. مساله‌ای که سطح محذورات و چالش‌ها را برای اسرائیل و رژیم مستقر در اراضی اشغالی به نحو قابل توجهی افزایش داده است.

۵: شکست نتانیاهو و متحدان وی در قدرت

در نهایت باید گفت که قطعنامه اخیر شورای امنیت با محوریت پایان دادن به جنگ غزه در شرایطی تصویب شده که عملا راه و مسیری را ایجاد می‌کند که به نفع مقاومت فلسطین است. این قطعنامه می‌تواند فضای تنفس خوبی را برای مقاومت فلسطین ایجاد کند و در عین حال، حامل این پیام برای رژیم اسرائیل است که نمی‌تواند دستورکار‌های تعیین شده برای خود در قالب جنگ غزه را عملیاتی و اجرا کند.

گزاره‌ای که چیزی جز شکست را برای این رژیم تداعی نمی‌کند. هم نتانیاهو و هم متحدان افراطی وی تاکنون بار‌ها بار‌ها از ضرورت شکست دادن و نابودی کامل حماس در قالب جنگ غزه سخن گفته اند. این در حالی است که حماس به تازگی اقدام به شلیک موشک به سمت اراضی اشغالی کرده و البته که هسته‌های این جنبش در دیگر بخش‌های نوار غزه نیز همچنان سالم و فعال هستند.

در کنار همه این ها، اینطور به نظر می‌رسد که طرف‌های بین المللی نیز به خوبی به این درک راهبردی رسیده‌اند که حماس اساسا یک موجودیت فیزیکی نیست که بتوان آن را نابودکرد. بلکه برعکس این جنبش را بایستی یک ایده دانست که نابودی آن تنها با نابودی کلیت ملت فلسطین محقق می‌شود.

گزاره‌ای که به هیج عنوان از شانسی جهت تحقق برخوردار نیست و اساسا به همین دلیل هم است که اقدامات اسرائیل در قالب جنگ غزه با محوریت نابودسازی حماس نیز صرفا تلاش‌هایی بیهوده را به ذهن متبادر می‌کنند. از این رو، با توجه به سنگین شدن کفه ترازوی مخالفان تداوم جنگ غزه به نسبت موافقان ادامه آن، انتظار می‌رود که در ادامه راه، هم نتانیاهو و هم افراطیون دست راستیِ متحد او در قدرت، با چالش‌های جدی و عدیده‌ای رو به رو شوند.

اهمیت این شکست نیز زمانی بیش از پیش آشکار می‌شود که توجه داشته باشیم نتانیاهو سال‌های سال با برَند خودساخته “آقای امنیت” در صحنه سیاسی اراضی اشغالی کنشگری داشته و همواره بر آن بوده تا خود را به مثابه ناجی امنیتی ساکنان فلسطین اشغالی معرفی کند.

این در حالی است که در دوره نخست وزیری او بود که ساکنان فلسطین اشغالی بدترین دوران امنیتی خود را تجربه کردند.

خلیج فارس:رژیم اسرائیل از ابتدای جنگ غزه تا به امروز، ادعا‌های مختلفی را مطرح کرده است. به عنوان مثال در همان ساعات ابتدایی اجرای عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر، اسرائیل مدعی شد که نیر‌وهای حماس اقدام به سر بریدن برخی نوزادان ساکن در شهرک‌های اسرائیلی و یا تجاوز به زنان این مناطق کرده اند. ادعا‌هایی که اندکی بعد از سوی خبرنگاران و رسانه‌های مختلفی که آن‌ها را بازتاب داده بودند، رد شد و حتی خودِ ارتش اسرائیل نیز دو ادعای مذکور را تکذیب کرد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛ در ادامه نیز ادعایی‌های از این دست طرح شد که مثلا ارتش اسرائیل و مقام‌های ارشد سیاسی اسرائیلی بار‌ها ادعا کرده اند که توانسته اند جنبش حماس و شبکه تونل‌های زیرزمینی آن را تا حد زیادی ضعیف کرده و از کار بیندازند. این در حالی است که جدیدترین ارزیابی‌های نهاد‌های اطلاعاتی آمریکا حاکی از این هستند که حماس هنوز هم از قابلیت‌های عملیاتی قابل توجهی برخوردار است و اسرائیل تا شکست قطعی حماس راهی طولانی را در پیش دارد.

در عین حال، نشریه “نیویورک تایمز” نیز به تازگی در گزارشی به نقل از منابع آگاه اعلام کرده که شبکه تونل‌های زیر زمینی حماس در نتیجه حمله اسرائیل به نوار غزه، نهایتا چیزی در حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد و با شدت و ضعف‌های مختلف، آسیب دیده است. درست بودنِ این قبیل ادعا‌ها را می‌توان از تشدید تحرکات طرف‌های غربی به ویژه فرانسوی‌ها و آمریکایی‌ها، در قالب برگزاری نشست پاریس متوجه شد. برونداد نشست مذکور یک پیشنهاد برقراری آتش‌بس بوده که البته حماس به تازگی دیدگاه و نظر خود را در قالب آن مطرح کرده و تاکید نموده که آتش بس دائم باید برقرار شود و روند انجام کار نیز بایستی در سه مرحله که هرکدام ۴۵ روز به طول می‌انجامد صورت گیرد.

این موضوع سبب شده تا برخی نشریات اسرائیلی به صراحت به این نکته اشاره کنند که به نظر می‌رسد که مدیریت جنگ غزه و روند‌های آتی آن به دست جنبش حماس است و نه اسرائیل.

با این همه، به تازگی رژیم اسرائیل ادعای تازه‌ای را علیه ایران مطرح کرده که در نوع خود جای تامل و بررسی دارد. ارتش رژیم اشغالگر قدس مدعی شده که به اسنادی در مناطق شمالی غزه از جنبش حماس دست یافته که بر اساس آن‌ها، ایران در فاصله میان سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰، چیزی در حدود ۱۵۴ میلیون دلار کمک مالی را به صورت مستقیم به جنبش حماس و رهبران آن در نوار غزه اعطا کرده است.

تنها اندکی پس از طرح این ادعا، حماس با صدور بیانیه‌ای، این قبیل ادعا‌های اسرائیل را مضحک توصیف کرد و غیرواقعی خواند. با این همه، آنچه اخیرا ارتش اسرائیل در مورد کمک مالی ایران به حماس ذکر کرده، در نوع خود حامل ۴ پیام عمده و محوری است که توجه به آن‌ها ضروری به نظر می‌رسد.

اول، تنها اندکی پس از طرح ادعای اخیر اسرائیل علیه ایران، بسیاری این پرسش را مطرح کرده اند که چطور می‌شود که اسرائیل به اسناد محرمانه مالی جنبش حماس دست پیدا می‌کند، اما نمی‌تواند اسرای خود را در نوار غزه حتی با بکارگیری شمار قابل توجهی از نیرو‌های ویژه و زبده‌اش، پیدا کند و آن‌ها را آزاد کند. پیش از این اسرائیلی‌ها مانور گسترده‌ای را در این رابطه می‌دادند که کماندو‌های اسرائیلی و یا اعضای تیپ گولانی ارتش اسرائیل، خیلی زود می‌توانند با استفاده از زور، اسرای اسرائیلی را که در کنترل حماس هستند، آزاد کنند.

با این حال، تاکنون نه تنها حتی یک اسیر اسرائیلی با استفاده از زور آزاد نشده بلکه بر اساس داده‌های رسمی، ۳۲ اسیر اسرائیلی در نتیجه بمباران‌های خودِ ارتش اسرائیل کشته شده اند و ۳ اسیر اسرائیلی نیز با گلوله مستقیم نظامیان اسرائیلی جان باخته اند. معادله‌ای که یک رسوایی بزرگ را برای اسرائیل تداعی می‌کند و حاکی از توان قابل توجهِ اطلاعاتی گروه‌های مقاومت فلسطینی است.

حال در این فضا، اینکه اسرائیل مدام ادعا می‌کند که منابع مالی حماس را توقیف کرده و یا به اسناد محرمانه مرتبط با آن دست پیدا می‌کند، چندان واقع بینانه نیست.

دوم اینکه اسرائیلی‌ها سال هاست که در قالب‌های مختلف، علیه ایران دست به سندسازی می‌زنند. شاید نقطه اوج این تلاش‌ها را بتوان در قالب پرونده هسته‌ای کشورمان مشاهده کرد. در این راستا، اسرائیلی‌ها بار‌ها اسناد و مدارک جعلی را به آژانس بین المللی انرژی اتمی تحویل داده اند و از این طریق سعی داشته اند که تصویری امنیتی و غیرواقعی را از برنامه اتمی ایران به آژانس و دیگر کشور‌های دنیا ارائه کنند.

از این رو، چندان عجیب نیست که در مورد ادعای اخیر ۱۵۴ میلیون دلاری خود علیه ایران نیز پرده جدیدی از این سندسازی‌ها را در دستورکار داشته باشند.

سوم اینکه کمتر کسی تردید دارد که ارتش اسرائیل در جنگ غزه با بن بست رو به رو شده است. ارتش اسرائیل همان ارتشی است که در سال ۱۹۶۷، چند ارتش عربی را ظرف شش روز شکست داد با این حال در مقابله با جنبش حماس بیش از چهار ماه است که در باتلاق جنگ غزه گرفتار شده است. موضوعی که به یک سرافکندگی بزرگ برای اسرائیلی‌ها تبدیل شده است. در این شرایط، نتانیاهو نخست وزیر صهیونیست‌ها به تازگی اعلام کرده که با قوای نظامی محدود نمی‌تواند به شهر رفح در جنوب نوار غزه حمله کند.

در این بحبوحه، فشار‌های قابل توجهی از سوی خانواده‌های اسرا و سربازان کشته و مجروح شده اسرائیلی و البته فعالان اقتصادی و تجاری صهیونیست و همچنین لیبرال‌های اسرائیلی به نتانیاهو وارد می‌شود تا جنگ غزه را هر چه سریعتر خاتمه دهد. بگذریم که موضع بین المللی اسرائیل نیز تا حد زیادی مخدوش شده است. حال در این فضا، کاملا طبیعی است که اسرائیل با بحران کسب دستاورد رو به رو باشد و سعی کند تا برگ‌های برنده‌ای را برای خود رو کند.

این موضوع می‌تواند در قالب طرح ادعا‌های مختلف در بحبوحه جنگ غزه رنگ واقعیت به خود بگیرد. ادعای اخیر صهیونیست‌ها علیه ایران نیز می‌تواند در همین قالب و چهارچوب معنا و مفهوم پیدا کند.

در نهایت چهارم اینکه حتی اگر از دریچه صهیونیست‌ها هم بخواهیم به ماجرا بنگریم و به ادعای اخیرشان مبنی بر اعطای ۱۵۴ میلیون دلار کمک مالی از سوی ایران به جنبش حماس بنگریم، باید این نکته را مد نظر داشته باشیم که خودِ رژیم اسرائیل سالانه ۳.۸ میلیارد دلار کمک مالی ثابت را از دولت آمریکا دریافت می‌کند که البته در بحبوحه جنگ غزه این کمک‌ها تاکنون به چیزی بیش از ۱۴ میلیارد دلار افزایش پیدا کرده است. کمک‌هایی که در یک بازه زمانی کوتاه مدتِ چند روزه و نه مثلا ظرف ۶ سال به اسرائیل تخصیص داده شده اند.

از این رو، کمک ۱۵۴ میلیون دلاری ایران به حماس ظرف شش سال، تقریب ۱۵۰ برابر کمتر از کمک‌های اعطایی آمریکا به اسرائیل در یک بازه زمانی چند روزه است. گذشته از آن اساسا مقاومت ملت فلسطین در برابر تجاوز و اشغالگری اسرائیل، یک مقاومت مشروع است و قاعدتا حمایت از آن نیز کاملا انسانی و مشروع قلمداد می‌شود.

در حقیقت، از هر منظر که بنگریم، حتی اگر ادعای اخیر اسرائیل علیه ایران را درست نیز تصور کنیم، با توجه به موضع و جایگاه رژیم اشغالگر قدس در رابطه با ملت فلسطین، اقدامِ ایران نه یک حرکت نامشروع، بلکه اقدامی انسانی است و البته که در قالب معادلات مرتبط با ایجاد بازدارندگی و توازن علیه صهیونیست‌ها نیز معنا و مفهوم خاصی را پیدا می‌کند.

خلیج فارس:نخست وزیر و وزیر خارجه قطر اعلام کرد که پاسخ حماس درباره توافق آتش‌بس در غزه را دریافت کردیم که شامل ملاحظاتی بوده و در کل مثبت است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فارس، «محمد بن عبدالرحمن آل ثانی» نخست وزیر و وزیر خارجه قطر شامگاه سه‌شنبه خبر داد که جنبش حماس پاسخ خود را به توافق پیشنهادی آتش‌بس در غزه ارائه داده که شامل ملاحظاتی بوده، اما در کل مثبت است.

وی در ادامه گفت: «پاسخ حماس مایه خوش‌بینی است و اکنون به دلیل حساسیت شرایط، وارد جزئیات آن نمی‌شویم».

از سوی دیگر آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا هم گفت: ما در حال بررسی پاسخ حماس هستیم و من فردا در این مورد با اسرائیلی‌ها گفتگو خواهم کرد. کار زیادی باید انجام شود اما آمریکا همچنان باور دارد که یک توافق ممکن است.