خلیج فارس:حسین انتظامی قائم مقام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پستی در شبکه ایکس به توئیت اخیر دونالد ترامپ پس از حمله به سایت فردو (تصویر پرچم آمریکا) واکنش نشان داد.
این پاسخ را ببینید:
منبع:برترینها
خلیج فارس:حسین انتظامی در شبکهی اجتماعی ایکس نوشت:
روزنامهنگاران میدانند انتشار ستون روزانهی مدید از هر کسی برنمیآید. سیدابراهیم نبوی پس از آزادی از زندان در ١٣٨٠ به روزنامه جامجم دعوت شد و در طنز همچنان درخشید.
در گونههای متفاوت ادبی، نبوغ داشت و در پژوهش طنز، بیمانند بود. بارها پیغام داده بود که میخواهد به وطن برگردد و هزینهاش را هم بپردازد.
مرگ غمبار او میتواند تلنگری برای یک سیاست باشد: بازگشت چهرههای فرهنگی هنری و حتی سیاسی که روزگاری در خیمه «دیگری» بودهاند و بعدها راه خود را از بدخواهان جدا کردهاند.
در این برهه، اختلافات و کینهها را کنار بگذاریم. ایران میتواند فصل مشترک باشد.
خلیج فارس:پیش از او، سید محمود اسلامی این سمت را برعهده داشت.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، حسین انتظامی که در دولت یازدهم دستیار ارشد وزیر فرهنگ و رییس سازمان سینمایی بود، در میزگردهای فرهنگی انتخابات ریاستجمهوری، با حضوری متفاوت روبروی نامزدهای انتخابات ۱۴۰۳ درخشید و یکی از ۴ گزینه نهایی وزیر فرهنگ در دولت چهاردهم نیز بود.
انتظامی فارغالتحصیل دانشگاه صنعتی شریف است و دکترای مدیریت راهبردی دارد. او تنها مدیر فرهنگی کشور است که تجربهنگاری خود از مدیریت در دولتهای یازدهم و دوازدهم را در کتابی به نام «پرگار» منتشر کرده است.
بخشی از کارنامه و سوابق فرهنگی او را در ادامه مشاهده میکنید.
خلیج فارس: حسین انتظامی در توئیتی نوشت: دوگانه اصلاحطلبی-اصولگرایی سالها است کارآیی خود را از دست داده؛ اینک دوگانه وفاقطلبی-تفرقطلبی مطرح است.
وی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
دوگانه اصلاحطلبی-اصولگرایی سالهاست کارآیی خود را از دست داده است. اینک دوگانه وفاقطلبی-تفرقطلبی مطرح است.
تفرقطلبان به دنبال دوقطبیسازیهای موهوماند و بر طبل کینه میکوبند، اما وفاقطلبان در پی رفع انسدادند. فضای جدید سیاسی یعنی تفوق وفاقطلبی.
جعفر محمدی
اگر سعید جلیلی رئیس جمهور شده بود، گمانه زنی ها درباره این که چه کسی وزیر ارشاد می شود، لابد حول چهره هایی مانند رسایی و نبویان و پژمانفر و امثال اینان می چرخید و خدا را سپاس که بر ملت ایران منت گذاشت و امروز درباره افرادی صحبت می شود که هر کدام شان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شوند، مایه آرامش خاطر اهل فرهنگ خواهد شد.
به نظر ما در بین همه این گزینه ها، حسین انتظامی، انتخاب خوبتر از میان خوبان است.وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دو رکن انسانی دارد: روزنامه نگاران و هنرمندان. حسین انتظامی سال های سال نماینده مدیران رسانه های کشور در هیات نظارت بر مطبوعات بوده است و بارها به طور مستقیم از اهالی رسانه، رای اعتماد گرفته است. او معاون مطبوعاتی نیز بود و در دوران مدیریتش بر این معاونت، تعامل بسیار خوبی با رسانه ها داشت. علتش نیز مشخص است: انتظامی، خود اهل رسانه است و از زیر و بم کار رسانه های به طور کامل مطلع است و زبان رسانه و رسانه ای ها را خوب می فهمد.
انتظامی همچنین رئیس سازمان سینمایی هم بود و هنرمندان خاطرات خوبی از آن دوران دارند و از حضور او در این سازمان به عنوان یکی از دوره های درخشان سینمای ایران یاد می کنند.انتظامی در هر دو جا، یک اصل مهم داشت و آن، شفافیت بود، بدین معنا که هم معاونت مطبوعاتی و هم سازمان سینمایی در دوران او در اتاق های شیشه ای اداره می شدند. مثلاً اگر یارانه ای به رسانه ای پرداخت می شد، در سایت معاونت مطبوعاتی منتشر می شد یا بعد از برگزاری جشنواره فیلم فجر، ریز هزینه ها اعلام می شد و … .
انتظامی نسبت به گزینه های دیگر وزارت ارشاد، سن کمتری هم دارد و فاقد سابقه وزارت است که این هر دو، تاکیدات پزشکیان برای انتخاب وزیر است.
مخلص کلام آن که انتظامی از جنس فرهنگ است و همه دوران کاری حرفه اش را در این عرصه سپری کرده و مانند خیلی ها از این شاخه به آن شاخه نپریده، بر مناسبات درون وزارت ارشاد در دو عرصه هنر و رسانه به خوبی واقف است، اصحاب رسانه و هنر با او کار کرده اند و اعتماد و رضایت دارند، شفافیت بخش مهمی از کارنامه اوست، سن کمتری نسبت به دیگران دارد و قبلاً هم وزیر نبوده و تکراری نیست. آیا پرزیدنت پزشکیان شاخصه دیگری برای انتخاب وزیر فرهنگش می خواهد؟!
منبع: عصرایران
خلیج فارس: حسین انتظامی، سخنگوی پیشین شورای عالی امنیت ملی در واکنش به اظهارات سعید جلیلی گفت: آن چه آقای دکتر جلیلی در مناظرات در باره قطعنامهها مطرح میکنند حاوی مغالطه است. ایشان گفتهاند که سه قطعنامه در دورۀ دبیری دکتر لاریجانی علیه ایران تصویب شد اما توضیح روشنگرانه نمیدهند.
قطعنامههای ۱۲۸۸، ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ که در زمان دبیری دکتر لاریجانی صادر شد، دربارۀ تجهیزات هستهای و موشکی بود و هیچ ربطی به مسائل اقتصادی مردم نداشت و لذا مزاحمتی برای زندگی مردم ایجاد نمیکرد و آن هم مربوط به زمانی بود که ما باید برای رسیدن تکنولوژی هستهای مقاومت میکردیم.
اما قطعنامههایی که در زمان مسئولیت آقای دکتر جلیلی صادر شدند، نظیر قطعنامۀ ۱۹۲۹ که در خرداد ۱۳۸۹ تصویب شد، به اتفاق نظر کارشناسان بینالمللی جزو بدترین قطعنامهها در طول تاریخ شورای امنیت سازمان ملل بود، یعنی تمام همکاریهای بانکی، بیمهای، کشتیرانی شامل نفت و سایر محصولات، و حتی سپاه و نظایر آن را تحریم کرد و مهم آن که اجازۀ بازرسی به کشورها داد تا از محمولههای ایران در زمین، دریا و هوا بازرسی کنند و بعد هم به انهدام و از بینبردن آن اقدام کنند.همچنین در قطعنامۀ ۱۸۵۳ که در زمان مسئولیت ایشان صادر شد، تسهیلات تجاری برای بخش خصوصی در مبادله با ایران، مؤسسات مالی، بانکهای ایرانی، بهخصوص بانک صادرات و نظایر آن، دچار تحریم شد.
پس موضوع سه قطعنامه دوره دبیری آقای لاریجانی با قطعنامههای دوره دبیری آقای جلیلی یکی نیست بلکه عمدتا به ۲۰۰۰ تحریمی شباهت داشت که تا امروز صادر شده و محتوا و شدت و تبعات آن با قطعنامههای دوره دکتر جلیلی تفاوت ماهوی دارد. قطعنامههایی که در زمان آقای جلیلی صادر شد، مستقیماً با زندگی مردم و اقتصاد کشور ربط پیدا میکرد.
اساسا کارشکنیهایی که دولت وقت {دولت محمود احمدی نژاد} در نحوۀ هدایت برنامۀ مسئلۀ هستهای داشت منجر به استعفای آقای لاریجانی شد.
ضمناً مسئولان عالیرتبۀ کشور بهخوبی میدانند همانطور که آقای دکتر ولایتی در مناظرات سال٩٢ توضیح دادند در مذاکرات لاریجانی-سولانا بر سر ۳۰۰۰ سانتریفیوژ توافق اولیه شده بود، اما دولت وقت آن را نپذیرفت و اگر همان موقع این اتفاق رخ داده بود، هم دانش هستهای را داشتیم و هم اینقدر قطعنامههای مضر برای زندگی مردم صادر نمیشد.
خلیج فارس: فعال رسانهای با تاکید بر اینکه برنامههای ۵ ساله در شرایط امروز از اساس غلط است، گفت: هر دولت در ابتدای استقرارش و بر اساس وعدهای که بابت آن از مردم رأی گرفته، برنامه بنویسد.
به گزارش خلیج فارس؛ حسین انتظامی، فعال رسانهای و از کارشناسان میزگرد فرهنگی تبلیغات تلویزیون، با اشاره به برنامه هفتم توسعه، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
برنامههای ۵ ساله در شرایط امروز از اساس غلط است؛ به این نشان که الان در هیچ کشوری اجرا نمیشود!
اگر هم اصرار داریم، لااقل هر دولت در ابتدای استقرارش و بر اساس وعدهای که بابت آن از مردم رأی گرفته، برنامه بنویسد نه آن که به چیزی پایبندش کنیم که دولت و مجلسی دیگر نوشته.
منبع: عصر ایران