خوراکی

خلیج فارس:این قارچAmanita Virusaنام دارد و کلاهک سفیدرنگ،شبیه قارچ خوراکی دارد!

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرفوری؛به گفته کارشناسان بهتر است از دست زدن به آن نیز پرهیز شود.

خلیج فارس:تحقیقات جدید نشان داده است که ترکیبات طبیعی به نام «فلاوان-۳-ال‌» که در کاکائو، چای، سیب و انگور یافت می‌شوند، می‌توانند به کاهش فشار خون و سلامت سیستم گردش خون کمک کنند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از تسنیم؛تحقیقات جدیدی که توسط دانشگاه سوری انگلستان انجام شده نشان داده است که ترکیبات طبیعی به نام «فلاوان-۳-ال‌» که در کاکائو، چای، سیب و انگور یافت می‌شوند، ممکن است فشار خون و سلامت رگ‌های خونی ما را بهبود بخشند.

این تحقیق که در مجله European Journal of Preventive Cardiology منتشر شده، داده‌های ۱۴۵ مطالعه را تجزیه و تحلیل کرده و نشان داده است که مصرف منظم “فلاوان-۳-ال‌”ها می‌تواند باعث کاهش فشار خون شود، به‌ویژه در افرادی که فشار خون بالا دارند. در برخی موارد، اثرات کاهش فشار خون مشابه اثرات داروها بوده است.

همچنین مشخص شده که فلاوان-۳-ال‌ عملکرد اندوتلیوم (لایه درونی رگ‌های خونی) را که برای سلامت کلی سیستم قلبی‌عروقی حیاتی است، بهبود می‌بخشند.

پروفسور کریستین هایس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد پزشکی قلبی‌عروقی در دانشگاه سوری، گفت: «این یافته‌ها برای کسانی که به دنبال راه‌های ساده برای مدیریت فشار خون خود و سلامت قلب از طریق تغییرات خوشایند در رژیم غذایی هستند، دلگرم‌کننده است.»

او افزود: «گنجاندن مقادیر کمی از غذاهای پرمصرفی مانند چای، سیب، شکلات تلخ یا پودر کاکائو در یک رژیم غذایی متعادل روزانه می‌تواند مقدار مفیدی از فلاوان-۳-ال‌ها را فراهم کند.»

براساس گزارش مدیکال اکسپرس، اگرچه این ترکیب نمی‌تواند جایگزینی برای داروهای تجویز شده یا مشاوره پزشکی باشد، اما افزودن غذاهای غنی از فلاوان-۳-ال به رژیم غذایی روزانه می‌تواند به سبک زندگی سالم کمک کند، به‌ویژه برای کسانی که فشار خون بالایی دارند.

خلیج فارس:این روزها در گوشه و کنار شهر کافه و فست‌فودها با تم نوستالژیک باز می‌شوند؛ خیلی از کارخانه‌ها هم تلاش می‌کنند محصولات‌شان یادآور روزهای دور کودکی ما باشد؛ اما چرا نوستالژی خوراکی‌ها این‌قدر مهم است و بیشتر ما حس می‌کنیم هیچ‌چیز طعم سابق را ندارد؟

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از روزنامه خراسان؛چند وقتی است کلیپ‌های اینستاگرامی با چنین جمله‌هایی آغاز می‌شود: «دوست داری خوراک بندری رو به سبک دهه شصت درست کنی؟» یا «اگه دلت هوس یک کتلت خوشمزه به سبک مادربزرگت رو کرده بیا یادت بدم». یا خیلی وقت‌ها با چنین محتوایی مواجه می‌شویم که: «یادش بخیر یخمک و لواشک‌های قدیمی»… خیلی از کافه‌ها و رستوران‌ها هم تلاش می‌کنند حال و هوای قدیم را در ذهن مشتری تداعی کنند. بسیاری از تولیدکننده‌های مواد غذایی هم در بسته‌بندی و حتی طعم و مزه سراغ چیزهای قدیمی می‌روند چون برای بسیاری از ما چیزهای قدیمی حس و حال دیگری داشتند؛ تصور کنید با وجود این همه طعم‌های جدید بستنی، دیگر هیچ‌وقت ذوقی را که موقع خوردن یک کیم دوقلو داشتیم تجربه نمی‌کنیم. هنوز مزه قره‌قروت و لواشک‌های کثیف قدیم زیر زبان‌مان است و بهترین چیزبرگر در یک فست‌فود لاکچری، طعم ساندویچ همبرگری را که سال‌ها قبل از اغذیه سرکوچه می‌ خوردیم، ندارد و همه این نکات را کسب‌وکارهای حول خوراکی‌ها می‌دانند که مدام حس نوستالژیک ما را با ترفندهایی تحریک می‌کنند. حالا سوال مهم در مواجهه با این موضوع آن است که واقعاً در روزهای کودکی ما همه چیز خوشمزه‌تر بود یا دلیل این حس را باید در جنبه‌های شناختی ذهن و روان‌مان جست‌وجو کرد؟ با این پرونده خاطره‌انگیز، خوشمزه و البته تامل برانگیز همراه ما باشید برای پاسخ به این سوال.

مزه و بوی خوراکی‌ها نه تنها حس فردی خوردن خوراکی‌ها را زنده می‌کنند بلکه احساسات جمعی را هم که در گذشته تجربه کردیم، در ذهن‌مان پررنگ می‌کنند.

از یخمک‌هایی که بیشترش رنگ بود و در فریزرهای کثیف بقالی یخ می‌زد تا ما بخریم‌شان تا آدامس‌هایی که عکس فوتبالیست‌های جام جهانی ۱۹۹۰ را داشت؛ از بستنی زی‎زی‎گولو و تافی‌های کش‌داری که جویدن‌شان خیلی طول می‌کشید و فک قدرتمندی نیاز داشت تا آلاسکاهایی که در گاری‌های چرخدار به فروش می‌رسید و بعید است حالا کسی جرئت خریدشان را داشته باشد؛ همه این‌ها خاطرات خوشمزه روزهای کودکی ما هستند. هرچند ما صحبت از خوراکی‌های نوستالژیک می‌کنیم اما بهتر است به‌جای این ترکیب از «نوستالژی خوراکی‌ها» استفاده کنیم؛ یعنی حس خاطره‌انگیزی که به خوراکی‌ها داریم که یکی از عمیق‌ترین و تأثیرگذارترین انواع خاطرات است که در لایه‌های حافظه ما جا گرفته است. بو و طعم ارتباطی مستقیم با سیستم لیمبیک مغز دارند؛ بخشی که خاطراتی پررنگ‌تر و احساسی‌تر می‌سازد. اما موضوع تنها به مغز محدود نمی‌شود. خوراکی‌های گذشته نمادهایی فردی و جمعی‌اند که لحظات شادی و امنیت کودکی را برای ما تداعی می‌کنند؛ زمانی که شوق تجربه‌ کردن یک بسته شکلات یا بستنی ما را لبریز از شادی و هیجان می‌کرد، شاید به این دلیل که به‌ندرت اتفاق می‌افتاد. این مسئله صرفاً روان‌شناسانه نیست و بُعد اجتماعی و فرهنگی هم در این خاطرات نقش حیاتی دارند؛ چون خوراکی‌های دوران کودکی نوعی حس تعلق را شکل می‌دهند که در دنیای امروز کمتر حس می‌کنیم. نوستالژی خوراکی‌ها سفری است خوشمزه به دیروز، اما فرصتی است برای شناخت عمیق‌تر هویت خود و رابطه‌ ما با طعم‌ها، فرهنگ‌ها و لحظاتی که هرگز نمی‌توانیم به‌سادگی از آن‌ها عبور کنیم؛ چرا که نقش حس‌های پنج‌گانه، به‌ویژه حس چشایی و بویایی، در ایجاد این نوع نوستالژی بسیار برجسته است. برخلاف تصاویر یا صداها، بوی غذا مستقیماً با بخشی از مغز مرتبط است که نقش اصلی در پردازش احساسات و خلق خاطرات دارد. این ارتباط منحصر‌به‌فرد باعث می‌شود که یک بوی آشنا یا طعم خاص، خاطرات را به شکلی زنده‌تر از سایر محرک‌ها به ذهن بازگرداند. برای مثال مزه بستنی‌هایی که در تابستان‌های داغ با اشتیاق می‌خوردیم، نه تنها احساس طعم، بلکه تمام لحظه‌های پیرامون آن تجربه را زنده می‌کند؛ از شادی جمعی تا امنیتی که در کنار خانواده حس می‌کردیم. این نوستالژی تنها یک تجربه فردی نیست. تجربه غذا خوردن اغلب با لحظاتی جمعی همراه بوده است: دورهمی‌های خانوادگی، جشن‌های سال نو، سفره‌های افطار و حتی زنگ تفریح مدرسه. این لحظه‌های مشترک، خوراکی‌ها را از یک جسم ساده فراتر برده و به نمادهایی احساسی تبدیل کرده‌اند که بار معنایی بالایی دارند. به همین دلیل، هر بار که با طعم یا بوی آشنایی مواجه می‌شویم، مغزمان نه تنها خاطره‌ای فردی بلکه تمامی احساسات مربوط به آن محیط و اجتماع را برایمان بازسازی می‌کند. در واقع، نوستالژی خوراکی‌ها پلی است میان جسم و ذهن، گذشته و حال؛ سفری کوتاه به دنیای کودکانه‌ای که در کنار محدودیت‌ها، پر از شوق و دلخوشی بود.

ابعاد روان‌شناختی و اجتماعی نوستالژی خوراکی‌ها

در سال‌های کمابیش دور با پرجمعیت بودن خانواده‌ها فاصله بین دسترسی ما به خوراکی‌ها زیاد بود و از طرفی بسیاری از چیزها در یک برنامه جمعی تهیه می شد که هر دو عامل حس مضاعفی در خوردن آن فراهم می‌کرد

نوستالژی خوراکی‌ها نه تنها ریشه در حس‌های ما دارد، بلکه وابسته به شرایط اجتماعی و روان‌شناختی زمان کودکی و دهه‌های پیشین است. این احساس عمیق، صرفاً نتیجه‌ طعم و بوی خوراکی‌ها نیست؛ بلکه حاصل ترکیب تجربیات کمیاب، ارزش‌های اجتماعی و بازی‌های ذهنی مغز است که به طرز خاصی لحظات کودکی را درخشان‌تر از واقعیت به یاد می‌آورد.
نقش کمیاب بودن تجربه‌ها در جذابیت خوراکی‌ها

در دهه‌های گذشته، به‎خصوص در ایرانِ دوران کودکی بسیاری از ما، مواد غذایی و تنقلات خاص نه به شکلی عادی بلکه به‌ندرت در دسترس بودند. خرید شکلات، خوردن بستنی یا تجربه خوراکی‌های خاص نظیر پفک یا بیسکویت کرمدار، گاهی به مناسبت‌های خاص محدود می‌شد. حتی ساده‌ترین خوراکی‌ها، مثل فالوده، به دلیل مشکلات اقتصادی، پرجمعیت بودن خانواده‌ها و محدودیت دسترسی، تجربه‌ای منحصر‌به‌فرد و شوق‌برانگیز داشتند. این «کمیابی» به طور مستقیم در جذابیت و شیرینی خاطرات نقش داشت. شوق و انتظار برای به دست آوردن چیزی خاص، لذت تجربه‌ آن را چندبرابر می‌کرد. حال آن‌که در دنیای امروز، با تنوع وسیع خوراکی‌ها و دسترسی آسان‌تر به هر نوع غذایی در هر مکان و زمان، شوق ناشی از انتظار تقریباً از بین رفته است. امروزه بسیاری از کودکان نیازی به صبر یا انتظار برای مناسبت خاصی ندارند، چراکه بیشتر خوراکی‌ها در لحظه در دسترس‌اند. این در دسترس بودن دایمی، یکی از دلایلی است که ارزش عاطفی خوراکی‌های قدیمی را در ذهن ما تقویت می‌کند.
حذف بدی‌ها و برجسته کردن خوبی‌ها

ذهن ما به‌طور طبیعی با خاطرات بازی می‌کند. یکی از مکانیزم‌های مهم ذهن، «گزینش» خاطرات است. لحظات ناخوشایند یا عادی به مرور زمان در ذهن کمرنگ می‌شوند و لحظات شاد یا خاص به حافظه‌ فعال‌تر منتقل می‌شوند. خوراکی‌های کودکی ما ممکن است کیفیت بالایی نداشته یا حتی همیشه خوش‌طعم نبوده باشند، اما ذهن ما تنها جنبه‌های مثبت آن‌ها را به یاد می‌آورد؛ لذت خوردن در شرایط خاص، حس همراهی خانواده، یا شور و هیجان لحظه دریافت آن خوراکی. این «تصویرسازی مثبت» باعث می‌شود که خوراکی‌های قدیمی جذاب‌تر به‌نظر برسند.

نقش تغییر در معنای اجتماعی خوراکی‌ها

خوراکی‌ها در گذشته، افزون بر طعم و مواد اولیه، بار معنایی و عاطفی داشتند. بسیاری از غذاها نماد لحظات خانوادگی یا مناسبت‌های اجتماعی خاص بودند که توأم با مناسک گروهی انجام می‌شد. از درست کردن ترشی و خیارشور، تا پختن آش، انواع ماست، نان و رب خانگی و… همه نشان‌دهنده اهمیت جمعی غذا بود. این خوراکی‌ها علاوه بر کالری و طعم، خاطرات اجتماعی و فرهنگی را منتقل می‌کردند. امروزه، با تغییر سبک زندگی و غالب شدن مصرف‌گرایی، بسیاری از خوراکی‌ها تنها به یک «کالای مصرفی» تقلیل یافته‌اند. خوردن غذا در زمان گذشته اغلب با لحظه‌های خاص و نیت‌های عاطفی همراه بود، اما اکنون به یک عادت روزمره تبدیل شده است. این تحولات، باعث جدا شدن خوراکی‌ها از لایه‌های عمیق حس و فرهنگ می‌شود و ارزش نوستالژیک غذاهای قدیمی را برای ما پررنگ‌تر می‌کند.
چرا طعم خوراکی‌ها دیگر مثل گذشته نیست؟

یکی از پرسش‌های رایج در میان نسلی که کودکی خود را در دهه‌های گذشته گذرانده، این است که چرا خوراکی‌ها دیگر طعم‌ آن‌طور که در گذشته به یاد داریم، ندارند. این تغییر نه تنها به دلیل نوستالژی و بازی‌های ذهنی ما، بلکه تحت تأثیر عوامل اقتصادی، صنعتی و اجتماعی است. ترکیب این تغییرات بسیاری از خوراکی‌های قدیمی را با عطر و طعم متفاوت به ما معرفی کرده و باعث شده است تا حس خاطره‌انگیز بودن آن‌ها کمرنگ‌تر شود.
نقش تغییرات اقتصادی و صنعتی در تولید غذا

یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر طعم خوراکی‌ها، تغییرات وسیع در شیوه تولید و فرمولاسیون محصولات است. در دوران کودکی ما، بسیاری از خوراکی‌ها به شیوه‌ای ساده‌تر و با مواد اولیه‌ای طبیعی‌تر تولید می‌شدند. با گذشت زمان و پیشرفت صنعت غذا، تولیدکنندگان برای کاهش هزینه‌‌ها و افزایش زمان نگهداری محصولات، به استفاده از مواد افزودنی، نگهدارنده‌ها و حتی تغییر در فرمولاسیون غذایی روی آوردند. مثالی که همه ما با آن آشناییم، «بستنی‌های قدیمی» است که با طعم خاص و بافتی منحصربه‌فرد به یادمان مانده‌اند. در تولید بستنی‌های امروزی، اغلب از مواد جایگزین مثل روغن‌های گیاهی به‌جای چربی‌های طبیعی شیر استفاده می‌شود؛ تغییری که ممکن است طعم بستنی را برای نسل جدید مناسب‌تر کرده باشد اما برای کسانی که خاطره‌ای متفاوت از آن دارند، حس نوستالژی را کم‌رنگ‌تر می‌کند.
تنوع بالای خوراکی‌ها و کاهش ارزش تجربه آن‌ها

یکی دیگر از دلایلی که باعث شده طعم خوراکی‌های قدیمی برای ما متفاوت به نظر برسد، تنوع و تعدد بالای گزینه‌های غذایی در دنیای امروز است. در دوران کودکی، انتخاب‌های ما محدود بودند و همین محدودیت جذابیت بیشتری به هر تجربه غذایی می‌بخشید. بستنی قیفی، پفک‌های ساده، یا بیسکویت‌های کرمداری که ترجیح می‌دادیم اول وسطش را بخوریم در ذهن ما به‌عنوان خوراکی‌های خاصی ثبت شدند، چون جایگزینی نداشتند. اما امروزه با تنوع گسترده‌ای از خوراکی‌ها، از انواع شیرینی‌های بین‌المللی گرفته تا محصولات صنایع غذایی فوق‌پیشرفته، انتخاب‌ها چنان زیاد شده‌اند که تجربه هر خوراکی معمولی به‌نظر می‌رسد. این انتخاب‌های فراوان، احساس آن شوق کودکانه برای رسیدن به چیزی خاص را کمرنگ‌تر کرده است.

ماجرای تأثیر نوستالژی بر سلامت روان

بسیاری از ما با لحظاتی روبه‌رو شده‌ایم که برای آرامش یا بهتر شدن حال روحی خود به خوراکی‌های خاصی پناه برده‌ایم. مصرف غذاها یا تنقلات نوستالژیک یکی از راهکارهای موثر برای مقابله با استرس و اضطراب است. در واقع، تجربه دوباره طعم‌های آشنا حسی از امنیت و تعلق را در افراد ایجاد می‌کند. این مسئله به‌ویژه برای کسانی که از سرزمین مادری یا خانه خود دور هستند (مثلاً مهاجران یا دانشجویان)، اهمیت بیشتری دارد. خوردن یک غذای سنتی یا خوراکی دوران کودکی در محیط جدید، می‌تواند حس شادمانی و تعلقی دوباره برای آن‌ها به ارمغان آورد. این تأثیرات آرام‌بخش به دلیل ارتباط مستقیم نوستالژی خوراکی‌ها با سیستم لیمبیک و هورمون‌های شادی‌آور، مثل دوپامین، است. زمانی که طعمی آشنا از خوراکی‌های گذشته را تجربه می‌کنیم، مغز ما به شکلی ناخودآگاه احساس رضایت و شادی را افزایش می‌دهد. این فرایند، نه تنها حس خوب، بلکه به افراد کمک می‌کند تا با استرس‌های روزمره بهتر کنار بیایند. از طرفی خوراکی‌ها نقشی فراتر از تغذیه صرف در زندگی ما دارند؛ آن‌ها بخشی از هویت فردی و فرهنگی ما هستند. غذای دوران کودکی یا خوراکی‌های خاص تجربه‌شده در مناسبت‌های خانوادگی، ارتباط نزدیکی با خاطره‌ها، ارزش‌ها و باورهای ما دارند. تجربه مجدد این طعم‌ها، راهی است برای بازگشت به گذشته و مرور هویت فردی حتی در میانه تغییرات زندگی. پس نوستالژی خوراکی‌ها می‌تواند به ما در حفظ تعادل روانی و تقویت حس هویت کمک کند. غذاهایی که در گذشته برای ما معنا داشتند، امروز نیز قادر به تسکین، تقویت احساسات و ساختن «پلی عاطفی به گذشته» هستند؛ پلی که سلامت روانی ما را زیر سایه امنیت و ارزش‌های عمیق گذشته حفظ می‌کند.

خلیج فارس:برخی از غذاها و نوشیدنی‌ها می‌توانند تأثیر منفی قابل‌توجهی بر سلامت دندان‌ها داشته باشند و باعث آسیب دیدن دندان، ایجاد لکه و پوسیدگی در آن شوند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از همشهری؛ هر ماده غذایی که pH آن بالاتر یا پایین‌تر از خنثی باشد (اسیدی یا بازی باشد)، می‌تواند به مینای دندان آسیب برساند. غذاها و نوشیدنی‌های حاوی قند می‌توانند باکتری‌های دهان شما را تغذیه کنند و این باکتری‌ها به نوبه‌خود اسید تولید می‌کنند که می‌تواند به مینای دندان شما آسیب برساند. اگر دوست دارید درباره خوردنی‌هایی که به دندان‌های شما آسیب می‌رسانند، بیشتر بدانید، این مطلب را از دست ندهید.

مرکبات

مرکباتی مانند لیمو، پرتقال و گریپ فروت سرشار از اسید هستند که به‌خصوص با قرار گرفتن در معرض مکرر و مستقیم مینای دندان را تحلیل می‌برند. بعد از مصرف متعادل این خوردنی‌ها، دهان‌تان را با آب بشویید.
آبنبات‌های چسبناک و شیرین

کارامل‌ها، پاستیل‌ها، تافی‌ها و آبنبات‌های ترش می‌توانند به دندان‌ها بچسبند و منبع تغذیه باکتری‌ها شوند. آبنبات‌های چسبنده به‌ویژه به مکان‌هایی از دندان‌ها که دسترسی مسواک به آنها سخت است آسیب می‌رسانند.
چیپس‌های ترد

لبه‌های تیز این خوراکی می‌تواند به لثه یا سقف دهان آسیب بزند. همچنین اگر کسی دندان آسیب‌دیده‌ای داشته باشد یا دندانی که روت کانال (عصب‌کشی) شده باشد، باید با احتیاط این چیپس‌ها را مصرف کند.
کراکرها

کراکرها (بیسکوئیت‌های نازک و ترد) یک میان‌وعده‌ نشاسته‌ای هستند که باکتری‌ها به راحتی آنها را به قند تجزیه می‌کنند. خمیری که پس از خوردن کراکرها ایجاد می‌شود، می‌تواند باعث تغذیه باکتری‌ها شود.
آبنبات‌های سخت

آبنبات سفت مکیدنی، آبنبات‌های نعناعی و دیگر آبنبات‌های ترد دندان‌ها را برای مدت طولانی در معرض قند قرار می‌دهند و همچنین ممکن است هنگام گازگرفتن‌شان دندانتان خرد شود.
میوه‌های خشک

به دندان‌ها می‌چسبند و با اینکه قند این میوه‌ها طبیعی است، اما با توجه به بالا بودن میزان قند آنها و تغذیه باکتری‌ها از این قند و تولید اسید باعث پوسیدگی دندان می‌شوند.
یخ

جویدن یخ می‌تواند دندان‌ها را بشکند یا تضعیف کند، به‌خصوص که مینای دندان با افزایش سن نازک می‌شود. حتی دندان‌هایی که در شرایط خوبی هستند، نیز ممکن است با جویدن یخ آسیب ببینند.
برای محافظت از دندان‌ها چه باید کرد؟

یک وعده خوردن و نوشیدن را به ۲۰ دقیقه محدود کنید.

بعد از خوردن غذا آب بنوشید یا آدامس بدون قند بجوید.

آب فلورایددار(نه‌خیلی‌زیاد) بنوشید یا از خمیردندان فلورایددار استفاده کنید.

دست کم 2 بار در روز مسواک بزنید و دست‌کم یک‌بار در روز نخ دندان بکشید.

برای جلوگیری از رنگ گرفتن دندان‌هایتان سبزی‌ها و میوه‌هایی مانند توت‌فرنگی، سیب و هندوانه بخورید.

کاهو و سبزی‌های برگ‌دار دیگر را بخورید که حاوی کلسیم (خنثی‌کننده اسیدها) و اسید فولیک هستند و به رشد سلول‌های بافت لثه کمک می‌کنند.

خلیج فارس:سازمان غذا و دارو در اطلاعیه‌ای اسامی تعدادی از فرآورده‌های غذایی غیر مجاز را اعلام کرد.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از ایسنا، در این اطلاعیه‌ای آمده است: فرآورده غذایی بادام زمینی قاقالیس، کنجد سفید شاهدانه نوبرانه، قاووت چهل گیاه گیاهستان، خرمای کبکاب دیماس، خرمای کبکاب خشت، خرمای مضافتی دیماس را به دلیل نداشتن مجوز‌های بهداشتی غیرمجاز معرفی کرد.

در این اطلاعیه همچنین محصولاتی همچون فرآورده نان بسته بندی شده با نام تجاری انان، لوکوم با طعم میوه و تزیین نارگیل توتوبال.

چهارلوز حاج خلیفه رضا تاج نیا، پودر موسیر ژابیس از سوی اداره کل فراورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو غیرمجاز شمرده می‌شوند.

روابط عمومی سازمان غذا و دارو در ادامه با اعلان اینکه این معرفی اسامی به قصد مبارزه با ارائه محصولات غیر مجاز در سطح عرضه صورت می‌گیرد؛ از افرادی که محصولات نامبرده را در مراکز فروش مشاهده می‌کنند خواست که معاونت‌های غذا و داروی دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور و نیروی انتظامی را مطلع کنند تا نسبت به جمع‌آوری آنها اقدام لازم را به عمل آورند.

در پایان، شماره تلفن ۶۶۴۶۲۰۲۶ روابط عمومی سازمان جهت دریافت مشخصات مکان‌های عرضه فرآورده‌های غیرمجاز اعلام شده است.

خلیج فارس:در دنیا انواع و اقسام مواد غذایی و خوراکی‌های خوشمزه‌ای وجود دارد. اگر از ان دسته افرادی هستید که به سلامت بدن خود فکر می‌کنید و مفید و سالم بودن غذا را به خوشمزگی آن ترجیح می‌دهید حتما این مطلب را بخوانید.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، ممکن است هیچ یک از مواد خوراکی که گفته ایم مورد پسند شما نباشد، اما اگر سعی کنید در رژیم غذایی خود حداقل یکی از این مواد را بگنجانید مطمئن باشد بدنتان از شما سپاسگزار خواهد بود:

عسل یکی از بهترین مواد غذایی در دنیا است که در بهبود سریع زخم‌ها و التهابات پوستی به شما کمک می‌کند. میکروب‌های معده را می‌کشد و انرژی بدنتان را تأمین می‌کند. هرگز فاسد نمی‌شود و سرشار از آنتی اکسیدان است.

صادقانه باید بگوییم موز پرخاصیت‌ترین میوه‌ای است که تا به حال شناخته شده است. سروتونین موجود در آن خلق و خوی شما را تنظیم و به هضم غذا در معده کمک می‌کند. استرس و اضطرابتان را نیز از بین می‌برد.

سعی کنید حداقل یک بار در روز زنجبیل را به چای و یا نوشیدنی‌های دیگر اضافه و میل کنید. زنجبیل ضد تهوع است. زخم معده را درمان می‌کند و سیستم ایمنی بدن را افزایش می‌دهد. زنجبیل برای خانم‌ها بسیار مفید است و آن‌ها را از لحاظ قوای جسمانی نیرومند می‌کند.

مصرف ماست، آن هم ماست پروبیوتیک که محیطی پر از باکتری‌های سالم دارد سیستم گوارشی بدن را پاک سازی و ایمن می‌کند. مصرف ماست برای خانم‌ها بسیار توصیه شده و متخصصان گفته اند در سلامت اندام‌های تناسلی بسیار مؤثر است.

شلغم ریشه‌ای است که ممکن جزء پرطرفدارترین سبزی‌ها نباشد، اما مطمئن باشید منبعی غنی از آنتی اکسیدان هاست. فشار خون را کاهش می‌دهد و خاصیت ضد سرطانی دارد. در حفظ و سلامت چشم‌ها به شما کمک میکند.

خیار چنبر تلخ، قرن‌ها است که در کنار سبزیجات دیگر استفاده می‌شوند. این گیاه بومی کشور هند است. متخصصان از خواص آن، دفع سموم بدن و ضد سرطان بودن را گفته اند. در بهبود عملکرد دستگاه گوارش و اختلالات پوستی و کاهش التهاب زخم‌ها مؤثر است.

خوردن سبیجات تازه و تیره از نیاز‌های اصلی بدن است. اما اسفناج یکی از بهترین مواد غذایی برای تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها است. انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی و کلسیم را دارد.

روغن انواع دانه‌های خوراکی مثل هسته انگور، آفتابگردان، بذر کتان و… میزان بالایی ویتامین E. دارند. اسید‌های چرب امگا ۳ و کولین در این روغن‌ها به وفور وجود دارد. برای تراز کردن هورمون‌ها بسیار مفید و دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند.

پروتئین موجود در کینوآ بسیار زیاد است. ماده “لیزین” موجود در آن به تقویت عضله‌ها و بافت استخوانی بدن کمک می‌کند. گردش خون را تنظیم و رگ‌های خونی را (منیزیم موجود در آن) باز می‌کند.