منبع: خبرآنلاین
عادل فردوسی پور
عکس/ استایل جالب علی دایی و همسرش در عکس یادگاری با عادل فردوسیپور
خلیج فارس: شیب مخاطبگریزی تلویزیون به مرحلهای از تندی رسیده که چندسالی میشود این سازمان و تهیهکنندگان ریز و درشت آن بعضا مجبور میشوند با صرف هزینه زیاد و پرداخت رقمهایی که این روزها عنوان میشود به یک میلیارد تومان هم میرسد، یکی، دو ستاره ورزشی و هنری را به قاب تصویر بکشند، به این امید که از مخمصه تنگی که در آن گیر آمده رها شود. صداوسیما بدون درنظرگرفتن هشدارهای لازم در سالهای اخیر و با اصرار بر تکجناحی نگاه کردن به امور، کار را از آنچه باید بر خود سختتر کرد.
روزنامه شرق نوشت؛ البته که رفتن تعدادی از چهرههای محبوب از این سازمان (آنهایی که این روزها در حال رایزنی برای بازگشتشان هستند) هم مزید بر علت شد. بههرروی وقتی نهادی به این مرحله میرسد، ظاهرا ناچار است دست به افعال محیرالعقول هم بزند؛ یکی از همینها، پرداخت رقمهای آنچنانی به ستارههای دنیای ورزش برای حضور در تلویزیون است؛ رویهای که در برنامههای پیشنوروزی شیب تندی گرفت و تقریبا هر شبکهای با استناد به این مورد سعی در جذب اندک مخاطبی داشت.
فارغ از اینکه چنین موضوعی در سالهای اخیر هم رایج بوده، ولی شایعه پرداخت یکمیلیاردتومانی برای حضور یکی از بازیکنان تیم ملی و پرداخت ۸۰۰ میلیون تومانی به دیگری، از آن مواردی است که نیاز به واکاوی بیشتری دارد. مثلا مشخص شود که هزینه این افراد توسط چه کسی پرداخت میشود و آیا نظارتی بر آن وجود دارد یا خیر؟ این موارد به کنار، حضور ادگار داویدز، فوقستاره سابق تیم ملی هلند، در تلویزیون ایران برای ویژهبرنامه عید شبکه سه نیز از آن معماهای لاینحل (تا به الان) است؛ چراکه مرور سایتهای خبری در این مورد نشان میدهد صداوسیما رقمی نزدیک به پنج میلیارد تومان به این بازیکن سابق هلند پرداخته تا او را راضی به حضور در تلویزیون کند.
ادگار داویدز البته با مدل موهای خاصش که قاعدتا با متر و معیارهای مدیران کنونی صداوسیما تفاوتهای بیشماری دارد و با عینک معروف همیشگیاش دمی را میهمان بود و دست آخر هم از اینکه از دست مجری برنامه عینک دستدومی را به عنوان هدیه گرفته، دلخور. بااینحال مسئله عجیب در این بین، عبور ساده از شایعات درباره رقم پرداختی به این ستاره است. اصولا صداوسیما که غالب وقتها از سر نداری مشغول نالیدن است، چطور این هزینهها را به این چهرههای داخلی و خارجی پرداخت کرده؟ آیا با عنوان اینکه محل تأمین هزینهها از سوی اسپانسر بوده، میشود بهسادگی از کنار چنین پدیدهای عبور کرد؟
پاسخ را باید در رفتار صداوسیما با عادل فردوسیپور در سالهای نهچندان دور جست. عادل برای ویژهبرنامه جام جهانی و بازی تیم ملی ایران با اسپانیا در جام جهانی ۲۰۱۸ کارلس پویول، ستاره محبوب اسپانیاییها و باشگاه بارسلونا را به تهران کشاند. درست در شرایطی که چیزی به شروع برنامه باقی نمانده بود، شایعه شد که اجازه حضور پویول در تلویزیون داده نشده است. عادل هم توضیحی مختصر دراینباره داد و بهوضوح ابراز ناراحتی کرد. آن روزها بهویژه اینکه خود پویول هم بعدها در یک مصاحبه عنوان کرد به دلیل ظاهر (موی بلند) اجازه حضورش در تلویزیون ایران داده نشده این اقدام حسابی جنجالی شد.
بعدها، ولی صداوسیما سعی کرد دلیل منطقیتری برای آن پیدا کند؛ مسئولان وقت سازمان از این گفتند که دلیلی ندارد برای حضور یک چهره خارجی در تلویزیون اینقدر هزینه شود. حتی به اینکه هزینه از سوی اسپانسر تأمین شده بود هم واکنش تندتری نشان دادند. برای بررسی بیشتر کافی است اظهارات مرتضی میرباقری، معاون وقت سیمای رسانه ملی مرور شود. «درواقع بعد از دعوت فیگو کاپیتان تیم ملی پرتغال در برنامه سال گذشته حواشی زیادی شکل گرفت که لزومی ندارد یک چهره خارجی برای حضور چنددقیقهایاش در برنامه ورزشی، چندصد میلیون پول دریافت کند. همان موقع رسانه ملی اعلام کرد که هزینه حضور این چهرههای خارجی از سوی اسپانسرها بوده و بههیچوجه از بودجه صداوسیما هزینه نشده است. این مسئله در رسانه ملی ولو اینکه اسپانسر هزینه حضور یک کارشناس خارجی را بدهد، مورد بررسی قرار گرفت و رئیس شورای ورزش سیما بعد از بررسی و برای اینکه جلوی حواشی را بگیرد، رسما ابلاغ کرد دعوت از کارشناسان خارجی در برنامههای ورزشی و پرداخت چندصد میلیونی برای چند دقیقه حضور ولو اینکه از سوی اسپانسر هم صورت بگیرد، ممنوع و مخالف سیاستهای رسانه ملی است».
حالا ظاهرا سیاستها کاملا دگرگون شده؛ نه کسی به خاطر ظاهر ادگار داویدز مخالفتی با حضورش در قاب تلویزیون دارد و نه اینکه منع و مخالفتی از سوی مسئولان تصمیمگیرنده برای پرداخت چنین ارقام درشتی، حتی به چهرههای داخلی، وجود دارد. البته که صداوسیما در این مورد هنوز بیانیهای صادر نکرده؛ درواقع آنها تا به الان نه ارقام مطرحشده را تکذیب کردهاند و نه حتی تأیید کردهاند که هزینه مذکور را اسپانسرها پرداختهاند. دراینبین تنها چیزی که روشن است، این است که ظاهرا خیلی از موارد برای عادل حرام بوده و برای بقیه حلال.
خلیج فارس:محمدی در جواب به این سوال که چه شد که محمدحسین میثاقی به این جایگاه رسید گفت: چند چیز را باید تفکیک کنیم.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از همشهری آنلاین، محمدی در جواب به این سوال که چه شد که محمدحسین میثاقی به این جایگاه رسید گفت: چند چیز را باید تفکیک کنیم. هرکسی شخصا مسئول تصمیماتی است که میگیرد و مختار است که هر تصمیمی بگیرد. همچنین تبعات مثبت و منفی را باید با تصمیم خودش بپذیرد. من برای هر شخصی این استقلال رای را قائلم که حیطه کاریاش را خودش مشخص بکند. من واقعا در یک سال آخر مطلقا در جریان هیچ چیزی نبودم. من داخل منزل خودم اتاقی را درست کردم و متنهایی که باید میخواندم را در منزل میخواندم و در جریان ریز اتفاقاتی که میافتاد نبودم. من هم مثل خیلیها خروجی این ماجرا را دیدم. شاید اگر بگویم جمعه صبح فهمیدم، بیراه نگفتهام!
وی ادامه داد: من در این ماجرا در جایگاه قضاوت نیستم و قضاوت هم نمیکنم، به عنوان مثال یک فردی مینشینید و اجرای یک فردی را میبیند و میگوید که من با این اجرا حال نمیکنم یا بلعکس. آن روی سکه عشق، نفرت است و آدمی که تا دیروز دوستش داشتی را فحش میدهی. یک آدمی در خیابان کاری میکند، مهم نیست، ولی آدمی که خیلی به او نزدیک بودی، وقتی اوضاع برمیگردد به نفرت میرسد. یک چیزی را هیچوقت فراموش نکنید، ما عادت نکردهایم به آدمها کارنامه بدهیم یا برای ما صفر هستند یا ۲۰ و همان عشق و نفرت است. کسی در دنیا نیست که همه چیز او درجه یک باشد.
محمدی در جواب به این سوال که چرا اجرای سری جدید برنامه فوتبال ۱۲۰ را نپذیرفته است گفت: به هزار و یک دلیل! هم دلایل شخصی داشتم و هم دلایلی که دیگر آن اتفاقات برنامه نود تکرار نشود. در صورتی که این دوتا با همدیگر فرق دارند. ولی بزرگترین دلیلی که داشت این بود که من با فرد دیگری دست دادهام! قرار بود با شخص دیگری این برنامه را انجام دهم، بنا به دلایلی عادل و بعد ما تصمیم گرفتیم ادامه ندهیم و بعد هم بازنشسته شد و کار سازمانی را کنار گذاشت.
خلیج فارس: اواخر اسفند ماه برای عادل فردوسیپور اوقات تلخی محسوب میشود، چون ۵ سال قبل در چنین ایامی خبر تعطیلی برنامه ۹۰ رسانهای شد و این برنامه پرمخاطب دیگر روی آنتن نرفت.
به گزارش خلیج فارس؛ در همین خصوص حشمتالله فلاحتپیشه، رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرورزشی ضمن انتقاد از رفتاری که با عادل فردوسیپور شد گفت: به نظر من در حق عادل فردوسیپور ظلم شد. من خیلی ناراحت شدم وقتی از زبان او شنیدم که گفت برنامه ۹۰ مانند فرزند ۲۰ ساله بود که آن را از من گرفتند. به نظرم عادل قربانی خالصسازی شد.
منبع: فرارو
خلیج فارس: دوازدهمین دوره انتخابات مجلس در شرایطی قرار است فردا برگزار شود که دوباره، مطابق با دورههای پیشین، پای حمایت افراد مطرح و محبوب از کاندیداها به میان آمده و طبق یکی، دو بار قبلی، چنین حمایتهایی تکذیب شده است. مورد مشخصی که در ۲۴ ساعت گذشته رخ داده و با واکنشهایی نیز همراه شده، مربوط به انتشار ویدئویی از علیاصغر پورمحمدی، کاندیدای انتخابات این دوره مجلس است.
روزنامه شرق نوشت: کمپین او ویدئویی را بازنشر دادند که در آن عادل فردوسیپور، مشغول تعریف و تمجید از پورمحمدی است. ویدئوی منتشرشده مربوط به زمان جوانیهای عادل فردوسیپور است که روزگار همکاری این دو نفر در شبکه سه را بازتاب میدهد. عادل در بخشی از این ویدئو از حمایتهای پورمحمدی تشکر کرده و در جایی دیگر در برنامه ۹۰ هم از حمایتهای این چهره از به تصویر درآمدن ورزش در قاب سیما قدردانی کرده است.
انتشار این ویدئو در فاصله چند ساعت مانده به برگزاری انتخابات، چنین فضایی را ترسیم کرد که عادل فردوسیپور از کاندیداتوری پورمحمدی حمایت کرده است؛ موضوعی که خیلی سریع با واکنش صفحه اینستاگرامی عادل فردوسیپور مواجه شد و در یک استوری به نقل از خود عادل به آن واکنش نشان داده شد. در این استوری چنین آمده است: «هرگونه استفاده از صدا و تصویر اینجانب در تبلیغات انتخاباتی، غیراخلاقی و بدون رضایت من است».
مشخصا عادل، کاندیدای مدنظر را به کاری غیراخلاقی متهم کرده که بدون رضایتش، ویدئویی را که مربوط به سالها قبل است، به بهانه انتخابات این دوره بازنشر کرده است. فارغ از قضاوتهای درست و نادرستی که میتوان درباره این اتفاق داشت، این سؤال کلی مطرح میشود که چطور «عادل فردوسیپور»ها در زمان برگزاری انتخابات، چه انتخابات مجلس و چه ریاستجمهوری، عزیز میشوند؟ واضح است که محبوبیت عادل و امثال او نزد مردم، دلیل مشخصی دارد؛ ولی اینکه چهرههای سیاسی یکباره «عادلدوست» میشوند، از آن تغییرات ناگهانی است که نمیتوان آن را غیرتعمدی توصیف کرد.
عادل فردوسیپور محبوبترین مجری-گزارشگر دو دهه اخیر تلویزیون، با بیمهری هرچه تمامتر از برنامهای که دوست داشته، کنار گذاشته شده و حتی با ممنوعیتهای زیادی روبهرو شده است. او چندین بار حتی مجوز فعالیت در فضای «ویاودی»های خانگی را هم به دست نیاورد و با کارشکنی، مانع از فعالیت او بر بستر اینترنت شدند. چطور در این بازه که حالا زمانش هم طولانی است، چهرههای سیاسی برای رفع مشکل عادل فردوسیپور و چهرههای محبوبی نظیر او کاری از پیش نبرده، اما چند روز مانده به انتخابات، یکباره بسیاری یادشان میافتد فردوسیپوری هم وجود دارد و میتوان از محبوبیتش استفاده کرد. البته اگر اسمش را بتوان گذاشت استفادهکردن.
به هر روی، این اولین بار نیست که عادل فردوسیپور در فضای انتخابات قرار میگیرد و اسمش گوشه و کناری شنیده میشود. پیشتر حتی کار به جایی رسیده بود که تعداد زیادی از نمایندگان مجلس شخصا و تعدادی از طریق واسطه به عادل فردوسیپور پیام داده بودند که از آنها حمایت کند و در عوض آنها هم تلاش میکنند مشکلات پیشآمده را برطرف کنند. این موضوع در انتخابات ریاستجمهوری کلا فاز عجیبتری داشت. اکثریت کاندیداهای ریاستجمهوری به عادل فردوسیپور پیشنهاد داده بودند از آنها حمایت کند و در عوض در صورت رأیآوردن، عادل را بهعنوان وزیر معرفی خواهند کرد! در اتفاقی دیگر، جناحهای مختلف هم پیشتر از عادل فردوسیپور خواسته بودند وارد ائتلاف آنها شود و حتی پیشنهاد داده بودند اسم فردوسیپور بهعنوان سرلیست منتشر شود.
درست است که تعدادی از این پیشنهادها جذاب به نظر میرسد، ولی تا به الان، واکنش فردوسیپور یک «نه» محترمانه بوده است. او حتی در روزهای انتخابات ریاستجمهوری دوره پیشین هم دوباره نقل محافل شد که واکنشی مشابه همین روزها داشت. ماجرا مربوط به مناظره انتخاباتی عبدالناصر همتی بود که بهوضوح از این گفت که علی دایی و عادل فردوسیپور را کنار خودش دارد. فردای روز مناظره، هر دو نفر، یعنی عادل فردوسیپور و علی دایی، چنین موضوعی را تکذیب کردند. عادل همان روز گفت: «همانطور که قبلا هم گفته بودم، از هیچیک از نامزدهای محترم ریاستجمهوری حمایت نکرده و نمیکنم و هیچ وعده و پستی را هم نمیپذیرم».
حالا مسئله این نیست که توافقکردن یا توافقنکردن عادل فردوسیپور این روزها داستان اصلی باشد، بلکه موضوع این است که چطور چنین چهرههای محبوبی وقتی با چالشهای مختلفی در سالهای اخیر مواجه شده، کسی برای رفع معضلات بهوجودآمده پیشگام نشده، اما به محض آنکه خبری از انتخابات میشود، دوباره عدهای آستین بالا میزنند تا خودشان را در تیم افرادی مثل علی دایی یا عادل جا بزنند؟
خلیج فارس: علی دایی مهمان فوتبال ۳۶۰ بود و در سالروز تولدش نشست جلوی عادل فردوسی پور و پژمان جمشیدی و دیدار ایران و ژاپن را کارشناسی کرد. البته این برنامه یک سورپرایز بزرگ هم داشت و حضور نورا دختر علی دایی بود که به مناسبت تولد پدرش با یک کیک بزرگ پدرش را سورپرایز کرد.
منبع: برترینها
خلیج فارس: عادل فردوسیپور، مجری محبوب و سابق برنامه ۹۰ که با بیمهری و کجسلیقگی مسئولان تلویزیون، روبرو شد، این روزها در بستری متفاوت مشغول انجام کارهای رسانهای است.
ورزش ۳۶۰ نوشت: تلویزیون در شرایطی پربینندهترین برنامه دو دهه اخیرش را تعطیل و محدودیتهایی برای عادل فردوسیپور، از سانسور تصویرش گرفته تا حذف گزارشهای قدیمی، اعمال کرد که تصور میکرد میتواند این چهره محبوب را به حاشیه رانده و کاری کند تا مردم فراموشش کنند.
برخلاف تصور، ولی چنین نشد. عادل در آخرین اقدام، داوطلبانه قید همکاری با تلویزیون را زد و باوجود آنکه میتوانست همچنان تهیه کننده برنامه فوتبال ۱۲۰ در شبکه ورزش باشد، بیخیال همکاری با سازمان صداوسیما شد. البته که در کنار این اتفاقات ریزودرشت، فردوسیپور علایق شخصیاش را کنار نگذاشته؛ از ترجمه گرفته تا تمرین و مسابقه با دوستان رسانهایاش. عادل هنوز هم هرجایی که پا میگذارد توجه دوربینها را به خود معطوف میکند. تازهترین این اتفاقات مربوط به بازیهای فوتسال رسانه است که عادل فردوسیپور هم در آن حضور دارد. او و تیمش در بازی نخست، دست بر قضا به تیم شبکه ورزش، برخورد کردند؛ همان شبکهای که عادل قید برنامه سازی برای آن را هم زد. این دیدار نهایتا مساوی تمام شد، ولی بعد از بازی، فردوسی پور در اظهاراتی تند به اقدام تیم شبکه ورزش تاخت و از اینکه رقیب به جای اعضای شبکه ورزش، بازیکن جازده در ترکیب داشت، گلایه کرد. فردوسیپور با طعنه نسبت به اقدام تیم رقیب گفت: «چندنفر از بازیکنان تیم مقابل ما تنها کاری کرده بودند تماشای شبکه ورزش است، البته آنهم شاید! امیدواریم شرایط به گونهای باشد که همه بازیکنان رسانهای در این جام حضور داشته باشند و کسی بازیکن جا زده نداشته باشد».
صحبتهای عادل فردوسیپور شاید در یک تورنمنت کوچک چندان سروصدایی به راه نیندازد، ولی واقعا اگر حرف او صحت داشته باشد، که به نظر با توجه به همکاریاش با این شبکه، کاملا درست است، باید تاسف خورد که چطور یک شبکه تخصصی که ساعتها برنامه را صرف فرهنگسازی و مبارزه با تقلب در ورزش میکند، خود، آگاهانه در جامی که بسیاری از اعضای رسانهای حضور دارند، سعی در دور زدن قانون میکند. این یکی اگر صحت داشته باشد، واقعا نوبر است!