ناسا

خلیج فارس:لباس ویژه فضانوردان‌ای اکس-۳ رویکرد خلاقانه ناسا نسبت به توسعه ابزار پیشرفته فضانوردی در اواسط دهه ۷۰ میلادی بود که نسخه پروتوتایپ یا اولیه آن را در تصاویر زیر مشاهده می‌کنید.

خلیج فارس:فرودگر شرکت خصوصی «اینتویتیو ماشینز» به‌نام اودیسیوس موفق به فرود تاریخی در نزدیکی قطب جنوبی ماه شد. این اولین فضاپیمای آمریکایی است که از سال 1972 تاکنون بر سطح ماه فروده آمده است. همچنین برای اولین بار است که کاوشگر یک شرکت خصوصی بر ماه فرود می‌آید.

فرودگر Odysseus در 15 فوریه از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا، بر فراز موشک اسپیس ایکس، فالکون 9، به ماه پرتاب شد.

ثبت یک لحظه تاریخی و باشکوه توسط ناسا

اودیسیوس 12 محموله را حمل کرد که شش مورد آن ابزارهای علم و فناوری ناسا هستند. کاوشگر فرود تاریخی خود را در نزدیکی دهانه برخوردی «مالاپرت ای»، از فاصله 300 کیلومتری قطب جنوبی ماه انجام داد.

چرا مالاپرت ای؟

اولین محلی که برای فرود انتخاب شد «اقیانوس توفان‌ها» بود. بزرگترین دشت بازالتی ماه، که همچنین محل فرود احتمالی برنامه آرتمیس است. با این‌حال سال گذشته، اینتویتیو ماشینز به دلیل نگرانی درمورد آلودگی منطقه، مکان فرود را به مالاپرت ای تغییر داد.

ثبت یک لحظه تاریخی و باشکوه توسط ناسا

این منطقه براساس نیاز به اطلاعات بیشتر درمورد زمین و ارتباطات در نزدیکی قطب جنوب ماه انتخاب شد. زیرا به‌نظر می‌رسد این منطقه یکی از بهترین مکان‌ها برای حضور پایدار انسان در ماه باشد و یکی از نامزدهای فرود آرتمیس 3 هم محسوب می‌شود. با این‌حال اطلاعات ستاره‌شناسان از این مکان کم است و اودیسیوس می‌تواند خطرات آن را مدیریت کند.

هدف اودیسیوس

این ماموریت که با نام IM-1 شناخته می‌شود، تلاشی خصوصی تحت برنامه خدمات حمل‌ونقل بار تجاری است. هدف آن نشان دادن‌ قابلیت‌های فرود فضاپیما بر ماه و گسترش منطقه برای مأموریت‌های آینده است.

اهمیت فرود اودیسیوس

این دومین تلاش برای فرود یک کاوشگر خصوصی با هدف حمل‌و‌نقل است. اولین تلاش زمانی به پایان رسید که Astrobotic’s Peregrine یک ناهنجاری در پیشرانه را تجربه کرد و دچار نشت سوخت مرحله بالایی موشک خود شد. سپس درحالی که تمام محموله‌های خود را از دست داده بود، به زمین برگشت.

ثبت یک لحظه تاریخی و باشکوه توسط ناسا

با موفقیت این فرود، اینتویتیو ماشینز اولین شرکت خصوصی است که به ماه می‌رسد. همچنین اولین فرود نرم بر ماه را پس از 50 سال توسط کاوشگری آمریکایی عملی می‌کند.

انتظار می‌رود این فضاپیما که با انرژی خورشیدی کار می‌کند، یک هفته قبل از شروع شب قمری در شرایط کار و فعالیت قرار داشته باشد و سپس از کار بیافتد.

خلیج فارس:پس از دریافت کمک مالی ۲۴۸ میلیون دلاری ناسا در سال ۲۰۱۸، لاکهید مارتین سال‌ها در حال توسعه‌ی X-۵۹ بود. X-۵۹، اولین برنامه تحقیقاتی از میان برنامه‌های متعددی است که ناسا قصد دارد بودجه آن را بپردازد تا گام‌های بلندی در مسیر ارتقای هوانوردی از نظر سرعت، کارایی و اندازه، بردارد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از روزیاتو، تا به حال این هواپیما فقط در مراحل مختلف در هنگار آلاباما دیده شده بود. اما در نهایت برای اولین بار در باند فرودگاه و در معرض دید عموم قرار گرفته است و البته مراسم باشکوهی در مرکز پالمدیل لاکهید برای این رونمایی برگزار شد.

پام ملروی، نایب رئیس ناسا، در بیانیه مطبوعاتی گفت: «فقط در عرض چند سال از یک مفهوم جاه طلبانه به واقعیت رسیده‌ایم. X-۵۹ ناسا به تغییر نحوه سفر کردن ما کمک خواهد کرد و ما را در زمانی کمتر به هم نزدیک‌تر می‌کند.»

X-۵۹ یک هواپیمای آزمایشی است، نه نمونه اولیه‌ای از یک هواپیمای تولیدی. هدف نشان دادن این است که یک هواپیما می‌تواند با سرعت مافوق صوت (در این مورد حدود ۱،۴۸۸ کیلومتر بر ساعت یا ۱.۴ ماخ) بدون ایجاد صدای مهیب شکسته شدن دیوار صوتی پرواز کند. اگرچه غیرممکن است که به طور کامل اثر حرکت یک جسم بزرگ که با سرعت زیاد از جو عبور می‌کند را خنثی کرد، هدف این تیم کاهش صدای مهیب آن تا آنجایی بود که برای مردم کمتر آزاردهنده باشد.

باب پیرس از ناسا گفت: «با نشان دادن امکان سفر با سرعت بالا و صدای کم بر فراز خشکی، قصد داریم بازار‌های تجاری جدیدی برای شرکت‌های آمریکایی باز کنیم و سفر را برای مسافران در سراسر جهان بهبود بخشیم.»

شکل فوق العاده آیرودینامیک این هواپیما، عامل اصلی کاهش صدای شکسته شدن دیوار صوتی و سرعت بالای آن است. X-۵۹ تقریباً ۳۰ متر طول و فقط ۹ متر عرض دارد که به آن ظاهری میخی شکل می‌دهد.

ظاهر آیرو دینامیک منحصر به فرد این جت امکان وجود پنجره‌ای برای دید خلبان را غیر ممکن می‌کند، درنتیجه طراحان به جای پنجره خلبان، یک صفحه نمایش ۴ K نصب کرده‌اند که آن را سیستم دید خارجی یا XVS می‌نامند، که تصاویر را از جلو به صورت زنده انتقال می‌دهد.

این هواپیما هنوز اجازه پرواز ندارد و پیش از آن باید تست‌های متعدد دیگری انجام دهد. اما اکنون که روی چرخ‌هایش قرار گرفته، می‌توانند به تست سیستم‌های یکپارچه، راه‌اندازی موتور و تست حرکت روی زمین قبل از اولین پرواز آن، که به طور موقت برای اواخر امسال برنامه‌ریزی شده است، بپردازند.

خلیج فارس:مریخ نورد «کنجکاوی» ناسا در حالی که برای مدت زمانی در مریخ توقف کرده بود، از طلوع تا غروب مریخ فیلم‌برداری کرد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، مریخ نورد «کنجکاوی» ناسا در ماه نوامبر برای مدتی توقف کرد. با این حال این ربات فیلم‌های خیره کننده‌ای از سپیده دم تا غروب در سیاره همسایه زمین گرفت و دو ویدیوی سیاه و سفید را در ۸ نوامبر در چهارصد و دومین روز مریخی یا همان روز ماموریت خود فیلمبرداری کرد. شاید جالب باشد بدانید که یک سول مریخی کمی بیشتر از ۲۴ ساعت روز زمین است، همچنین زمان توقف «کنجکاوی» در طول جستجوی حیات، به دلیل عبور مریخ از طرف مقابل خورشید به زمین ضروری بود.

در طول دوره‌هایی که پیوند‌های خورشیدی مریخ نامیده می‌شوند، اپراتور‌های کنترل زمینی ارسال پیام به ربات‌های سیاره سرخ را متوقف می‌کنند، زیرا پلاسمای خورشیدی می‌تواند با این دستورات تداخل داشته باشد؛ امسال، ناوگان مریخ به مدت دو هفته، از ۱۱ تا ۲۵ نوامبر، با آخرین دستورالعمل دریافت شده توسط «کنجکاوی»، به ربات دستور داد تا فیلمبرداری از محیط اطراف خود با دو دوربین اجتناب از خطر «HazCams» آغاز کند.

این دوربین‌ها معمولاً برای شناسایی سنگ‌ها، شیب‌ها و سایر خطراتی که ممکن است برای «کنجکاوی» دردسرساز باشد، استفاده می‌شوند، اما زمانی که مریخ‌نورد متوقف می‌شود، می‌توان از آن‌ها استفاده‌های دیگری داشت. این فیلم که شامل ۱۲ ساعت عکس فوری است که در ۲۴ ساعت، ۳۷ دقیقه و ۲۲ ثانیه روز مریخی بین ساعت ۵:۳۰ صبح تا ۵:۳۰ بعد از ظهر جمع آوری شده است، سایه «کنجکاوی» را می‌توان در حال حرکت بر روی سطح مریخ مشاهده کرد که عملاً به عنوان یک ساعت آفتابی برای دانشمندان عمل می‌کند.

تیم زمینی «کنجکاوی» امیدوار بود در ویدئو‌های ۲۵ فریمی، ابر‌های مریخی یا شیاطین گرد و غبار را در سطح سیاره سرخ ببینند، اما آب و هوای خاصی که قابل توجه باشد در فیلم وجود نداشت. این ویدئو دره‌ای را نشان می‌دهد که در کوه شارپ یا آئولیس مونس،۵ کیلومتری در منطقه دهانه گیل سیاره سرخ بوجود آمده است. «کنجکاوی» از زمان فرود در سال ۲۰۱۲ در حال کاوش در این منطقه بوده است و همچنان در بدون نقص و سالم است.

منبع: برترین ها

خلیج فارس: تصاویر ثبت شده توسط مریخ‌نوردهای سازمان فضایی «ناسا» مناظر سوررئالی از خورشیدگرفتگی با عبور دو قمر سیاره مریخ ثبت کرده است و دانشمندان با بررسی داده‌های مربوط به این رویدادها درصدد شناخت بهتر مریخ هستند.

ایرنا نوشت: سیاره مریخ نیز همانند زمین لحظاتی را تجربه می‌کند که قمرهای مریخ بر سطح این سیاره سایه می‌اندازند. اما این خسوف‌ها روی مریخ که توسط فضاپیماهای «فرصت»، «کنجکاوی» و اکنون «استقامت» سازمان ناسا ثبت شده‌اند، بسیار متفاوت از خسوف‌های روی زمین هستند.

قمرهای مریخ با نام‌های «فوبوس» و «دیموس» به ترتیب در مدت ۷.۶۵ و ۳۰.۳۵ ساعت دور مریخ می‌چرخند که نسبت به چرخش مداری ۲۷ روزه ماه به دور زمین یک چشم بر هم زدن به شمار می‌رود. قمرهای مریخ بسیار کوچکتر از کره ماه هستند و سطح آنها هم ناصاف‌تر است.

از لحاظ فنی این رویدادها در سیاره مریخ، مانند خسوف به آن معنایی که ما روی زمین تجربه می‌کنیم نیستند بلکه عبورها یا ترانزیت‌هایی هستند که هیچگاه بطور کامل نور خورشید را مسدود نمی‌کنند. وقتی که این ماهک‌ها یا قمرهای کوچک (moonlets) مریخ بین خورشید و ناظران روی سطح مریخ قرار می‌گیرند، این ستاره (خورشید) را تا آن حد کامل همانند کاری که ماه برای سیاره زمین انجام می‌دهد، نمی‌پوشانند.

دانشمندان متوجه یک تاثیر عجیب ناشی از خورشیدگرفتگی با عبور سایه «فوبوس» شده‌اند. فرودگر «مارس» کج می‌شود. دانشمندان این کج شدن اندک را به تغییر شکل سطح مریخ در نتیجه تاثیر سرد شدن اندک ناشی از کاهش نور خورشید نسبت داده اند. قمر فوبوس در حد ۴۰ درصد از نور خورشید را مسدود می‌کند اما قمر دیموس دورتر و کوچک‌تر است و مقدار بسیار کمتری از نور خورشید را مسدود می‌کند.

در رویدادهای خورشیدگرفتگی روی زمین، ماه با اینکه از زمین بسیار کوچکتر است اما قرص ماه قرص خورشید را می‌پوشاند. علت این مساله یک تصادف جالب است. ماه ۴۰۰ بار کوچکتر از خورشید است و همچنین حدود ۴۰۰ بار نسبت به خورشید به زمین نزدیکتر است و در نتیجه ماه و خورشید از روی سطح زمین تقریبا به یک اندازه به نظر می‌رسند.

البته میزان پوشش سطح خورشید بسته به موقعیت مداری متفاوت است و همیشه قرص خورشید بطور کامل پوشانده نمی شود. مشاهده خورشیدگرفتگی از زمین می تواند به ما چیزهای جالبی درباره خورشید بیاموزد و حدود ۱۰۰ سال پیش امکان انجام یک آزمایش مهم درباره نسبیت عام را فراهم کرد.

در مورد مریخ هم دانشمندان می توانند از خورشیدگرفتگی برای آموختن استفاده کنند. آنها می توانند حرکت فوبوس را با تاثیر گرانشی آن روی مریخ مرتبط کنند و از این اطلاعات برای شناخت وضعیت داخلی مرموز مریخ استفاده کنند.

این درحالی است که قمر فوبوس در حال نزدیک‌تر شدن به مریخ است و روزی چنان نزدیک خواهد شد که گرانش مریخ موجب از هم پاشیدن آن شود. دانشمندان گمان می‌کنند در آن زمان سیاره سرخ بطور موقت دارای حلقه‌ای از قطعات فوبوس خواهد بود. دنبال کردن فوبوس و دیموس در آسمان مریخ می تواند داده‌های بیشتری برای کمک به پیش بینی این سرنوشت خشونت‌بار فراهم کند.

خلیج فارس:در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۲۳، مدارگرد مریخ (MRO) برآمدگی‌هایی را که توسط حرکت تدریجی یخ بر روی چشم انداز مریخ حک شده بود، ثبت کرد.

به گزارش «خلیج فارس»به نقل از ناسا، در حالی که تصور می‌شد رسوبات یخ سطحی عمدتاً به مناطق قطبی مریخ محدود می‌شوند، اما این الگو‌ها اخیرا در بسیاری از مناطق غیر قطبی مریخ ظاهر شده‌اند.

همانطور که یخ در سراشیبی جریان دارد، سنگ و خاک از چشم انداز اطراف کنده می‌شود و در امتداد سطح یخ جاری و در زیر سطح یخی هدایت می‌شود. در حالی که این فرآیند شاید هزاران سال یا بیشتر طول بکشد، شبکه‌ای از الگو‌های خطی ایجاد می‌کند که تاریخچه جریان یخ را آشکار می‌کند.

MRO از سال ۲۰۰۶ به مطالعه مریخ پرداخته است. ابزار‌های آن برای عکاسی از سطح مریخ از نزدیک سطح مریخ را بزرگنمایی می‌کنند، مواد معدنی را تجزیه و تحلیل می‌کنند، به دنبال آب زیرسطحی می‌گردند، میزان غبار و آب را در جو پخش می‌کنند و آب و هوای جهانی روزانه را نظارت می‌کنند.

این مطالعات در حال شناسایی ذخایر مواد معدنی است که ممکن است در طول دوره‌های زمانی طولانی در آب تشکیل شده باشند، به دنبال شواهدی از سواحل دریا‌ها و دریاچه‌های باستانی و تجزیه و تحلیل رسوبات قرار گرفته در لایه‌ها در طول زمان توسط آب جاری است.

خلیج فارس:ناسا فیلم‌هایی از دو گوجه فرنگی ریز را منتشر کرده است که در سال ۲۰۲۲ در ایستگاه فضایی بین المللی گم شده بوند. این کشف نشان داد که چگونه رطوبت ۱۷ درصد در ایستگاه فضایی بین‌المللی روی مواد غذایی در یک کیسه زیپ‌لاک (Ziploc) تاثیر می‌گذارند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا، مقامات ناسا در روز پنجشنبه (۱۴ دسامبر) نوشتند: با وجود نزدیک شدن به یک سال پس از ناپدید شدن اولیه گوجه فرنگی، این میوه در یک کیسه پلاستیکی کم آب و کمی له شده پیدا شد. صرف نظر از تغییر رنگ، رشد میکروبی یا قارچی قابل مشاهده‌ای دیده نشد.

فرانک روبیو پیش‌تر فقط به یک گوجه فرنگی گمشده اشاره کرده بود، اما به نظر می‌رسد که اکنون دو گوجه فرنگی یافت شده است. به گفته ناسا گوجه فرنگی‌ها تحت عنوان آزمایش Xroots در سال ۲۰۲۲ رشد کرده‌اند. این در حالی است که پیش‌تر اعلام شده بود این گوجه فرنگی بخشی از برداشت نهایی آزمایش «Veg-۰۵» بوده که روبیو از مراحل رشد آن مراقبت می‌کرده است.

این آزمایش از روش‌های آب‌کشت و هواکشت برای رشد گیاهان بدون خاک یا سایر محیط‌های رشد استفاده می‌کند و می‌تواند راه حل‌های مناسبی برای سیستم‌های گیاهی مورد نیاز برای ماموریت‌های اکتشافی فضایی در آینده فراهم کند.

ناسا افزود که هدف واقعی از رشد مواد غذایی در ایستگاه فضایی تمرین روش‌هایی است که می‌تواند در آینده و اکتشافات مریخ استفاده شود و بیش از یک آزمایش وجود دارد که به دنبال تهیه غذای تازه برای فضانوردان است.

فواید نامشهودی برای تهیه غذا‌های فضایی نیز وجود دارد. مقامات ناسا افزودند: مزایای رشد گیاهان در فضا در اینجا متوقف نمی‌شود. فضانوردان گزارش می‌دهند که صرف زمان برای باغبانی فواید روحی و روانی برای آن‌ها داشته و باعث افزایش کیفیت زندگی آن‌ها در فضا و تقویت روحیه آن‌ها شده است.

خلیج فارس:تصاویر جدید توسط دوربین THEMIS مدارگرد گرفته شده است و موقعیتی را از همان ارتفاع از مریخ نشان می‌دهد که ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) به دور زمین می‌چرخد.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، این تصاویر حاصل ماه‌ها برنامه‌ریزی مهندسان آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا و شرکای آن در فضای لاکهید مارتین است که توانایی دوربین مادون قرمز را در تشخیص همه چیز از سنگ‌های سطح مریخ گرفته تا یخ و غبار در جو آن و همچنین نکات ظریف دمای سیاره نشان می‌دهد.

این شیء مرموز بزرگترین قمر مریخ است که با شکلی که اغلب به سیب زمینی تشبیه می‌شود، شناخته می‌شود. فوبوس دارای دهانه‌ای عظیم در یک انتها است و حدود ۳۷۰۰ مایل بالاتر از سطح مریخ می‌چرخد. با توجه به فاصله نزدیک آن، درونی‌ترین ماهواره طبیعی سیاره سرخ است و نزدیکترین مدار هر جرم طبیعی شناخته شده را به نزدیکترین جسم سیاره‌ای خود دارد.

فوبوس و قمر خواهرش، دیموس که در تابستان ۱۸۷۷ توسط ستاره شناس آمریکایی آساف هال کشف شد، به نام پسران خدای یونانی آرس، که همتای رومی آن همنام سیاره است، نامگذاری شد. بر اساس سنت یونانی، فوبوس خدای ترس و وحشت بود، که با توجه به سرعتی که فوبوس در اطراف سیاره سرخ می‌دود، نامی شگفت آور و مناسب است. هر یک از مدار‌های خود را تنها در ۷ ساعت و ۳۹ دقیقه کامل می‌کند.

چندین سوال در مورد فوبوس باقی مانده است که شامل ترکیب و ساختار داخلی و همچنین منشاء اسرارآمیز آن می‌شود. تاریک‌ترین قمر کشف‌شده توسط ستاره‌شناسان، این نظریه وجود دارد که رنگ تیره فوبوس ترکیبی از سنگ و یخ تیره را نشان می‌دهد. این، همراه با شکل عجیب و غریب آن و ویژگی‌های خاص مدار آن، نشان می‌دهد که فوبوس احتمالاً سیارکی بوده است که در گذشته‌ای دور در مدار مریخ گیر افتاده‌است.

در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۲، Mars Express توانست از رادار پیشرفته مریخ خود برای صدای زیرسطحی و یونوسفر (MARSIS) برای نگاه کردن به سطح فوبوس استفاده کند و حضور ساختار‌های درونی عجیب و غریب ماه را آشکار کند.

پس از ردیابی‌های عجیب، آندریا سیکتی به همراه تیم MARSIS گفتند که آن‌ها “نشانه‌های احتمالی ویژگی‌های ناشناخته قبلی را در زیر سطح ماه آشکار کردند. ”

سیکتی درباره این یافته‌ها گفت: «ما از دیدن نقشی که MARSIS ممکن است در حل نهایی معمای منشأ فوبوس ایفا کند، هیجان زده هستیم.»

در ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۸، چندین تصویر با بالاترین وضوح از فوبوس که در آن زمان به دست آمده بود، توسط فضاپیمای نقشه‌بردار جهانی مریخ (MGS) در حالی که چهارمین گذر خود را از کنار جسم انجام می‌داد و از دوربین مدارگرد مریخ خود استفاده می‌کرد، ثبت شد.

تصاویر با وضوح بالا از سطح فوبوس نشان می‌دهد، سایه‌ای که ایجاد شده‌است، حاصل از یک شیء عظیم نه تنها در قطر بلکه در ارتفاع است.

اعتقاد بر این است که این شی که به عنوان فوبوس شناخته می‌شود، یک تخته سنگ بسیار بزرگ و غیرعادی است.