خلیج فارس: این روزنامه نوشت: لایحه عفاف و حجاب در کنار نوآوری‌های بسیار خوب، ضعف‌هایی هم دارد. اگر این لایحه را به یک خیمه عظیم زیبا و با شکوه تشبیه کنیم، یک ستون این خیمه نقص دارد و آن سپردن نقش ضابط و قاضی در موارد بی‌حجابی مشهود به دوربین‌های بی‌زبان بسیار محدود، غیر فراگیر و ناکافی است که همه محاسن این لایحه را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و به جای پیشگیری، راه را برای گسترش این جرم باز می‌کند.
به گزارش کیهان، یکی از بندهای لایحه حجاب و عفاف دارای ضعف‌هایی است که باید به آن توجه شود.
خلیج فارس: روزنامه کیهان در مطلبی به تحلیل کمک اردن به اسرائیل در رهگیری موشک های شلیک شده ایران پرداخت.
این روزنامه در یادداشتی نوشت:
۱- به تعبیر رهبر معظم انقلاب «رژیم صهیونیستی از غزه بیرون بیاید شکست خورده، بیرون نیاید هم شکست خورده است» که اکنون تحت فشار افکار عمومی مجبور به خروج است!
این یعنی «شکست تاریخی» سال ۲۰۲۴ بعد از پاسخ پشیمان‌کننده و زنده کردن خاطره شکست فضاحت بار ۲۰۰۵ آریل شارون در خروج از غزه! همچنین این پیش‌بینی رهبر معظم انقلاب واقعیت امروز میدان نبرد پس از حدود هفت ماه جنایت و وحشیگری و حمایت تمام‌قد آمریکا از رژیم صهیونیستی است که علی‌رغم پروپاگاندای رسانه‌ای، برای همه روشن شده است این رژیم نه فقط برای حفاظت از خود دچار بحران است بلکه «در بیرون آمدن از بحران هم دچار بحران است» و آمریکا هم برای حمایت از اسرائیل دچار بحران می‌باشد!
این فقط سخن ما نیست، بلکه خود تحلیلگران سیاسی- امنیتی آمریکا و اسرائیل و مقامات نظامی و رؤسای موساد و سیا به این تحلیل رسیده‌اند و آشکارا می‌گویند «اسرائیل با خطرناک‌ترین بحران تاریخ از زمان تأسیس خود مواجه است» و هشدار می‌دهند «فروپاشی ما نزدیک است و به ۸۰ سالگی نمی‌رسیم»! لذا این نشان می‌دهد که جبهه مقاومت به «هدف تاریخی» خود رسیده و پیروز میدان است و ۷۵ سال مبارزه فلسطینی‌ها بی‌فایده نبوده و در حال ثمر دادن است.
رژیم صهیونیستی در باتلاقی گیر کرده که از ادعای شوم «نیل تا فرات» رسیده است به بحرانِ بیرون آمدن از «بحرانِ یک وجب خاکِ غزه»! و این یعنی نزدیک شدن به ساعت صفر حیاتش! این همان نتیجه عملکرد خود آنهاست که رهبر معظم انقلاب فرمودند «ما گفتیم رژیم صهیونیستی۲۵سال دیگر را نمی‌بیند، حالا خودشان عجله کردند و زودتر می‌خواهند بروند»!
همان زمان با این نوید رهبری، نظرسنجی‌هایی که توسط خود صهیونیست‌ها نیز انجام شد و شبکه ۱۲ این رژیم نتایج آن را منتشرکرد، نشان می‌داد «اکثر شهرک‌نشینان صهیونیستی باور دارند که اسرائیل ۲۵ در سال آینده وجود نخواهد داشت»! لذا اکنون نابودی رژیم صهیونیستی برای جهان باورپذیرتر و ملموس‌تر و برای آمریکا قابل فهم‌تر شده که حمایت از اسرائیل هزینه زاتر است!
۲- حالا یکی از دلایل این پیش‌بینی رهبر معظم انقلاب در خصوص این شکست تاریخی اسرائیل این است که رژیم صهیونیستی با نسل‌کشی در غزه و حماقت بیشترش در حمله به کنسولگری ایران در دمشق، دست تمام گروه‌های مقاومت و کشور‌های در این جبهه از جمله دست محور مقاومت برای جلو انداختن نابودی این رژیم آپارتایدی را هم بازتر و هم آشکارتر کرد و در نتیجه زمینه تنگ‌تر کردن حلقه محاصره اسرائیل را، چه از غزه خارج شود و چه نشود، و چه تنش‌ها کم و چه تشدید شود، فراهم ساخت.
اکنون اسرائیل از جنوب در دریای سرخ و باب‌المندب با همت و شهامت یمنی‌ها و از شمال با رشادت حزب‌الله و از شرق با همکاری کشور‌های عراق و سوریه در عملیات وعده صادق در محاصره قرار گرفته و با توقیف کشتی اسرائیلی توسط ایران در خلیج‌فارس راه زمینی کمک‌رسانی به این رژیم از طریق امارات- عربستان – اردن هم ناامن شده و به خطر افتاده است ودر آینده شاهد بسته شدن این مسیر هم خواهیم بود.
از جمله قرائن این امیدواری اینکه اولا که اردن با همه وابستگی‌اش به اسرائیل عملا نتوانست جلوی عبور پهپاد‌ها و موشک‌های ایران از فضای کشورش را بگیرد و در مقابل تظاهرات گسترده مردم این کشور و همچنین انتقاد‌ها و فشار افکار عمومی جهان عرب به غلط کردن افتاد و تلاش کرد اعتبار بر باد رفته خود را اعاده کند، تا جایی که وزیر خارجه‌اش در اولین اظهارنظر پس از پاسخ ایران، فعال شدن پدافند هوائی این کشور را اقدامی حاکمیتی و ملی اردن و نه در جهت همکاری و دفاع از اسرائیل عنوان و در مصاحبه با سی‌ان‌ان با اذعان به اینکه «تهران تنها زمانی پاسخ داد که کنسولگری آن کشور هدف قرار گرفت»، تاکید کرد «باید با عامل این همه تنش یعنی اسرائیل مقابله کنیم!»
البته این مواضع «ایمن الصفدی» را باید ناشی از ترس پادشاه این کشور از موشک‌های ایرانی دانست که در مصاحبه با فرید زکریا به آن اذعان کرد و وزیر خارجه‌اش را به دیدار وزیر خارجه کشورمان در نیویورک فرستاد. البته ظاهرا وزیر خارجه اردن در دیدار حضوری نتوانسته بود نگرانی پادشاه کشورش از موشک‌های مقاومت را برطرف کند، لذا مجبور شد در یک تماس تلفنی فوری دیگر هم به وزیر خارجه کشورمان اطمینان دهد که «اردن مصمم است که در تحولات غزه، آسمان این کشور مورد سوءاستفاده اسرائیل قرار نگیرد»! و البته در این دیدار و گفتگو از امیرعبداللهیان نیز شنید که «۲۰ کشور تلاش کردند تا موشک‌ها و پهپاد‌های ما به هدف نرسد، اما به اهداف اصابت کردند و این پاسخ محدود و حداقلی بود و پاسخ بعدی قاطع، فوری و حداکثری خواهد بود»!
اهمیت عبور پهپاد‌های ایرانی از فراز خاک اردن در این است که بر اساس موافقت‌نامه «سایکس پیکو» اردن در حقیقت جزیره امن انگلیس در منطقه و تحت نظارت امنیتی – نظامی این کشور است.
ثانیا مسیر زمینی امارات – عربستان در تیررس موشک‌ها و پهپاد‌های یمین‌ها قرار دارد و هنوز جنگ چندساله این دو کشور با یمن هم رسما پایان نیافته است. بخصوص که یمنی‌ها از موشک مافوق صوت خود نیز رونمایی کردند که به گفته رسانه‌های روسی «اسرائیل تا دماغه امید نیک در تیررس این موشک‌های با برد ۲۰۰۰ کیلومتری و سرعت ۱۰هزار کیلومتر در ساعت است»؛ لذا علاوه بر آمریکا، حکام عرب و غیرعربی هم که به افکار عمومی و ملت فلسطین خیانت می‌کنند از حالا به بعد باید بترسند!
بخصوص که رهبر معظم انقلاب هشدار دادند «این دولت‌های اسلامی سزای خیانت خود را خواهند دید»! ثالثا، اما قبل از پاسخ ایران توئیتی خطاب به رژیم صهیونیستی منتشر شد که نوشته بود «دست و پا نزنید،۸۰ سالگی را نمی‌بینید، ضلع غربی را باز گذاشته‌ایم، شرطش آن است که شنا کردن بلد باشید!» حال دریای مدیترانه نیز منتظر فعال شدن پهپاد‌های مقاومت و تکمیل محاصره اسرائیل از غرب است!
بخصوص که در طول جنگ غزه اقتصاد اسرائیل که دریا پایه است، به‌گفته رویترز «بیش از بیست درصد کوچک‌تر و کشاورزی و توریسم و تجارت آن تقریبا تعطیل شده و بدهی ملی‌اش دو برابر شده است» و به گفته رئیس بانک مرکزی اسرائیل «تل‌آویو دیگر برای سرمایه‌گذاران جهان جذاب نیست»! اینجاست که مفهوم تهدیدآمیز پیش‌بینی رهبر معظم انقلاب روشن می‌شود که فرمود «رژیم صهیونیستی از غزه چه خارج شود و چه نشود، شکست خورده است»!
۳- در خصوص لفاظی‌های رژیم صهیونیستی که ادعا کرده است پاسخ ایران را می‌دهیم و تحلیل‌های مختلف پیرامون آن که می‌تواند فیک و یا احتمالات میدان نبرد باشد، باید گفت که اولا از رژیم صهیونیستی با پیشینه آن همه جنایت و وحشیگری و مقید نبودن به هیچ قانون بین‌المللی و خط قرمزی، هر اقدامی بر می‌آید و بعید نیست دست به هر جنایتی بزند! اما این تنها قدرت مقاومت و اقتدار جمهوری اسلامی با گستره موشکی – پهپادی‌اش است که تا حدودی این رژیم افسارگسیخته را مهار و محصور در سرزمین‌های اشغالی کرده است.
ثانیا بر اساس اینکه فرض محال، محال نیست، هر اقدام جنایت‌بار دیگر اسرائیل دو حالت دارد: یا در اوج حماقت و درماندگی مستقیما به خاک ایران تعرض کند که نشان می‌دهد این رژیم با حمایت مستقیم آمریکا به دنبال تنش بیشتر و جنگ در منطقه است و در چنین شرایطی تکلیف کشور مورد تعرض قرار گرفته نیز روشن است که در نتیجه تکلیف رژیم صهیونیستی برای همیشه روشن خواهد شد.
اما اگر به طور غیرمستقیم و در خارج از مرز‌های کشور بخواهد دست به جنایتی بزند، این نشان می‌دهد این رژیم بر سیاست قبلی خود همچنان اصرار دارد که مؤید آن است که اقدام تنبیهی جمهوری اسلامی برای اثربخشی کامل باید قدرتمندانه‌تر و گسترده‌تر از گذشته بر اساس هشدار فرمانده کل سپاه باشد و با تهدید موجودیت اسرائیل، و نه مقطعی و نه خود رژیم صهیونیستی بلکه آمریکا را برای همیشه پشیمان کند.
ثالثا اسرائیل با گافی که روی ریزپرنده‌ها در اصفهان انجام داد، نشان داد قدرت و جرأت هیچ‌گونه اقدامی ندارد و این افتضاح را برای آن پروپاگاندا کرد تا بگوید پاسخ ایران را دادیم!
۴- تاریخی‌ترین و مهم‌ترین نتیجه و دستاوردِ «راهبرد پشیمان‌کنندهِ مقاومت» می‌تواند توقف جنگ و خروج کامل اسرائیل از غزه باشد. امری که قطعنامه ۲۷۲۸ شورای امنیت سازمان ملل و این همه کشور بی‌خاصیت با آن همه هیاهو و تلاش‌ها نتوانستند آن را محقق کنند!
پس از پاسخ مقتدرانه جمهوری اسلامی اکنون بیش از هر زمان دیگری فشار بر اسرائیل برای پایان جنگ غزه و فشار بر آمریکا برای مهار این سگ هار خود افزایش یافته است. در حالی که هنوز پاسخ نظامی پشیمان‌کننده داده نشده بود، فقط ایجاد ترس از آن و تحت فشار افکار عمومی، اسرائیل را مجبور به خروج زمینی از خان یونس و غزه و آمریکا را تحت تأثیر اعتبار کلام و قدرت تهدیدآمیز رهبری مجبور به درخواست صریح و رسمی مهلت از ایران، و قبل از آن به دادن رای ممتنع به قطعنامه آتش‌بس سازمان ملل پس از آن همه مخالفت با پایان جنگ و وتوی همه قطعنامه‌های پیشنهادی برای برقراری آتش‌بس مجبور کرد.
اکنون نیز با تغییر قواعد بازی عملا و به طور غیررسمی آتش‌بس نانوشته‌ای را رژیم صهیونیستی متحمل شده و آمریکا را هم مجبور به پذیرش شکست و پایان جنگ کرده است. چون جنگ غزه در حقیقت یک جنگ جهانی است و هیئت حاکمه آمریکا رأسا هدایت این جنگ را برعهده دارد؛ لذا اینکه حماس و یمن با فهم دقیق اعلام کردند «نبرد اصلی ما با آمریکاست»، یعنی آنچه باعث پایان جنگ غزه می‌شود، هدف قرار گرفتن منافع آمریکا همزمان با هدف قرار دادن اسرائیل است.
هدف قرار دادن کشتی تجاری «پروپل فورچون» آمریکا و دو ناوچه آمریکایی و یک کشتی انگلیسی در دریای سرخ به همراه دو کشتی اسرائیلی در دریای عمان و اقیانوس هند به وسیله موشک‌های دریایی و پهپاد‌های هوائی بخشی از این سیاست موازنه وحشت است که آمریکا را مجبور به پایان جنگ غزه می‌کند! و این نیز یادآور شکست آمریکا در پذیرش خروج اسرائیل از غزه در سال۲۰۰۵ با تصویب هر دو مجلس کنگره است.
۵- نکته مهم اینکه پاسخ ایران پس از آن همه تهدید آمیخته به التماس آمریکا، در نهایت اقتدار اتفاق افتاد و نشان داد که آمریکا با همه تهدیدات و تلاش‌های دیپلماتیک خود نه توانست جلوی پاسخ ایران را بگیرد و نه توانست جهان را متقاعد و به اصطلاح اجماع‌سازی و ادعای جامعه جهانی کند و این یعنی آمریکا علاوه‌بر شکست سیاست پشتیبانی نظامی از اسرائیل، همزمان سه شکست بزرگ را متحمل شد: شکست تهدیدات توخالی در صحنه نبرد، شکست در صحنه دیپلماتیک و شکست در نبرد رسانه‌ای!
پاسخ پشیمان‌کننده آنقدر سریع و اثرگذار بود که قدرت محاسباتی رسانه‌های آنها را هم به هم ریخت و اذعان کردند «آمریکا و اسرائیل جنگ غزه را باختند و راهبردی نه برای خروج از جنگ دارند و نه برای آینده»! رسانه‌های عبری هم عزادار این شدند که «اسرائیل تمام مشروعیت خود را از دست داد»!
نکته طنز و جالب ماجرا اینجاست که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی هنوز ادعا می‌کند «یک قدم تا پیروزی فاصله داریم»!، ادعایی که یادآور رجزخوانی‌های محمدسعید الصحاف وزیر اطلاع‌رسانی صدام است که با اعتماد به نفس کاذب تا لحظات آخر به طور مبالغه‌آمیزی از پایداری ارتش صدام در برابر حملات به عراق خبر می‌داد و تبدیل به ضرب‌المثل «زبان صدام» شد!
خلیج فارس:روزنامه کیهان در ستون گفت و شنود خود به موضوع انتقام ایران از اسرائیل پرداخت.
این روزنامه در این بخش نوشت:
گفت: از انتقام ایران چه خبر؟
ملی استارتاپ سامانه راه‌اندازی کسب‌وکارهای آنلاین بدون سرمایه اولیه…
گفتم: آمریکا به درخواست اسرائیل، از عربستان و قطر و امارات خواسته است تا آنها از ایران بخواهند از تصمیم خود برای مجازات اسرائیل صرفنظر کند!
گفت:، ولی در همان حال، «گالانت» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی قُمپز در کرده و گفته بود آماده پاسخ به حمله ایران است!
گفتم: روزنامه صهیونیستی جروزالم‌پست از مقامات این رژیم خواسته است درباره پاسخ به تهدیدات ایران «لاف بی‌مورد» نزنند و نوشته است «ما با یک ضربه سخت و ویران‌کننده روبه‌رو شده‌ایم و این احتمال وجود دارد که در آینده اسرائیلی وجود نداشته باشد».
گفت: روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» هم نوشته است «باید اعتراف کنیم که شکست سختی خورده‌ایم، شکست مطلق، ولی برای پنهان کردن این شکست به دروغ روی آورده‌ایم».
گفتم: «یسرائیل کاتس» وزیر خارجه رژیم جعلی اسرائیل هم در یک عقب‌نشینی آشکار گفته است؛ «ما مسئولیت حمله به سفارت ایران در دمشق را برعهده نگرفته‌ایم و خواهان جنگ با ایران نیستیم»!
گفت: از یک طرف لاف می‌زنند و قُمپز در می‌کنند که پاسخ می‌دهیم (!) و از سوی دیگر واسطه می‌تراشند و پیغام می‌فرستند که ایران از مجازات آنها صرفنظر کند!
گفتم: یارو لاف می‌زد و می‌گفت؛ توی هر جنگ و دعوایی که می‌کنم، همیشه حرف آخر را من می‌زنم! پرسیدند؛ چطوری؟ چی میگی؟! گفت؛ به طرف میگم، غلط کردم! به گور پدرم خندیدم!
خلیج فارس:افشین امیرشاهی در هم میهن نوشت: روزنامه کیهان در تیتر یک دیروز خودش این پرسش را مطرح کرد که قوه قضائیه و نهاد‌های نظارتی چگونه می‌توانند از اسرائیل انتقام بگیرند؟ سپس در یک نتیجه عجیب و شگفت‌آور توصیه کرد دستگاه قضایی با رسانه‌های مخالف جریان حاکم برخورد کند. کیهان در تحلیلی وارونه نوشت: «درحالی‌که بدون شلیک یک گلوله از طرف ایران، اقتصاد شکننده رژیم صهیونیستی به تلاطم افتاده، ساکنان اراضی اشغالی هراسان شده و از امکان شکل‌گیری موج جدیدی از مهاجرت معکوس صحبت می‌شود؛ یک جریان رسانه‌ای در داخل ایران سعی می‌کند شرایط را به نفع اسرائیل وارونه کرده و با انتشار اخبار جعلی برای تشدید انتظارات تورمی و ملتهب کردن افکار عمومی کشور، تصمیم‌سازان را از پاسخ احتمالی و پشیمان‌کننده ایران به رژیم صهیونیستی منصرف کند.
حال باید دید قوه قضائیه و سایر مسئولان نظارتی در حمایت از امنیت روانی جامعه با شایعه‌پردازان و منتشرکنندگان این اخبار کذب که نشان دادند سرمایه‌های حقیقی اسرائیل در ایران هستند، برخورد خواهند کرد؟ چنین اقدامی در صورت وقوع، مسلماً مکمل پاسخ نظامی ایران به رژیم صهیونیستی خواهد بود.»
۱- واقعاً پاسخ دادن به آسمان‌ریسمان بافتن‌های کیهان، گاهی دشواری‌های خاص خودش را دارد. البته نه از باب اینکه نمی‌توان پاسخ مناسبی تهیه کرد، بلکه از این منظر که مسئله طرح‌شده از سوی کیهان را از هر جنبه که بررسی کنیم، فاقد منطق درست، اصولی و قابل پذیرش است. درواقع برخی مطالب در این روزنامه صرفاً برای برچسب زدن و فضاسازی رسانه‌ای تهیه می‌شود.
سال‌ها پیش و در زمانی که تلویزیون مجموعه آگهی‌های بازرگانی آقای ایمنی را برای کاهش مصرف گاز تهیه می‌کرد، یک کلیپ هم درست شده بود که جنبه طنز داشت. طنز این‌طور بود که شیلنگ گاز یک خانه قطع شد و صدا‌ها و بو‌هایی در خانه پیچید. پدر خانواده که از صدا و بو خیلی عصبانی شده بود، یک سیلی محکم به پسر نوجوانش می‌زند و می‌گوید چرا این صدا‌ها و بو‌های ناجور را از خودت درمی‌آوری؟
ناگهان آقای ایمنی ظاهر می‌شود و به پدر می‌گوید این بو و صدا که از بچه‌ات نیست، منشأ همه این‌ها از قطعی شیلنگ گاز است. حالا نقل روزنامه کیهان است که ظاهراً متوجه نشتی گاز نیست و به‌جای اینکه به منشأ آن توجه کند، موضوعی را تیتر یک کرده که هیچ ربطی به هیچ چیزی ندارد.
۲- روزنامه کیهان با تیتر دیروز خود، در واقع تاکید می‌کند که رسانه‌های جریان حاکم که از منابع و امکانات گسترده‌ای هم برخوردارند، از توانایی پاسخ دادن برخوردار نیستند. اما اگر توانایی پاسخ دادن ندارید، دیگر چرا مسئله را به برخورد قوه قضائیه با رسانه‌ها ربط می‌دهید؟
در واقع، مطلب دیروز کیهان دو حالت دارد، یا تیتر یک این روزنامه درست است یا غلط. اما از نگاه خود کیهان که قاعدتاً تیتر یک خود را درست و روا می‌پندارد، معلوم می‌شود که رسانه‌هایی که به آنها اشاره کرده، قوی‌تر و تاثیرگذارتر هستند و نتیجه اینکه کیهان و رسانه‌های رسمی که پول و امکانات فراوانی دارند، دیگر نمی‌توانند کمک درخوری به سیستم صورت دهند.
درواقع، کیهان به لحاظ رسانه‌ای در مسیر تولیدات مبتذل حرکت کرده، تاثیرگذاری خودش را از دست داده، قافیه را باخته و دیگر نمی‌تواند روی افکار عمومی تاثیر بگذارد و حتی به سیستم یکدست کشور هم کمک کند. اما اگر محتوای کیهان غلط باشد، این یعنی زورتان به طرف مقابل نمی‌رسد و سعی می‌کنید با منحرف کردن اذهان عمومی مسئله را به داخل بکشانید. درواقع می‌خواهید زمین بازی را عوض کنید و به جای اسرائیل با رسانه‌های مستقل و تاثیرگذار داخل کشور برخورد کنید. تیتر یک دیروز کیهان در واقع اعلام شکست خودشان است، جریانی که این تعداد رسانه، امکانات و پول در اختیار دارد، اما در عمل کاری از دستش برنمی‌آید.
حتی در مقابله با رسانه‌های مستقل داخل کشور که از نظر امکانات قابل مقایسه با رسانه‌های جریان رسمی نیستند هم قافیه را باخته‌اند. خُب این پرسش مطرح می‌شود شما که این مقدار ضعیف هستید، چگونه می‌خواهید در تقابل با کشور‌های دیگر موفق باشید؟
۳- کیهان نوشته است، مردم اسرائیل هراسان شده و در حال فرار هستند. آیا فرار اسرائیلی‌ها به دلیل جریان‌های رسانه‌ای صورت گرفته یا فرار و رفتن‌شان یک امر طبیعی است؟ آن هم زمانی که خطر جنگ را حس می‌کنند؟ اگر فرار آنها به عملکرد جریان‌های رسانه‌ای مربوط می‌شود که چگونه یک جریان رسانه‌ای توانسته آنها را تشویق به فرار کند؟ این مسئله با محتوای دیروز کیهان در تعارض است. اگر رفتن‌شان یک امر طبیعی است که چنین رفتار طبیعی را در داخل ایران نیز باید بپذیریم.
۴- در پایان جای طرح این نکته است که در شرایطی که کشور در شرایط بسیار حساسی قرار گرفته است، تیتر دیروز کیهان به جای پرداختن به اتحاد ملی و توصیه کردن به همدلی و اتحاد همه نیرو‌های سیاسی و اجتماعی با یکدیگر، در قالب سیاست یک بام و دو هوا، اصل قضیه که حمله اسرائیل به فرماندهان نظامی ایران را رها کرده و توصیه کرده با رسانه‌های داخلی ایران برخورد شود، به نظر می‌رسد که، چون نمی‌توانند مسئله اصلی را حل کنند، با منحرف کردن اصل مطلب سعی می‌کنند تنش‌های داخلی را افزایش بدهند.
خلیج فارس:روزنامه کیهان در اولین شماره سال جدید، رسانه‌های منتقد را «قاتلان امید» و «دنباله‌های داخلی دشمن» نامید و از پرداخت یارانه و یا دادن آگهی به این رسانه‌ها گلایه کرد. به نظر نویسنده یادداشت روز کیهان، رسانه‌های منتقد و مستقل همگام به رسانه‌های خارج از کشور، چشم خود را روی پیشرفت‌ها و دستاورد‌ها می‌بندند و فقط به سیاه‌نمایی مشغول هستند.
در یادداشت کیهان آمده است: رهبر معظم انقلاب در پیامی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳، سال جدید را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردند. حضرت آقا در نامگذاری سال‌های اخیر بر دو موضوع اقتصاد و تولید تاکید ویژه داشته‌اند. بر همین اساس از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۳، نامگذاری سال‌ها با موضوع تولید همراه بوده است.
از سوی دیگر، با مروری بر شعار‌هایی که رهبر معظم انقلاب در سال‌های اخیر انتخاب کرده‌اند، می‌بینیم که موضوع «مشارکت مردم» بسیار پررنگ بوده است. مواردی از جمله همدلی و همزبانی، عزم ملی، دولت و ملت، تولید ملی، اتحاد ملی، همبستگی ملی، اقتدار ملی و… کلیدواژه‌هایی است که بر این موضوع تاکید داشته‌اند.
نکته مهم اینجاست که توجه ویژه به موضوع «مشارکت مردم در اقتصاد» و به طور خاص مشارکت مردم در جهش تولید، از سال‌ها پیش مورد تاکید رهبر معظم انقلاب بوده است.
به عنوان نمونه، در ۲۹ بهمن ۱۳۹۲ با ابلاغ سیاست‌های کلی «اقتصاد مقاومتی» از سوی رهبر معظم انقلاب، بر موضوع «مشارکت مردم» تاکید ویژه‌ای صورت گرفت. ایشان در بخشی از سیاست‌های کلی «اقتصاد مقاومتی» تاکید فرمودند:
«لازم است قوای کشور بی‌درنگ و با زمان‌بندی مشخص و با تهیه قوانین و مقررات لازم و تدوین نقشه راه برای عرصه‌های مختلف، زمینه و فرصت مناسب برای نقش‌آفرینی مردم و همه فعالان اقتصادی را در این جهاد مقدس فراهم آورند تا به فضل الهی حماسه اقتصادی ملت بزرگ ایران نیز همچون حماسه سیاسی در برابر چشم جهانیان رخ نماید.»
رهبر معظم انقلاب همچنین در بخشی از بیانیه گام دوم انقلاب که در ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ منتشر شد، خطاب به جوانان تاکید فرمودند: «ایران با دارا بودن یک درصد جمعیّت جهان، دارای ۷ درصد ذخایر معدنی جهان است: منابع عظیم زیرزمینی، موقعیت استثنائی جغرافیایی میان شرق و غرب و شمال و جنوب، بازار بزرگ ملّی، بازار بزرگ منطقه‌ای با داشتن ۱۵ همسایه با ۶۰۰ میلیون جمعیّت، سواحل دریایی طولانی، حاصلخیزی زمین با محصولات متنوّع کشاورزی و باغی، اقتصاد بزرگ و متنوّع، بخش‌هایی از ظرفیّت‌های کشور است؛ بسیاری از ظرفیّت‌ها دست‌نخورده مانده است.
گفته شده است که ایران از نظر ظرفیّت‌های استفاده‌نشده طبیعی و انسانی در رتبه اوّل جهان است. بی‌شک شما جوانان مؤمن و پُرتلاش خواهید توانست این عیب بزرگ را برطرف کنید. دهه دوّم چشم‌انداز، باید زمان تمرکز بر بهره‌برداری از دستاورد‌های گذشته و نیز ظرفیّت‌های استفاده‌نشده باشد و پیشرفت کشور از جمله در بخش تولید و اقتصاد ملّی ارتقاء یابد.»
در بخش دیگری از بیانیه گام دوم انقلاب آمده است: «راه‌حلّ مشکلات، سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است که باید برنامه‌های اجرائی برای همه بخش‌های آن تهیّه و با قدرت و نشاط کاری و احساس مسئولیّت، در دولت‌ها پیگیری و اقدام شود. درون‌زایی اقتصاد کشور، مولّد شدن و دانش‌بنیان شدن آن، مردمی‌کردن اقتصاد و تصدّی‌گری نکردن دولت، برون‌گرایی با استفاده از ظرفیّت‌هایی که قبلاً به آن اشاره شد، بخش‌های مهمّ این راه‌حل‌ها است. بی‌گمان یک مجموعه جوان و دانا و مؤمن و مسلّط بر دانسته‌های اقتصادی در درون دولت خواهند توانست به این مقاصد برسند. دوران پیشِ‌رو باید میدان فعّالیّت چنین مجموعه‌ای باشد.»
با مداقه در فرمایشات رهبر معظم انقلاب، به این مسئله پی می‌بریم که تاکید جدی ایشان بر این راهبرد است که کلید حل مشکلات کشور در گرو مشارکت مردم است. به عنوان نمونه حضرت آقا در ۱ فروردین ۱۴۰۲ در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی فرمودند: «هر جا مردم وارد شده‌اند ما پیشرفت کرده‌ایم. در دفاع مقدّس مردم وارد شدند، ما پیروز شدیم؛ در مسائل سیاسی کشور مردم هر جا وارد شدند ما پیروز شدیم؛ در مسائل اقتصادی هم همین جور است؛ [اگر]مردم وارد بشوند، آحاد مردم وارد بشوند، ما پیروز خواهیم شد، موفّق خواهیم شد.»
و، اما در کنار موضوع «مشارکت مردم»، کلیدواژه «امید» نیز به دفعات از سوی رهبر معظم انقلاب بیان شده است. بر همین اساس تاکید بر امید و مشارکت مردم به عنوان موتور پیشران حرکت عمومی در همین چارچوب فهم می‌شود.
در همین رابطه، رهبر معظم انقلاب در ۱ فروردین ۱۴۰۳ در سخنرانی نوروزی در جمع اقشار مختلف مردم فرمودند: «من به جوان‌های عزیز توصیه می‌کنم، من می‌گویم جوان‌ها جلوتر از نقشه دشمن حرکت کنند. دشمن می‌خواهد مأیوس کند شما را. شما بیش از آنچه که او تلاش می‌کند برای ناامید کردن؛ تلاش کنید برای ایجاد امید، برای شکوفایی امید در دل‌های جوان‌ها.»
یکی از کارویژه‌های اصلی دشمن، ایجاد «اختلال محاسباتی در افکار عمومی مردم ایران» و همچنین ایجاد «اختلال در نظام محاسباتی مسئولین» است. اگر دستگاه عملیات روانی دشمن را به یک «موتور» تشبیه کنیم، سوخت این موتور «یأس‌آفرینی، ناامیدسازی و القای بن‌بست» است.
در «جنگ رسانه‌ای» که بخشی از «جنگ ترکیبی» علیه ملت ایران است، حساب دشمن مشخص است. اما یکی از واقعیت‌های بدیهی و انکارناشدنی در این جنگ، نقش عوامل داخلی و به عبارتی دنباله‌های دشمن در داخل است.
رهبر معظم انقلاب- ۲۸ آبان ۱۴۰۱– در دیدار مردم اصفهان فرمودند: «پیشرفت احتیاج دارد به امید. دشمن روی امید ملت ایران متمرکز است. این امکانات گسترده‌ای که دشمن به کار گرفته، این رسانه‌ها، این ماهواره‌ها، این فضای مجازیِ عجیب و غریب، این تلویزیون‌های مزدورِ مأجور، همه این‌ها برای این است که این امید را در مردم بکُشند.»
ایشان در ادامه فرمودند: «این‌ها حتی به مسئولین هم طمع دارند که امید را از آنها بگیرند. خب، حالا یک امتدادی هم متأسفانه در داخل دارند؛ من ناچارم این را بگویم. آدم دلش نمی‌خواهد چنین واقعیتی وجود داشته باشد، اما هست؛ این‌ها در داخل امتداد دارند. امتداد آنها هم همین القای یأس، القای ناامیدی که «فایده‌ای ندارد»، «به جایی نمی‌رسیم»، «چه کار می‌خواهیم بکنیم» است؛ از این حرف‌ها می‌شنوید. در داخل هم فلان روزنامه، فلان فعالِ فضای مجازی، متأسفانه از این چیز‌ها دارند؛ این‌ها هم امتداد آنها هستند.»
به نظر شما اینکه برخی اخبار به صورت مشترک توسط بی‌بی‌سی فارسی و اینترنشنال و صدای آمریکا و رادیو فردا و برخی رسانه‌های مدعی اصلاحات در داخل ایران سانسور می‌شود، اتفاقی و سهوی است؟! همچنین به نظر شما آیا همصدایی رسانه‌های زنجیره‌ای در داخل با رسانه‌های بیگانه در ضریب دادن به اخبار سیاه و مأیوس‌کننده و القای بن‌بست در پیشبرد امور کشور، اتفاقی و تصادفی است؟!
واقعیت این است که همصدایی و خطوط مشترک و به عبارتی فصل مشترک برخی در داخل- در پوشش روزنامه، سایت خبری، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و… – با دشمن در جنگ ترکیبی و از جمله در یأس آفرینی، آن قدر متعدد و پرشمار است که به هیچ عنوان نمی‌توان این همصدایی را اتفاقی و تصادفی نامید.
نکته قابل توجه اینجاست که برخی رسانه‌های داخلی بدسابقه که بار‌ها در نقش همکار داخلی رسانه‌های معاند در کارزار‌های رسانه‌ای علیه امید مردم ایران حضور فعال داشته‌اند، از یک‌سو یارانه و بودجه از دولت دریافت کرده و از سوی دیگر از برخی نهاد‌ها نیز در قالب خبر و آگهی، هزینه دریافت می‌کنند. بر همین اساس و با توجه به کارنامه سیاه این قبیل رسانه‌ها، خلاف انصاف و مروت و قانون است که پول بیت‌المال صرف حمایت از آنان شود.
به جرأت می‌توان گفت که یکی از پیش نیاز‌های «مشارکت مردم در اقتصاد»، برخورد قاطع با «قاتلان امید» است. این طیف که همصدا با دشمن مشغول یأس‌آفرینی و پاشیدن بذر ناامیدی است، همان جریانی است که فساد‌هایی از جمله واگذاری مسئله‌دار «کارخانه رشت الکتریک» و «هفت تپه» و «صندوق ذخیره فرهنگیان» و «کرسنت» و «توتال» و «استات اویل» و «حقوق‌های نجومی» و «حیف و میل کردن ۶۰ میلیارد دلار ارز دولتی و ۶۰ تن طلا» را در کارنامه خود ثبت کرده است.
«قاتل امید» همان طیفی است که در دهه ۹۰ به مدت ۸ سال دولت را تمام و کمال در اختیار داشت و با معطل کردن ظرفیت‌های کشور و آویزان شدن از غرب، بدترین دوره رکود اقتصادی و تورم ۶۰ درصدی را به‌جای گذاشت.
«قاتلان امید» همان جریانی است که در فتنه ۸۸ از آمریکا خواست «تحریم‌های فلج‌کننده» را علیه مردم ایران اعمال کند. مصادیق خیانت‌های نابخشودنی این طیف آنقدر طولانی و گسترده است که در حوصله این نوشتار نمی‌گنجد.
همان‌طور که پیش از این نیز ذکر شد، یکی از پیش نیاز‌های «مشارکت مردم در اقتصاد»، برخورد قاطع با «قاتلان امید» است.
ایرانِ اسلامی با وجود خباثت‌های دشمن و دنباله‌های داخلی آن و همچنین با وجود قصور و تقصیر‌ها در داخل، به موفقیت‌های چشمگیر و افتخارآمیزی دست یافته است.
استقلال کامل سیاسی، ایجاد امنیت با پیشرفت‌های عظیم در حوزه دفاعی و نظامی، شتاب پیشرفت علمی در شرایط تحریم، توسعه چشمگیر زیرساخت‌ها، تاب‌آوری اقتصاد در مقابل تحریم‌های بی‌سابقه، اعتماد میان مردم و حاکمیت، احیای روح عزت ملی در مردم، پیشرفت و حرکت رو به جلو در عدالت آموزشی، پیشرفت در ایجاد ساختار‌های حمل‌ونقل، پیشرفت‌های کشور در تربیت نیروی انسانی، پیشرفت در کشاندن فعّالیّت‌های عمرانی به نقاط دوردست و محروم کشور، پیشرفت در سیاست بین‌المللی، و… این‌ها تنها بخش کوچکی از مصادیق تحولات در ۴۵ سال اخیر است.
این واقعیّت‌ها از آینده روشنی خبر می‌دهد. ان‌شاءالله با همت مسئولین و مشارکت مردم، شاهد تحولات مثبت و مستمر در حوزه اقتصاد نیز خواهیم بود. خداوند متعال در آیه ۱۳۹ سوره مبارکه آل عمران می‌فرماید: «و َلَا تَهِنُوا و َلَا تَحْزَنُوا و َأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (و سست نشوید و غمگین نگردید و شما برترید اگر ایمان داشته باشید). آینده متعلق به ماست؛ آینده‌ای با افق‌های روشن.
خلیج فارس:روزنامه کیهان از بیانیه ۱۱۰ فعال اصلاح‌طلب به تندی انتقاد کرد.
در ستون گفت و شنود این روزنامه آمده است:
گفت: برخی از مدعیان اصلاحات بیانیه ۱۱۰ فعال اصلاح‌طلب با موضوع ضرورت شرکت در انتخابات را که با عنوان «روزنه‌گشایی» منتشر کرده بودند، به سخره گرفته و با این ادعا که انتخابات آزاد نیست اقدام این ۱۱۰ نفر را محکوم کرده‌اند!
گفتم: یکی از امضاء‌کنندگان بیانیه در پاسخ به این مدعیان اصلاحات به ده‌ها نمونه مستند اشاره کرده که در آن مدعیان اصلاحات به دروغ می‌گفتند انتخابات آزاد نیست! ولی در انتخابات شرکت کرده و رای هم آورده بودند.
گفت: همان امضاء‌کننده بیانیه خطاب به افراطیون مدعی اصلاحات گفته است؛ «نمی‌شود که هر بار ما چک سفید امضا بدهیم و بگوییم ما کاندیدا نداریم و بعد شما تشریف بیاورید با رای اقلیت رئیس‌جمهور و نماینده شوید»!
گفتم: ایول! هزاران آفرین صد بارک‌الله.
گفت: پته مدعیان اصلاحات را روی آب انداخته و نشان داده است که می‌گویند شرکت نمی‌کنیم! تا بقیه اصلاح‌طلبان جا بزنند و زمینه برای شرکت افراطیون آماده شود!
گفتم: شام آبگوشت بود، یکی از بچه‌ها قهر کرده و گفت؛ من که آبگوشت دوست ندارم! مادر مقداری گوشت کوبیده برای او کنار گذاشت و طرف که زیر چشمی نگاه می‌کرد گفت؛ من که قهر کرده‌ام و نمی‌خورم! ولی برای هرکس که کنار گذاشته‌ای خیلی کم است!
خلیج فارس:جیمز وب با همکاری هابل یکی از رنگارنگ‌ترین و جامع‌ترین نما‌ها از کیهان را ثبت کرد.
منبع: هم میهن آنلاین
خلیج فارس: بسـیاری از مردم در مراجعه به ادارات دولتی مجبورند پرونده‌شان را در رایانه ثبـت و کد پیگیـری دریافـت کنند.
کیهان نوشت: متاسـفانه در مراجعه بـه ادارات ثبت، دفاتر خدمـات قضائـی، کلانتری‌ها و بقیه مراکز به علت پایین بودن سـرعت اینترنت و قطـع و وصل آن، وقت مفید مراجعه کنندگان هدر می‌رود. سـرعت اینترنت را لااقل برای ادارات دولتی افزایش دهند تا کار ارباب رجوع به سرعت انجام شود.
خلیج فارس: بسیار بعید است که کنگره و دولت آمریکا بخواهند در عالم واقعیت، چنان خبطی را به اجرا بگذارند. نخست این که چنان اقدامی، دولت قطر را به عنوان واسطه آمریکا و طرف قابل‌اعتماد برای دیگران، از حیز انتفاع ساقط می‌کند. ثانیا به ایران و گروه‌های همسو این مجوز را خواهد داد که وارد فاز جدیدی از ایراد ضربات دردناک به نیرو‌ها و پایگاه‌های آمریکایی در منطقه شوند و حال آن که طرف آمریکایی، ظرفیت افزایش تنش و درگیری را ندارد. ثالثا، ارتکاب خبط مذکور می‌تواند متضمن شتاب فوق‌العاده در گسترش برنامه هسته‌ای و توقف همکاری‌های ایران با آژانس باشد.
کیهان نوشت: مجلس نمایندگان آمریکا، طرح ممانعت ایران از دسترسی به ۶میلیارد دلار از اموال آزادشده‌اش را تصویب کرد. این مبلغ که پول‌های بلوکه‌شده ایران در کره‌جنوبی بود، پیش از این با وساطت قطر و در جریان مبادله چند تن زندانیان دوطرف آزاد شد.
مبادله پنج زندانی ایرانی در برابر پنج زندانی آمریکایی به علاوه آزادی ۶ میلیارد دلار اموال مسدودشده ایران در سئول، اواخر شهریورماه جاری انجام شد و این پول ضمن تبدیل به یورو، از سوئیس به بانکی در قطر منتقل شد.
مجلس نمایندگان آمریکا روز پنجشنبه، در یک اقدام دوحزبی و با همراهی نمایندگان دموکرات، طرحی را به تصویب رساند که از دستیابی جمهوری اسلامی ایران به شش میلیارد دلار مذکور جلوگیری می‌کند. این طرح دولت بایدن را ملزم می‌کند شش میلیارد دلار دارایی ایران را که در ارتباط با آزادی پنج زندانی آمریکای رفع توقیف شده بود، به طور دائم مسدود کند.
خبرگزاری آسوشیتد‌پرس نوشت، «طرح عدم تامین مالی برای تروریسم جمهوری اسلامی» توسط مایکل مک‌کال، عضو جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان ارائه شده بود و با ۳۰۷ رای مثبت در مقابل ۱۱۹ رای منفی به تصویب رسید. همه نمایندگان جمهوری‌خواه، جز یک نفر، و ۹۰ نماینده دموکرات به این طرح رای دادند.
مک‌کال که رئیس کمیته روابط خارجی مجلس آمریکا است، گفت: «با چنین بی‌ثباتی در منطقه [خاورمیانه]، آخرین کاری که باید بکنیم این است که امکان دسترسی به شش میلیارد دلار را به حکومتی بدهیم که حامی تروریسم در منطقه است.»
مجلس نمایندگان آمریکا همچنین متمم‌هایی را برای طرح روز پنجشنبه خود به تصویب رساند که در آن استفاده حماس و گروه‌های تحت حمایت ایران از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی و اقدامات یهودی‌ستیزانه این گروه را محکوم می‌کند. در متممی دیگر که به تصویب رسید، عنوان شده که حوثی‌های یمن از خودداری بایدن برای محکوم کردن آنها، در حال بهره‌برداری هستند. این طرح، دولت بایدن را ملزم کرده هر نهادی را که تلاش کند از این شش میلیارد دلار رفع انسداد کنند، تحریم کند.
گفتنی است مصوبه مذکور باید در مجلس سنای آمریکا هم تصویب شود تا تبدیل به قانون شود. با این حال به دلایل متعدد، بسیار بعید است که کنگره و دولت آمریکا بخواهند در عالم واقعیت، چنان خبطی را به اجرا بگذارند. نخست این که چنان اقدامی، دولت قطر را به عنوان واسطه آمریکا و طرف قابل‌اعتماد برای دیگران، از حیز انتفاع ساقط می‌کند. ثانیا به ایران و گروه‌های همسو این مجوز را خواهد داد که وارد فاز جدیدی از ایراد ضربات دردناک به نیرو‌ها و پایگاه‌های آمریکایی در منطقه شوند و حال آن که طرف آمریکایی، ظرفیت افزایش تنش و درگیری را ندارد. ثالثا، ارتکاب خبط مذکور می‌تواند متضمن شتاب فوق‌العاده در گسترش برنامه هسته‌ای و توقف همکاری‌های ایران با آژانس باشد.
خلیج فارس: روزنامه کیهان، در چند شماره اخیر خود، اقدام به انتشار بخش‌هایی از سخنان و مواضع آیت الله مصباح یزدی، کرده است که به عنوان پدر معنوی جبهه پایداری شناخته می‌شود.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، کیهان در گزارش‌های هفته گذشته خود چندین بار به ذکر دیدگاه‌ها و جهان بینی آیت الله مصباح پرداخته و سعی کرده زاویه‌ای متفاوت از شخصیت وی به مخاطبان ارائه کند. کیهان در مطلبی که هفته گذشته منتشر کرد به حضور آیت الله مصباح در رفراندوم سال ۵۸ پرداخت و نوشت: «یکی از شبهات تکراری برخی مخالفان علیه آیت‌الله مصباح، مخالفت با مقوله انتخابات و جایگاه رأی مردم در حکمرانی است. طبعا اگر این قبیل شبهات درست می‌بود، شخص ایشان نمی‌بایست در انتخابات‌های مختلف مشارکت داشته باشد. حال آنکه بنا به گفته فرزندان، ایشان در تمام انتخابات‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی مشارکت داشته است. اولین و مهم‌ترین انتخابات سرنوشت‌ساز کشور، رفراندوم انتخاب نظام سیاسی بود که در فروردین ۱۳۵۸ برگزار شد و اکثریت قاطع مردم ایران به جمهوری اسلامی رأی دادند. آیت‌الله مصباح نیز مانند آحاد مردم، در این رفراندوم شرکت کرده است.»
در یکی از بخش‌های این گزارش اشاره شده که علت عدم وجود مدارک مستدل از این حضور، گم شدن تصاویر است. کیهان نوشته است: «آیت‌الله مصباح صبح روز ۱۲ فروردین به اتفاق فرزندش علی آقا در رفراندوم انتخاب نظام سیاسی شرکت کرد و در مسجد آبشار قم، رأی خود به جمهوری اسلامی را به صندوق انداخت. جالب آنکه آقا مجتبی با دوربین شخصی خود از این صحنه عکس‌برداری کرده و آن تصویر موجود است. گفتنی است به دلیل جابه‌جایی کتابخانه جناب آقای علی مصباح، جست‌وجو برای یافتن عکس مورد نظر به جایی نرسید.»، اما یک نقد بزرگ که درباره مطلب منتشر شده درباره عکس آیت الله مصباح در صبح روز ۱۲ فروردین مطرح می‌شود، این است که رفراندوم سال ۵۸ در تاریخ ۱۰ و ۱۱ فروردین برگزار شد و نتیجه روز ۱۲ فروردین اعلام شد، بنابراین چگونه آیت الله مصباح در این روز در حین شرکت در رفراندوم دیده شده است.
شاید بخشی از حساسیت‌ها به اظهارات آیت الله مصباح درباره انتخابات به مواضعی باز می‌گردد که وی بار‌ها مطرح کرده است. برای مثال آیت الله مصباح در تاریخ ۱۴ دی ماه ۱۳۹۵ گفته است: «هیچ روایتی نداریم که اطاعت از کسی که با رأی اکثریت مردم سر کار آمده، واجب و در حکم اطاعت از امام (ع) و خداوند است! آری؛ تنها در صورتی که، ولی فقیه فردی را منصوب کند، اطاعتش واجب می‌شود.» این نوع طرز فکر را نه تنها آیت الله مصباح داشت، بلکه پیروان و ادامه دهندگان راه او در جبهه پایداری حفظ کرده اند. مرتضی آقاتهرانی عضو جبهه پایداری اخیرا در این باره گفته است: «مرحوم مصباح اظهار می‌کرد که ما حمایت از رهبری و ولایت مطلقه فقیه را قبول داریم، اما ولایت مطلقه کافی نیست، اطاعت مطلقه هم باید در کنار آن باشد. یعنی مردم باید به معرکه بیایند. دستورالعمل حضور مردم در معرکه، اطاعت مطلق است. اطاعت مهم است و اولین اصل پایداری، اطاعت مطلقه از ولی فقیه است؛ بنابراین باید ببینیم مقام ولی از ما چه می‌خواهد و سپس اطاعت صد درصدی داشته باشیم.»
روزنامه کیهان در گزارشی دیگر مدعی شده محمدتقی مصباح‌یزدی برای حضور در جبهه اجازه خواسته بود که امام خمینی، به ایشان اجازه نداده بود. بر اساس گزارش کیهان، آیت‌الله مصباح در ۳۰ آذر ۱۳۶۰ به عضویت رسمی جامعه مدرسین درآمد، اما به دلایلی پس از ورود به این مجموعه از آن کناره‌گیری کرد. با این وجود، همکاری موردی ایشان با جامعه مدرسین همچون نمایندگی جامعه در نشست مشترک با اصحاب رسانه (۱۱ دی ۱۳۶۰) ادامه پیدا کرد. همچنین آیت‌الله مصباح در راستای اهداف فرهنگی و فکری دوراندیشانه خود، در جهت تداوم و تعالی برنامه‌های «مؤسسه در راه حق» گام برداشت که یکی از نتایج آن، تأسیس «بنیاد فرهنگی باقر العلوم (ع)» بود.
این روزنامه افزوده است: «ایشان علاوه بر حضور فعالانه در میدان جنگ نرم، از حضور در جنگ سخت نیز غفلت نداشته است. همچنین نزدیکان ایشان همچون فرزند ارشدشان و نیز برخی دانش‌پژوهان و متعلمین به تشویق ایشان در جبهه حضور پیدا کردند. همچنین در برخی مقاطع، خود ایشان نیز در بعضی مناطق عملیاتی حضور یافته‌اند. بنابر نقل حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی مصباح، پس از پرسش آیت‌الله مصباح از حضرت امام (ره) مبنی بر حضور یا عدم حضور ایشان در جبهه، رهبر فقید انقلاب اسلامی فرمودند: «هر موقع خودم رفتم بر شما هم تکلیف است که بروید.»
این نقل قول‌های کیهان از آیت الله مصباح با واکنش محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم همراه شد. فاضل میبدی در این باره گفت: «در مورد این حرف که من نبودم و خبر ندارم، ولی در دهه شصت خود ما در سپاه بودیم و مسئولیت داشتیم، جنگ و جبهه می‌رفتیم و از سوی دیگر خودم در یزد بودم و با آقای مصباح یزدی هم من از قبل از انقلاب بی‌ارتباط نبودم، می‌دانم او در دهه ۶۰ نه ارتباطی با امام داشت و نه جنگ را قبول داشت. اگر امام می‌خواستند مانع حضور کسی در جنگ شود مسئولان وقت آن زمان از جمله آیت الله خامنه‌ای که رئیس جمهور بودند و وجودشان برای نظام و انقلاب ضروری بود را منع می‌کردند، اما امام مانع ایشان نشدند.»
میبدی در بخش دیگری از سخنان خود برای شفاف کردن مواضع مصباح درباره جنگ ۸ ساله ایران و عراق گفت: «در دو سه مورد خود من با مصباح یزدی صحبت کردم، مثلا در مورد شهادت آیت الله صدوقی من با او صحبت کردم که بیانیه‌ای بدهند یا سخنرانی کنند، اما قبول نکرد. خاطرم هست بعضی از طلاب و شاگردان موسسه راه حق هم که ما دعوتشان می‌کردیم به جبهه بیایند می‌گفتند مصباح اجازه نمی‌دهد و می‌گویند شما باید درس بخوانید؛ بنابراین من هیچ خبر، نشانه، علائم و بیانیه‌ای ندیدم که نشان دهد آقای مصباح تشویق به حضور به جبهه کرده باشند یا خودشان یا شاگردانشان در جبهه حضور داشته باشند، بلکه بالعکس این رفتار را از او مشاهده کردم. مصباح یزدی در سال ۵۶ بعد از فوت یا شهادت مرحوم شریعتی که امام در پاسخ یزدی بیانیه‌ای صادر کرد که محتوای اصلی آن این بود که اختلافاتی که یکی علیه و دیگری له شریعتی باشد را کنار بگذارید. مضمون حرف امام در پاسخ به آقای یزدی این بود.»
وب سایت جماران (سایت وابسته به تنظیم و نشر آثار امام خمینی) نیز به این مطالب واکنش نشان داده و نوشته است: «آقای مصباح یزدی را که در زمان شروع جنگ یک روحانی ۴۷ ساله بوده اند از جنبه‌های مختلف به لحاظ موقعیت علمی و اجتماعی و یا شرایط سنّی و یا دارابودن مسئولیت مهم حکومتی نمی‌توان مهمتر از شخصیت‌های روحانی برجسته‌ای دانست که در آن زمان به مراتب معنوی‌تر و یا معمّرتر از وی بوده اند و علی رغم شرایط سنّی و دیگر محدودیت‌ها و یا مسئولیت‌ها بار‌ها در جبهه‌های جنگ حاضر شده و در پشت جبهه‌ها نیز در سنگر‌های مختلف به حمایت از رزمندگان و حمایت از دفاع مشروع مردم ایران پرداخته‌اند. ضمن اینکه این بزرگان در رابطه مستمر کتبی و یا حضوری متعدد با امام خمینی بوده اند.»
یکی از دلایلی که باعث شده است مطالب مندرج در روزنامه کیهان درباره مواضع مصباح در قبال جنگ یا حضور در رفراندوم قابلیت پیگیری نداشته باشد این است که در یک مورد (به ادعای کیهان) عکس‌ها مفقود شده و در مورد دیگر، شاهدان پرتعدادی درباره مواضع امام در قبال حضور مصباح در جنگ سخن نگفته اند. این همان نکته‌ای است که فاضل میبدی نیز بر آن تاکید دارد و می‌گوید: «بنده بسیار دنبال این هستم که مدرکی پیدا شود و نشان دهد مصباح یزدی در دهه ۶۰ از جنگ و جبهه حمایت کرده باشد یا برای شهدای محراب بیانیه داده باشد یا سخنرانی کرده باشد.»
