خانم وزیر! لکه ننگ باقی می ماند و از یاد نمی رود

خلیج فارس: خانواده و بستگان وزیر راه، هفته آخر اسفند 1403 به کیش رفتند وگویا هزینه هتل و پروازشان، قریب به یک میلیارد تومان شده است. بعد از آن یک نماینده مجلس اسنادی رو کرده و مدعی شده که این هزینه از بیت المال پرداخت شده است.
در واکنش به این ادعا، در تاریخ 29 اردیبهشت، وزارت راه  اعلام کرده که سفر شخصی بود و تمام هزینه ها از طرف خود مسافران پرداخت شده و اسنادش هم موجود است و منتشر خواهد شد.

اینک 3 هفته از آن تاریخ می گذرد و اسنادی که نشان دهد خانواده وزیر مانند همه مسافران در همه جهان هنگام خرید بلیت هواپیما و هنگام ررزو هتل و هنگام خروج از هتل، پول پرداخت کرده و تسویه کرده باشند، منتشر نشده است.
تنها اتفاق مهمی که در این مدت رخ داده این بوده که معاون اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور وعده جدیدی داده است؛ حرف های یک هفته پیش سید مهدی طباطبایی را بخوانید:
“با اطلاع عرض می‌کنم که این موضوع متفاوت است با آن چیزی که منتشر شد و این مسئله با جدیت توسط خود رئیس جمهور هم پیگیری شد و قرار است خانم وزیر و رسانه وزارت راه این موضوع را به صورت شفاف روشن کنند. آنچه که اطلاع دارم این است که آن تصویری که از آن سفر ترسیم شد واقعی نیست اعداد و ارقام آن نبوده است و کسری از اعداد و ارقام وجود داشته است و خانم وزیر در آن بازه فقط یک روز در آن سفر بودند. اما قرار شد که ایشان این موضوع را به هر طریقی پیگیری کنند اما این موضوعی نیست که به هر حال بشود با آن وزیری تغییر کند و اتفاق خاصی رخ بدهد. ”

این که 2 و نیم ماه بعد از سفر ، 3 هفته بعد از افشای خبر و یک هفته بعد از وعده معاون اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور درباره شفاف سازی، هیچ خبر و سند متقنی درباره این ماجرا منتشر نشده، این شائبه را تقویت می کند که مسوولان وزارت راه “استراتژی مرور زمان” را در پیش گرفته اند و امیدوارند با گذر زمان و وقوع اتفاقات دیگر، این موضوع به فراموشی سپرده شود.

همچنین عدم پیگیری موضوع از سوی نمایندگانی که در روزهای اول برای این پرونده یقه می دراندند نیز عجیب و تامل برانگیز است.

از این رو خطاب به خانم وزیر به صراحت می گوییم که حتی اگر قوه قضائیه ورود نکند – که تا کنون خبری در این باره منتشر نشده – ، اگر رئیس جمهور برکنارتان نکند – که تا کنون واکنشی از سوی وی ندیده ایم  – و اگر مجلسی ها به هر علتی بی خیال ماجرا شوند و اگر رسانه ها به هر دلیلی از جمله منع شدن، به موضوع نپردازند، این ماجرا به عنوان لکه ننگی بر دامان شما و دولت پزشکیان باقی خواهد ماند مگر این که اسناد راستی آزمایی شده پرداختی ها در تاریخ های مرتبط به سفر – نه تاریخ های دیگر – را منتشر و خود را تبرئه کنید.  فقط یادتان باشد که یادمان نمی رود!