روایتی عجیب از رواج «باج سبیل» به فوتبالیست‌های ایرانی

خلیج فارس: باشگاه‌های حاضر در سطوح مختلف فوتبال ایران با ارقامی باورنکردنی که برای پاداش بازیکنان خود در نظر می‌گیرند خبرساز شدند.

در شرایطی که لیگ برتر فوتبال ایران به مهمترین گذرگاه خود رسیده است بحث پاداش دادن به بازیکنان و اعضای کادر فنی تیم‌ها داغ شده و خاصه خرجی‌ها نیز به اوج رسیده است؛ به شکلی که باشگاه‌ها نه تنها برای بازیکنان خود نجومی پاداش تعیین می‌کنند بلکه به صورت کاملا زیرپوستی برای تیم‌هایی که باید مقابل رقبای آن‌ها بایستند نیز پاداش کنار گذاشته اند. البته اساسا این پاداش‌ها اگر منطقی و بر اساس توافقات صورت گرفته در قرارداد‌ها باشد، محل انتقاد نیست و جهت ایجاد انگیزه در بسیاری از مواقع نیز تاثیرگذار خواهد بود، اما نکته عجیب و باورنکردنی به ارقامی مرتبط می‌شود که این روز‌ها به تیم‌ها برای بردن و یا کسب تساوی پرداخت می‌شود.

این پاداش‌های عجیب حتی به لیگ‌های رده‌های پایین‌تر رسیده است؛ به شکلی که مثلا در بین تیم‌های مدعی صعود در لیگ دسته اول، پرداخت ارقامی، چون نفری ۵۰ میلیون تومان و در مواقعی بیش از ۷۰ میلیون تومان به گوش می‌رسد.
باورنکردنی‌تر اینکه یکی از تیم‌های حاضر در لیگ دسته دوم فوتبال ایران که اخیرا مجوز حضور در لیگ دسته اول را کسب کرده از ابتدای فصل برای هر برد تیم خود مبلغ ۳۰ میلیون تومان به اعضایش پرداخت می‌کرد. این رقم در روز‌های پایانی رقابت‌ها به شکل تصاعدی بالا رفت و همطراز تیم‌های لیگ برتری شد.

اما داستان وقتی عجیب‌تر می‌شود که رقم‌های مورد نظر در آخرین روز‌های لیگ برتر فوتبال ایران آنقدر بالا رفته که بازیکنان اگر هم نخواهند تلاش خود را دو چندان کنند این ارقام اغواکننده همچون بنزین سبز آن‌ها را به جهش بیشتر وا می‌دارد.
مثلا یکی از باشگاه‌های بحران زده و انتهای جدول لیگ برتر که اخیرا از جمع فانوس به دستان جدا شد برای هر برد خود در هفته‌های قبل به اعضای تیم نفری ۱۰۰ میلیون تومان پاداش داده است. در بین دیگر تیم‌های انتهای جدول به ویژه یکی از متمول‌های آن رقم پاداش به شکلی باور نکردنی بالا رفته است؛ چیزی بالای ۱۰۰ میلیون تومان!

این پاداش‌ها در بین بالای جدولی‌ها داستان دیگری دارد و آن‌ها که به لطف واگذاری اخیر دست شان راحت به بودجه می‌رسد حسابی ریخت و پاش کرده اند.

نکته تاسف بار اینکه این ارقام که در قالب پاداش پرداخت می‌شود، امروز در فوتبال ایران تاثیراتش صد‌ها برابر هر نوع تاکتیک و توصیه فنی است و مدیران به این باور رسیده اند که اگر پاداش ندهند کارشان ساخته است.

تلخی ماجرا زمانی بیشتر می‌شود که بازیکنان به این باور رسیده اند که هر چقدر هم که در طول یک فصل نسبت به تعهدات خود بی تفاوت باشند و تیم شان به سبب ناکارآمدی آن‌ها و مربیان شان به ته جدول سقوط کند، اما در روز‌های پایانی مدیران باشگاه با چمدان‌های پر پول سر خواهند رسید و آن‌ها را با وعده پاداش به هیجان و تلاش بیشتر وا می‌دارند؛ در واقع تنبیهی که باید برای آن‌ها به دلیل نتایج بد در نظر گرفته می‌شد جای خود را به پاداش می‌دهد.

عجیب‌تر آنکه این ارقام عجیب جدا از آپشن‌هایی است که بسیاری از این بازیکنان در قرارداد‌های خود دارند.

منبع: اطلاعات آنلاین