خلیج فارس: اخیرا خبرهایی درباره حضور طلبهها در مدارس با واکنشهایی روبهرو شده است.
به گزارش خلیج فارس؛ دبیر ستاد همکاریهای حوزههای علمیه و آموزش و پرورش در گفتوگو با ایسنا درباره استخدام اخیر ۳۰۰۰ طلبه زن و مرد به عنوان معلم اعلام کرد: آنها در شرایط برابر با سایر شرکت کنندگان در آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش و بدون قائل شدن هیچگونه امتیاز خاص برای این طلاب انجام شده است و این در حالیست که طلبههایی که در طرح «امین» با این وزارتخانه همکاری میکنند نیز کاملا «خودجوش» و «جهادی» و بدون دریافت هیچ کمک مالی از وزارت آموزش و پرورش در امور تربیتی مدارس فعالیت دارند.
در همین خصوص نرگس ملکزاده، از فعالان حوزه آموزش و حقوق معلمان با اشاره به طرح امین یعنی حضور نمایندگانی از حوزه علمیه و جامعه الزهرا به خبرآنلاین میگوید: حضورشان بهعنوان کادر مدرسه در حال عادی شدن است. کسی که به عنوان مجری طرح امین در مدرسه انتخاب شده هر روز در مدرسه هست طوریکه دانشآموزان او را به عنوان کادر مدرسه میشناسند.
ملکزاده ادامه میدهد : اطلاعات و آگاهی آنها بیشتر درباره علوم دینی است و از نظر مسائل سیاسی، گفتوگو کردن با دانشآموزان، کلاسداری کردن افراد قویای نیستند، افرادی هستند که نسبت به دیدگاه دانشآموزان موضع دارند و دانشآموزان هم نسبت به آنها موضع دارند. تاکید زیاد من این است که چرا تلاش برای گفتوگو با دانشآموزان را کنار گذاشتند، ایدههایی که آن زمان مطرح میشد مانند شادابسازی مدرسه و اینکه به دانشآموزان خوش بگذرد رها شد، چرا دیگر نمیگویند این کارها را برای بچهها انجام دهید، فقط برای همان مقطع بود که مدارس شلوغ بود و میخواستند به عنوان یک مسکن استفاده کنند مطرح شد؟
منبع: خبرآنلاین
https://www.pgnews.ir/?p=51026
18 comments
خدائیش با اوضاع واحوال فرهنگی و اخلاقی این زمانه چه معلمی می تواند کلاسداری نمایدکه یک طلبه بتواند؟بازنشسته فرهنگی
ورود روحانیون به مدارس هم ظلم به طلبه هاست و هم به دانش آموزان ، زیرا اگر خانواده می خواست بچه اش دنبال مطالب حوزوی باشد او را به حوزه می فرستاد و از طرفی چون روحانیون با ذهنیت معلمی تربیت نشده اند و تحصیلات مرتبط ندارند در امر معلمی مدارس ناتوان هستند و این سبب فاصله زیاد بین آنها با دانش آموزان می شود و حتی با ناتوانی در تدریس بیشتر سبب تخریب روحانیت می شود و از طرفی معلمان نیز آنها را به عنوان صنف فرهنگی قبول ندارند پس بهتر است برای جلوگیری از تخریب روحانیت و حفظ جایگاه آنها از این طرحهای بدون مطالعه جلوگیری شود و روحانیون به حوزه و مساجد و تکایا برگردند.
واقعاً اگر معتقد به تخصص هستید انصافا چه کسی بهتر از طلبه در دروسی مثل قرآن ،پیام های آسمان،عربی ومنطق تخصص دارد
بله ممکن هست عزیزان دیگر مانند دبیران محترم دروسی که نام برده شد تخصص داشته باشند ولی باز هم در حد طلاب محترم نیستند چون این دروس در حوزه ریشه ای تدریس میشود
همانطورکه معمولاً درس ریاضی ،علوم تجربی،کاروفناوری در تخصص طلاب نیست.
بعدشم مگر طلاب اهل این کشور نیستند؟؟ پس حقوق شهروندی چه میشود؟؟
با سلام واقعا چرا بعضی نمیتونن طلبه عا را تو این جایگاه تحمل کنند!؟
این دروسی که نام بردید در دنیای مدرن به چه دردی خورده. چه دردی رو تا حالا از امور کشور دوا کردید به جز مفت خوری
اتفاقا طلبه ها خیلی بهتر می تونن با دانش آموز ارتباط برقرار کنند وبا صبر و حوصله و محبت تأثیر بیشتری رو دارن و دانش آموزان و والدین استقبال خیلی خوبی داشتن .
این رو در نظر داشته باشید که طلاب دروس تخصصی خودشون مانند قرآن و پیام های آسمان وعربی رو تدریس میکنن نه دروسی مثل ریاضی ،علوم تجربی و….
وکلاسداری نوعی مهارت هست که با گذراندن دوره مهارتی میتونی کسبش کنی پس فرقی نداره طلبه باشه یا غیر طلبه.
از طرفی خیلی از طلاب در مسایل سیاسی و اجتماعی اطلاعات خوبی دارند از جهتی که بین مردم هستند ودر اجتماعات حضور دارند با مسایل روز هم آشنا هستند
بعدشم مگر طلاب حقوق شهروندی ندارند؟
مگر یک طلبه چه گناهی کرده که نتواند در آزمون شرکت کند؟
…آموزش و پرورش کاری بسیار تخصصی است و معلم دینی و منطق و عربی در دانشگاه فرهنگیان تربیت می شوند و نیازی به حضور طلبه ها برای تدریس چنین دروسی وجود ندارد ، و سالهای سال دبیران این دروس را بهترین کیفیت تدریس کرده اند، حقوق شهروندی این نیست که شما در کاری که تخصص ندارید اشغال کنید و ادعای حقوق شهروندی کنید، الان حوزویان اجازه می دهند که اساتید و دبیران فلسفه و منطق و عربی از مدارس بروند و در حوزه ها تدریس کنند؟ و هیچ معلمی و استادی نمی گوید چون ما را به حوزه راه نداده اند پس حقوق شهروندی آنها مخدوش شده است ،پس روحانیون اگر می خواهند در ایران جایگاه خود را حفظ کنند فقط به امور تخصصی خود که همان کار منبر و نماز جماعت و کفن و دفن اموات بپردازند یا اینکه اگر به معلمی علاقهمند هستند در کنکور شرکت کنند و اگر در کنکور سراسری قبول شدند بیایند و وقتی برای معلمی تربیت شدند بیایند مدارس نه الان که هم به خود و هم به دانش آموزان ظلم می کنند.
سلام استدلال بجایی کردید. دقیقا همین طور است.
پس بهتره بفرمائید استخدام با ماده ۲۸اشتباه است و فقط باید از طریق کنکور معلم استخدام شود چون عزیزان غیر طلبه و دانشجوی رشته های مختلف هم از همین طریق استخدام میشوند و آنها نیز واحد های تربیت معلمی را در دانشگاه پاس نکرده اند و از این جهت هیچ فرقی با طلاب ندارند .ولی حالا که چنین تصمیمی گرفتند و دارند از طریق ماده ۲۸ استخدام می کنند پس چه دلیلی غیر از آنچه که فرمودید وجود دارد که طلاب شرکت نکنند.
بهتره این نکته توجه داشته باشید که آنچه دانشجویان عزیز در رشته های قرآن ،عربی ،فلسفه ومنطق در دانشگاه میخوانند چکیده وخلاصه ای هست از آنچه در حوزه میخوانند
آیا بااین وصف میشود که دبیر عربی و منطق و فلسفه بشود استاد حوزه؟؟.چون اینرو دیگه همه بهش اذعان دارند که این علوم ریشه اش در حوزه هست.بله بحث مهارت کلاسداری خیلی مهم هست که موسسات حوزوی مختلفی هستند که در این زمینه به طور تخصصی کار میکنند و کنار اون مخاطب شناسی،کار با نوجوان وفن بیان که لازمه یک دبیر موفق هست رو آموزش می دهند.
یک زمانی طلاب را دفاتر مراجع که آنها هم از طرف سنت بازار اسپانسر می شدند بر عهده می گرفتند هر چقدر آن دفتر مرجع بیشتر طلاب را پوشش می داد مکتب فقهی و فرهنگی آن مرجع بیشتر ترویج می شد یک پولاریسم سنتی در جریان بود. بعد از انقلاب این رقابت مدنی از بین رفت و موسسات دولتی جایگزین شد. و با اشباع شدن طلاب در این موسسات دولتی خود دولت متولی آن ها شد برای استخدام در صورتی که منطق مدرسه های دینی این نبودن به همین دلیل ما در مکتب فقهی شیعه خمس داشتیم که محتاج حکومت نباشیم از طریق مردم اسپانسر ترویج و تبلیغ کلام اهل بیت باشیم. حوزه های الان بیشتر تبدیل شده اند به دانشکده دولتی
آیا تربیت دینی نوجوانان ودانش آموزان غیر از ترویج دین است؟
غیر از نشر معارف اهل بیت هست؟
باید توجه داشت همانطور که ترویج و تبلیغ دین یک نیاز هست،ورود به آموزش و پرورش هم نیاز جامعه دینی هست فقط میدان وبستر متفاوت هست ترویج دین که نباید فقط در مساجد باشد آن هم در یک جامعه اسلامی.
ورودطلاب به آموزش و پرورش را صرفاً مادی ومالی نپندارید.
بله این طبیعی هست که وقتی بعد از انقلاب نظام اسلامی تشکیل شده در بخش های مختلف نیاز به کارشناس دینی هست.
همانقدر که آمار نشان می دهد که روحانیون در جامعه موفق بوده اند در مدارس نیز موفق اند و اگر صادقانه و بدون جانبداری آمار ارایه شود که وضعیت دینداری در ایران بعد از انقلاب اسلامی نشانگر موفقیت روحانیون و همه سازمانها و ادارت مرتبط با تبلیغات اسلامی و با صرف کلی بودجه از بیت المال هست یا نیست ، و حالا نیز ورود به آموزش و پرورش نیز به همین ترتیب خواهد بود اتلاف هزینه و دین گریزی این بار توسط طلاب معلمان.
دانشکده دولتی؟؟؟؟
اینکه شما نگران دین و ایمان ملت ودانش آموزان هستید بسیار ستودنی است
اما اگر برفرض اینکه قبول کنیم بعد از انقلاب دین مردم آسیب دیده که اینطور نیست و این رو از جمعیت چند میلیونی اربعین ،هیئت های مذهبی در محرم وفاطمیه که اکثرا جوان و نوجوان هستندواستقبال از مراسماتی مانند اعتکاف ،شبهای قدر میشود فهمید.اما برفرض عدم موفقیت،دلایل مختلفی میتونه داشته باشه نه فقط کوتاهی روحانیت .بدون تعصب میگم بله کوتاهی روحانیت هم دخیل بوده اصلا همین که شما اینگونه در مقابل ورود طلاب به آموزش و پرورش که هموطن شما هستند اونهاهم از خانواده های معمولی وازخودمردم اند،سالیان سال درس خوندن اینجور دارید جبهه میگیرید یه بخشش برمیگرده به همین که طلاب کم کاری کردند و بعضی از مسئولینی که احیانا روحانی بودن ولی دلایل دیگه هم داره مثل تخریب روحانیت توسط دشمن که رسانه رو در دست داره
وتضعیف دین توسط دشمن.
واتفاقا یکی از دلایل تضعیف دین آموزش و پرورش و دبیران ومعلمانی هستند که به عنوان الگو در دانش آموزان تاثیر منفی گذاشتند چون خودشون اعتقاد درستی در دانشگاه دریافت نکردن وهمون رو به دانش آموز انتقال میدن البته بعضیشون ومعلم خوب هم فراوان هست. مواردی مشاهده شده که خود والدین دانش آموز هم از چنین دبیرانی اعتراض کردند.
بی انصاف نباش
جمعیت زیاد در اربعین نشانگر افزودن دینداری در نزد ایرانیان نیست و همه می دانند این بیشتر سفر تفریحی سیاحتی و زیارتی ارزان است که خیلی از جوانان که توان سفر خارج از کشور ندارند استقبال می کنند و شاخصه دینداری رفتار مومنانه و رشد اخلاق است نه پرداختن به ظواهر شعایر، که در قسمت اول ما افول کرده ایم و در قسمت دوم به واسطه تبلیغات ایدیولوژیکی و هزینه زیاد از بیت المال رشد، و ما به غلط تصور می کنیم که استقبال از دین زیاد شده است ، لطفاً اگر می خواهیم دین در ایران باقی بماند باید همه تلاش کنیم باطن دین در مردم نهادینه شود و نه ظاهر آن که مثل اربعین یا محرم و صفر می بینم که شور و هیجان حاکم است تا شعور حسینی و خرد علوی.پس دوست بزرگوار ما همه مسلمان و معتقد هستیم و این واقعیتها را می بینم و نیازی نیست که دشمن کاری کند تضعیف دین توسط خود متولیان دین در ایران انجام شده نه دشمن( البته خواسته دشمن همین است )، لذا ورود طلاب به مدارس جز همین موارد تضعیف دین است که علاقمندان واقعی دین آن را به صلاح روحانیون اصیل و دانش آموزان نمی دانند.
این اشتباهه که فکر کنیم اینجور مناسبت ها به واسطه بیتالمال تقویت شده.
اربعین که زائر خودش هزینه رو میده،
هیئات و مراسمات مذهبی هم به واسطه کمک های مردمی و نذورات اداره میشه.نه در ایران بلکه محبین اهل بیت در دیگر کشورها نیز خودجوش چنین مجالسی را اداره میکنن.
آیا محبت به اهل بیت پسر کت در چنین مجالسی غیر از دینداری ست ؟؟حداقل بخشی از دینداری که هست که همین مراسمات خیلی در ترویج دین مؤثر واقع میشه، حتماً شنیدید کسانی رو که فقط به واسطه محبت به امام حسین علیهالسلام هدایت شدند.
اینرو میدونید که یک معلم میتونه خیلی مؤثر باشه در سرنوشت مادی ومعنوی دانش آموز،
واز جهتی بهترین سن برای تربیت ،سن کودکی و نوجوانیه به همین جهت لازمه بعضی از طلاب خوش فکر،باانگیزه،باسواد وبااستعداد وارد آموزش و پرورش شوند.
و عزیز هر موقع دشمن یعنی غرب از یک تصمیم و اتفاق در کشور ناراحت شد و شروع به جوسازی
کرد یعنی این تصمیم درستی هست ،که ورود طلاب نیز از همین تصمیمات هست. وای کاش از اول انقلاب چنین تصمیمی گرفته میشد
اینرو باور بفرمایید طلاب جای کسی را در آموزش و پرورش تنگ نخواهند کرد.
وشما اثر تربیتی این تصمیم را حتماً در ۱۰سال آینده خواهید دید
دلایل روشنه اگر منطقی باشیم
جسارت به جنابعالی نشه ولی هرچه فکر میکنم جز تعصب ،منطقی پشت این مخالفت نمیبینم.
در ایران برای تصمیم گیری از عقلای قوم استفاده نمی شود و گرنه هر نهادی کارکرد خودش را دارد ، ……کاش هر کسی سرجایش تاثیرگذار بود بدون نیاز به اشغال جایگاه دیگری، اگر روحانیت توانسته بود در چهل و پنج سال گذشته نقش خود را به خوبی ایفا کند اکنون نیاز به ورود به مدارس نداشت …..
و ختم کلام اینکه اکنون ادیانی مثل مسیحیت و یهودیت و حتی بوداییان روحانیون آنها برای ترویج آیین خود مدارس را اشغال می کنند یا اینکه غیرمستقیم افراد را جذب آیین خود می کنند؟ دوست بزرگوار نقد کمک به نقدشونده است اگر پذیرا باشیم.