مرکز آمار: فاصله طبقاتی خانوارهای ایرانی کم شد

خلیج فارس:طبق اعلام مرکز آمار، در سال ١٤٠١ ضریب جینی (فاصله طبقاتی) خانوارهای کشور ٠,٣٨٧٧ بوده است که در مقایسه با سال قبلش ٠.٠٠٦١ کاهش نشان می دهد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا، ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی به ترتیب ٠.٣٦٩٦ و ٠.٣٦٤٣ است که نسبت به سال قبل به ترتیب ٠.٠٠٦١ کاهش و ٠.٠٠٤٩ افزایش را نشان می­ دهد.

در سال ۱۴۰۱ سهم ۲۰ درصد کم‌­هزینه­‌ترین و پرهزینه­‌ترین جمعیت کل کشور به ترتیب ٦,٠١ و ٤٦.٢١ درصد بوده است.

نسبت ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد پرهزینه­‌ترین به ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد کم هزینه­‌ترین به ترتیب ١٢,٨٦، ٧.٦٩ و ٤.١٣ است.

شاخص پالما به ١.٨٢ و شاخص تیل به ٠.٢٥٢٤ رسیده است. همچنین شاخص اتکینسون ٠.٢٢٤٤ است.

سال ١٤٠١ – مناطق شهری:

سهم ۲۰ درصد کم هزینه­‌ترین و پرهزینه­‌ترین جمعیت به ترتیب ٦,٥٩ و ٤٤.٩٠ درصد است.

نسبت ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد پرهزینه‌ترین به ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد کم هزینه‌ترین جمعیت به ترتیب ١١,٢٣، ٦.٨٢ و ٣.٨٠ است.

شاخص پالما ١.٦٥ و شاخص تیل ٠.٢٢٩٢ است. همچنین شاخص اتکینسون ٠.٢٠٣٨ است.

سال ١٤٠١ – مناطق روستایی:

سهم ۲۰ درصد کم هزینه­‌ترین و پرهزینه­‌ترین جمعیت به ترتیب ٦,٨٩ و ٤٤.٦١ درصد است.

نسبت ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد پرهزینه­‌ترین به ۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد کم هزینه­‌ترین جمعیت در مناطق روستایی به ترتیب ١٠,٥٥، ٦.٤٧ و ٣.٧٠ است.

شاخص پالما ١,٦٢ و شاخص تیل در ٠.٢٢٣٩ است. همچنین شاخص اتکینسون ٠.١٩٧٠ است.

در سال ١٤٠١ در مناطق شهری کمترین ضریب جینی در استان­ کرمان (٠,٢٧٠٠) و بالاترین ضریب جینی در استان­ سیستان و بلوچستان (٠.٤٦٤٧) مشاهده می­‌شود.

همچنین در مناطق روستایی کمترین ضریب جینی مربوط به استان­ ایلام (٠,٢٣٥٤) و بیشترین ضریب جینی مربوط به استان­ همدان (٠.٣٩١٣) است.

گفتنی است؛ ضریب جینی معیاری از پراکندگی آماری در اقتصاد است که برای نشان دادن نابرابری درآمد یا ثروت در یک کشور یا هر گروه دیگر از مردم در نظر گرفته شده‌ است.

ضریب جینی شاخصی اقتصادی برای محاسبه توزیع ثروت در میان مردم است. ضریب صفر جینی بیانگر برابری کامل است و جایی که همه درآمد یکسانی دارند. ضریب جینی یک (یا ۱۰۰ درصد) بیانگر حداکثر نابرابری در بین مقادیر است (به عنوان مثال، برای تعداد زیادی از افراد که فقط یک نفر کل درآمد یا مصرف را دارد و بقیه هیچ چیز ندارند، ضریب جینی تقریباً یک خواهد بود).

بالا بودن این ضریب در یک کشور معمولا به عنوان شاخصی از بالا بودن اختلاف طبقاتی و نابرابری درآمدی در این کشور در نظر گرفته می‌شود.