اسرار جالب یک قنادی شلوغ در شب عید

خلیج فارس: کاربری به نام داتچ‌من که در یک قنادی در سیرجان کرمان کار می‌کند، موضوع جالبی را در مورد کار در قنادی در شب عید در یک رشته توئیت نوشت.

او به این شکل شروع کرد: یک سری چیز جالب از این مدتی که شب عید دم قنادی‌مون کار کردم می‌خوام توی یک رشتو بنویسم.

۱- اولین نکته جالب برام، رمز کارت مردم بود. شاید نزدیک به ۵ ۶ هزارتا کارت کشیدم و رمز کارت ‌۵۰ ۶۰ درصد مردم مثل هم بود. تعدادی خیلی زیادی رمز ۱۱۱۱ و ۱۲۳۴ و ۲۵۸۰ (این ۲۵۸۰ میشه دقیقا ۴ رقم وسط گوشی موبایل اگر دقت کنید) بود. تعداد خیلی خوبی هم ۱۴۰۲ بودن. خیلی‌ها هم سال تولدشون بود. خیلی‌ها هم ۰۹۱۳ بودن (این شماره ۴ رقم اول شماره‌های سیرجانه)

۲- تعداد خیلی خوبی از مردم رمز کارت‌هاشون یکی بود. یعنی مثلا طرف ۴ تا کارت داشت رمز هر ۴تا یکسان بود.

۳- بعضی وقت‌ها که توی رقم اشتباه میکردم، مثلا می‌شد ۷۰۰تومن ولی می‌کشیدم ۷میلیون، بالغ بر ۹۰ درصد عدم موجودی کافی می‌خورد. این برام خیلی جالب بود که اکثر مردم توی کارت‌هاشون اونقدر پول نیست. یعنی یه صفر اضافه اصلا باعث اشتباه نمی‌شد چون اصلا اونقدر پول نداشتن.

۴- ۹۰ درصد مردایی که میومدن خرید و می‌گفتم اینو می‌خواید یا اونو، می‌گفتن نمی‌دونم بذار از خانومم بپرسم ببینم چی‌ میگه.

۵- ما امسال با چندتا از شرکتای گل‌گهر (یک معدنه توی سیرجان) برای شیرینی و آجیل قرارداد داشتیم. این شرکت‌ها به کارمنداشون بُن خرید می‌دادن. این بُن‌ها ۱۹۰۰ بود و ۲۸۰۰ای. ما براشون پک‌های آماده‌ی شیرینی و آجیل آماده کرده بودیم. همه‌ی کارمندای مرد مجرد که میومدن، پک‌های آماده رو می‌خریدن ولی متاهلا همه می خواستن خودشون انتخاب کنن.

۶- اکثر مجردا حتی وقتی بهشون می‌گفتم می‌تونی خودتم انتخاب کنی می‌گفت ول کن بابا بده پک رو بریم.

۷- از این بُن‌ها سال‌های قبلم داشتیم. سال‌های قبلی مثلا اگه ۱۰۰ هزار تومن از ته بُن می‌موند و خرید نمی‌کردن، میگفتن ولش کن دیگه چیزی نمی‌خوام بخرم این بن مارو مهر کن بریم‌‌. امسال ولی حتی اگر ۱۰ هزارتومنم تهش می‌موند یدونه شکلات می‌گرفتن ولی نمی‌گفتن که ولش کن دیگه چیزی نمی‌خوام.

۸- اکثرا فقط پیرزن‌ها بودن که می‌گفتن تخفیف بده و خیلی هم چونه می‌زدن سر تخفیف.

۹- همچنان اکثرا فقط پیرزن‌ها بودن که پول نقد میدادن و کارت نمی‌کشیدن (حتی مثلا ۲میلیون هم می‌شد فقط پول نقد میدادن)

۱۰- از کسایی که پول نقد میدادن، اکثرا ۱۰۰ هزار تومن‌ یا ۵۰ هزارتومنی میدادن (تراول) ولی این باز هم پیرزن‌ها بودن که ۱۰هزارتومنی یا بعضا ۵ هزارتومنی بود پولاشون. (یکی ۱ میلیون و ۷۶۰ خرید کرد و کل پولشو نقد داد و پولاش ۵هزارتومنی بود)

۱۱- از اون کارمندایی که ته پولشون (همون بن) همچنان می‌موند، ترجیح میدادن آجیل بخرن تا شیرینی.

‌۱۲- اکثر مردم ترجیح میدادن با بن شون، شیرینی‌های ارزون‌تر ولی تعداد بالا بخرن تا شیرینی‌های مجلسی‌تر و باکیفیت‌تر و گرون‌تر.

۱۳- بانک میم و بانک میم خیلی آشغالن، تقریبا همیشه مشکل داشتن و کارت‌هاشون نمی‌کشید.

۱۴- تمام کسایی که شیرینی دزدیدن (مچشونو گرفتیم) خانم بودن.