اگر بانک آینده نبود دلار ۷۵هزار تومان بود / سجدۀ شکر علی انصاری تمام شد، محاکمه‌اش کنید

خلیج فارس: عصر ایران نوشت:  آمار و ارقامی که درباره نقش ویرانگر «بانک آینده» منتشر می‌شود، چنان رعب‌انگیز است که اگر روزی گفته شود بانک آینده، توطئه‌ای طراحی شده در موساد و سیا برای به خاک سیاه نشاندن ایران بود، باورپذیر است.

به عنوان مثال، حامد پاک طینت، اقتصاددان و عضو مجمع فعالان اقتصادی ایران در تحلیلی نوشته است که ۵ درصد از تورم امروز ایران ناشی از اخلالی است که این بانک در اقتصاد ایران ایجاد کرده است.

همچنین این بانک به تنهایی پایه پولی کشور را ۲۵ درصد بالا برد و ۳۰ درصد از ارزش پول ملی ایران را کاهش داد. یعنی دلار باید به جای ۱۰۸ هزار تومان فعلی ۷۵ هزار تومان می‌بود.

با این وصف، حدود ۳۰ درصد از همه گرانی‌های موجود در کشور، از مسکن گرفته تا گوشت و شیر و لبنیات، ریشه در عملکرد بانک آینده دارد.

در ادامه این تحلیل آمده است: بیش از ۹۰٪ منابع بانک، به پروژه‌های شخصی مانند ایران مال با حدود ۱۲ میلیارد دلار تسهیلات، مشهد مال، هتل روتانا، فرمانیه مال، بازارهای مبل، آهن و موبایل که همگی کسب و کار شخصی بود اختصاص یافت. بیش از ۷۰ هزار میلیارد تومان وام به ۲۸ شرکت وابسته به عوامل بانک پرداخت شده که عمدتا باز نگشته و به ثروت شخصی تبدیل شده است.

پیشتر نیز  در گزارشی نوشته بودیم: آمارهای منتشرشده از سوی سامانه کدال نشان می‌دهد که این بانک در ۹ ماه نخست سال گذشته، با کاهش ۷۲ درصدی موجودی نقد، بیش از ۹۹ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان زیان خالص ایجاد کرده است. این بدان معناست که بانک آینده در هر ۲۴ ساعت بیش از ۳۶۰ میلیارد تومان زیان خالص تولید و به مردم ایران تحمیل می‌کند، یعنی هر ساعت ۱۵ میلیارد تومان، هر دقیقه ۲۵۰ میلیون تومان و هر ثانیه ۴ میلیون و ۱۶۶ هزار تومان (بله! هر ثانیه).

می‌دانید معنای این اعداد چیست؟ معنایش این است که در هر ثانیه ۴ میلیون و ۱۶۶ هزار تومان ضرر به مردم ایران تحمیل می‌کرده تا فردی به نام «علی انصاری» بانک بازی کند و با پول‌هایی که مردم به اعتبار بانک واریز می‌کنند، پروژه‌های شخصی‌اش را پیش ببرد و پول روی پول بگذارد.

جالب اینجاست که این شخص که ملتی را بدبخت و گرفتار کرده، بعد از انحلال بانکش بیانیه داده و در اول آن به سیاق بسیاری از مسوولان ریاکار، پای مقدسات را پیش کشیده که «در تاریخ ۱۳۸۸/۸/۸ در جوار بارگاه ملکوتی حضرت ثامن‌الحجج امام رئوف حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) و با استعانت از ذات اقدس باری تعالی آغاز فعالیت بانک آینده رقم خورد» و بعد مدعی شده که در این سال‌ها خیلی خون دل خورده و مجاهدت‌ها کرده و میراث‌های گرانبهایی به یادگار گذاشته و رویاهای دست نیافتنی را محقق کرده است.

در پایان هم نوشته که وجدانش آسوده و قلبش مطمئن است توصیه کرده که بروید به مردم ایران خدمت کنید و گفته من هم می‌روم سجده شکر به جای آورم.

واقعاً شگفت‌انگیز است و رعب‌آور و مایه خجالت: مالک اصلی بانک که اکنون و آینده ملتی را تباه کرده، به جای این که فوراً بازداشت و محاکمه شود، بیانیه می‌دهد که وجدانش آسوده است و حال آن قاعدتاً باید به جای بیانیه نویسی، دفاعیه‌ای که باید به دادگاه بدهد را می‌نوشت.

در مملکتی که کارگر بیچاره‌ای مانند ستار بهشتی را به اتهام نوشتن مطالبی در وبلاگ شخصی‌اش که که به عدد انگشتان یک دست بیننده نداشت، دستگیر می‌کنند که به افکار عمومی آسیب زدی و بعد، جنازه‌اش را تحویل مادرش می‌دهند، چگونه فردی که در تورم خریدهای روزانه‌ای که ۹۰ میلیون ایرانی انجام می‌دهند شریک جرم است و به جسم و فکر همه آسیب زده، راست راست می‌گردد و بیانیه می‌دهد و تازه طلبکار است که خون دل هم خورده است؟!

این سوال را باید با صدای بلند مطرح کرد که اگر این حجم انبوه از فساد و خسارت در بانک آینده دروغ است چرا منحل‌اش کردید و اگر راست است چرا عامل این ویرانگری مغول وار، محاکمه نمی‌شود؟ چرا خسارتی که وارد کرده، از اموال او برداشت نمی‌شود؟

وانگهی، آیا علی انصاری در این فاجعه‌سازی تنها بوده یا شریکانی هم داشته است؟ چه کسانی در تمام این سال‌هایی که او مدام به اقتصاد ایران تیشه می‌زد، تبرش را تیز می‌کرده‌اند و در قبال این خوش خدمتی، چه عوایدی داشته اند؟ قدر مسلم این است که این حجم از ویرانی نمی‌تواند محصول کار یک نفر باشد. همین چند ماه پیش، طهماسب مظاهری، وزیر اسبق اقتصاد و رئیس کل پیشین بانک مرکزی فاش کرد که تنها در دولت قبل ۲۰۰ هزار میلیارد تومان به بانک آینده پرداخت شده است یعنی هر روز ۱۹۶ میلیارد تومان به بانک آینده داده اند. آیا قرار نیست مشخص شود چه کسانی و با کدام منطق این کار را کرده اند؟ و چه کسانی یا بهتر است بپرسیم چه جریان‌هایی در تمام این سال ها، مانع از انحلال بانک آینده می‌شدند؟

نکته بسیار بسیار بسیار مهم دیگر این است که برخی اقتصاددانان می‌گویند همین الان، چند بانک دیگر نیز در شرایطی مشابه بانک آینده اند؛ یعنی ضررده هستند و با ادامه فعالیت شان، پایه پولی و تورم را افزایش و ارزش پول ملی را کاهش می‌دهند. باید به فوریت و بدون وقت وقت، این بانک‌ها را نیز منحل کرد. نیاز به قضاوت خاصی هم ندارد، عدد و رقم بانک‌ها کاملاً مشخص است و بانک‌هایی که در خط بانک آینده اند، سریعاً باید منحل شوند.

در واقع اگر بخواهیم اوضاع وخیم اقتصادی ایران و مردم ایران را ریشه‌یابی کنیم می‌توانیم بگوییم عملکرد بانک آینده و چند بانک دیگر، تقریباً معادل تمام عوامل اقتصادی و سیاسی و بین المللی دیگر، از تحریم‌ها گرفته تا سوء مدیریت‌ها و اختلاس‌ها و… در شکل گیری وضعیت موجود، نقش دارند. لذا اگر انحلال بانک آینده به درستی صورت گیرد، اموال رفته بازگردد، بانک‌های مشابه نیز سریع و اصولی منحل شوند و پالایشی جدی در نظام بانکی به وجود آید، بخش بزرگی از مشکلات اقتصادی ایران حل می‌شود یا اساساً به وجود نمی‌آید.

می‌گویند دزدی به رفیقش گفت: برویم بانک بزنیم.

دوستش فکری کرد و گفت: ریسکش زیاد است؛ بهتر است به جای این که بانک بزنیم، یک بانک درست کنیم تا مردم با دست خودشان پول‌شان را بیاورند بدهند به ما.

بعد از تحریر:

از مدعی العموم استدعا داریم سری به علی انصاری بزنند و ببینند اگر سجده شکرش تمام شده، از او بخواهند برای «ادای پاره‌ای توضیحات» به محکمه برود؛ این کمترین انتظار ملتی است که حالا مشخص شده، یکی از عوامل گرانی و تورم و تنزل ارزش پول‌شان دقیقاً چه شخصی بوده است.