این آب، خاک ماست

محمد مالی

خرداد ۱۳۵۸ بود که صادق خلخالی حاکم شرع وقت پس از آن که یک ساعت با شیخ زاید، امیر امارات در ابوظبی دیدار کرد، اظهار داشت: «از اکنون خلیج فارس به عنوان «خلیج اسلامی» معروف خواهد بود.

همین تک جمله کافی بود تا بلوایی در کشور ایجاد شود. توضیحات مکرر پسینی خلخالی درباره این اظهارت نسنجیده هیچ گاه مورد اعتنا قرار نگرفت و افکار عمومی جریحه دار شده ترمیم نگشت.

پس از آن البته در این سالها افراد معدودی نیز بودند که چنین اظهاراتی را تکرار کردند کار به جایی رسید که یک کاندید ریاست جمهوری از «خلیج دوستی» یاد نمود. اما همیشه شاهد واکنش سخت و تند و همه جانبه افکار عمومی در ایران و بسیاری از تاریخ دانان در سراسر جهان در مواجهه با این تحریف آشکار بودیم. بدیهی است تلاش های عبدالکریم قاسم و جمال عبدالناصر و پس از آن دولت بحرین و عراق و نویسندگان بعثی در اشاعه این تحریف کم تأثیر نبوده است.

در این فراز نمی خواهیم از دلایل تاریخی درستی این نام گذاری بگوییم. چرا که در این خصوص در سالهای اخیر به اندازه کافی اسناد و کتاب منتشر شده است و نام خلیج فارس در کتب و منابع تاریخی – جغرافیایی عربی و دوران اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است.

دلایل حقوقی فراوانی نیز در صحت و تأیید این نام وجود دارد، از اسناد سازمانهای بین المللی، نقشه های رسمی و نیمه رسمی، قراردادهای رسمی و کنوانسیون ها.

آن چه امروز در پی موج آفرینی ترامپ پیش از سفر خاورمیانه ای او مورد توجه است همگرایی ایرانیان از هر نگرش و با هر مسلکی در واکنش به این تحریف تاریخی است که باید به عنوان سرمایه ای ارزشمند و امتیازی معتبر از آن یاد شود.

روشن است که سیاست قطعی و حکیمانه ایران باید اعتماد سازی با همسایگان و ایجاد فضای دوستی و مودت فی مابین باشد، از عربستان تا کویت و بحرین و عمان و امارات برادران دینی و همسایگان دیرین ایران به شمار می روند که اگر روابط با این کشورها بر مبنای دوستی و احترام و رعایت حسن همجواری باشد منطقه خاورمیانه به یکی از محورهای ارزش آفرین توسعه در جهان امروز تبدیل خواهد شد و می توان آینده روابط بین الملل را در این نقطه به تصویر کشید و آه از فرصتهایی که با افراط و کنش برخی نفوذی ها از بین رفت.

با نظر به این گزاره روشن است که عده ای نخواهند خاورمیانه روی آرامش بگیرد، صلح در آن جاری شود و همسایگان هم افزایی کنند.

نا اهلان تلاش می کنند با تمسک به تعارضات ارضی و ادعاهای واهی، مردمان این سرزمین زرخیز را در مقابل یکدیگر قرار دهند. تجارب تلخ خونین و غم بار یکصد سال گذشته نشان می دهد که خاورمیانه ای ها نباید در زمین تفرقه افکنان بازی کنند و به تله هایی دچار شوند که انرژی و توان آنها را به جای توسعه و رفاه در راه کشتار و جنگ مصروف می دارد. و راستی که خلیج فارس قابل مذاکره نیست. همین.