ابراهیم محدث
در روزهای اخیر، بحث درباره انتصاب مدیر جدید برای اداره کل استاندارد بوشهر توجه بسیاری از فعالان اقتصادی و دلسوزان توسعه استان را به خود جلب کرده است. چایگاهی که اهمیت آن تنها به نظارت بر کیفیت کالا و خدمات محدود نمی شود، بلکه مستقیما با سلامت مردم، رونق تولید و اعتماد عمومی گره خورده است.
طبیعی است که چنین جایگاهی نگاه ملی و محلی را توأمان به خود جلب کند. در این میان، دو پرسش اساسی مطرح میشود: اولا چه مدلی از مدیریت میتواند پاسخگوی نیازهای پیچیده و شرایط ویژه استان باشد؟ ثانیا زمان آن نرسیده که در استان بوشهر با ظرفیت های بی نظیر اقتصادی و صنعتی، به مدیران بومی بیشتر اعتماد شود؟
بدون تردید، یکی از کلیدیترین مؤلفهها در موفقیت یک مدیر، «شناخت عمیق» از تمامی ابعاد منطقه تحت مدیریت است؛ شناختی که تنها در سایه سالها زندگی و تجربه مستقیم در بستر جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی استان حاصل میشود. یک مدیر بومی، نه در نقشه و گزارش، که در عینیت و واقعیت، ریشههای مشکلات را دیده و لمس کرده است. این آگاهی بیواسطه، به او توانایی طراحی راهبردهایی دقیق، کاربردی و همسو با ظرفیتهای بومی میبخشد.
علاوه بر دانش ساختاری، آنچه یک مدیر بومی را متمایز میسازد، «تعهد و عشق به زادگاه» است. برای چنین مدلی، پیشرفت استان تنها یک «ماموریت شغلی» نیست، بلکه یک «مسئولیت شخصی و تاریخی» در قبال خانه و دیارش محسوب میشود. این احساس تعلق، ضامن پایداری، پیگیری بیوقفه پروژهها و پاسخگویی بیشتر او در برابر مردم خواهد بود.
برخی ممکن است این پرسش را مطرح کنند که آیا در بین مدیران بومی، افراد با تخصص و تجربه کافی وجود دارند؟ در پاسخ باید گفت استان ما، همواره مهد پرورش نخبگان و متخصصان برجستهای بوده که در عین بومی بودن، از دانش و تجاربی در سطح ملی برخوردارند. مسئله، انتخاب بین «تخصص» و «بومی نگری» نیست، بلکه کشف «تخصصی است که در بستر بومی ریشه دارد». چنین ترکیبی، کارآمدی و اثربخشی را به حداکثر خواهد رساند.
در همین راستا، تأکید و پیگیریهای مجدانه دکتر زارع، استاندار بوشهر بر انتخاب مدیران کارآمد و بومی، حرکتی هوشمندانه و تحسینبرانگیز است. این موضعگیری، نشان از درایت، اعتماد به سرمایههای انسانی داخلی و عزم جدی ایشان برای سپردن مسئولیتها به اهل آن دارد. حمایت از این دیدگاه، در حقیقت حمایت از الگویی است که توسعه متوازن و ریشهدار را برای استان به ارمغان خواهد آورد.
سخن پایانی
امیدواریم با همراهی و درایت نهادهای بالادستی و «کمیته انتصابات نهاد ریاست جمهوری»، این خواست منطقی و کارشناسی شده استان -که تجلی آن در موضعگیری استاندار محترم متبلور شده – مورد توجه قرار گیرد.
انتخاب مدیر بومی و شایسته برای استاندارد بوشهر، تنها یک انتصاب ساده نیست، بلکه ارسال پیامی امیدبخش به همه فرزندان این دیار است که آینده استان در دستان خودشان شکل میگیرد. این اتفاق، یک گام بلند برای تمامیت مردم استان و عزمی ملی برای توسعه متوازن کشور خواهد بود. اعتماد به نیروی بومی یعنی اعتماد به تجربه و ریشه؛ و بوشهر از این سرمایه کم ندارد.
https://www.pgnews.ir/?p=307244
307244

5 نظر
ولی متاسفانه انتصاب برخی مدیران بومی فقط باعث پر شدن سازمانها از کارکنان بر اساس پارتی و سفارش، ایجاد روابط مفسده آمیز و عقب رفت استان شده است.
هر کسی متکی بر فرایندهای درون سازمانی، شایستگی و ارشدیت انتخاب شود، بومی است. فرایند بابد بومی و بدخواستهداز معیارهای زیست بوم باشد و نه شناسنامه
درست میفرمایید. هدف نهایی، مدیری با شایستگی ریشهدار است که هم شایسته باشد و هم شناخت و دغدغهٔ عمیق نسبت به زیستبوم ما داشته باشد. دقیقاً صحبت شما دلیل محکمی بر اهمیت انتخاب مدیران بومیِ شایسته است
ملاک اصلی یه مدیر باید با سواد با تجربه با اخلاق جهادی و انقلابی مردمدار باشد.مشکل نیست که حتما بومی باشد
متاسفانه بدترین نوع دیدگاه در مدیریت حس ناسیونالیستی هست. متاسفانه این حس مدتهایی زیادی هست در کل استانهای کشور شکل گرفته و کم کم باعث نابودی کل ساختار سازمان ها میشود. در کشورهای توسعه یافته دیدگاه مدیریت جهانی می باشد و بر اساس پیدا کردن افراد شاخص و مدیر در کل دنیا صورت می گیرد . در صورتی که در ایران حتی به هم استانی بعضی مواقع حتی به شهرهای اطراف شهرستان خود رحم ندارند و صرفا بچه محل بودن ملاک انتخاب و در دایره انتخاب قرار می گیرد. و این یعنی محروم شدن از مدیریت واقعی. شاید انتخاب مدیر آشنا منافع بیشتری به اطرافیان آشنا می رساند. اگر مدیریت بومی بود این همه کمپانی بین اللملی بزرگ شکل نمیگرفت. همین تفکرات باعث عدم توسعه میشود.