جنگ 12 روزه و دوربین های شهر تهران/ چه کسی دارد “رد گم کنی” می کند

خلیج فارس: این «دروغ و واقعیت ماجرا» عیناً از روزنامه همشهری، وابسته به شهرداری تهران نقل می شود:

دروغ: در آخرین روزهای مهرماه گذشته برخی رسانه‌های صهیونیستی اقدام به انتشار ویدئویی کردند که از نفوذ در زیرساخت‌های نظارتی ایران و در کنترل گرفتن دوربین‌های راهنمایی و رانندگی تهران در جریان جنگ 12روزه حکایت داشت.

واقعیت ماجرا: در روزهای اخیر اکبر اختیاری، سرپرست شرکت کنترل ترافیک تهران در گفت‌وگویی با رسانه‌ها چنین ادعایی را تکذیب کرد و گفت:«دوربین‌های ترافیکی در بستر داخلی امن هستند و به اینترنت وصل نمی‌شوند. بنابراین دوربین‌ها نه هک شدند، نه مشکلی برایشان پیش آمد». انتشار دروغ‌هایی از این دست را باید در چارچوب ناامن‌سازی فضای روانی جامعه، به‌عنوان پروژه‌ای صهیونیستی مورد بررسی قرار داد.

اما واقعاً چه کسانی گفته بودند دوربین های شهری در اختیار اسرائیل قرار گرفته است؟

دستکم دو مسوول در ایران این سخن را به صراحت گفته اند:

اولی حجت‌الاسلام سید محمود نبویان، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی است که گفته بود: تمام دوربین‌های چهار راه های کشور توسط اسرائیل رصد می‌شود و اسرائیل محل جلسه سران قوا را از طریق دوربین‌های سطح شهر و تردد خودروهای پزشکیان و اژه ای و قالیباف متوجه شد و به آنجا حمله کرد.

دومی نیز سردار غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل است که گفته بود: دوربین‌های ترافیکی به‌عنوان نقطه ورود حمله سایبری اخیر بوده و برخی تصاویر دوربین‌ها به‌طور مخفیانه و از یک آی‌پی‌ خاص به خارج از کشور ارسال شده است. بررسی‌ها در آزمایشگاه‌های داخلی نشان داد که حتی در شرایط قطع اینترنت، داده‌ها این آی‌پی ارسال می‌شوند.

با توجه به این که دسترسی یا عدم دسترسی اسرائیل به دوربین های شهری ایران، موضوعی به معنای واقعی کلمه، حیاتی و مهم است، نمی توان از کنار آن با بی اعتنایی رد شد. از این رو، چند نکته زیر، به طور جدی محل تأمل است و امید که مسوولان امنیتی نیز در این باره وسواس و مداقه بیشتری داشته باشند:

1 – فرض اول این است که سخنان نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس و رئیس سازمان پدافندغیرعامل، واقعیت داشته باشد. در این صورت، تکذیب موضوع توسط شهرداری تهران، می تواند یکی از این دو علت را داشته باشد: اول این که خواسته باشند بی کفایتی و ناتوانی خود را کتمان کنند و دوم این که بحث، فراتر و جدی تر از این حرف هاست و می خواهند به نفع اسرائیل رد گم کنی کنند و الا چرا باید منفذ نفوذ را انکار کنند؟!

2 – ارگان شهرداری نوشته است: انتشار دروغ‌هایی از این دست را باید در چارچوب ناامن‌سازی فضای روانی جامعه، به‌عنوان پروژه‌ای صهیونیستی مورد بررسی قرار داد.
با توجه به این جمله، محل پرسش جدی است که آیا از نظر ایشان، نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی و رئیس سازمان پدافند غیرعامل، که اولی روحانی و دومی سردار است، در چارچوب ناامن سازی روانی جامعه و در پازل صهیونیست ها بازی می کنند؟!

3 – اگر فرض را بر این بگذاریم که هر دو مسوول فوق الاشاره، دروغ گفته اند و اسرائیل به دوربین های شهری دسترسی نداشته اشت، باید از این دو که یکی در مرتبط ترین کمیسیون مجلس به موضوع، نائب رئیس است و دیگری مسوول مستقیم این موارد است، بخواهیم که ضمن اصلاح ادعای خود و عذرخواهی، استعفا کنند زیرا ادعایشان به حدی بزرگ و رعب انگیز است که اگر دروغ گفته باشند، برای برای لحظه ای، صلاحیت و لیاقت جایگاه هایشان را ندارند و همان طور که ارگان شهرداری گفته خواسته یا ناخواسته بخشی از پروژه اسرائیل اند!

4 – فرض دیگری هم البته متصور است که بی آن که بخواهیم اتهامی بر کسی وارد کنیم بدان می پردازیم و آن این که تاکید ناروا بر دسترسی اسرائیل به دوربین های شهری، تعمدی برای کمرنگ جلوه دادن نقش عوامل نفوذی در جنگ 12 روزه باشد، کما این که نبویان در همان مصاحبه تاکید می کند که نقش عوامل انسانی در دسترسی اسرائیل به اطلاعات ایران، بسیار کم بوده و بیش از 90 درصد، مربوط به فناوری، مشخصا اینترنت و از جمله دوربین های شهری بوده است؛ این اصرار محل تأمل جدی است و این در حالی است که بسیاری از دلسوزان کشور، معتقدند که نفوذی های ظاهرالصلاح نقش مخربی هم در روندها و هم در بزنگاه های کشور دارند.

به هر روی، نباید از کنار این ادعا و تکذیب آن، به سادگی عبور کنیم چرا که موضوع، نه رقابت جناحی و بازی مشمئز کننده سیاسی که امنیت ملتی است که هر روز از زیر این دوربین ها عبور می کنند و حالا می بینند که مسوولان مربوطه در این باره ضد و نقیض گویی می کنند.