رازهای شگفت‌انگیز از کشوری که همسایه ایران است + تصاویر

خلیج فارس: شمال شرق ایران، درست در جبهه شرقی خزر، کشوری وجود دارد که خیلی در اخبار سروصدا نمی‌کند، کشوری که کمی از اسپانیا کوچکتر است. این سرزمین دارای آب و هوای بیابانی نیمه‌گرمسیری بوده و عمدتاً خشک است، فصل زمستان در این کشور معتدل و خشک است و بیشترین بارندگی در ماه‌های زمستان صورت می‌گیرد.

کاربری به نام ناصر در رشته‌توئیتی به سراغ ترکمنستان رفته، سرزمینی با دنیایی از رازهای عجیب و شنیده‌نشده. در ادامه با مرور رشته‌توئیت این کاربر همراه ما باشید.

*رسم‌الخط متن حفظ شده و بدون تغییر بازنشر می‌شود.

قبل از اینکه شروع کنیم لازمه که با این دو نفر آشنا شیم: سمت راستی: نیازُف، اولین رئیس جمهور تاریخ ترکمنستان بعد از فروپاشی شوروی، معروف به ترکمن‌باشی که سال 2006 بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت. سمت چپی: محمد‌اف، رئیس جمهور فعلی ترکمنستان که بعد از نیازوف به قدرت رسید.

توی ترکمنستان یه کتاب به اسم «روح‌نامه» وجود داره که نیازف اون رو نوشته و داخلش خودش رو رهبر مادام‌العمر ترکمنستان معرفی کرده و گفته هر کس این کتاب رو بخونه روحش پاک می‌شه و میره بهشت، این کتاب توی ترکمنستان به قدری مقدسه که توی مساجد قسمت‌هایی از متنش روی دیوار حک شده.

نیازف دستور داده بود که خوندن این کتاب در مدارس، دانشگاه‌ها و حتی برای گرفتن گواهی‌نامه رانندگی اجباریه و کارمند‌های دولت هم باید قسم بخورن که هر روز یه قسمتی از اون رو می‌خونن، نیازوف حتی دستور داد نسخه‌ای از اون رو با یه ماهواره روسی به فضا فرستاده بشه.

بعد از مرگ نیازف، جانشینش یعنی محمداف، کم‌کم روح‌نامه رو از سیستم آموزشی کشور حذف کرد و گفت: «علم و دانش واقعی مهم‌تره». بنابراین در حال حاضر دیگه سوالات امتحانی از روح‌نامه نمیاد و اجبار برداشته شده ولی همچنان روح‌نامه به عنوان یه نماد فرهنگی توی نمایشگاه‌هاشون به چشم می‌خوره.

با اینکه زبان رسمی ترکمنستان «ترکمنی» هستش ولی خیلی از مردمشون به زبان روسی تسلط کامل دارن، چون تا قبل از فروپاشی شوروی، روسی زبان اصلی توی این منطقه بوده و همین باعث شده زبان روسی از اون موقع تا الان نسل به نسل بینشون منتقل بشه و از بین نره. ترکمنستان تنها کشوری توی دنیاس که سازمان ملل بی‌طرفیش رو رسما اعلام کرده، بنابراین نه عضو اتحاد نظامیه، نه وارد جنگ می‌شه، بعدشم اومدن دو تا شاخه زیتون به نشان رسمیش اضافه کردن تا پیام صلحش جهانی شه.

عشق‌آباد، پایتخت ترکمنستان، یکی از عجیب‌ترین شهرای دنیاست، شهری پر از ساختمون‌های مرمر سفید، فواره‌های زیاد و بزرگ‌ترین چرخ‌وفلک سرپوشیده دنیا، اما نکته عجیب اینه که این شهر زیبا و لوکس، به شدت خلوته و انگار فقط واسه ظاهرسازی و نمایش ساخته شده. محمد‌اف سال 2015 داشتن خودرو مشکی رو توی ترکمنستان ممنوع اعلام کرد، چون معتقده که رنگ سیاه نحسه و بدشانسی میاره، از اون طرف معتقده که رنگ سفید خوش‌شانسی میاره، بنابراین سال 2018 اعلام کرد فقط خودروهای سفیدرنگ می‌تونن وارد عشق‌آباد بشن و فقط خودش می‌تونه خودروی سبز سوار شه.

سال 2002، نیازف تصمیم گرفت نام ماه‌ها و روزهای هفته رو به‌طور کامل عوض کنه و اونجوری که خودش دوس داره نامگذاری کنه. مثلا: ژانویه شد تورکمن‌باشی (لقبش)، آوریل شد قربان‌سلطان (اسم مادرش) .اما بعد مرگش محمداف تقویم کشور رو دوباره برگردوند به حالت بین‌المللی.

داشتن ریش و مو بلند برای مردها، مخصوصا جوون‌ها در ترکمنستان ممنوعه و فقط کسایی که بالای 84 سال سن دارن می‌تونن ریش بزارن، این قانون توی ترکمنستان سفت و سخت پیگیری می‌شه و اگه کسی بخواد این قانون رو دور بزنه احتمالا از مدرسه یا محل کارش اخراج می‌شه.

توی این کشور تمام پلتفرم‌های معروف مثل اینستاگرام، توییتر، فیسبوک و حتی گوگل فیلتر هستش و مردم فقط می‌تونن به اینترنت داخلی دسترسی داشته باشن که خیلی سرعتش پایینه، ترکمنستان بعد از کره شمالی ضعیف‌ترین اینترنت دنیا رو داره.

وارد ترکمنستان که بشید مجسمه‌های طلایی نیازف رو هر جایی ممکنه ببینید، ولی معروف‌ترینش وسط عشق‌آباده که با حرکت خورشید به سمتش می‌چرخه تا همیشه رو به نور بمونه …

از اونجایی که نیازف عاشق سگ‌های آلابای بود، دستور ساخت مجسمه طلایی سگ خودش که از همین نژاد بود رو صادر کرد، با این حال اجازه نمی‌داد مردم سگ نگه دارن چون معتقد بود مردم بلد نیستن درست حسابی سگ رو تمیز کنن و این باعث میشه شهرش بوی گند بگیره.

یکی از عجیب‌ترین تصمیمات نیازف این بود که موسیقی زنده رو ممنوع اعلام کرد، میگفت جامعه رو غرب‌زده میکنه و فقط پلی‌بک رو مجاز می‌دونست، بعد مرگش محدودیتا یه‌ خورده کمتر شد، ولی همچنان در حال حاضر اجرای زنده موسیقی تو فضاهای رسمی این کشور خیلی خیلی محدود و کنترل شده‌ست.

ترکمنستان یکی از بسته‌ترین کشورها از نظر آزادی رسانه تو جهان به شمار میره، هیچ رسانه‌ی مستقلی توی این کشور وجود نداره، روزنامه‌ها مجبورن فقط در مورد دستاوردهای دولت و رئیس‌جمهور بنویسن و حتی حق چاپ یه خط نقد سیاسی به دولت رو هم ندارن.

محمداف واسه کم‌ کردن تصادف‌ها روش‌های عجیبی داره، مثلا سال 2018 یهویی رانندگی زن‌ها تو عشق‌آباد رو ممنوع کرد چون فکر میکرد باعث تصادفن(این قانون رو چند وقت لغو کرد)،  یه مدتی هم مردم‌ رو تشویق می‌کرد که خودشون رانندگی نکنن و به جاش از افراد مورد تایید دولت راننده خصوصی بگیرن.

یه سری میوه‌ها توی ترکمنستان روز رسمی ملی دارن، مثلا دومین یکشنبه آگوست در تقویم ترکمنستان، روز ملی “خربزه” نامگذاری شده، نیازف این روز ملی رو تعیین کرد چون معتقد بود ترکمنستان بهترین خربزه‌های جهان رو داره، مردمشون این روز رو هرساله جشن می‌گیرن.