رویای مهاجرت به کانادا رنگ می‌بازد

خلیج فارس: افزایش هزینه های زندگی در کانادا رویای شیرین بسیاری از مهاجران خارجی در این کشور را به کابوس تامین هزینه های یک زندگی پایدار تبدیل کرده است.

به گزارش خلیج فارس؛ خبرگزاری رویترز با انتشار گزارشی از روند رو به افزایش خروج مهاجران از کانادا در نتیجه افزایش هزینه های زندگی در این کشور خبر داده و نوشت:

رویای مهاجرت به کانادا در حال تبدیل شدن به نبردی برای بقا برای بسیاری از مهاجران به دلیل هزینه های بالای زندگی و کمبود مسکن اجاره ای است و مهاجران تازه وارد مجبور می شوند به کشوری که آنها را به عنوان فرزند خوانده، پذیرفته، پشت کنند.

“جاستین ترودو” (نخست وزیر کانادا) مهاجرت را سلاح اصلی خود برای خنثی کردن چالش بزرگ کانادا در پیری و کاهش جمعیت قرار داده است و همچنین به رشد اقتصادی این کشور کمک کرده است. آمارهای کانادا نشان می دهد که این سیاست باعث شده جمعیت کانادا امسال سریع ترین رشد خود را در 6 دهه گذشته تجربه کند.

اما اکنون معکوس شدن این روند به تدریج در حال شکل گیری است. داده های رسمی نشان می دهد که در شش ماهه اول سال 2023 حدود 42 هزار نفر کانادا را ترک کردند و به 93818 نفر در سال 2022 و 85927 نفر در سال 2021 پیوستند که کانادا را ترک می کنند.

بر اساس گزارش اخیر موسسه شهروندی کانادا (ICC)- یک گروه حامی مهاجرت – نرخ مهاجرانی که کانادا را ترک می کنند در سال 2019 به بالاترین میزان در دو 2 دهه گذشته رسید. در حالی که این تعداد در طول قرنطینه های همه گیری کرونا کاهش یافته بود، اما داده های آماری کانادا نشان می دهد که روند خروج مهاجران پس از دوره کرونا، یک بار دیگر در حال افزایش است.

در حالی که این کسری از 263 هزار نفری است که در مدت مشابه به کشور آمده اند، اما افزایش پیوسته روند خروج مهاجران، برخی ناظران را نگران کرده است.

برای کشوری که بر پایه مهاجران بنا شده است، روند رو به افزایش افرادی که کانادا را ترک می‌کنند، یکی از سیاست‌های اصلی نخست‌وزیر ترودو را که تنها در 8 سال به رکورد 2.5 میلیون نفر اجازه اقامت دائم می‌دهد، تضعیف می‌کند.

رویترز با ده ها نفری صحبت کرد که به دلیل هزینه های بالای زندگی یا کشور را ترک کرده اند یا در حال آماده شدن برای این کار هستند.

کارا، 25 ساله، که در سال 2022 به عنوان پناهنده از هنگ کنگ به کانادا آمد، اکنون 650 دلار کانادا (474 دلار) اجاره ماهانه برای یک اتاق کوچک زیرزمینی در محله ” اسکاربرو” در شمال تورنتو می پردازد که حدود 30 درصد از درآمد اوست.

او گفت: “من هرگز نمی دانستم که با زندگی در یک کشور غربی، فقط می توانید یک اتاق در زیرزمین اجاره کنید.” او از ذکر نام واقعی خود خودداری کرد زیرا پس از شرکت در تظاهرات سال 2019 از هنگ کنگ گریخته است.

کارا در 3 شغل پاره وقت کار می کند، حداقل دستمزد انتاریو 16.55 دلار کانادا در هر ساعت است، و برای کسب اعتبار دانشگاه به یک مدرسه آموزش بزرگسالان می رود.

او گفت: “من تقریبا صدردرصد درآمدم ماهانه ام را هزینه می کنم در حالی که در هنگ کنگ می توانستم حدود یک سوم حقوق ماهانه خود را پس انداز کنم.”

آمار مهاجرت سالانه به عنوان درصدی از جمعیت کلی کانادا در اواسط دهه 1990 به بالای 0.2 درصد رسید و طبق داده های رسمی دولت در حال حاضر حدود 0.09 درصد است.

در حالی که تعداد در حال حاضر اندک است، وکلا و مشاوران مهاجرت هشدار می دهند که روند افزایش هزینه های زندگی می تواند جذابیت کانادا را به عنوان یکی از مقاصد مطلوب برای تازه واردان تحت تاثیر قرار دهد.

“دانیل برنهارد” مدیر عامل ICC گفت: “ایجاد تجربیات مثبت در آن سال‌های اولیه اهمیت واقعی دارد” به طوری که مردم تصمیم بگیرند بمانند.
مهاجران هزینه های سرسام آور مسکن را بزرگترین دلیل تصمیم خود برای در نظر گرفتن یک کشور جدید می دانند.

RBC در گزارشی در سپتامبر امسال اعلام کرد که به طور متوسط در کانادا حدود 60 درصد از درآمد خانوار برای پوشش هزینه های خانه مصرف می شود، این رقم در شهرهای بزرگی مثل ونکوور به 98 درصد و برای تورنتو به 80 درصد هم می رسد.

“میو ماونگ” 55 ساله، بیش از3 دهه پیش از میانمار به کانادا مهاجرت کرده و به عنوان یک مشاور املاک و یک رستوران‌دار شغل موفقی داشت. اما او قصد دارد در کشوری مانند تایلند بازنشسته شود زیرا نمی تواند استاندارد زندگی خود را در کانادا با درآمد بازنشستگی خود حفظ کند.

“فیل تریادافیلوپولوس” استاد علوم سیاسی متخصص در زمینه مهاجرت در دانشگاه تورنتو گفت که مهاجرت سریع کمبود مسکن را تشدید می کند.

او گفت: ” پس تعجب آور نیست افرادی که گزینه هایی دارند… یا به کشور دیگری بروند یا با چشیدن طعم اوضاع کانادا به خانه برگردند.”
ماه گذشته دولت ترودو برای کاهش فشار بر بازار مسکن، هدف خود را برای ساکنان جدید از سال 2025 به بعد، نیم میلیون نفر در سال تعیین کرد.

اما برای برخی دیگر این تصمیم خیلی کم و خیلی دیر است.

“جاستیناس استانکوس” 38 ساله، که در سال 2019 از لیتوانی به کانادا آمده تا دکترای علوم سیاسی را در دانشگاه تورنتو بگذراند، در نظر دارد به جنوب شرقی آسیا نقل مکان کند، جایی که هزینه زندگی کمتر است و هنوز می تواند تحقیقات خود را دنبال کند.

استانکوس که برای یک آپارتمان یک خوابه 2 هزار دلار کانادا از جمله آب و برق می پردازد، گفت که افزایش هزینه های زندگی، تامین نیازهای اولیه او را دشوار کرده است.

او گفت: “با بودجه یک دانشجوی کارشناسی ارشد، زندگی با این شرایط قابل ادامه دادن نیست.”

کارا از هنگ کنگ هم می گوید که احساس می کند در دام افتاده است و می خواهد برود: “هر وقت فرصتی برای رفتن پیدا کنم، از این فرصت استفاده خواهم کرد.”

منبع: عصرایران