هجوم میلیونی افغان‌ها به ایران به روایت فلاحت‌پیشه

خلیج فارس:یک نماینده ادوار مجلس گفت: اصلاً بحث اخراج افغان ها مطرح نیست بلکه ساماندهی حضور آنهاست و من معتقدم که اگر خود افغان ها هم در این زمینه همکاری کنند، ساماندهی به سود آنها هم تمام می شود .

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین‌ها؛ حشمت الله فلاحت پیشه، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم گفتگویی با شفقنا انجام داده است.

اهم سخنان وی را در ادامه می‌خوانید:

*بهترین رویکرد در قبال مهاجران افغانستانی عمل بر طبق رویه ها و قوانین بین المللی است.

*ایران در طول بیش از ۴۰ سال گذشته میزبان مهاجران افغانستان بوده و باید توجه داشت که هیچ کشوری در طول تاریخ کشورها و دولت های جدید، به اندازه ایران به صورت طویل مدت میزبان اتباع خارجی نبوده است.

*در طول این مدت مسئولان دولت های مختلف ایران به جای اینکه طبق رویه ها و قوانین بین المللی عمل کنند براساس یکسری مقتضیات عملاً عرفی و حتی سلیقه ای عمل کردند و نتیجه به گونه ای است که اکنون هم مردم ایران و هم دولت ایران و البته مهاجران افغان از آنچه وجود دارد، ناراضی هستند.

* عده ای که دنبال ملت سازی بودند، خودشان را به نفهمی زدند که در ایران قانون خاک و خون حاکم است و در سراسر دنیا عملاً این قوانین یکسری قوانین تأسیسی و یکسری قوانین بنیادی برای تابعیت است برای اینکه دولت ها با سلیقه های خود مسایلی را مطرح نکنند.

* مساله ای که اکنون وجود دارد، موضوع اقامت است و هیچ کسی اختیار فراقانونی درخصوص اعطای تابعیت ندارد.

*وزارت کشور موظف است که قوانین اقامتی کشور را اعلام کند، اتباعی که در کشور هستند باید صاحب شناسه شوند یعنی مشخص شود که در ایران چگونه و برای چه مدت و برای چه کاری حضور دارند.

*آنچه امروز وجود دارد این است که تمام ایرانی ها صاحب شناسه هستند ولی بخش اعظم اتباع صاحب شناسه نیستند، در حال حاضر هر ایرانی کوچک ترین تخلف رانندگی هم مرتکب شود، اگر مسئولین اراده کنند در عرض چند دقیقه می توانند در هر جای کشور این راننده را پیدا کنند ولی اتباع حتی تخلفی هم مرتکب شوند، امکان شناسایی آنها وجود ندارد.

*همه وزارت کشورها و همه دولت ها در ایران در موضوع اتباع فقط شعار دادند، هیچ کدام حتی به وظیفه خود مبنی بر ساماندهی به اتباع یا مهاجران عمل نکردند.

* کنترلی در مرز وجود ندارد. من به عنوان کسی که تمام مرز را گشتم و حتی کمپ های مهاجرین را دیدم، بیش از ۳۰ سال است که یک ردیفی به نام انسداد مرز وجود دارد و ۳۰ سال است که برای انسداد مرز پول داده می شود ولی به هیچ وجه نتوانستیم انسداد داشته باشیم. سیاست انسداد مرز از اینجا معلوم است که هر وقت شرایط تازه ای در افغانستان شکل بگیرد، ما ورود میلیون نفری افغانستانی ها به ایران را داریم که اخیراً یعنی بعد از حضور طالبان در افغانستان حداقل حدود ۲ میلیون نفر وارد ایران شدند.

*سال گذشته دولت ۳ میلیارد یورو پول برای انسداد مرز افغانستان داد، ترک ها همین رقم یعنی ۳ میلیارد یورو را از اتحادیه اروپا گرفتند و توانستند مرزهای شرقی خود را کاملاً مسدود کنند؛ این در حالی است که ایران علی رغم هزینه کرد این پول هنوز گزارشی نداده است.

* قانون سازی حضور اتباع در ایران نباید به گونه ای صورت بگیرد که به ۴۰ سال سابقه مهمان نوازی ایرانیان آسیب بزند. اگر بحث مسایل انسانی باشد، ایرانیان همچنان پیشرو بوده اند و علاوه بر افغان ها سابقه میزبانی از همسایگان غربی را هم داشته اند ضمن اینکه من با آنچه تحت عنوان افغانی هراسی در حال شکل‌گیری است، کاملاً مخالف هستم.

*اصلاً بحث اخراج افغان ها مطرح نیست بلکه ساماندهی حضور آنهاست و من معتقدم که اگر خود افغان ها هم در این زمینه همکاری کنند، ساماندهی به سود آنها هم تمام می شود .

*بخشی از افغان ستیزی به خلاء های قانونی برمی گردد؛ اولاً تمام ایرانی ها دارای شناسه هستند یعنی اگر هر ایرانی یک کارت شناسایی دارد، حتماً آدرس، محل کار و زندگی او کامل مشخص است و با این شناسه کاملاً اشراف امنیتی انتظامی بر همه اتباع ایرانی وجود دارد ولی چون بخش عمده ای از مهاجرین در داخل ایران، شناسه ندارند لذا هیچ گونه پوشش و شناسایی از آنها وجود ندارد.

*در حوزه فرهنگی و اجتماعی دستگاه های مربوطه باید به وظایف خود عمل کنند ولی در حوزه اقتصادی معتقدم که بخشی از این آثار قابل پیشگیری نیست. در شرایط کنونی بسیاری از مزایای ایرانی ها در حوزه کالاهای سوبسیدی به اتباع هم می رسد.