پنج چهره مشهور از شهرری که سالهاست خبرسازند + تصاویر

خلیج فارس: شهرری، در جنوب تهران و منطقه‌ای با پیشینه‌ای کهن، قرن‌هاست نقش مهمی در تاریخ و هویت ایرانی ایفا کرده است. با این حال، اهمیت این نقطه فقط در آثار تاریخی و مذهبی‌اش خلاصه نمی‌شود؛ در عصر امروز هم چهره‌هایی از دل شهرری برخاسته‌اند که در عرصه‌های مختلف از ورزش و هنر گرفته تا سیاست و مدیریت به موقعیت‌های اثرگذار رسیده‌اند.

شاید نتوان همه این حضورها را موفقیت بی‌چون‌وچرا دانست، اما نمی‌شود هم انکار کرد که نام شهرری در تصمیم‌سازی‌های امروز ایران بارها و بارها شنیده شده است. انگار نوعی شبکه غیررسمی هم میان فرزندان ری دیده می‌شود؛ گویی همدیگر را می‌شناسند، هوای هم  را دارند و بعضاً در مسیرهای مشابه حرکت کرده‌اند. در این مطلب پنج چهره شاخص از نقطه استراتژیک پایتخت را مرور می‌کنیم که هر کدام در مقطع یا حوزه‌ای مهم، از ورزش و سینما تا سیاست و اقتصاد، به موقعیتی رسیدند و اثرگذاری خاص خود را داشتند.

علیرضا دبیر

علیرضا دبیر یکی از شناخته‌شده‌ترین ورزشکاران برخاسته از شهرری است. مدال طلای المپیک سیدنی نام او را در تاریخ کشتی ایران ثبت کرد، اما مسیرش بعد از ورزش هم قابل توجه بود. دبیر وارد شورای شهر تهران شد و تجربه سیاست‌ورزی در فضای شهری را از سر گذراند.

او امروز رئیس فدراسیون کشتی است؛ جایگاهی حساس که هم امکان اثرگذاری جدی دارد و هم با چالش‌های فراوانی روبه‌روست. بسیاری او را مدیری پرانرژی می‌دانند که تلاش دارد کشتی را دوباره به اوج برساند، اما در عین حال نقدهایی درباره سبک مدیریتی‌اش مطرح است. نکته اینجاست که  او همواره از چهره‌های نزدیک   به برخی جریان‌های سیاسی هم بوده و همین هم باعث شده که کشتی در دوره زمامداری او از امکانات بیشتری  بهره‌مند شود.

حجت‌الله عبدالملکی

حجت عبدالملکی از نسل جدید مدیران سیاسی برخاسته از شهرری است که خود را اقتصاددان عدالت‌محور معرفی می‌کند. او  از دانشگاه امام صادق (ع) آمد و   با شعارهای پررنگ عدالت اجتماعی به کابینه راه یافت. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین وزارتخانه‌هاست؛ اما عبدالملکی تنها حدود یک سال بر مسند آن ماند و استعفایش واکنش‌های متفاوتی برانگیخت.

منتقدانش عملکرد او را غیرکارشناسی می‌دانستند، در حالی که حامیانش معتقد بودند فرصت کافی برای اجرای برنامه‌هایش داده نشد. پس از وزارت، به دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد رفت و در سطح کلان مدیریتی فعالیت کرد. او نمونه‌ای است از چهره‌های جوان شهرری که توانسته به سطوح بالا برسد، اما مسیرش همواره محل بحث و ارزیابی بوده است.

هادی ساعی

هادی ساعی با دو طلای المپیک در تکواندو، یکی از پرافتخارترین ورزشکاران ایران و چهره‌ای شناخته‌شده در شهرری است.  ساعی پس از ترک ورزش قهرمانی وارد شورای شهر تهران شد و کوشید از جایگاه یک قهرمان به یک مدیر شهری تغییر نقش دهد. این تغییر البته آسان نبود؛ او با نقدهایی درباره تجربه مدیریتی و نحوه حضورش در شورا روبه‌رو شد.

با این وجود، همچنان در ساختار ورزشی و مدیریتی کشور جایگاه دارد و در فدراسیون تکواندو به عنوان رئیس فعالیت می‌کند. البته که عملکرد او در این جایگاه  هم تحسین‌برانگیز بوده و هم بحث‌برانگیز، اما حضورش نشان می‌دهد که انگار بچه‌های ری راهی برای ماندن در عرصه تصمیم‌گیری پیدا می‌کنند.

ناصر محمدخانی

ناصر محمدخانی برای خیلی‌ها یادآور روزهای طلایی پرسپولیس در دهه ۶۰ و ۷۰ است. مهاجمی تکنیکی و تمام‌کننده که بارها با گل‌هایش دل هواداران را شاد کرد و جایگاه ویژه‌ای در فوتبال ایران پیدا کرد. اما زندگی او فقط در زمین فوتبال نماند. اوایل دهه ۸۰، ماجرای تلخ قتل همسر اولش، لاله سحرخیزان، سرخط همه خبرها شد. در همان روزها نام شهلا جاهد – که محمدخانی ارتباط عاطفی با او داشت – بر سر زبان‌ها افتاد.

پرونده‌ای پرحاشیه شکل گرفت که سال‌ها در رسانه‌ها دنبال شد و سرانجام با اجرای حکم قصاص برای شهلا پایان یافت. این اتفاق، چهره محبوب فوتبال را وارد بحرانی کرد که کمتر کسی تصورش را می‌کرد؛ بسیاری نگاهشان به محمدخانی تغییر کرد و تصویر عمومی او دیگر هرگز مثل قبل نشد. با این حال، او بعدها دوباره به فوتبال برگشت، در کنار پرسپولیس به‌عنوان مشاور و کارشناس فعالیت کرد و اما مثل گذشته صدایش در فوتبال شنیده نمی‌شود.

ابوالفضل پورعرب

ابوالفضل پورعرب ستاره‌ای بود که در دهه ۷۰ خورشیدی چهره سینمای ایران را تغییر داد. متولد شهرری، با فیلم «عروس» و چند اثر پرمخاطب دیگر به یکی از نخستین «سوپراستارهای» بعد از انقلاب بدل شد. چهره‌ای که هم روی پرده محبوب بود و هم بیرون از آن خبرساز. اما مثل خیلی از ستاره‌ها، مسیرش همیشه رو به بالا نماند.

بیماری، حاشیه‌ها و تغییر فضای سینما باعث شد کمتر دیده شود، هرچند هیچ‌وقت از یاد نرفت. پورعرب در این سال‌ها همچنان گاهی مقابل دوربین حاضر می‌شود و گاهی هم در گفت‌وگوها و موضع‌گیری‌هایش، عقایدش را نشان داده است. پورعرب امروز شاید کمتر جلوی دوربین باشد، اما هنوز برای خیلی‌ها یادآور دورانی است که ستاره‌های سینما می‌توانستند مسیر فرهنگی یک نسل را شکل بدهند.