هوشیار طهماسبی | فعال فرهنگی و رسانه ای
«از بین ۴۵۰ هزار داوطلب کنکور اخیر، حدود ۴۲۰ هزار نفر نمره منفی گرفتهاند.»
یعنی نسلی که ۱۲ سال در مدارس درس خوانده، حالا حتی نتوانسته به چند سوال درست پاسخ دهد. اگر خبر فوق تایید شود باید خونگریست به حال چنین مملکتی و آینده اش!
تصور کنید این دانش آموزان بخواهند آینده کشور را دست بگیرند و هر کدام دکتر، مهندس و مدیر شوند، آن وقت از این کشور چه چیزی باقی خواهد ماند!
کشورهایی که در جهان حرفی برای گفتن دارند و در علم و تکنولوژی حرف اول را میزنند آنهایی هستند که توجه ویژه ای به آموزش و تربیت دانش آموزان داشته اند.
اینکه ما تعدادی دانش آموز نخبه را آموزش دهیم تا در المپیادهای علمی شرکت کنند و مدال های طلا و نقره کسب کنند که دست اخر بیشترشان جذب دانشگاههای مطرح دنیا شوند، معرف وضعیت آموزش مملکت ما نیست.
نقد وضعیت آموزش و پرورش کشور تکرار مکررات است و خوب هم میدانیم گوش هیچ مسئولی بدهکار نوشته های منتقدان نیست و نخواهد بود ولی برای ثبت در تاریخ و آگاه شدن مردم از وضعیت فرزندانشان میگوییم و مینویسیم تا لااقل خانواده ها خودشان به فکر فرزندانشان باشند.
وقتی در کشور انگیزه ای برای درس خواندن وجود نداشته باشد
وقتی دانش آموزان درگیر فقر یا آسیب های اجتماعی باشند
و وقتی دانش آموزان میبینند لیسانس و فوق لیسانس های بیکار زیادی وجود دارد، طبیعی است وضعیت آموزش مملکت ما چنین تاسف بار باشد.
می خواهم بگویم
خانواده های عزیزی که نگران آینده فرزندان خود هستید؛ کمبود بودجه و کاهش سرانه آموزش و پرورش و عدم تجهیز مدارس در آزمایشگاه و کتابخانه و.. فرزند شما را باسواد نخواهد کرد.
گزینش های حاشیه دار و استخدام نیروهای آموزشی غیر مرتبط و آموزش ندیده متناسب با نیاز علمی دانش آموز، فرزند شما را با سواد نخواهد کرد. کتب درسی که به خورد فرزند شما داده میشود جنبه کاربردی نداشته و حتی به نیاز کشور و اشتغال و زندگی و دنیا و آخرت فرزند شما کمکی نخواهد کرد.
ختم کلام اینکه؛
آینده هر مملکتی در کلاس های درس رقم می خورد، جایی که فرزندانش یاد می گیرند چگونه بیاندیشند، چگونه بسازند و چگونه سرزمین خود را آباد نگه دارند.
وقتی مسئولین ممکلت گرفتار مشکلات کلان هستند و دغدغه های مهمتری دارند خودتان هر جور می توانید به فکر فرزندان و آینده سازان مملکت تان باشید، در تابوت آموزش و پرورش مدت هاست دیگر جنازه ای وجود ندارد!