احمدی‌ نژاد ۷۰ درصد درآمدهای نفتی را هدر داد

به گزارش«خلیج فارس»به نقل از اقتصادنیوز؛ دومینوی بحران ها در دولت پزشکیان تمامی ندارد، رئیس جمهوری که هم ترور و جنگ را تجربه کرده است و هم این روزها مکانیسم ماشه.

محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ضمن تایید شرایط سخت دولت چهاردهم، تاکید می‌کند؛ « دولت در پساماشه باید نظام معیشتی مردم را مدیریت کند.»

او استیضاح وزرا را اقدامی حزبی و جناحی می داند و معتقد است اگر کابینه نیاز به تغییر و ترمیم داشته باشد این رئیس جمهور است که باید درباره آن تصمیم بگیرد.

این چهره اصلاح طلب از پزشکیان و دولتمردانش می خواهد؛« از رئیس جمهور انتظار داریم وزرای خود را هم قسم کند که شرایط کشور، عادی نیست و در شرایط بحرانی باید مضاعف کار کنند، دقت کنند و سطح نظارت خود را افزایش دهند. »

مشروح این گفتگو را با محمدعطریانفر می خوانید: *آقای عطریانفر! با فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم های شورای امنیت، ایران وارد دوره چالشی جدید از تحریم ها شده است، متناسب با شرایط سیاسی و اقتصادی که پیش‌روی ایران است، فکر می‌کنید دولت چه مسیری را باید دنبال کند؟

در حوزه دفاع سرزمینی، نیروهای مسلح تکلیف جدی دارند و بیشترین بار مسئولیت را برای دفاع از صیانت مردم و تمامیت ارضی کشور بر عهده دارند. در حوزه داخلی که دولت ماموریت جدی پیدا می کند، دولت دو حوزه را باید پوشش بدهد.

بر اساس اولین تکلیف ذاتی که بردوش دولت است، باید با ظرفیت های در اختیار مثل وزارتخانه ها، سازمان ها و توان اقتصادی که از طریق فروش نفت و مالیات ستانی به دست می آورد، نظام معیشتی مردم را مدیریت کند. در کنار این تکلیف ذاتی، برخی مسائل غیراقتصادی بر عهده دولت است که مردم از طریق نهادهای مسئول مرتبط با دولت، پیام های امنیت بخش و آرامش بخش دریافت کنند.

مردم نباید تصور کنند در آستانه یک جنگ مجدد قرار دارند

مردم نباید تصور کنند در آستانه یک جنگ مجدد قرار دارند. وزارتخانه هایی که تکالیف غیراقتصادی دارند مثل وزارت اطلاعات، کشور و نهادهای آموزشی، دستگاه های آموزش عالی و آموزش و پرورش باید حس خوب را منتقل کنند و جنبه دفاع سرزمینی، دلبستگی ملی و علاقه به کشور را احیا کنند. این تکلیف هم بر عهده دولت قرار دارد.

ماموریت دیگری در دولت تعریف می شود که تنها به عهده دولت نیست بلکه نهادهای واسطی وجود دارند که دولت هم جزو آن است؛ مثل شورایعالی امنیت ملی یا شورای های متکثری که برای امر حاکمیت تشکیل شده اند و دیگر دستگاه ها هم در آن نظارت دارند؛ مانند نهاد صداوسیما که دولت در آن نقشی ندارد اما می تواند نقش آفرینی کند.

این نهادها باید منسجم با هم کار کنند و از آنها یک صدای واحد شنیده شود. این شرایط گذار است و باید به خوبی آن را طی کنیم؛ همه یکپارچه عمل کنند و تفرقه دیده نشود.

از جمله مصیبت هایی که بر سر ما هست، نهاد مجلس است. برخی مجلسی ها، احساسات شان در شرایطی غلیان می کند و با رفتارهای افراطی و رادیکال مشکل درست می کنند. این ها باید بدانند کشور در شرایط عادی نیست و حق ندارند سیاستی در پیش بگیرند که دلالت بر تضعیف دولت و دیگر ارگان های کشور شود و پیام متفاوتی از مجلس داده شود. این موضوع جزو ماموریت های رئیس مجلس است که نماینده ها کنترل شده اظهارنظر کنند.

استیضاح وزرا در این شرایط پسندیده نیست

از سوی دیگر، باید با مردم گفتگو شود که ابعاد شرایط فعلی را برای مردم بیان کنند. نباید حس شود اگر با مردم گفتگو نشود بهتر می توانیم مدیریت کنیم. اتفاقا اگر مردم نسبت به شرایط توجیه شوند با حاکمیت همراهی می کنند.

*به نقش مجلس در شرایط فعلی اشاره کردید، این روزها زمزمه استیضاح برخی وزرا شنیده می شود، ترمیم و اصلاح کابینه و تغییر در برخی رده های مدیریتی در این شرایط ضرورت دارد یا …؟

ابتدا باید هدف مان را روشن کنیم و ببینیم هدف چیست. هدف در شرایط فعلی این است که دغدغه های مردم کم شود، احساس نگرانی نداشته باشند و تصور نکنند سقف آسمان می خواهد روی سرشان خراب شود. این جزو تکالیف مشترک همه مسئولان است. در این رابطه اگر مدیری ناتوان است حتما باید تغییر کند.

اما این داستان جزو تکالیف مدیران ارشدی است که مسئولیت مستقیم دارند. هر اقدامی که غیر از این ماجرا باشد، تعبیر سیاسی یا جبهه ای می شود. نمایندگان در جایی نشستند و به دنبال استیضاح وزرا هستند و رئیس جمهور را در محذوریت قرار دادند، در حالی که این ها در این شرایط پسندیده نیست.

من مخالف نظارت مجلس نیستم اما رویکردی که در این شرایط از سوی برخی نمایندگان دیده می شود همانطور که درباره وزیر اقتصاد این کار را کردند، نشانگر این است که آنها دچار آفت های رفتاری هستند که مسئله را از دید حزبی، گروهی و جناحی خودشان اعمال کنند و حتما برای کشور سم مهلک است که از نظر من پسندیده نیست.

بنابراین، مجلس باید بفهمد در این شرایط فقط و فقط در جهت تقویت دولت کار کند و سقف این سیاست هایی که در جهت تضعیف دولت و کارآمدی آن است، در نهایت روی سر خودشان خراب می شود.

*پس به عقیده شما در این شرایط استیضاح برخی وزرا مثل نیرو و کار که درحال پیگیری است، ضرورتی ندارد؟

این وزرا که دست روی آنها گذاشته شده است، تنها وزرایی هستند که جزو انتخاب های مستقیم پزشکیان هستند. بسیاری از وزرا را که رئیس جمهور مستقیم نتوانست انتخاب کند بلکه دیگران در این انتخاب، نقش داشتند، نظر دادند و دخالت کردند. من اشاره می کنم در مقامی نیستم که بگویم کابینه به هیچ عنوان نباید تغییر کند اما تغییر کابینه در این شرایط فقط طبق صلاحدید شخص رئیس جمهور باید صورت گیرد.

رئیس جمهور که به صورت شخصی اعلام نظر نمی کند، اما هر نوع تغییری که خارج از خواست و اراده رئیس جمهور در شرایط فعلی صورت گیرد، جزو اشکالات جدی کشور است.

دولت احمدی نژاد ۷۰ درصد درآمد نفتی را هدر داد

*آقای عطریانفر! تحریم هایی که در نتیجه اسنپ بک بازگشته اند در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ تجربه شده اند، آن تحریم ها امروز همان تاثیر را خواهند گذاشت که در گذشته داشتند و تجربه آن روزها می تواند این روزها برای مدیریت تحریم ها به کمک دولتمردان بیاید؟

هر مقوله ای در زمان خود باید مورد بررسی قرار گیرد. در دولتی که آقای احمدی نژاد مستقر کرد، کشور در بازه زمانی هشت سال، بیشترین درآمد نفتی تاریخ ایران خود را داشت. بالغ بر 800 میلیارد دلار درآمد نفتی. اما در این بازه زمانی 70 درصد آن درآمدها خرج کارهایی شد که متاسفانه زیرساختی نبود و از بین رفت.

این پول و ارز را که متعلق به نسل های بعدی بود از بین بردند و دست بر قضا بی کفایتی آن دوره توسط دلارهای نفتی پوشش داده شد و دیده نشد. به خصوص اینکه آقای احمدی نژاد زمانی سرکار آمد که دولت موفق و مقتدری از دوره خاتمی به ارث برده بود و بنا به شهادت نیروهای اصولگرا، بهترین دوران تاریخ اقتصادی دولت بود.

در واقع بستری موفق از قبل در اختیارشان قرار گرفت و حجم سنگینی از درآمدهای ارزی در اختیارشان بود. الان در شرایطی هستیم که کشور، دولت پزشکیان، دولت سیزدهم را که هیچ بضاعتی نداشت و کارآمدی نداشت به ارث گرفته است و اثربخشی منفی آن دولت بیشتر بود.

بنابراین این دو شرایط قابل مقایسه نیست. توان اقتصادی کشور در دولتی که احمدی نژاد مدیریت کرده بود، بیش از 10 برابر شرایط فعلی بود اما الان آقای پزشکیان 10 درصد توان دولت قبلی را دارد.

رئیس جمهور و وزرایش در این شرایط هم قسم شوند که…

*کارآمدی مدیران دولتی در دوران بازگشت تحریم‌ها چقدر می‌تواند در مدیریت فضا اثرگذار باشد و فقدان کارآیی چه آسیب‌هایی می‌تواند متوجه کشور کند؟

در کل حسم این است از دوران آقای احمدی نژاد به این سو، دولت که پیشران اقتصاد و توسعه کشور بود آسیب جدی دید و بسیاری از نیروهای ذی صلاح را آقایان به یک شکلی از دولت رد کردند یا شرایط را به گونه ای برایشان سخت کردند که خودشان از دولت بروند. دولت الان در پایین ترین سطح از توانمندی های حرفه ای قرار دارد که اتفاقا الان نیاز کشور و مردم است.

الان باید چکار کنیم؟ از رئیس جمهور انتظار داریم وزرای خود را هم قسم کند که شرایط کشور، عادی نیست و در شرایط بحرانی باید مضاعف کار و دقت کنند و سطح نظارت خود را افزایش دهند.

متاسفانه گزاره شکننده ای در نهاد دولت و در همه سطوح از گذشته های دور خود را تحمیل کرده، آنهم فساد فراگیری است که متاسفانه شکل گرفته و کار مردم حل نمی شود. مگر اینکه از طرق غیرمشروع، غیرعرفی یا رانت و ساپورت های مالی برخی افراد کارهای مردم را انجام دهند که در واقع نوعی رشوه خواری است. این مصیبت ها وجود دارد و مدیران باید رفع کنند.

*در این شرایط، اصلاح ساختارهای حاکمیتی در حوزه‌های مختلف چقدر ضرورت دارد؟ 

تنها توصیه این است که در شرایط بحران به اقتضای بحران تدبیر کنیم. یک وقتی هست در شرایط آرام هستیم، نوع تدابیر به گونه ای دیگر است اما در شرایط بحران به این گونه نیست و به هیچ عنوان ما نمی توانیم مشابه شرایط عادی عمل کنیم.

در شرایط بحران باید در لحظه مسئله مردم، مبنای اقدام تصمیم باشد که نسبت به رفع مشکل تدبیری اتخاذ کنیم و با کم آسیب ترین روش، دغدغه مردم کم شود.