منبع: برترین ها
خلیج فارس:موضع‌گیری اخیر رئیس دولت دهم در مورد حمله قانونی ایران به رژیم اسرائیل خبرساز شد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از روزنامه اصلاح طلب سازندگی، کانال تلگرامی دولت بهار نوشته است که محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت نهم و دهم، در حاشیه دیدار با جمعی از بانوان در پاسخ به سوالی درباره حمله ایران به (رژیم) اسرائیل گفت: هر کشوری به سایر کشورها غیرقانونی حمله کند باید پاسخ آن را دریافت کند؛ و این حق کشوری است که مورد تهاجم قرار گرفته است.
رئیس دولت‌های نهم و دهم که در دوران ریاست‌جمهوری خود با اظهاراتی تند و حاشیه‌ساز درباره (رژیم) اسرائیل حواشی زیادی به وجود آورده بود در ماه‌های اخیر به دلیل سکوت نسبت به اتفاقات مرتبط با اسرائیل و جنگ غزه یا موضع‌گیری‌هایی مبهم و سوال‌برانگیز مورد توجه قرار گرفته است.
آخرین موضع‌گیری دوپهلوی او درباره تنش اخیر بین ایران و (رژیم) اسرائیل نیز در ادامه همین رفتار‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. عبدالرضا داوری که در دوران ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد از حلقه نزدیکان و مشاور وی بود و این روز‌ها از وی فاصله گرفته در توئیتی در این باره نوشته است: «محمود احمدی‌نژاد، در پاسخ به سوالی در باره حمله ایران به (رژیم) اسرائیل، اسرائیل را یک کشور خواند و به صورت پیچیده گفته است که هر کشوری به سایر کشورها غیرقانونی حمله کند باید پاسخ آن را دریافت کند و این حق کشوری است که مورد تهاجم قرار گرفته است».
در همین راستا، عباس امیری‌فر، فعال سیاسی اصولگرا و از چهره‌های دولت احمدی‌نژاد که چند سالی است راه خود را از او جدا کرده به خبرگزاری خبرآنلاین گفت: «برای من هم سوال بود که در این مدت آقایان سیدحسن خمینی، سیدمحمد خاتمی و دیگر اصلاح‌طلبان موضع گرفتند، اما آقای احمدی‌نژاد به سکوت خود ادامه می‌دهد. به یکی از نزدیکان آقای احمدی‌نژاد پیام دادم که این چه وضعی است و چرا ایشان موضع‌گیری نکرده است، او گفت که آقای احمدی‌نژاد دو سالی است که سکوت کردند. در پاسخ گفتم که چطور ایشان در برخی از موارد مانند فوت آن هنرپیشه هم‌جنس باز در سکوت پیام می‌دهد؟ این برای ما قابل درک نیست».
از دیگر چهره‌های اصولگرا که این روز‌ها درباره رخداد اخیر موشکی ایران علیه اسرائیل سکوت کرده نیز سعید جلیلی است.
خلیج فارس:پرویز داوودی در سال ۱۳۳۱ در تهران زاده شد. وی دکتری اقتصاد را در سال ۱۳۵۹ از دانشگاه ایالتی آیووا دریافت کرد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از مهر، او استاد اقتصاد در دانشگاه شهید بهشتی بود. داوودی پیشتر مشاور و معاون اقتصادی رئیس قوه قضائیه بود. وی مدتی نیز در دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی، معاون اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی بود.
خلیج فارس:عباس امیری فر معتقد است که محمود احمدی نژاد در مقابل حمید بقایی نقطه ضعف دارد و به طرز عجیبی از او می‌ترسد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از دیدار نیوز، در بخشی از فیلمی که از عباس امیری‌فر، فعال سیاسی اصولگرا منتشر شده، وی از دوستی محمود احمدی نژاد رئیس دولت‌های نهم و دهم با اسفندیار رحیم مشایی و حمیدرضا بقایی سخن به میان آورده و گفته است: این سه نفر از اول باهم بودند و در مهمترین جلسات مجامع با هم ناهار می‌خوردند و تصمیمات مهم را در وقت ناهار می‌گرفتند.
وی ادامه داد: آن‌ها علیه هم حرف نمی‌زدند. همه می‌گفتند مشایی همه را سحر و جادو کرده، ولی من یک روز به مشایی گفتم که بقایی شما را سحر کرده است و شما روی احمدی نژاد تاثیر می‌گذارید. گفت نه اینگونه نیست. گفتم چرا اینگونه است و شما فقط به دهان آقای بقایی نگاه می‌کنید.
امیری فر با انتقاد از بقایی گفت: او نه علم و سواد دارد، نه قیافه و اخلاق. او حتی نمی‌تواند دو کلمه سخنرانی کند و درگیری‌هایی در حد بالا با همکارانش داشت که قابل گفتن نیست.
وی افزود: روزی من مدارکی علیه بقایی جمع کرده و از احمدی نژاد درخواست جلسه خصوصی کردم زنگ تا مدارک را ارائه دهم و تاکید کردم که خود بقایی در جلسه حضور نداشته باشد و ایشان خاطرنشان کرد که حضور نخواهد داشت. وقتی جلسه تشکیل شد و مدارک را یک به یک ارائه دادم احمدی نژاد در کمال ناباوری تایید کرد. من گمان کردم که حتما او را کنار می‌گذارد. اما تنها یک ربع از جلسه گذشته بود که بقایی وارد اتاق شد و علیرغم اعتراض من نشست و با همدیگر درگیری لفظی هم پیدا کردیم. من مشاهده که آقای احمدی نژاد در مقابل او مثل یک آدم ترسو بود.
فعال سیاسی اصولگرا تصریح کرد: احمدی نژاد صددرصد درمقابل بقایی نقطه ضعف دارد. رحیم مشایی بقایی را به احمدی نژاد معرفی کرد. بقایی در دوران استانداری احمدی نژاد راننده وی بود و سپس مسئول دفترش شد و به تدریج همه کاره شد.
امیری فر در بخش دیگری از مصاحبه خود اذعان دارد که بقایی احمدی نژاد را نابود کرد و عامل اصلی نابودی او است.
وی معتقد است: هنوز هم احمدی نژاد به هر دوخانه بقایی سر می‌زند و هدایا می‌برد، (بقایی دو همسر و دو خانه دارد). همچنین هر دو هفته یک بار به منزل رحیم مشایی به رامسر سر می‌زند.
او گفت: احمدی نژاد بسیاری از دولتی‌ها را فدای مشایی و بقایی کرد. بعضی‌ها اعلام برائت کردند و برخی نیز سکوت کردند. مثلا محمدرضا فرزین نماینده شخص مشایی و بقایی رئیس بانک مرکزی شده است و ببینید دلار را به کجا رسانده است.
خلیج فارس:نماینده ادوار مجلس گفت: برداشت شخصی خودم این است که آقای رئیسی در انتخاب و گزینش تیم اقتصادی‌اش هم نیروی باتجربه داشت و هم نیروی سالم‌تر داشت، می‌توانست این‌ها را به کار بگیرد و انسان‌های امین خودش را هم داشت.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، بخش‌هایی از گفتگوی نوروزی غلامرضا تاجگردون، نماینده ادوار مجلس و منتخب مجلس دوازدهم را در ادامه می‌خوانید.
یکی از انتقاد‌هایی که به دولت آقای رئیسی می‌شود اینکه تیم اقتصادی دولت ایشان تیم فعالی نیست، تیم متخصصی نیست و تیم همراهی هم نیست. شما این ویژگی‌ها را در دولت آقای رئیسی می‌بینید؟ مگر این انتقاد به دولت‌های قبلی وارد نبود؟ آیا تیم
من تیم ابتدای دولت آقای روحانی را یک تیم قوی می‌دانستم. آقای روحانی یک انتخاب کرد انتخابش هم درست بود، خیلی‌ها هم ناراضی بودند، ولی انتخابش درست بود، چون می‌خواست ریل عوض کند. انسان‌های بسیار باتجربه‌ای را پای کار آورد و به نظرم هم موفق بودند.
آقای طیب‌نیا آدم کم‌تجربه‌ای نبود. در صنعت آقای نعمت‌زاده، در نفت آقای زنگنه، در بازرگانی آقای شریعتمداری این‌ها آدم‌های کم‌تجربه‌ای نبودند. می‌خواهم بگویم انسان‌های باتجربه‌ای را پشت فرمان گذاشت و حداقل اینکه در بحث اقتصاد، خطایشان کمتر بود.
شاید خیلی‌ها خوش‌شان هم نیامد و می‌گفتند این‌ها پیر و سن بالا هستند، ولی اقتضا ایجاب می‌کرد این کار را بکند.
رئیسی می‌توانست به جای خاندوزی، شمس الدین حسینی را وزیر اقتصاد بگذارد
برداشت شخصی خودم این است که آقای رئیسی در انتخاب و گزینش تیم اقتصادی‌اش هم نیروی باتجربه داشت و هم نیروی سالم‌تر داشت، می‌توانست این‌ها را به کار بگیرد و انسان‌های امین خودش را هم داشت.
نه اینکه بگویم من را باید می‌گذاشت وزیر اقتصاد. آقای خاندوزی را گذاشت، می‌توانست شمس‌الدین حسینی را بگذارد. آقای شمس‌الدین حسینی دیگر آن خطا‌ها را نمی‌کرد. از خودش هم بود، با خودش هم بود و همفکرش هم بود.
یک جریانی اطراف آقای رئیسی را گرفته بودند، با همین جریان شعار انقلابی حالا جوان و این جور چیزها، سکان برخی از موضوع‌های مهم را به دست آن‌ها دادند، شاید الان سه سال گذشته و آقای خاندوزی بهتر از آقای خاندوزی سه سال پیش شده، ولی قطعاً آقای مثلاً شمس‌الدین حسینی سه سال پیش بهتر از آقای خاندوزی سه سال پیش بود.
در بقیه بخش‌ها هم به همین منوال است. وقتی این جوری نگاه می‌کنید ناهماهنگ می‌شوند.
احمدی نژاد در برخی موضوعات بهتر از رئیسی تصمیم می‌گرفت
نه! من بین تیم اقتصادی دولت آقای رئیسی با تیم اقتصادی دولت آقای روحانی خیلی تفاوت قائل می‌شوم. حتی احمدی‌نژاد هم به نظرم در برخی از موضوعات بهتر تصمیم می‌گرفت روی مدیریت کردن تیم‌هایش بهتر عمل می‌کرد، ضمن اینکه آقای احمدی‌نژاد خودش می‌دانست که می‌خواهد چه کار کند. خودش دارای یک ایده بود، یک ذهنیتی داشت برای خیلی از موضوعات، الان آن ذهنیت وجود ندارد یا وجود نداشت. شاید الان یک مقدار بهتر شده باشد.
سال ۱۴۰۳، سال آخر دولت آقای رئیسی و تقریباً سال آخر دولتشان است، پیش‌بینی‌تان از نظر وضعیت اقتصادی در سال پایانی دولت آقای رئیسی چیست؟
۱۴۰۳ سال خیلی سختی است. از نظر اقتصادی در بخش بودجه که می‌تواند بیشترین اثر را بگذارد سال خیلی خوبی نیست.
فکر می‌کنید مجبور به عوض کردن بعضی از آدم‌ها شود؟
تاثیری ندارد. شاید مجلس هم بیاید کمک‌اش کند به خاطر اینکه فضا را آرام کند، یکی دوتا را بزند، ولی تاثیری روی فضا ندارد. یعنی روند را نمی‌تواند خیلی در یک سال تغییر دهد. یک وزیری را عوض کردن خیلی تاثیر ندارد.
یادم است اواخر دولت آقای روحانی، آقای کرباسیان در وزارت اقتصاد بود که مجلس استیضاحش کرد. بی‌خودی استیضاح شد و افتاد. به نظرم فقط فهم مشترک دولت و مجلس بود به خاطر اینکه فضای جامعه را پاسخی دهند آقای کرباسیان را استیضاح کردند و انداختند در صورتی که هیچ نقشی، سهمی و هیچ اثری هم در جامعه نداشت.
رئیسی سال سختی خواهد داشت
آقای رئیسی سال سختی خواهد داشت. مجلس نمی‌دانم چه می‌شود هنوز نمی‌توانم در موردش اظهارنظر کنم، ولی چون بسیاری از افراد شاخص تاثیرگذار در شکل‌گیری مجلس نیم‌نگاهی به ریاست جمهوری دوره بعد دارند، این‌ها اگر احساس کنند که در مجلس می‌توانند این نیم‌نگاهشان را تقویت کنند، نیروهایشان فعال خواهند شد تا بتوانند آقای رئیسی را تضعیف کنند.
این اتفاق به نظرم در مجلس دوازدهم شکل خواهد گرفت. با توجه به لیست‌هایی که بالا آمدند.
خلیج فارس:محمد رویانیان می‌گوید: انتظارم این بود که رئیسی از تجربیات امثال من استفاده کند. بسیاری از اصولگرایان و بچه‌های انقلاب منتظر یک دولت مردمی و انقلابی بودند و آرزو داشتیم بهترین توفیقات را کسب کند، اما نتوانستند و ذهنیت خوبی در مردم شکل نگرفت.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، مشروح این گفتگو را در ادامه بخوانید؛
*آقای رویانیان! چه شد که یک دفعه هوس نماینده شدن و مجلسی شدن به سر شما زد؟
حضورم در انتخابات مجلس یک هوس نبود. از سال ۹۵ که بازنشست شدم مقداری فعالیت اجتماعی‌ام کم شده بود و از طرفی احساس کردم با ورود به مجلس می‌توانم در حل عیب‌ها، ایراد‌ها و مشکلاتی که در کشور وجود دارد، مفید باشم چراکه در این زمینه تجربیاتی دارم و چند کار ملی انجام دادم و موثر بودم.
*یعنی رفیق بد تاثیر نداشت؟
خیر. (خنده)
*حتی کسی که شما را وسوسه کند و هُل دهد و بگوید اینجا جای خوبی است؟
وقتی به انتخابات ورود پیدا کردم، رفیق بد هم پیدا شد که به من می‌گفت حتماً برو، ولی‌ای کاش نمی‌گفتند.
*امیدوار بودید رأی بیاورید؟
امیدوار بودم رأی بیاورم، اما حقیقتاً تلاش نکردم.
*فضای انتخابات که فضای تبلیغات بود و البته فضایی که یک مدار بد اخلاقی در آن وجود داشت، برای شما چگونه بود؟
اولین بار و اولین تجربه‌ام بود و خیلی بد بود. اما در همین مسیر یکسری رقابت‌ها، هزینه‌ها، پول خرج کردن‌ها، این را زدن و آن را زدن با هدف دستیابی به قدرت مشاهده کردم که یک مقدار با عقل جور درنمی‌آید.
حدادعادل گفت برای کار اجرایی مفیدتر هستم
*با چند نماینده مجلس دوست هستید؟ برای ورود به مجلس با آن‌ها مشورت کردید؟ اینکه فضای مجلس و فضای خدمت در مجلس چگونه است؟ چگونه با شما حرف می‌زدند؟
بخش زیادی از ورودم به مجلس استقبال می‌کردند. بعضی‌ها هم می‌گفتند نیا حیف است. برای مثال حداد عادل به من می‌گفت شما برای کار اجرایی خیلی مفیدتر هستید، اما مجلس جایی است که باید بروی آنجا بنشینی، چهارتا حرف بزنی و مرتب بلند شوی و بشینی.
البته یکسری گفتند با توجه به سوابقی که دارم باید به سمت کار اجرایی بروم، بر همین اساس مردد شدم و شل آمدم.
بعضی آدم‌ها شبیه آچار فرانسه هستند
*آقای رویانیان! به نظر می‌رسد سمت‌ها و مسئولیت‌هایی که داشتید با یکدیگر متفاوت و متفرق است، خودتان چه حسی دارید که یک روز در نیروی انتظامی، یک روز در پرسپولیس، یک روز در ستاد سوخت و حالا کاندیداتوری مجلس را تجربه کردید. این حس‌های متناقض و متضاد را چگونه جمع می‌کردید؟
آچار‌هایی داشتیم که برای فرانسه نبود، اما اسمش آچار فرانسه بود. بعضی از آدم‌ها شاید شبیه این آچار‌ها باشند. بنده ۳۶ سال در پلیس خدمت کردم. همگی می‌دانند که طراحی، اجرا، مدیریت و راه‌اندازی ۱۱۰ با لطف خدا و تلاش این بنده ناچیز بود.
همچنین در راهنمایی و رانندگی موضوع همیار پلیس، جذب ۱۰ میلیون خانوار، ایجاد مشارکت با مردم برای کاهش معضل بزرگ مرگ و میر ناشی از تصادفات، یک کار بدیع و مردمی بود. علاوه بر این در بحث پلیس ۱۱۰ طی ۲۳ سال گذشته مردم را بر پلیس حاکم کردیم. یعنی پلیس را به صورت ساختاری در خدمت مردم قرار دادیم و با این کار احساس امنیت را به مردم هدیه کردیم.
البته در شرایط فعلی کشور متاسفانه این قدرت را نداریم که احساس مردم را عوض کنیم و یا در اقتصاد، سیاست یا امور فرهنگی توان جذب مشارکت مردم را وجود ندارد، اما ۲۳ سال پیش این کار را انجام دادیم. این روحیه برنامه‌ریزی بنده برای بهبود وضعیت کشور در ابعاد مختلف در ستاد حمل و نقل سوخت هم جلوه داشت.
کما اینکه رئیس ستاد حمل و نقل سوخت بودم و سالی ۱۰ هزار میلیارد تومان بودجه حمل و نقل بود، که مدیریت می‌شد. در آن زمان توانستم در ستاد حمل و نقل سوخت، کارت هوشمند سوخت را طراحی، اجرا و سهمیه‌بندی کنم بدون اینکه از دماغ کسی خون بیاید.
به عبارت دیگر آن موقع که بنزین ۱۰۰ تومانی را ۴۰۰ و ۷۰۰ اعلام کردیم، هیچ پمپ بنزینی و راننده‌ای دچار مشکل نشد. مردم اذیت نشدند و حمل و نقل عمومی هیچ ریپ نزد. موضوع پرسپولیس یک چالش جدیدی بود. یک باشگاه مردمی با ۳۰ تا ۴۰ میلیون هوادار را به بنده دادند که آن را اداره کنم. واقعیت هم این است که پرسپولیس را همین جوری گردن من انداختند، دیر فهمیدم، آمدم استعفا دهم، نشد.
*خودتان فوتبالی بودید؟
من فوتبالی نبودم. البته همه در بچگی با توپ‌های پلاستیکی فوتبال بازی می‌کنند.
*در حد تیم محله؟
خیر.
*بنابراین وقتی قرار شد مدیرعاملی پرسپولیس را برعهده بگیرید، احساس بیگانگی با فوتبال نمی‌کردید؟
چرا، به آقای عباسی وزیر ورزش آن زمان هم گفتم چرا من را انتخاب کردید؟!
*اصلاً خود عباسی این کاره بود؟
خودش هم نبود. فقط آقای احمدی‌نژاد فوتبالی بود که در سالن فوتبال بازی می‌کرد و کلاً خیلی فوتبال را دوست داشت.
احمدی نژاد دو ساعت در جلسه دولت نان سنگگ، بررسی و لواش را آنالیز کرد
*شما هم با آقای قالیباف و هم با آقای احمدی‌نژاد کار کرده‌اید، کار کردن با قالیباف راحت‌تر بود یا احمدی‌نژاد؟
قالیباف به مسائل، راهبردی نگاه می‌کند، ولی عملیاتی گام برمی‌دارد. ۱۰۰ درصد عملگراست و در نیروی انتظامی موفق بود و توفیقات خوبی حاصل شد. احمدی‌نژاد هم یک آدم کاملاً عملگرا بود. در واقع هر دوی آن‌ها عملگرا بودند. البته با توجه به اینکه قالیباف خلبان بود، حتماً یک نگاه دوربرد داشت، چون تحصیلاتش این طور اقتضا می‌کرد.
البته احمدی‌نژاد هم دکترای حمل و نقل داشت، استاد دانشگاه بود، او هم حتماً راهبردی فکر می‌کرد، چشم‌انداز‌ها را می‌توانست بفهمد و راهبرد‌ها را تشخیص دهد، ولی عملیاتی بود. برای مثال یک شب در دولت نان سنگک و بربری و لواش و … آوردند، احمدی‌نژاد دو ساعت این نان‌ها را آنالیز می‌کرد و یا در موضوع تخم مرغ و یا مسائل ریز مردم، واقعاً احمدی‌نژاد عملیاتی وارد می‌شد و با مردم و چالش‌های آن‌ها آشنا بود.
قالیباف هم یک نیروی عملیاتی بود منتهی این دو تفاوت‌هایی با هم داشتند. برای نمونه قالیباف یک نظامی بود، سلسله‌مراتب را قبول داشت و به یکسری چیزها پایبند بود و به الزامات و نظامات باور داشت، اما احمدی‌نژاد زیاد مقید به الزامات و نظامات نبود.
*احمدی‌نژاد رئیس جمهور شد و کارنامه‌اش هم معلوم است. قالیباف هنوز رئیس جمهور نشده، به نظر می‌رسد او فکر می‌کند که جمهوری اسلامی یک ریاست جمهوری به وی بدهکار است.
بله. دو سه بار اقدام کرده است.
*فکر می‌کنید اگر قالیباف رئیس جمهور شود از احمدی‌نژاد موفق‌تر خواهد شد؟
احمدی‌نژاد بسیار ریز و موشکافانه جامعه را می‌شناخت. ارتباطش بامردم و شناختی که از آن‌ها داشت، حتی بیشتر از خیلی از رؤسای جمهور قبلی یا انسان‌های بزرگی است که در این حد ادعا دارند. باید مردانه بگویم که احمدی‌نژاد می‌داند مردم در هر جای جغرافیای ایران چه می‌خواهند. همه آن‌ها را با همان جغرافیا و فرهنگ‌شان می‌فهمد. جالب است که بسیار تیز است و گفتمان مردمی بسیار قوی دارد.
*یک بار گفته بودید از اینکه با احمدی‌نژاد کار کردید، پشیمان هستید؟
پشیمان بودم چراکه احمدی‌نژاد من را به پرسپولیس بُرد که نباید می‌برد. در حقیقت طی یک برنامه‌ریزی این کار را انجام داد. بعد هم احمدی‌نژاد با دوستان همراهش رفتار‌هایی کرد که مورد پسند بنده نبود و در نهایت منجر به فاصله بین او و ارکان نظام شد.
* مقصرش را اطرافیانش می‌دانید یا خودش؟
به هر شکل انسان مسئول رفتار خودش است. متأسفانه اطرافیان خیلی تاثیر داشتند.
*و احمدی‌نژاد تاثیرپذیر بود؟
از بعضی‌ها بله تاثیرپذیر بود.
* قالیباف معمولاً تاثیرگذاری کمتری دارد؟
قالیباف از اطرافش تاثیرپذیری ندارد، ولی خودش شخصاً به چیزی که اعتقاد دارد، اهل عقب‌نشینی نیست و پیگیری می‌کند. جدی است و جدیت دارد، ولی اگر بخواهم در حوزه مردم‌شناسی، گفتمان مردمی، ایجاد رابطه با مردم، رئیس جمهوری را مثال بزنیم رئیس جمهوری مثل احمدی‌نژاد ندیدیم که یک گفتمان و رابطه دو طرفه ایجاد کند.
*چرا؟
در سایر کشور‌های جهان به همین ترتیب عمل می‌شود برای مثال پنتاگون در آمریکا هم در حوزه اقتصاد هم در حوزه سیاست به صورت پنهان و گاهی هم آشکار ورود می‌کنند. نظامی‌ها در هر کشوری یک خصیصه‌هایی دارند به این ترتیب که از لحاظ انضباط و نظم تخصص دارند.
در زمان شاه هم برخی استانداران و وزرا، نظامی بودند
در حال حاضر در ایران نظامی‌ها در هر رشته و رسته‌ای تخصص کسب می‌کنند، برای نمونه نظامی‌های فارغ‌التحصیل مقطع دکترا در حوزه دفاع ملی، اقتصاد، سیاسی و حقوق بین‌الملل داریم. نظامی‌ها این ویژگی را دارند که علی‌القاعده تعصب و وابستگی به نظام حاکم و کشورشان دارند، یعنی سرباز کشورشان هستند، این خیلی مهم است. دومین نکته این است به دلیل اینکه نظامیان در رشته‌های مختلف تخصص دارند، در زمان شاه هم وضعیت به همین ترتیب بود چنانچه برخی از استانداران و وزرا، نظامی بودند.
*وقتی که همیار پلیس راه افتاده بود، بچه‌ها را مراقب پدر‌ها کرده بودند، کار خوبی بود؟
به محض اینکه شریعتمداری در کیهان این خبر را شنید، مطلبی با تیتر شق‌القمر نوشت و شروع کرد بنده را کوبیدن که این چه کاری بود؟ شما بچه‌ها را از ادب خالی می‌کنید. این‌ها را از تربیت اسلامی دور می‌کنید که به پدر و مادر تذکر بدهند، چراکه اسلام خلاف این را می‌گوید و بچه باید تمکین و اطاعت کند، ادب و تربیت شود.
به شریعتمداری گفتم حاج حسین آخر این چه کاری است، ما را نابود کردی!
وقتی شریعتمداری این خبر را منتشر کرد، سردار مقدم که شهرستان بود و فرشیدی، وزیر آموزش و پرورش بود، فوراً با من تماس گرفتند و گفتند آقا این کار را راه نینداز؛ بنابراین من با شریعتمداری تماس گرفتم و گفتم حاج حسین شما ما را نابود کردی، گفت آخر این چه کاری است؟ برایش توضیح دادم. گفتم یک، برای اولین بار به ۱۰ میلیون دانش‌آموز به طور ساختاری امر به معروف و نهی از منکر یاد می‌دهیم. دو در شیوه‌نامه آموزشی که برای کل مدارس کشور فرستادیم به بچه‌ها گفتیم پدرتان را ببوسید و با احترام بگویید بابایی خواهش می‌کنم کمربندت را ببند. بابایی خواهش می‌کنم با سرعت نروید.
وقتی شریعتمداری حرف‌های من را شنید، فردای آن روز بدون آنکه بنده اطلاع داشته باشم، جوابیه من را نوشت. اتفاقاً همان موقع داریوش کاردان که هنرمند است در اتاق من بود. وقتی ماجرا را شنید، کاردان قلم برداشت چیز قشنگی نوشت، هم به شریعتمداری و کیهان احترام گذاشت، مطلبی نوشت.
* کیهان اشتباهش را پذیرفت؟
کیهان معمولاً نمی‌پذیرد، ولی این دفعه پذیرفت.
* به نظر شما ورود نظامیان به عرصه‌های غیرنظامی، مانند ورزش، فوتبال، ریاست جمهوری و یا جا‌های دیگر، درست است؟
بله
*مثلا در فرانسه که نظامی‌ها کمتر حضور دارند، یا کشور‌های اسکاندیناوی یا خود انگلیس که نظامی‌ها خیلی در سیاست نیستند، کشور‌های عقب افتاده‌ای هستند؟
کشور‌های مذکور کشور‌های عقب افتاده‌ای نیستند، ولی نمی‌خواهیم قیاس کنیم بلکه می‌خواهیم بگوییم در بسیاری از کشورها از نظامیان به عنوان سرباز متعصب به وطن که وطن‌فروشی نمی‌کنند و در عین حال دارای تخصص‌های خاصی هم هستند، استفاده می‌کنند.
کاری به انگلیس و فرانسه نداریم. اما آنچه که می‌دانم در آمریکا و بخشی از کشورها، افرادی مانند بنده که به نظام وابسته هستند، سرباز خوبی هستند، فداکارند، برای مملکت‌شان جان می‌دهند، در عین حال تخصص دارند، در مناصب مختلف حضور پیدا می‌کنند. من یک نظامی هستم، می‌توانم در بخش اقتصاد، در بخش فرهنگ‌سازی، سیاسی، مشارکت مردمی را جلب کنم، اما برای باشگاه پرسپولیس مناسب نبودم. من را اشتباهی به آنجا فرستادند و این را می‌پذیرم.
*پرسپولیس را منها کنید. در بقیه سمت‌هایی که داشتید کدامش را از همه بیشتر دوست داشتید یا موفق بودید؟
من در ستاد حمل و نقل سوخت دو سه کار ماندگار انجام دادم. از زمان رضاشاه، سال ۱۳۰۵ تا سال ۱۳۸۵ یعنی ۸۰ سال در ایران ۲ هزار و ۷۰۰ پمپ بنزین داشتیم. به این ترتیب که در تهران ما ۱۱۷ پمپ بنزین داشتیم که هفت مورد تحت برنامه‌های عمرانی قرار گرفتند و چند مورد از آن‌ها هم بدون کارآیی بودند، اما بنده ظرف سه سال با کمک نیرو‌های وزارت نفت و شرکت گاز، ۲ هزار و ۳۰۰ جایگاه دو منظوره که هم گاز و هم بنزین عرضه کند، را ساختیم. بعد از آن طی ۲ سال ۳ میلیون خودرو را گازسوز کردیم. یعنی سبد سوخت که تک‌محصولی و بنزین بود، را متنوع کردیم.
*پس حضور در ستاد حمل و نقل را بیشتر از بقیه دوست دارید؟
در دوران مدیریت بنده یک میلیون ماشین اسقاط کردیم، ۸۰۰ هزار مورد را نو کردیم و با تسهیلات و زیر قیمت به مردم دادیم و خودروی کهنه آن‌ها را گرفتیم. البته ۲۰۰ هزار مورد هم بدون جایگزین بود یعنی مردم خودرو را دادند و پولش را گرفتند. اما بعد از پایان دوره مدیریت بنده طی ۸ سال حتی ۱۰۰ هزار ماشین هم اسقاط نشد.
*شما پول داشتید!
نه، ما پول نداشتیم. اتفاقاً پول را از منبع واردات خودرو تامین می‌کردیم، از جیب دولت نمی‌گرفتیم. هر خودرویی که وارد کشور می‌شد می‌گفتیم ۲ تا ۴ خودرو باید اسقاط کنید. ما کارگزاری این کار را به نمایندگی از دولت به عهده گرفتیم؛ بنابراین میان فردی که واردکننده بود با دارنده ماشین اسقاط تسهیل گری می‌کردیم و از پول آن‌ها ماشین‌ها را اسقاط می‌کردیم و به مردم پول بلاعوض می‌دادیم؛ بنابراین از جیب دولت پول برنداشتیم. وقتی من مدیریت ستاد سوخت را بر عهده گرفتم، روزانه ۷۵ میلیون لیتر بنزین در ایران مصرف می‌شد، یعنی سرانه هر ایرانی ۱.۱ لیتر مصرف بنزین بود. در نهایت یکی از کار‌های بزرگی که در ستاد سوخت انجام دادیم، با سهمیه‌بندی بنزین و با کارت سوخت، مصرف بنزین را از ۷۵ میلیون تا ۵۹ میلیون لیتر کاهش دادیم وفرصتی فراهم شد که پالایشگاه‌های ما بنزین تولید کردند.
*پس از این شغل بسیاری راضی هستید؟
توانستم چند کار ملی خوب انجام دهیم. البته من در پلیس هم راضی بودم.
*در پلیس بحث گشت نامحسوس که راه انداختید، به نوعی خفت‌گیری نبود؟
کارت کنترل نامحسوس به افراد می‌دادیم. برای مثال با اتوبوس یا قطار به مسافرت می‌رفتند، در قطار مسافرت می‌رفتند و به ما گزارشی از اوضاع وضعیت جاده‌ها می‌دادند. بله، یک جریان‌سازی روحی‌روانی و حسی بود برای اینکه بتوانیم کنترل عمومی ایجاد کنیم. نکته دیگر فیلم پلیس نامحسوس هر شب در تلویزیون پخش می‌شد، وقتی فیلم را پخش کنی دیگر نامحسوس نمی‌شود. ما فیلم را پخش کردیم واقعاً جلوی بسیاری از مرگ و میر‌ها گرفته شد.
*اگر در دولت آقای رئیسی به شما پیشنهاد پست غیرنظامی می‌شد می‌پذیرفتید؟
البته انتظارم این بود که رئیسی از تجربیات امثال من استفاده کند. منظورم خودم نیست، من یک نفر هستم. بسیاری مانند من تجربه دارند، به انقلاب علاقه دارند، اصولگرا هستند، به نظام وابستگی و علاقه دارند، این‌ها افراد کاربلد و باتجربه هستند که کنار گذاشته شدند.
با احترام به تلاش خود رئیسی و صداقت، اخلاص‌اش و زحماتش، اما مدیریت و مجموعه دولت کارآمدی آنچنانی ندارد. در دولت رئیسی که دولت انقلابی بود، خاستگاه ما بود، بسیاری از اصولگرایان و بچه‌های انقلاب منتظر یک دولت مردمی انقلابی بودند و ما هم به این دلیل به رئیسی رأی دادیم و آرزو داشتیم بهترین توفیقات را کسب کند، نتوانستیم به آن موفقیت مورد انتظار دست پیدا کنیم، اما باوجود اینکه زحمت کشیدند، ولی مردم حس پیدا نکردند، مردم باور نکردند، ذهنیت مردم خوبی در مردم شکل نگرفت.
*به نظر شما مشارکت پایین در انتخابات نتیجه عملکرد دولت است؟
بله. واقعیت امر این است. دولت و مجلس واقعاً زحمت کشیدند. این مجلس قوانین خوبی را تصویب کرد. اما وقتی یک سیستمی، نظامی، مجموعه‌ای سه، چهار سال کار می‌کند، اما خروجی آن در جامعه مثبت نیست، یک جای کار اشکال دارد. به این معنی که یا ما خوب کار کردیم، اما نتوانستیم کارهایمان را به مردم خوب توضیح دهیم، اینکه کار‌های ما اصلاً با خواست مردم مطابقت نداشته و مردم ناراضی بودند و یا کار‌های ما تاثیر روی بهبود و کیفیت و سفره مردم نداشته است.
مخالف برخورد فیزیکی با بدحجابی هستم
*شما پلیس بودید و کار انتظامی کردید، به نظرتان روشی که الان در مجلس برای مقابله با بدحجابی تصویب شده، به انتظام و نظم جامعه کمک می‌کند؟ یا آن طور که مخالفانش می‌گویند، جامعه را به دو قطبی تبدیل خواهد کرد؟
من پلیس هستم. علی‌القاعده باید از اقدام فیزیکی در مقابله با بدحجابی دفاع کنم. برای من هم خوب است که این حرف‌ها را بزنم، اما صادقانه حرف بزنم، من مخالف برخورد فیزیکی با بدحجابی هستم. چراکه نتیجه کوتاهی‌های ۴۰ سال مدیریت فرهنگی و آموزشی ما، این بچه‌ها شدند.
بنابراین باید خودمان را تنبیه کنیم. به جای اینکه این بچه‌ها را جریمه کنیم، خودمان را جریمه کنیم. به تعداد بدحجاب‌ها باید از حقوق همه ما کسر شود، باید از مدیران کم کنند. ما نتوانستیم بچه‌هایمان را اقناع کنیم. تربیت اقناعی، فرهنگ اقناعی، ضعف ما، ناکارآمدی سیستم آموزش ما بود.
برخورد پلیس آخرین مرحله برخورد با بی‌حجابی است
در حال حاضر با یک ناهنجاری عمومی مواجه شدیم که تبدیل به یک وضعیتی شده که بدحجابی در آن شکل می‌گیرد و توسعه پیدا می‌کند. از طرفی قانون تصویب می‌کنیم، پلیس درگیری می‌شود و به نوعی می‌خواهیم همه را با این پدیده درگیر کنیم. بالاخره این‌ها فرزندان این مملکت هستند. باید یک فکر بکری کنیم. اگر نتوانیم فکر بکر کنیم که خانواده‌ها را اقناع کنیم، دخترانمان را اقناع کنیم، چه فایده دارد ما برخورد کنیم؟ تا کجا؟ و به چه نتیجه‌ای می‌خواهیم برسیم؟
بنابراین اعتقادم این است که برخورد پلیسی آخرین مرحله برخورد با بی‌حجابی است که مع‌الأسف به اولین مرحله تبدیل شده و من دلم برای نیروی انتظامی و پلیس می‌سوزد که به نظر من قربانی ناکارآمدی در بخش‌های فرهنگی و آموزشی کشور شده است.
*آقای رویانیان که چهره نظامی بود با یک پرونده قضایی مواجه شد و شاید هم برایتان تلخ بود، بازداشت شدید و لابد آن پرونده حل شد که توانستید کاندیدای مجلس شوید. شاید یکی از دلایلی که کاندیدای مجلس شدید این بود که بگویید آن داستان صاف شد! دوست دارید قصه آن اتفاق را برای ما بگویید که اصلاً چرا آن طور شد؟
بنده در حدود ۳۴ یا ۳۵ سال خدمت، نه تنها هیچ پرونده‌ای نداشتم بلکه در این مدت مستمراً مورد تشویق فرمانده کل قوا و هم بسیاری از فرمانده‌ها قرار گرفتم، علاوه بر این طرح‌هایی هم اجرا کردم. برای مثال ۲۰۳ نماینده مجلس از اقدامات من را راهنمایی و رانندگی تشکر کردند و محضر آقا نامه نوشتند و یا در خصوص عملکردم در ۱۱۰، ۲۲ سکه جایزه گرفتم، حج واجب جایزه گرفتم و مسئولین نظام از من تقدیر کردند، تا سال ۹۲ بچه خوب و مثبتی بودم، مرتب هم جایزه می‌گرفتم، غیر از تشویق هیچ پرونده‌ای نداشتم.
چه شد ناگهان بعد از احمدی نژاد من پرونده دار شدم؟
چه شد که ناگهان بعد از احمدی‌نژاد من پرونده‌دار شدم؟ و بعد هم آمدند یکسری اعداد و ارقام ماوراءالطبیعه را به من نسبت دادند، به خاطر آقای احمدی‌نژاد بود؟ بنده با احمدی‌نژاد کار می‌کردم، او که رفت، با خود گفتند رویانیان مثل گاو پیشانی سفید است، حتماً می‌توانید یک کاری کنید و به او ضربه بزنید، لذا برخورد سیاسی با من کردند، پرونده سیاسی ساختند.
بعد که این پرونده را ساختند، هر چه سیر و پیاز داغ مربوط به هر جای دیگر بود، آوردند روی این پرونده، اما به من نمی‌خورد. خلاصه پنج، شش سال بنده را در این پرونده نگه داشتند.
*چند روز بازداشت؟
یک روز. در اینجا می‌خواهم نکته مهمی بگویم یکی اینکه در جریان کل پرونده، اینترنشنال که یک شبکه تروریستی است، زمان انتخابات با بعضی از افراد داخل هم‌راستا می‌شود، ناخواسته بنده را تخریب می‌کند. اولاً بنده عددی نیستم که تخریبم کنید. مورچه چیست که کله‌پاچه‌اش چه باشد؟
اما در کل به آن شرافت سربازی و شرافت کاری خودم قسم می‌خورم و به گواه قوه قضاییه و همه مسئولان رسمی، یک سنجد مالی وارد زندگی من نشده، سوءاستفاده‌ای نشده است. در سراسر پرونده این نکته اثبات شده که من هیچ مشکل شخصی نداشتم و هیچ سوءاستفاده شخصی نداشتم.
قوه قضاییه‌ای که با معاون اول خودش تعارف ندارد با من تعارف دارد؟
لذا تبرئه شدم، بعد هم در انتخابات تایید صلاحیت شدم. بالاترین مرجع صالحه کشور شورای نگهبان است، من را تایید کرد و البته هیات نظارت قبل از آن بنده را تایید کرد. این افتخار است که معاون اول قوه قضاییه، بچه‌هایش را می‌گیرد و تعارف ندارد، برای رویانیان هم که سردار و فرمانده پلیس بود پرونده تشکیل می‌دهد و تعارف ندارد. به عبارت دیگر این قوه قضاییه که با معاون اول خودش، با سردار، با وزیر و حتی با رئیس جمهور تعارف ندارد، با من تعارف دارد؟
افتخار می‌کنم که قوه قضاییه برای من پرونده تشکیل داده و رسیدگی کرده، چون قوه قضاییه نظام جمهوری اسلامی بر محور عدالت است. همان قوه‌ای که برای من پرونده تشکیل داده، افتخار می‌کنم و در این چند سال هیچ هم ناراحت نشدم، همین من را تبرئه کرده است. خدا را شاکرم و من حق سربازی و صداقت و پاکی خودم را گرفتم که در انتخابات مورد تایید قرار گرفتم.
وقتی بازداشت شدم بچه‌هایم مریض شدند
*وقتی این پرونده درست شد و برای مدت کوتاهی بازداشت هم شدید، حس نکردید که دارد به شما ظلم می‌شود؟ یا اینکه دلخور و دلگیر از نظام جمهوری اسلامی، قوه قضاییه و مسئولین نشدید؟
واقعیت بگویم که من به مدت این چند سال غصه خوردم. بچه‌های من مریض شدند، دختران من که اهل قرآن و استاد قرآن هستند بسیار در این چند سال سختی کشیدند. یک پسر دارم او هم در حوزه کابینت و دکوراسیون آشپزخانه فعالیت می‌کرد الان در سوله‌ای در جنوب غربی اطراف تهران کار می‌کند.
بخاطر بازداشت شدنم غصه خوردم، اما از نظام ناامید نشدم
همه خانواده، برادرانم که سردار هستند، مادر من که زمان شاه نهج‌البلاغه درس می‌داد، همگی آزرده و دلشکسته شدند، ولی من به آن‌ها روحیه می‌دادم. من شب‌ها با خدای خودم گریه می‌کردم، خیلی غصه خوردم، به خدا و اهل بیت توسل کردم، ولی از نظام، قوه قضاییه و این چیزها واقعاً ناراحت نشدم، چون می‌گویم من یک نفرم، ممکن است راجع به من اشتباه کنند، ولی خدا کند این عدالت و امنیتی که در جامعه ما حاکم است، باقی بماند. اگر قوه قضاییه زیر سوال برود، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود؛ لذا غصه می‌خوردم، ولی نسبت به نظام ناامید و بدبین نبودم.
* سال ۵۷ کمیته‌ای شدید، ولی انگار الان روحیه‌تان کمیته‌ای نیست؟
شخصیت افراد هم متفاوت است.
*بسیاری از کمیته‌ای‌ها واقعاً کمیته‌ای بودند.
همان موقع یعنی اوایل کمیته به من «بچه مثبت» می‌گفتند چراکه وقتی یک نفر می‌خواست به فرد دیگری تشر بزند، می‌گفتم نکن، گناه دارد، می‌گفتند برو بچه، آن موقع سنم هم پایین بود.
خلیج فارس:داستان مونوریل قم برای پایان به زمان زیادی لازم دارد. مدیران این شهر نه دل دارند که از پایه‌های این پروژه صرفه نظر کنند و نه دلشان می‌آید از بودجه شهر صرف تکمیل این پروژه کنند.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، مدیران شهری قم هنوز نمی‌دانند با فیل سفید* این شهر چه کنند، مونوریل قم نه مانند تهران به چند پایه محدود می‌شود که به راحتی تصمیم بر برچیدنش گرفت و نه آن قدر پیشرفت کرده که به آسانی گفت به سرانجام می‌رسد. هرچند که هم مدیران شهری به دنبال راهکاری برای توجیه‌پذیر کردن اقتصادی این پروژه هستند و هم مدیران دولتی استان می‌خواهند از چینی‌ها برای اتمام این پروژه یاری بگیرند.
«مونوریل» آرزوی محمود احمدی نژاد برای تهران بود. آرزویی که با رفتنش از شهرداری تهران برباد رفت. شهردار بعد از او (محمد باقر قالیباف) پایه‌های مونوریل صادقیه را با هزینه میلیاردی برچید. اما احمدی نژاد که حالا رئیس دولت بود رویای ترافیکی خود را در قم و کرمانشاه دنبال کرد. روز‌های پایانی تابستان ۸۸ پروژه متروی کرمانشاه به پروژه مونوریل کرمانشاه تبدیل شد، اما مونوریل در این شهر هم مخالفان جدی داشت. این پروژه هم مانند تهران در مرحله ساخت و نصب ستون‌ها باقی ماند و در نهایت سال ۹۳ پروژه مونوریل کرمانشاه به پروژه قطار شهری تبدیل شد.
ماجرای قم همچنان ادامه دارد
اما داستان مونوریل قم به این سادگی‌ها به پایان نرسید و همچنان مدیران شهری آن به دنبال راهکاری برای به سرانجام رسیدن آن هستند. در سال ۸۸ طرح مونوریل قم کلنگ‌زنی و سازمان قطار شهری قم نیز رسما افتتاح شد. بنا بود دو فاز ۶. ۲ و ۱۱کیلومتری مونوریل بار ترافیکی قم را کم کند و در سال ۹۰ به بهره‌برداری برسد. این طرح از سال ۸۹ در بستر رودخانه قمرود شهر قم آغاز شد که مرحله نخست آن از پارک سوار شمالی تا مصلای قدس است. در طول مسیر ۶.۸ کیلومتری مرحله نخست طرح مونوریل قم، هشت ایستگاه از جمله ایستگاه پایانه، فرهنگیان، امام موسی صدر، پل رضوی، پل شهید رجایی، شهید مطهری، حرم مطهر و مصلا در نظر گرفته شده بود.
اولین مخالفت‌ها به مسیر تعیین شده این مد تازه حمل و نقلی بود، منتقدان به نحوه عبور منوریل از مقابل حرم مطهر حضرت معصومه (س) اعترض داشتند. بعد از این مخالفت‌ها، این پروژه سال‌ها متوقف ماند تا جایی که مونوریل قم که برای تکمیل تنها به ۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داشت حالا به گفته مدیران شهری‌اش به بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.
سال گذشته دولت مسئولیت هزینه‌های تکمیل منوریل را برعهده گرفت. در سفر رئیس جمهور به شهر قم کمیته‌ای برای تصمیم‌گیری و بررسی مسائل این شهر تشکیل شد دراین سفر اعلام شد که به هر ترتیب این پایه‌ها ایجاد شده و باید به جایی برسد و مدیران شهری هم با این شرط که همه هزینه‌ها برعهده دولت باشد این موضوع را پذیرفتند. اما در ۲۹ مهرماه امسال محسن منصوری، معاون اجرایی رئیس جمهور در جلسه بررسی وضعیت پروژه مونوریل قم اعلام کرد که سرنوشت پروژه مونوریل قم باید در استان بررسی شود، درباره آن نتیجه‌گیری شود و در مرحله بعد در سطح ملی مورد پیگیری قرار گیرد.
او خواستار حمایت مدیران شهری از مونوریل شد و گفت: مدیریت شهری نباید خود را در تکمیل این پروژه کنار بکشد و همکاری دولت و شهرداری در اجرای پروژه متروی قم متقابل بوده که در خصوص مونوریل نیز شهرداری و شورای شهر قم باید خود را مسؤول بدانند و تا زمانی که این امر محقق نشود این پروژه به سرانجام نخواهد رسید. رئیس جمهور با تکمیل آن موافق است؛ اما دولت به تنهایی قادر به تأمین منابع برای تکمیل این پروژه شهری نیست.
اما مدیران شهری قم روی مواضع خود ماندند و تأکید کردند این پروژه یک پروژه‌ای ملی و دولتی است و برای تکمیل آن به ۱۵ تا ۲۰ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است که شهرداری امکان تأمین مالی این پروژه را نداشته و نمی‌توانند سایر پروژه‌های عمرانی و خدماتی را برای تکمیل این پروژه متوقف کنند و این در حالی است که بودجه یک سال شهرداری ۸ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان است.
مونوریل در قم بودجه ندارد
سید محمد حسین دهناد، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل درباره آخرین وضعیت پروژه مونوریل قم به خبرآنلاین می‌گوید: در فصل تصویب بودجه سالیانه شهر قم هستیم، اما برای اجرای پروژه مونوریل، ردیفی از منابع داخلی مدیریت شهری در نظر گرفته نشده است، ۲۵۰۰ میلیارد تومان مجوز انتشار اوراق مشارکت گرفته شده که تمامی اعتبارات این حوزه برای تکمیل خطوط باقی مانده مترو پیش‌بینی شده است. به ویژه بخشی که به سمت مسجد جمکران می‌رود که در اولویت است.
او درخصوص این که تا چه زمانی قرار است مونوریل قم بلاتکلیف باقی بماند هم می‌گوید: یک قرارداد باز برای اجرای ۶. ۸ کیلومتر مونوریل با مپنا داریم که همچنان جاری است و چند سناریو رو هم برای بهره‌برداری آن پیش‌بینی کرده‌ایم و قرار است مشاوری برای شناسایی چالش‌های بهره‌برداری مونوریل قم مشخص شود. یکی از مشکلات احتمالی مطرح شده این است که آیا به سرانجام رساندن همین ۶. ۸ کیلومتر مونوریل کفایت می‌کند یا باید همان طراحی اولیه که مسیری ۱۸ کیلومتری بود اجرایی شود؛ که مشاور اعلام کرد اگر خط B مترو را حفظ کنیم، عملاً آن کریدور به دو خط ریلی نیاز ندارد و مناسب نیست که مونوریل تا پردیسان ادامه پیدا کند.
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر قم ادامه می‌دهد: در حال بررسی سناریو‌های مختلف دیگر هم هستیم و واقعیت هم این است که امکان جمع کردن پایه‌های مونوریل ماننداتفاقی که در صادقیه تهران افتاد وجود ندارد، زیرا در تهران پروژه مونوریل در ابتدای راه بود و در قم پیشرفت زیادی داشته به جز پایه‌هایی که می‌بینید تجهیزات زیادی خریداری شده که در انبارهاست. به دلیل بلاتکلیفی طولانی این پروژه وضعیت آن پیچیده شده است.
به گفته دهناد شرکتی که قرار بود واگن‌های مونوریل ر تأمین کند منحل شده و دیگر وجود ندارد، اما شرکت مپنا اعلام آمادگی کرده که با مهندسی معکوس برای ما واگن‌های مورد نیاز را تأمین کند.
او یک پیشنهاد شخصی هم برای باز کردن گره کور مونوریل قم دارد که هنوز در مرحله کارشناسی است. دهناد توضیح می‌دهد: با توجه به اینکه مسیری که از ابتدا برای مونوریل انتخاب شده مسیر مناسبی نبوده و جاذب سفر نیست، می‌توان یکسری کاربری‌های جدیدی را اطراف خط مونوریل ایجاد کرد؛ یعنی در طرح تفصیلی و طرح جامع شهری یکسری لکه‌هایی را بارگذاری کنیم.
اراضی بزرگی در این مسیر وجود دارد که اصلاً بارگذاری نشده‌اند‌های حالا می‌تواند حمل و نقلی باشد مثل یک پایانه. مثلاً اتوبوس‌های بین شهری که می‌خواهند به قم بیایند، همه به آن نقطه منتقل شوند یا تاکسی‌ها؛ یا در کنار و مجاورت آن یکسری تراکم‌هایی داده شود، در تهران هم نمونه‌های آن مجتمع‌های ایستگاهی است که در کنارایستگاه‌های مترو قرار می‌گیرند. با کمک بخش خصوصی بخشی از هزینه‌های جاری و هزینه‌های اولیه پروژه را تأمین می‌کنند. برای باز کردن گره مونوریل جسارت در تصمیم‌گیری داشت.
او در پاسخ به این پرسش که این روز‌ها مدیران شهری برای حل گره‌های پایتخت از خانه‌سازی تا خرید اتوبوس و واگن روی کمک چینی‌ها حساب کرده‌اند قمی‌ها نمی‌خواهند برای پایان چالش مونوریل از این ظرفیت استفاده کنند هم می‌گوید: اتفاقاً یک کار‌هایی هم انجام شده تقریباً می‌شود گفت با محوریت استانداری هم بوده است. یک اتفاقاتی انجام شده، یک پیگیری‌هایی دارد انجام می‌شود که حالا باید ببینیم چه زمانی به نتیجه می‌رسد و روی کاغذ می‌آید. ولی با همین مجموعه‌ها یک پیگیری‌هایی دارد انجام می‌شود.
نظر رئیسی چیست؟
امامجتبی ذوالنوری نماینده مردم قم در مجلس به تازگی اعلام کرده است: پروژه مونوریل باید به فرودگاه قم و پردیسان متصل شود و تنها در این صورت است که هم صرفه اقتصادی خواهد داشت، اما شهرداری درخصوص مونوریل مانع تراشی کرده و اجازه نمی‌دهد تصمیم گیری نهایی انجام شود. بنده این طرح را به رئیس جمهور هم ارائه داده و موافقت را از ایشان گرفته ام و آقای رئیسی هم به استاندار قم گفته اند که مونوریل باید به این طریق تکمیل شود. باتوجه به اهمیت تکمیل مترو و مونوریل قم تا ۲۵ هزار میلیارد ریال اعتبار برای این ۲ پروژه در نظر گرفته شده که سال آینده تخصیص خواهد یافت.
به گفته او مونوریل قم سال هاست تبدیل به غصه مردم شده و جلوه منفی برای گردشگران دارد، جانمایی غلط این پروژه باعث شد روند اجرای آن طولانی شود. مونوریل باید در مکانی بنا می‌شد که جمعیت بیشتری را تحت پوشش خود قرار می‌داد، اما در مسیری بنا شده است که حتی در بحث اتوبوس رانی هم صرفه اقتصادی ندارد. در ابتدا بحث‌هایی برای تخریب این پروژه مطرح شد که من مخالف بودم چرا که این پروژه با پول بیت المال ساخته شده است و اگر تخریب می‌شد باید هزینه هنگفتی برای تخریب آن می‌دادیم و از طرفی دیگر باید خسارت سنگینی به شرکت پیمانکار می‌دادیم.
به نظر می‌رسد برای رسیدن داستان مونوریل قم به پایان زمان زیادی لازم است. مدیران این شهر نه دل دارند که از پایه‌های این پروژه صرفه نظر کنند و نه دلشان می‌آید از بودجه شهر صرف تکمیل این پروژه کنند در حال حاضر دو گزینه جدید روی میز است نخست بارگذاری در زمین‌های خالی اطراف پروژه و دیگری حضور چینی‌ها برای تکمیل این پروژه.
*فیل سفید درباره دارایی‌هایی به کار می‌رود که مالک آن‌ها نمی‌تواند به‌سادگی از بندِ آن‌ها رها شود و در عین حال میزان استفاده و مفید بودنشان نسبت به هزینهٔ نگهداری‌شان ناچیز است.
خلیج فارس:محمود احمدی نژاد و ابراهیم رئیسی هر دو پس از دو سال ریاست جمهوری مانند دیگر دولت‌ها برگزارکننده انتخابات مجلس بودند که بررسی نتایج آن قابل تأمل است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی ۱۱ اسفندماه امسال در حالی برگزار شد که طبق اعلام وزیر کشور، مشارکت در این انتخابات ۴۱ درصد بوده است و به این ترتیب رکوردی تازه در دولت سیدابراهیم رئیسی به عنوان کمترین میزان مشارکت پس از انقلاب اسلامی ثبت شد.
نکته مورد توجه این است که همه روسای جمهوری از سال ۱۳۶۹ و دوره ریاست جمهوری آیت الله هاشمی رفسنجانی، ۲ سال پس از آغاز دولتشان برگزارکننده انتخابات مجلس بوده اند.
خاتمی و روحانی پیشتاز شدند
اگر تحلیل‌هایی را مبنا قرار دهیم که تاکید دارد میزان حضور مردم پای صندوق‌های رأی به نوعی تایید عملکرد دولت مستقر هم قلمداد می‌شود و یکی از دلایل تاثیرگذار است، با بررسی نرخ مشارکت می‌بینیم بیشترین میزان مشارکت در اولین انتخابات بعد از روی کار آمدن روسای جمهور پیشین، به دولت اول سیدمحمد خاتمی با ۶۷.۳۵ درصد در انتخابات مجلس ششم تعلق دارد و سپس به حسن روحانی با ۶۱.۸۳ درصد در زمان برگزاری انتخابات مجلس دهم می‌رسد.
رکوردزنی رئیسی و احمدی نژاد در ثبت کمترین میزان مشارکت
اما نکته قابل توجه دیگر، کمترین میزان مشارکت در ادوار انتخابات مجلس در نخستین دولت‌های روسای جمهوری است که اول به ابراهیم رئیسی رسیده سپس محمود احمدی نژاد.
از سویی در همین ۲ دوره شاهد حضور چهره‌های نزدیک به دولت در مجلس شورای اسلامی هستیم تا جاییکه نگرانی‌ها از حضور تندرو‌ها اینبار بیش از پیش شدت گرفته است.
در مجلس هشتم نهایتا چهره‌ای همچون علی لاریجانی ریاست را عهده دار شد که همسویی با احمدی نژاد نداشت و توانست اقدامات دولت را با مدیریت مجلس تحت نظارت قرار دهد و استقلال پارلمان را حفظ کند، اما همزمان با دولت رئیسی، چه کسی قرار است ریاست مجلس دوازدهم را بر عهده بگیرد که هم نظارت به درستی انجام شود هم قانونگذاری مبتنی بر منافع ملی نه خواسته‌های دولت صورت گیرد، آقاتهرانی، نبویان، قالیباف یا…؟
| رئیس جمهور | سال برگزاری انتخابات | ادوار مجلس | میزان مشارکت |
| علی اکبر هاشمی رفسنجانی | ۱۳۷۱ | چهارم | ۵۷.۸۱ |
| سیدمحمد خاتمی | ۱۳۷۸ | ششم | ۶۷.۳۵ |
| محمود احمدی نژاد | ۱۳۸۶ | هشتم | ۵۵.۰۴ |
| حسن روحانی | ۱۳۹۴ | دهم | ۶۱.۸۳ |
| سیدابراهیم رئیسی | ۱۴۰۲ | دوازدهم | ۴۱ |
خلیج فارس:۵ نفر از وزرای محمود احمدی نژاد وارد مجلس دوزادهم شدند.
به گزارش «خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، در میان راه یافتگان به مجلس دوازدهم، نام ۵ تن از وزرای دولت‌های محمود احمدی نژاد هم به چشم می‌خورد. علی نیکزاد از حوزه انتخابیه اردبیل با ۸۳.۹۸۴ رأی؛ رضا تقی پور از حوزه انتخابیه تهران با ۴۲۴.۹۴۵ رأی؛ شمس الدین حسینی از حوزه انتخابیه رامسر با ۴۵.۳۹۸ رأی و حمیدرضا حاجی بابایی از حوزه انتخابیه همدان با ۵۸.۳۴۹ رأی، وزیران احمدی نژاد بودند، که در این دوره از انتخابات مجلس در جایگاه خود ابقا شدند.
منوچهر متکی، پنجمین فردی است که وزیر امور خارجه در دولت‌های نهم و دهم بود و سابقه نمایندگی تهران در مجلس هفتم را داشته است. وی در انتخابات این دوره از مجلس شورای اسلامی با کسب ۴۰۴.۶۱۵ رأی از حوزه انتخابیه تهران منتخب مجلس دوزادهم شد.
خلیج فارس:مراسم تجدید میثاق اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام صبح سه‌شنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ با حضور اعضای این مجمع در حرم مطهر امام خمینی (ره) برگزار شد. محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق کشور نیز در این مراسم حضور داشت که تغییر چهره محسوس او توجه عکاسان را جلب کرد. پست اینستاگرام یکی از همراهان احمدی نژاد درباره علل کبودی و ورم صورت وی توضیح داده و نوشته است: کبودی به خاطر عمل جراحی پلک است.
پست های جدیدتر