پلاژ ویژه برای امام جمعۀ کیش؟/ آنان که غنی‌ترند محتاج‌ترند

اگر دوستی که پیش تر در یکی از شرکت های مهم زیر مجموعه نفت از خواست های امام جمعۀ یکی از شهرهای نفتی نگفته و او قاطعانه مخالفت نکرده بود در صحت این نامه تردید می کردم ولی محتوا شبیه همان است که شنیده بودم.

کار امام جمعه ها مشخص است: جمعه ها نماز جمعه بخوانند و رابط مردم و حکومت باشند و موارد استراتژیک و سیاست های رسمی را برای مردم توضیح دهند.

اصلا خود کلمۀ پلاژ چه نسبتی با امامت جمعه دارد؟

شگفتی دیگر این که چه اصراری دارند جامعه را به متدین و غیر متدین تقسیم کنند؟ حق همه مردم ایران است که از امکانات و مواهب استفاده کنند. ضمن این که تشخیص میزان تدین با امام جمعۀ کیش و غیر کیش نیست.

جا دارد آقای پزشکیان دستور دهد صحت و سقم این نامه بررسی شود و ببیند واقعا چنین توافقی بین وزیر اقتصاد و امام جمعه صورت گرفته یا نه و حتی با وزیر خود برخورد و توافق احتمالی را ملغا کند.

وظیفه دولت توسعه کیش است. همان کاری که در دوران مهرعلیزاده و یزدان پناه و قاسمی انجام شد و چهرۀ کیش را تغییر داد. پلاژ ویژه برای امام جمعه و دوستان یعنی چه؟

علاقه به سهمیه ویژه برای دانشگاه و عبور از خط  ویژه کم بود حال پلاژ ویژه هم می خواهند؟!

با سهمیه به دانشگاه بروی، با سهمیه استخدام شوی، از خط سفید اینترنتی استفاده کنی و به کیش هم بروی در پلاژ ویژه مستقر شوی؟

هیچ گاه نگاه مشتریان واقعی فروشگاه شهروند را از سبد پر از کالای خانواده ای که انبوه بن ها را به جای پول ارایه می داد فراموش نمی کنم. ظاهر و پوشش شان به مهندسین و کارمندان شهرداری نمی خورد و اگر عنوان خدمتی شان شهرداری باشد احتمالا در بخش های غیر تخصصی مشغول اند و نیز فراموش نمی کنم جوان پشت سر من پرسید: پول بنزین و تعمیر خودرو که نمی دهند. از شهریه مدرسه هم که معاف اند و در مدارس ویژه ثبت نام می کنند. به جای پول کالا بن می دهند. خانه شان هم که لابد مصادره ای است یا به قیمت بسیار ارزان در آن نشسته اند. پس حقوق شان را دقیقا صرف چه می کنند و اصل به حقوق چه نیازی دارند؟! حالا فکر کنید آن جوان که البته قاعدتا دیگر جوان نیست بشنود پلاژ هم می خواهند!

مشهور است که یعرف الاشیاء باضدادها. یعنی هر امری را از متضاد آن می توان شناخت. بر این سیاق به میزانی که تبعیض و ویژه خواری نیست عدالت هست. نمی‌توان دم از عدالت زد و حق ویژه طلب کرد.

انتظار می رفت سرنوشت شیخ کاظم صدیقی و مرگ تأسف بار فرزند او درس عبرتی شود اما انگار به تعبیر استاد سخن: آنان که غنی‌ترند محتاج‌ترند.

اگر خبر راست باشد هم سکوت آقای رییس جمهور و موافقت او قابل تأمل است و هم معممین دیگر زیرا نه با سنت مولا علی سازگار است نه به سود روحانیت است.

نه جامعه را می توان به متدین و غیر متدین تقسیم کرد و نه روحانیون بر دیگر اصناف برتری دارند.

این رفتارها با دأب مقام رهبری هم سازگار نیست کما این که مرحوم رییسی ساختمان مجللی را در بالای پونک برای دادگاه ویژه روحانیت ساخته بود و گویا با ناخرسندی رهبری هیچ گاه به دادگاه ویژه تحویل نشد و اکنون در اختیار ستاد مبارزه با مواد مخدر است و اگر کشت تریاک آزاد شود شاید به جای دیگر انتقال یابد.

شگفتا که از یک سو در ستایش امام جمعۀ فقید تبریز در ساده زیستی او و معاشرت با مردم گفته می شد که در عالم واقع نیز چنین بود و برخی دیگر درست به عکس عمل می کنند.

شگفتی بیشتر این که فاصله گرفتن مردم از روحانیت را می بینند تا جایی که در شهرهای بزرگ بعضا معممین به مجالس ختم و عروسی دعوت نمی شوند یا در کوی و خیابان و بازار کمتر آزادانه رفت و آمد می کنند و شمار نمایندگان معمم در مجلس در هر دوره کمتر می شود ولی با رفتارهایی از این دست به جای ترمیم به فاصله بی سابقه دامن می زنند.

منبع: عصرایران