خلیج فارس: سومین اجلاس بین المللی ایران و آفریقا روز یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ با حضور مسعود پزشکیان، رییس جمهور، محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور و نمایندگانی در سطح مقامات عالی کشورهای آفریقایی از جمله وزرای اقتصادی بیش از ۳۰ کشور آفریقایی در محل سالن اجلاس سران برگزار شد.
اخبار ویژه 1
خلیج فارس: نهال موسوی در عصر ایران نوشت: جمعه شب گذشته (۵ اردیبهشت) سید عزتالله ضرغامی در برنامه تلویزیونی هفت حضور پیدا کرد و با بهروز افخمی تحت عنوان «از معاونت سینمایی تا داوری جشنواره فیلم فجر» به گفتگو نشست.
ضرغامی هم به عنوان رئیس پیشین سازمان صدا و سیما و هم یکی از چهرههای بانفوذ در فضای فرهنگی و رسانهای کشور به شرح بسیاری از اتفاقات پرداخت. او از زمان مدیریت خود در سینما به عنوان معاونت سینمایی وزیر ارشاد از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶هم حرف زد و درباره توقیف فیلم سینمایی «آدم برفی» ساخته داود میرباقری گفت:
« من درباره فیلم آدم برفی اشتباه کردم و به آقای زم گفتم چند نکته را کم کن و چون اعمال نکردند فیلم را نشان ندادیم. اگر عقل امروز را داشتم میگفتم انقدر فیلم خوب است که میتوان چشم پوشی کرد. خطرناک این است که آدم روی اشتباه خود پافشاری کند ولی این درست است که آدم به اشتباه خود اشاره کند و بگوید که اشتباه کرده و به مدلی برسد که کمتر اشتباه کند.»
در بخشی از گفتگو او درباره فیلم مربای شیرین ساخته مرضیه برومند در سال ۱۳۸۰ هم گفت در آن زمان گفتم فیلم سیاسی است و علیه نظام حرف میزند اما امروز در سال ۱۴۰۴ میگویم اشتباه کردم و نظر من عوض شده است.
بهرجهت این که ضرغامی بعد از این همه سال به اشتباه خود اعتراف کرده است گامی رو به جلو محسوب میشود ولی واقعیت این است که قضیه به این اندازه هم ساده نیست که او بیان میکند.
توقیف «آدمبرفی» و فیلمهایی مانند آن، صرفاً موضوعات شخصی یا سلیقهای نبودند؛ آنها در بستر یک سیاستگذاری کلان فرهنگی معنا پیدا میکردند. سیاستی که بر اساس آن، بسیاری از فیلمسازان به حاشیه رانده شدند، سینماگران مستقل سرخورده گشتند و نسلهایی از هنرمندان، یا مجبور به خودسانسوری شدند یا به مهاجرت روی آوردند و …
این جمله ساده، از دل یکی از مهمترین چهرههای سیاستگذار فرهنگی در دهههای گذشته، بهظاهر نشاندهنده نوعی بازنگری و صداقت است، اما در بطن خود، سوالات مهمتری را مطرح میکند: آیا این اعتراف، آغازی برای اصلاحات واقعی در نگاه مدیریتی به سینماست یا صرفاً یک ژست برای حضور دوباره در عرصه سیاسی و فرهنگی؟
یکی از نقدهای مهم به چنین اعترافاتی، زمان آن است. چرا حالا؟ چرا وقتی که ضرغامی در اوج قدرت فرهنگی بود، مجال و شجاعت گفتن این حرفها را نداشت؟ چرا در همان سالها، در برابر جریانهایی که میخواستند سینما را به عنوان یک ابزار روایت زندگی واقعی مردم حفظ کنند، ایستاد و از توقیف و حذف حمایت کرد؟
حال که بیش از دو دهه از آن ماجرا گذشته، اعتراف به اشتباه، اگرچه قابلتوجه است، اما نمیتواند بار سنگین آن سیاستها را از دوش ضرغامی یا سایر تصمیمگیران آن دوران بردارد.
بیتردید، فضای اجتماعی امروز ایران تغییر کرده است. گسترش شبکههای اجتماعی، دسترسی آزادتر به فیلمها و آثار هنری، و رشد آگاهی عمومی باعث شده است که دیگر نتوان مانند گذشته همه چیز را پشت درهای بسته مدیریت کرد.
شاید ضرغامی هم این فضا را درک کرده اما هنوز برای بسیاری، این پرسش باقی است که آیا این اعتراف به اشتباه، برآمده از تامل شخصی است یا خیر اهداف دیگری را مد نظر دارد؟
آنچه از مدیران پیشین انتظار میرود، فقط اعتراف به خطاهای گذشته نیست، بلکه حضور در فرآیند بازسازی فضای فرهنگی امروز است.
ضرغامی اگر صادقانه به اشتباهات خود باور دارد، میتواند با حمایت از فیلمسازان جوان، دفاع از ساختار قاعدهمند و کمک به اصلاح رویههای سانسور، نقش مثبتی در آینده فرهنگ و هنر ایران ایفا کند.
اما اگر این اعتراف، صرفاً یک حرکت تاکتیکی برای کسب محبوبیت در میان نسل جوان و جامعه هنری است، نه تنها تاثیری نخواهد داشت، بلکه قطعا واکنشی منفی به دنبال خواهد داشت.
امروز، جامعه فرهنگی ایران بیش از هر چیز، به صداقت، شفافیت و مسئولیتپذیری نیاز دارد؛ نه صرفاً جملات زیبا در قاب تلویزیون.
خلیج فارس: روزنامه هممیهن نوشت: هنوز ویدئوی شرمآور توهین به اهل سنت در برنامه سیمای خانواده در شبکههای اجتماعی دستبهدست میشود و صغیر و کبیر دربارهاش صحبت میکنند که شبکه نسیم دستگلی تازه به آب داد.
در شبی که ملت در شوک انفجار مهیب اسکله شهید رجایی در بندرعباساند، با هزار هول و ترس خبرها را دنبال میکنند و از ته دلشان و با هر اعتقادی دعا میکنند که تعداد فوتیها بیشتر نشود، برنامهای شاد پخش میکند که مجریاش (کامران تفتی) از عوامل پخش میخواهد «موسیقی را بدهند تا کیف کنند». حاضران در برنامه هم دست میزنند و همراهی میکنند.
رسانه، آینهای صادق است برای انعکاس حال و احوال و منافع و خواستههای مخاطب. در بزنگاههای مصیبت و بحران، مخاطب نیاز به خبررسانی دقیق، همدلی و همراهی دارد،
نه دستزدن و شادیکردن. انفجار بندرعباس، بهخودیخود فاجعهای هولناک است که تا همین حالا صدها زخمی و چندده کشته داشته و تضمینی هم نیست که قربانیانش بیشتر نشود. چه دلیلی دارد صداوسیما ساعت ۱۰ شب به سبک روزهای عادی کنداکتورش را بچیند و برنامههایی پخش کند که هیچکس در آن لحظات خواهانش نبود.
شکاف میان مخاطب و رسانه همین است. مردم در وحشت دهشت یک انفجار بزرگ و مبهم، سوگوارند، اما بزرگترین و انحصاریترین رسانه کشور شوی شاد پخش میکند. در الفبای رسانهداری هم چنین چیزهایی را دیگر تدریس نمیکنند. باری، همدلی و قدرت و توان درک و همراهی با احساسات، بنیان ارتباط رسانه است. رسانهای که در لحظات سوگ ملی، بهجای مرهمبودن، نمک بر زخم میپاشد، رسانهای هیچ برای هیچ است. آخر کدام رسانه حرفهای چنین میکند؟ موج همدردی ملی و حتی بینالمللی با مردم سوگوار ما بهراه افتاده، اما مدیران صداوسیما در عالم دیگری سیر میکنند.
ایرانیان خودشان به عزای عمومی رفتهاند اما مدیران، گردانندگان و برنامهسازان صداوسیما تشخیصشان این است که موسیقی شاد پخش کنند. آخر کدام مخاطب چنین چیزی خواسته؟ مگر شما نباید در خدمت ترجیحات مخاطب باشید؟ چرا اینقدر دور از غم مردماید؟ این میزان از بیتوجهی به مخاطب، نوبر هیچ بهاری نیست. بیمهری است و بیاحترامی. نشاید که فراموش شود.
رسانهای که با پول همین ملت اداره میشود و سالهاست مرجعیتاش را از دست داده. قبول، اما آیا این انتظار زیادی است که در وقت هجوم بلا و سوگ ملی، مخاطب را بر صدر بنشاند و همدل و همراهش باشد؟ شادی به وقت رنج دیگران، ناپسند است و غم را سنگینتر میکند و نابخشودنیتر. پخش برنامهای شاد در شب فاجعه ملی که گویی تیغ بر جگرها کشیدهاند، مصداق همین شادی نابجاست. میدانم که مدیران صداوسیما نمیدانند در بندرعباس هر خانوادهای یک نفرش در اسکله کار میکرد. میدانم که نمیدانند چقدر انتظار کشیدن برای خبردار شدن از عزیزان یا قوموخویشان چقدر دشوار است.
خلیج فارس: زهرا خدادادی نماینده مردم ملکان و عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در یادداشتی به بررسی اصلاح قانون مهریه پرداخت.
متن این یادداشت به شرح ذیل است:
بسمالله الرحمن الرحیم
در طرح اصلاح موادی از قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی و برخی از احکام راجع به مهریه، با وجود برخی اصلاحات مفید، ما شاهد نوعی یکطرفهگرایی در حمایت از مردان بدهکار هستیم؛ درحالیکه اصل عدالت ایجاب میکند طرحی با رویکرد متوازن و حمایتی برای هر دو طرف رابطه زندگی مشترک تدوین شود. ضمن آنکه بسیاری از زنان، در عمل برای گرفتن همین ۱۴ سکه هم باید ماهها در راهروهای دادگاه دوندگی کنند. ما به هیچ وجه موافق مهریههای بالا نیستیم به خصوص که در دین مبین اسلام به سهل گیری در ازدواج و پایین بودن مهریه سفارش بسیار شده است منتهی زمانی میتوانیم مهریه که عملا تنها ابزار حمایتی بانوان میباشد حذف نماییم که دستیابی به سایر حقوق مانند حق طلاق، حضانت، تنصیف اموال، اشتغال، مسکن، تحصیل، خروج از کشور برای بانوان تسهیل نماییم و از عدالت دور نشویم.
قانونگذار باید شرایط را جامع و کامل در نظر بگیرد و تنها با استناد به برخی موارد استفاده ابزاری از مهریه نمیتوان شرایط را به کل جامعه تعمیم داد و برای عموم مردم قانون نوشت همچنان که در مواردی هم اعسار به عنوان ابزاری برای اقایان جهت فرار از پرداخت مهریه استفاده میگردد. از طرفی هم آگاهی بخشی به زوجین نسبت به قوانین حقوقی نقش بسیار حیاتی را در جامعه امروز ایفا میکند که موجب کاهش پروندههای طلاق خواهد شد که باید در این خصوص اهتمام جدی انجام پذیرد.
کاهش سقف اجرای فوری مهریه از ۱۱۰ سکه به ۱۴ سکه، آن هم بدون ضمانت جایگزین مؤثر، در عمل تضعیف حقوق شرعی و قانونی زنان است. این اقدام، بهجای تعدیل نظام مهریه، عملاً امنیت حقوق مالی زن در ازدواج را مخدوش میکند. مگر نه اینکه ماده ۲۲ قانون حمایت از خانواده سال ۱۳۹۱ برای حفظ کرامت خانواده و ایجاد تعادل در مسئولیتهای زوجین تصویب شد؟ حال چگونه با کاهش یکطرفه ضمانت اجرا، میخواهیم از حقوق خانواده صیانت کنیم؟
درباره سقوط حق حبس با پرداخت اولین قسط مهریه یا پذیرش اعسار، باید تأمل بیشتری کرد. حق حبس، نه یک ابزار تنشزا، بلکه یک مکانیسم تعادلبخش در حقوق زوجه است. برداشتن آن بدون ایجاد سازوکار حمایتگر، عملاً زن را از یکی از معدود ابزارهای دفاع از حق خویش محروم میکند.
در پایان تأکید میکنم: مسیر اصلاح قوانین خانواده باید با مطالعات میدانی، اجماع کارشناسانه و گفتوگو با فعالان حقوق زن همراه باشد؛ نه بر اساس فشار رسانهای یا فضای عوامپسند. این طرح باید با دقت بیشتری بازنگری شود تا خدشهای به بنیان خانواده وارد نشود.
خلیج فارس: پرسپولیس، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر، در این فصل یک ناکام به تمام معنا بود؛ این تیم علاوه بر آنکه شانسی برای قهرمانی در لیگ برتر ایران ندارد، خیلی زود از گردونه جام حذفی کنار رفته و در لیگ نخبگان آسیا، حتی نتوانست از مرحله گروهی صعود کند. در کنار این موضوع باید شکست این تیم مقابل سپاهان در دیدار سوپرجام را هم برجسته کرد تا مشخص شود با صرف هزینههای درخورتوجه، هیچ دستاوردی نداشته است.
سرخپوشان در این مسیر قافیه را به مدعیان همیشگی، به ویژه تراکتور و سپاهان واگذار کردند؛ ۲ تیمی که دست بر قضا فعالیت پررنگی در بازار نقلوانتقالات داشتند و تا حدودی سودش را هم بردند. تراکتور که در یک قدمی فتح لیگ برتر است و سپاهان هم فرصت کسب سهمیه لیگ نخبگان آسیا را دارد. حالا همین تجربه باعث شده تا پرسپولیس زودتر از موعد دست به کار شود و به دل بازار نقلوانتقالاتی بزند. آنطور که خبر میرسد، اسماعیل کارتال عزمش را جزم کرده تا از خط دروازه تا حمله پرسپولیس، تغییرات مهمی را رقم بزند.
گندوز شماره یک نیست
کارتال برای شروع خریدهایش در بازار به سراغ اصلاح امور در خط دروازه رفته است. این مربی ترکتبار اعتقادی به الکسیس گندوز به عنوان دروازهبان شماره یک ندارد. به این ترتیب، بهترین تصمیم برای پرسپولیسیها این است که قرارداد این دروازهبان را فسخ کنند. گندوز با قراردادی ۳ ساله به پرسپولیس پیوسته و هنوز ۲ فصل دیگر از این قراردادش باقی مانده است. او برای فصل اول ۴۵۰ هزاردلار گرفته و طبق عرف قرار است ۲۰ تا ۲۵ درصد به این مبلغ برای سال دوم اضافه شود.
به این ترتیب او مبلغی نزدیک به ۵۵۰ هزاردلار برای فصل آتی خواهد گرفت. مشکل ولی اینجاست که کارتال به این دروازه به چشم شماره یک تیمش نگاه نمیکند. ترجیح او این است که گندوز از پرسپولیس جدا شود تا یک جای خالی برای بازیکنان خارجی پرسپولیس باز شود ولی اگر مسئولان باشگاه با او به توافق نرسند، آن وقت گندوز به عنوان دروازهبان شماره ۲، روی نیمکت خواهد نشست. دردسر بزرگ در این بخش ولی مربوط به هزینههای این دروازهبان است؛ پرسپولیس مجبور است رقم درشتی به بازیکنی بدهد که قرار است روی نیمکت بنشیند.
پیام نیازمند وارد میشود
چه الکسیس گندوز از پرسپولیس جدا شود چه نه، فرقی در فهرست خرید کارتال ایجاد نخواهد شد. او پیام نیازمند، ستاره سپاهان، را برای پرسپولیس میخواهد. قرارداد نیازمند با سپاهان در انتهای همین فصل به پایان میرسد و فعلا قصدی بر تمدید قرارداد ندارد. به این ترتیب، او تبدیل به گزینه اصلی پرسپولیسیها شده تا جای الکسیس گندوز، تبدیل به دروازهبان اصلی پرسپولیس برای فصل بعد شود.
البته که پرسپولیس نیمنگاهی هم به شرایط محمدرضا اخباری دارد ولی تمرکز اصلیاش را معطوف به وضعیت پیام نیازمند کرده است. اینجا ولی مسئله سایر دروازهبانهای پرسپولیس، یعنی امیررضا رفیعی و مهرشاد اسدی، هم پررنگ میشود. آنطور که شنیده شده، قرار است مهرشاد اسدی در صورت رقم خوردن چنین فعلوانفعلاتی از پرسپولیس جدا شود. وضعیت امیررضا رفیعی هم بسته به دیگر فعالیتهای پرسپولیس در بازار نقلوانتقالات مشخص خواهد داشت.
یک گزینه جذاب دیگر هم در فهرست وجود دارد
معادلات پرسپولیس در خط دروازه به همین فعلوانفعلات ختم نمیشود. هنوز هم یک گزینه جذاب دیگر در برنامههای این باشگاه وجود دارد: محمد خلیفه. دروازهبان خوش قدوقامت آلومینیوم اراک هم در فهرست خرید پرسپولیس قرار دارد. خلیفه علاوه بر تواناییهای فنی، ۲۰ ساله است و جایی از فهرست بزرگسالان پرسپولیس اشغال نمیکند. درست است که خلیفه همین حالا از یکی-دو باشگاه دیگر هم پیشنهاد دارد و با آلومینیوم هم همچنان تحت قرارداد است ولی شرایط مالی اراکیها به گونهای است که حاضر هستند او را با پیشنهاد بهتر به فروش برسانند.
خلیفه دروازهبان آیندهداری است که همراه با پیام نیازمند ولی با اولویتبندی مختلف، در فهرست خرید پرسپولیس قرار گرفته است. ضمن اینکه خلیفه دروازهبان پایههای پرسپولیس است که به طرز عجیبی از این تیم جدا شده و به لحاظ شناختی، به فضای کار در باشگاه پرسپولیس هم آگاه است.
منبع: فوتبال ۳۶۰
خلیج فارس: معاون اول رئیسجمهور ضمن ابراز تأسف از وقوع حادثه بندر شهید رجایی گفت: علل و چگونگی وقوع این سانحه با جدیت در حال بررسی بوده و جزئیات آن به محض مشخص شدن به اطلاع مردم شریف ایران اسلامی میرسد.
هفتاد و سومین جلسه هیئت دولت چهاردهم، عصر امروز یکشنبه به ریاست محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور برگزار شد.
به گزارش ایسنا، در این جلسه، عارف ضمن ابراز تأسف از وقوع حادثه بندر شهید رجایی، تسلیت به خانوادههای داغدیده و ابراز همدردی با مجروحین این سانحه، اظهار داشت: علل و چگونگی وقوع این سانحه با جدیت در حال بررسی بوده و جزئیات آن به محض مشخص شدن به اطلاع مردم شریف ایران اسلامی خواهد رسید.
معاون اول رئیس جمهور در ادامه از تلاشهای وزیر امور خارجه و دیگر اعضای هیئت مذاکرهکننده جمهوری اسلامی ایران قدردانی کرد.
در این جلسه دکتر عراقچی گزارشی از سومین دور مذاکرات غیرمستقیم با نماینده آمریکا ارائه و روند مذاکرات را مثبت و رو به جلو توصیف کرد.
همچنین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز گزارشی از نشست وزرای فرهنگ کشورهای آسیایی در هنگ کنگ و نیز حضور خود در آیین تشییع پاپ ارائه داد.
وزرای گردشگری و نفت نیز گزارشهای جداگانهای از اجلاس وزرای گردشگری عضو سازمان اکو در ترکیه و نیز نشست مهم اقتصادی بین ایران و روسیه و تفاهمات به دست آمده ارائه کردند.
در این جلسه تعدادی از آییننامههای مربوط به قانون بودجه کل کشور سال ۱۴۰۴ و نیز قانون برنامه هفتم پیشرفت بررسی و به تصویب اعضا رسید.
هیئت دولت فردا را در سراسر کشور عزای عمومی اعلام کرد.