خلیج فارس: بازگشت مردم غزه برای دومین روز متوالی به محل سکونتشان در شمال غزه ادامه دارد. انتظار میرود ۵۰۰ هزار نفر امروز به محل اقامت قبلیشان برگردند. حماس میگوید که بیش از ۳۰۰ هزار نفر دیروز بازگشتند. بیشتر آنها پیاده هستند و آنچه را که در توان دارند حمل میکنند. حماس قرار است اواخر این هفته شش گروگان دیگر اسرائیلی را در دو مرحله آزاد کند.
تصویر
خلیج فارس:تالاب مهارلو که به نام دریاچه نمک نیز شناخته میشود، از تالابهای استان فارس در ایران است. دریاچه مهارلو پناهگاه حیاتوحش و زیستگاه پرندگان مهاجر به شمار میرود. این دریاچه فصلی به دلیل جلبکهایی که در آن قرار دارد به دریاچه صورتی نیز شهرت پیدا کرده است. هر ساله جمعیت فراوانی از فلامینگوها به این منطقه مهاجرت میکنند. شور بودن آب دریاچه مهارلو موجب سازگاری این پرنده میشود؛ چراکه غذای اصلی فلامینگوها موجودی به نام آرتمیا است و در آب مهارلو فراوان یافت میشود.
























خلیج فارس:زنان از سراسر بنگال غربی و فراتر از آن برای یک عمر دعا به ورینداوان سفر میکنند و اکنون بیش از ۲۰۰۰۰ بیوه – تقریباً ۲۰ درصد از جمعیت شهر – به پناهگاههایی که برای حمایت از آنها پدید آمده پناه آوردهاند.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، بیوهها از زمانی که اصلاحطلبان اجتماعی قرن شانزدهم و قدیس هندو، چایتانیا ماهاپرابو، گروهی را به شهر آورد تا از عمل ممنوعه ساتی فرار کنند، در ورینداوان گرد هم میآیند.
ساتی، یک آیین مذهبی در میان جوامع هندی بود که در آن، زنی که شوهرش را به تازگی از دست داده بود، در مراسم ختم شوهرش، خودش را آتش میزد.
بیوهها با پوشیدن بیشتر لباسهای سفید و پرهیز از شرکت در جشنها در این منطقه حضور دارند. بسیاری از آنها شناسنامه ندارند و نمیتوانند رأی دهند، بنابراین از سوی مسئولان نادیده گرفته میشوند و از خدمات رفاهی و حمایتی محروم میشوند. بسیاری از زنان در ورینداوان با افسردگی، تنهایی و انزوا دست و پنجه نرم میکنند. آنها میتوانند دوست پیدا کنند، اغلب در حسرت زندگی گذشته خود هستند و خود را به خاطر بدبختی خود سرزنش میکنند.
شوها داشی ۶۰ ساله، که اصالتا اهل کلکته شمالی است، در جوانی یتیم بود و والدین سالخورده خود را نیز از دست داد. او که در سنین پایین به تئاتر معرفی شد، با بازیگران برجسته بنگالی از جمله کالی بانرجی، سوپریا چاترجی و رنجیت مالیک کار کرد. داشی زندگی مجردی را برای هنر خود انتخاب کرد. او اگرچه بیوه نبود، اما به دنبال آرامش و معنویت به ورینداوان راه یافت.
اکثر زنان هندو هستند، اگرچه برخی از آنها سیک هستند. برای بسیاری، معنویت منبع تاب آوری میشود و از طریق مناسک و دعاهای روزانه آرامش مییابند.
یامونا داسی، ۸۰ ساله، که مادر نامیده میشود، در مراسمی روزانه شرکت میکند که بسیاری از زنان در ورینداوان در آن حضور دارند. هر روز صبح، مادر و دیگران پیادهروی طولانی در معابد منطقه میکنند، دعا میکنند و سرود میخوانند.
بی خانمانی در میان بیوههای ورینداوان وجود دارد و برخی از گذشته آنقدر آسیب دیدهاند که نمیتوانند در محیط ساختاریافته یک خوابگاه کنار بیایند.
سوسیلا پاندی، ۷۰ ساله اصالتاً اهل چاتیسگار است، دو پسر دارد، اما پس از مرگ همسرش یک سال و نیم پیش، ارتباط آنها با او قطع شد. او پس از دیدن یک تبلیغ تلویزیونی بدون اینکه به کسی چیزی بگوید به ورینداوان آمد. او میگوید که در آرامش است و میخواهد روزهای باقی مانده اش را اینجا بگذراند.














خلیج فارس:ایرانیان از دیرباز علاقه ویژهای به اسب داشتهاند و ورزشهایی مانند اسبدوانی و چوگان سابقهای عمیق در تاریخ این سرزمین دارند.
در استان خراسان شمالی، شهرستانهای «راز» و «جرگلان» و «مانه» و «سملقان» بهعنوان مراکز اصلی پرورش اسب ترکمن شناخته شده و از مهمترین مناطق تولید این نژاد در ایران به شمار میآیند.
هر ساله در این مناطق، مسابقات اسبدوانی و جشنوارههایی با هدف معرفی و حفظ اسب اصیل ترکمن برگزار میشود. «بصیر یزدانی» از روستای «کاریز» و «نجمالدین یزدانی» از روستای «گز»، دو کارآفرین فعال در زمینه پرورش اسب ترکمن هستند که با حمایت خانوادههای خود این حرفه را ادامه میدهند.
آنها نهتنها در حفظ این نژاد ارزشمند موفق بودهاند، بلکه توانستهاند برای بسیاری از اهالی روستاهای اطراف نیز فرصت اشتغال فراهم کنند.
اسب ترکمن شامل سه نژاد اصلی «آخال تکه»، «یموت» و «چناران» است. در این میان، «آخال تکه» به خاطر زیبایی منحصربهفرد و ارزش بالای خود اهمیت ویژهای دارد.
زیستگاه این نژاد عمدتاً در ایران و ترکمنستان است و کارشناسان معتقدند که «آخال تکه» یکی از کمیابترین و اصیلترین نژادهای اسب ترکمن محسوب میشود.












































