جبهه پایداری

خلیج فارس:عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر اینکه از سوی ائتلاف نیرو‌های انقلاب با جبهه پایداری در حال مذاکره هستیم، گفت: ائتلاف نیرو‌های انقلاب با جبهه پایداری بر اساس گفتگو پیش می‌رود و در حال حاضر به نتیجه ائتلاف خوشبین هستیم.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از تسنیم، غلامعلی حداد عادل صبح امروز در حاشیه گردهمایی و دعوت منتخبین شورا‌های اسلامی استان تهران در گفتگو با خبرگزاری تسنیم، درباره احتمال ائتلاف با جبهه پایداری گفت: از سوی ائتلاف نیرو‌های انقلاب با جبهه پایداری در حال مذاکره هستیم و امیدواریم این مذاکرات هرچه سریعتر نهایی شود و بتوانیم یک فهرست نهایی مانند نوبت گذشته ارائه کنیم.

وی افزود: ائتلاف نیرو‌های انقلاب با جبهه پایداری بر اساس گفتگو پیش می‌رود و در حال حاضر به نتیجه ائتلاف خوشبین هستیم.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با دعوت از مردم برای مشارکت در انتخابات گفت: مردم با آمدن پای صندوق‌های رأی می‌توانند با انتخاب نیرو‌های انقلابی برای تشکیل مجلس انقلابی که ایران سربلند نیز نتیجه آن باشد، گام بردارند.

حداد عادل در پایان خاطرنشان کرد: اسلامشهر و ری در قانون جزو حوزه انتخابیه تهران هستند لذا در شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب فرصتی ایجاد شد تا این دو شهرستان نمایندگان مستقل و اهل همان شهرستان داشته باشند و بر این اساس مردم ری و اسلامشهر در دوره پیشین مجلس شورای اسلامی و انتخابات فعلی می‌توانند به کاندیدا‌های متعلق به شهر خود رأی دهند.

خلیج فارس:سخنگوی جبهه پایداری نسبت به اتهامات بی اساس وارده به محمد باقر نوبخت رسما عذرخواهی کرد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از پایگاه خبری رسمی جبهه پایداری، مجید متقی فر سخنگوی آن جبهه، در خصوص مصاحبه خود با باشگاه خبرنگاران جوان و اتهاماتی که به محمد باقر نوبخت دبیر کل حزب اعتدال و توسعه وارد ساخت رسما عذر خواهی و توضیحاتی ارائه نمود.

«در مصاحبه اخیر اینجانب اسامی ذکر شد از جمله همسر آقای نوبخت که با توجه به اینکه مورد ذکر شده صحت نداشت همین جا بر خود لازم می‌دانم از تمام کسانی که در این مصاحبه به نحوی در حق آن‌ها جفایی صورت گرفته عذرخواهی کنم.»

خلیج فارس: عصرایران در یادداشتی به ادعاهای اخیر مرتضی آقاتهرانی عضو جبهه پایداری درباره مشارکت در انتخابات و دستاوردهای مجلس یازدهم پاسخ داده است.

حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی ، نماینده جبهه پایداری در مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با روزنامه خراسان درباره میزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس گفته است: «یک عامل موثر دیگر برای افزایش مشارکت، رسانه ای کردن دستاورد های مجلس است. وقتی مردم فکر کنند که این مجلس هم با مجلس های قبلی تفاوتی نمی کند و اثری در زندگی آن ها نداشته، خب بالطبع رغبت آنان برای مشارکت نیز کمتر می شود… به نظرم مشکل اصلی آن است که دستاوردها به درستی به مردم ارائه نمی شود و نقش آفرینی رسانه ها در این باره بسیار مهم است که بتوانند اقدامات مجلس را به عموم مردم ارائه دهند.»

درباره سخنان ایشان چند نکته قابل تأمل است:

۱ – اساساً ایشان و همفکران سیاسی شان، آیا قائل به مشارکت مردم در انتخابات هستند یا آن که همانند انتخابات گذشته، راضی به مشارکت حداقلی هستند تا بتوانند بار دیگر مجلس (و سپس دولت) را در اختیار بگیرند؟

به نظر می رسد مشارکتی که آقای آقا تهرانی و امثال ایشان بر زبان می رانند، با مشارکتی که در لغتنامه علوم سیاسی نوشته شده، دو مقوله متفاوت است. گو این که از منظر جناب ایشان، مشارکت یعنی “ما کاندیدا شویم و دوستان مان به ما رای دهند تا نماینده کل ملت شویم و هر چه خواستیم بر همه تحمیل کنیم” ؛ حال آن که به نظر می رسد تعریف درست مشارکت این است که “همه گروه ها و گرایش های داخل یک کشور کاندیدا داشته باشند و در یک انتخابات آزاد، اکثریت رای دهند و برندگان، با اختیارات کامل نمایندگان کل ملت شوند و حین نمایندگی، حقوق و احترام اقلیت را نیز رعایت کنند”.

جالب است همین آقای آقا تهرانی در یک نشست خبری دیگر در خوزستان، درباره افزایش مشارکت در انتخابات گفته است: ایجاد شور انقلابی و رفتن به پای صندوق رای مساله جدی است که همه باید در آن دست به دست هم دهند. به اعتقاد من حتی کسانی که نظر مخالف دارند هم پای صندوق بیایند و رای بدهند چرا که رای دادن مشت محکمی بر دهان مستکبران است.

واقعاً اگر ایشان و همفکران شان می گویند حتی مخالفان هم پای صندوق رأی بیایند، آیا حال که قدرت در دولت و مجلس را قبضه کرده اند، فضا را برای کاندیدا شدن مخالفان شان در انتخابات فراهم کرده اند یا از مخالفان انتظار دارند فقط در صف رأی و جلوی دوربین های تلویزیون باشند و بعد از “زدن مشت محکمی بر دهان مستکبران” – به تعبیر آقای آقاتهرانی – به خانه هایشان برگردند تا انتخاباتی دیگر و صفی و دوربینی و مشتی دیگر؟!

اگر واقعاً به فکر مشارکت مردم در انتخابات هستند و این قدر هم دم از ولایت و رهبری می زنند، به این سخنان شان که در ۵ تیر ۱۳۹۲ بیان شده است دقت کنند: ” اگر مردم در کشور به آینده امیدوار نباشند، در انتخابات شرکت نمی کنند؛ اگر به نظام خودشان اعتماد نداشته باشند، در انتخابات شرکت نمی کنند؛ اگر احساس آزادی نکنند، به انتخابات روی خوش نشان نمی دهند.”

به بیان دیگر، لازمه حضور مردم در انتخابات ۳ چیز است ” امید به آینده کشور” ، “اعتماد به نظام” و “آزادی” .

اگر دولت و مجلس امید و اعتماد و آزادی را تقویت کرده اند، نگران مشارکت مردم نباشند و اگر تقویت نکرده یا تضعیف کرده اند، به تعبیر دقیق رهبر انقلاب ، مردم روی خوش به انتخابات نشان نخواهند داد.

۲ – جناب آقا تهرانی گفته است: “وقتی مردم فکر کنند که این مجلس هم با مجلس های قبلی تفاوتی نمی کند و اثری در زندگی آن ها نداشته، خب بالطبع رغبت آنان برای مشارکت نیز کمتر می شود.”

این سخن، انداختن توپ در زمین مردم است، یعنی این فکر نادرست مردم است که باعث می شود تصور کنند مجلس خوب کار نکرده و در نتیجه در انتخابات شرکت نمی کنند!

به آقای آقای تهرانی می گوییم که که مردم عملکرد شما و دوستان تان را در دولت و مجلس، می بینند و در آثار آن را در لحظه لحظه زندگی شان – حتی در تنفس دم به دم شان – احساس می کنند و ای کاش، واقعا عملکردتان در زندگی مردم واقعاً هیچ تاثیری نداشت!

بنابراین لازم نکرده که شما مردم را متهم کنید که نمی دانند شما چه شاهکارهایی کرده اید!

در پاسخ به این بخش از سخنان ایشان که گفت است مردم فکر می کنند این مجلس اثری در زندگی آنها نداشته است، باید تصریح کرد که بسیاری از کارهای مجلس کنونی، از ممانعت در احیای برجام و رفع تحریم ها و همراهی با محدودیت های اینترنتی و رأی به لوایح غیر کارشناسی بودجه و جنجال هایی مانند شاسی بلندها و اخیراً نیز تصویب قانون جامعه شکن موسوم به حجاب و عفاف و … چنان بر زندگی مردم اثرگذار بوده اند که قابل انکار و کتمان نیستند.

۳ – ایشان گفته است: به نظرم مشکل اصلی آن است که دستاوردها به درستی به مردم ارائه نمی شود و نقش آفرینی رسانه ها در این باره بسیار مهم است که بتوانند اقدامات مجلس را به عموم مردم ارائه دهند.

همین که می گویند مشکل اینجاست که دستاوردهایمان به درستی به مردم ارائه نمی شود، خودش نشان ضعف عملکرد است. اگر مجموعه ای آنقدر قوی و کارآمد است که دستاورد دارد، حتماً می تواند آنها را ارائه هم بکند. اگر هم آنقدر ناکارآمد و ضعیف است که حتی نمی تواند بگوید چه کرده، چگونه می تواند مدعی کارنامه درخشان شود؟

خود آقای آقاتهرانی که از زعمای مجلس است، به جای آن که بگوید ما دستاوردهای زیادی داشته ایم و از رسانه ها انتظار داشته باشد بروند و آنها را بیابند و اطلاع رسانی کنند، بهتر است دستاوردهای واقعی را که در زندگی مردم اثر مثبت و ملموس گذاشته، فهرست کند و به اطلاع مردم برساند؛ رسانه هم که از صدا و سیما گرفته تا سایت های استانی و لشکر توئیت زن، کم ندارند و شگفتا که با این همه رسانه که دربست در اختیارشان است، از عدم انتشار دستاوردهایشان هم شاکی اند!

و سخن پایانی این که ما نیز حامی مشارکت حداکثری مردم در انتخابات و تعیین سرنوشت ملت و کشور هستیم ولی معتقدیم این مشارکت با باندبازی های خالص سازان محقق نمی شود بلکه در با تحقق همان سه اصل پیش گفته “امید، اعتماد و آزادی” شکل عملی به خود می گیرد و باقی فسانه است!

خلیج فارس: صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری در خبرگزاری فارس حضور یافته است و تصاویری که منتشر شده خودرو این دبیرکل میلیاردر جبهه پایداری را به نمایش گذاشته است.

تصویری از لحظه ورود دبیرکل میلیاردر جبهه پایداری به این خبرگزاری منتشر شده که نشان می‌دهد خودروی سواری او یک دستگاه ال‌۹۰ است.

خلیج فارس: روزنامه کیهان، در چند شماره اخیر خود، اقدام به انتشار بخش‌هایی از سخنان و مواضع آیت الله مصباح یزدی، کرده است که به عنوان پدر معنوی جبهه پایداری شناخته می‌شود.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، کیهان در گزارش‌های هفته گذشته خود چندین بار به ذکر دیدگاه‌ها و جهان بینی آیت الله مصباح پرداخته و سعی کرده زاویه‌ای متفاوت از شخصیت وی به مخاطبان ارائه کند. کیهان در مطلبی که هفته گذشته منتشر کرد به حضور آیت الله مصباح در رفراندوم سال ۵۸ پرداخت و نوشت: «یکی از شبهات تکراری برخی مخالفان علیه آیت‌الله مصباح، مخالفت با مقوله انتخابات و جایگاه رأی مردم در حکمرانی است. طبعا اگر این قبیل شبهات درست می‌بود، شخص ایشان نمی‌بایست در انتخابات‌های مختلف مشارکت داشته باشد. حال آنکه بنا به گفته فرزندان، ایشان در تمام انتخابات‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی مشارکت داشته است. اولین و مهم‌ترین انتخابات سرنوشت‌ساز کشور، رفراندوم انتخاب نظام سیاسی بود که در فروردین ۱۳۵۸ برگزار شد و اکثریت قاطع مردم ایران به جمهوری اسلامی رأی دادند. آیت‌الله مصباح نیز مانند آحاد مردم، در این رفراندوم شرکت کرده است.»

در یکی از بخش‌های این گزارش اشاره شده که علت عدم وجود مدارک مستدل از این حضور، گم شدن تصاویر است. کیهان نوشته است: «آیت‌الله مصباح صبح روز ۱۲ فروردین به اتفاق فرزندش علی آقا در رفراندوم انتخاب نظام سیاسی شرکت کرد و در مسجد آبشار قم، رأی خود به جمهوری اسلامی را به صندوق انداخت. جالب آنکه آقا مجتبی با دوربین شخصی خود از این صحنه عکس‌برداری کرده و آن تصویر موجود است. گفتنی است به دلیل جابه‌جایی کتابخانه جناب آقای علی مصباح، جست‌وجو برای یافتن عکس مورد نظر به جایی نرسید.»، اما یک نقد بزرگ که درباره مطلب منتشر شده درباره عکس آیت الله مصباح در صبح روز ۱۲ فروردین مطرح می‌شود، این است که رفراندوم سال ۵۸ در تاریخ ۱۰ و ۱۱ فروردین برگزار شد و نتیجه روز ۱۲ فروردین اعلام شد، بنابراین چگونه آیت الله مصباح در این روز در حین شرکت در رفراندوم دیده شده است.
شاید بخشی از حساسیت‌ها به اظهارات آیت الله مصباح درباره انتخابات به مواضعی باز می‌گردد که وی بار‌ها مطرح کرده است. برای مثال آیت الله مصباح در تاریخ ۱۴ دی ماه ۱۳۹۵ گفته است: «هیچ روایتی نداریم که اطاعت از کسی که با رأی اکثریت مردم سر کار آمده، واجب و در حکم اطاعت از امام (ع) و خداوند است! آری؛ تنها در صورتی که، ولی فقیه فردی را منصوب کند، اطاعتش واجب می‌شود.» این نوع طرز فکر را نه تنها آیت الله مصباح داشت، بلکه پیروان و ادامه دهندگان راه او در جبهه پایداری حفظ کرده اند. مرتضی آقاتهرانی عضو جبهه پایداری اخیرا در این باره گفته است: «مرحوم مصباح اظهار می‌کرد که ما حمایت از رهبری و ولایت مطلقه فقیه را قبول داریم، اما ولایت مطلقه کافی نیست، اطاعت مطلقه هم باید در کنار آن باشد. یعنی مردم باید به معرکه بیایند. دستورالعمل حضور مردم در معرکه، اطاعت مطلق است. اطاعت مهم است و اولین اصل پایداری، اطاعت مطلقه از ولی فقیه است؛ بنابراین باید ببینیم مقام ولی از ما چه می‌خواهد و سپس اطاعت صد درصدی داشته باشیم.»

روزنامه کیهان در گزارشی دیگر مدعی شده محمدتقی مصباح‌یزدی برای حضور در جبهه اجازه خواسته بود که امام خمینی، به ایشان اجازه نداده بود. بر اساس گزارش کیهان، آیت‌الله مصباح در ۳۰ آذر ۱۳۶۰ به عضویت رسمی جامعه مدرسین درآمد، اما به دلایلی پس از ورود به این مجموعه از آن کناره‌گیری کرد. با این وجود، همکاری موردی ایشان با جامعه مدرسین همچون نمایندگی جامعه در نشست مشترک با اصحاب رسانه (۱۱ دی ۱۳۶۰) ادامه پیدا کرد. همچنین آیت‌الله مصباح در راستای اهداف فرهنگی و فکری دوراندیشانه خود، در جهت تداوم و تعالی برنامه‌های «مؤسسه در راه حق» گام برداشت که یکی از نتایج آن، تأسیس «بنیاد فرهنگی باقر العلوم (ع)» بود.

این روزنامه افزوده است: «ایشان علاوه بر حضور فعالانه در میدان جنگ نرم، از حضور در جنگ سخت نیز غفلت نداشته است. همچنین نزدیکان ایشان همچون فرزند ارشدشان و نیز برخی دانش‌پژوهان و متعلمین به تشویق ایشان در جبهه حضور پیدا کردند. همچنین در برخی مقاطع، خود ایشان نیز در بعضی مناطق عملیاتی حضور یافته‌اند. بنابر نقل حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی مصباح، پس از پرسش آیت‌الله مصباح از حضرت امام (ره) مبنی بر حضور یا عدم حضور ایشان در جبهه، رهبر فقید انقلاب اسلامی فرمودند: «هر موقع خودم رفتم بر شما هم تکلیف است که بروید.»

این نقل قول‌های کیهان از آیت الله مصباح با واکنش محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم همراه شد. فاضل میبدی در این باره گفت: «در مورد این حرف که من نبودم و خبر ندارم، ولی در دهه شصت خود ما در سپاه بودیم و مسئولیت داشتیم، جنگ و جبهه می‌رفتیم و از سوی دیگر خودم در یزد بودم و با آقای مصباح یزدی هم من از قبل از انقلاب بی‌ارتباط نبودم، می‌دانم او در دهه ۶۰ نه ارتباطی با امام داشت و نه جنگ را قبول داشت. اگر امام می‌خواستند مانع حضور کسی در جنگ شود مسئولان وقت آن زمان از جمله آیت الله خامنه‌ای که رئیس جمهور بودند و وجودشان برای نظام و انقلاب ضروری بود را منع می‌کردند، اما امام مانع ایشان نشدند.»

میبدی در بخش دیگری از سخنان خود برای شفاف کردن مواضع مصباح درباره جنگ ۸ ساله ایران و عراق گفت: «در دو سه مورد خود من با مصباح یزدی صحبت کردم، مثلا در مورد شهادت آیت الله صدوقی من با او صحبت کردم که بیانیه‌ای بدهند یا سخنرانی کنند، اما قبول نکرد. خاطرم هست بعضی از طلاب و شاگردان موسسه راه حق هم که ما دعوتشان می‌کردیم به جبهه بیایند می‌گفتند مصباح اجازه نمی‌دهد و می‌گویند شما باید درس بخوانید؛ بنابراین من هیچ خبر، نشانه، علائم و بیانیه‌ای ندیدم که نشان دهد آقای مصباح تشویق به حضور به جبهه کرده باشند یا خودشان یا شاگردانشان در جبهه حضور داشته باشند، بلکه بالعکس این رفتار را از او مشاهده کردم. مصباح یزدی در سال ۵۶ بعد از فوت یا شهادت مرحوم شریعتی که امام در پاسخ یزدی بیانیه‌ای صادر کرد که محتوای اصلی آن این بود که اختلافاتی که یکی علیه و دیگری له شریعتی باشد را کنار بگذارید. مضمون حرف امام در پاسخ به آقای یزدی این بود.»

وب سایت جماران (سایت وابسته به تنظیم و نشر آثار امام خمینی) نیز به این مطالب واکنش نشان داده و نوشته است: «آقای مصباح یزدی را که در زمان شروع جنگ یک روحانی ۴۷ ساله بوده اند از جنبه‌های مختلف به لحاظ موقعیت علمی و اجتماعی و یا شرایط سنّی و یا دارابودن مسئولیت مهم حکومتی نمی‌توان مهمتر از شخصیت‌های روحانی برجسته‌ای دانست که در آن زمان به مراتب معنوی‌تر و یا معمّرتر از وی بوده اند و علی رغم شرایط سنّی و دیگر محدودیت‌ها و یا مسئولیت‌ها بار‌ها در جبهه‌های جنگ حاضر شده و در پشت جبهه‌ها نیز در سنگر‌های مختلف به حمایت از رزمندگان و حمایت از دفاع مشروع مردم ایران پرداخته‌اند. ضمن اینکه این بزرگان در رابطه مستمر کتبی و یا حضوری متعدد با امام خمینی بوده اند.»

یکی از دلایلی که باعث شده است مطالب مندرج در روزنامه کیهان درباره مواضع مصباح در قبال جنگ یا حضور در رفراندوم قابلیت پیگیری نداشته باشد این است که در یک مورد (به ادعای کیهان) عکس‌ها مفقود شده و در مورد دیگر، شاهدان پرتعدادی درباره مواضع امام در قبال حضور مصباح در جنگ سخن نگفته اند. این همان نکته‌ای است که فاضل میبدی نیز بر آن تاکید دارد و می‌گوید: «بنده بسیار دنبال این هستم که مدرکی پیدا شود و نشان دهد مصباح یزدی در دهه ۶۰ از جنگ و جبهه حمایت کرده باشد یا برای شهدای محراب بیانیه داده باشد یا سخنرانی کرده باشد.»

خلیج فارس:روزنامه همشهری در گزارشی به سخنان (مرحوم) احمد کریمی‌اصفهانی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه درباره جبهه پایداری اشاره کرد که گفته بود: “هر زمان که به انتخابات نزدیک می‌شویم، پایداری شروع می‌کند از انتخاب اصلح حرف می‌زند تا آنکه بالاخره با کسی کنار بیاید پایداری زمینه رای در جامعه ندارد؛ بنابراین با هدف سهم‌خواهی موضوعاتی همچون انتخاب اصلح را مرتب مطرح می‌کند. اگر این جبهه به حرفی که می‌زند باور واقعی دارد، یک بار به تنهایی وارد میدان انتخابات شود. ”

این روزنامه در ادامه نوشت: “شاید تصور بر آن باشد که اصولگرا برای حضور در انتخابات انسجام و وضعیت بهتری نسبت به اصلاح‌طلبان داشته باشد شورای وحدت اصولگرایان و شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب ۲ تشکل اصلی در جریان اصولگرا که در دوره‌های پیشین انتخابات شکل گرفته‌ان. بر لزوم حضور حداکثری در انتخابات تاکید دارند و در حال ارزیابی از عملکرد نمایندگان فعلی مجلس و شناسایی نیرو‌های جدید هستند به نظر می‌رسد چالش اصلی این جریان در انتخابات امسال دستیابی به لیست واحد و جلوگیری از تشتت لیست‌ها باشد”. همچنین منوچهر متکی، سخنگوی شورای وحدت گفته است:” با تمام ظرفیت به میدان انتخابات آمده‌ایم تا نیرو‌های کارآمد و ظرفیت‌های کارشناسی را برای انتخاب مردم آماده کنیم. ” غلامعلی حدادعادل، رئیس شورای ائتلاف اصولگرایان نیز با تاکید بر لزوم تدوین شاخص‌های دقیقی برای انتخاب کاندیداها، گفته است:”ما در مجلس دوازدهم باید به دنبال شناسایی و استفاده از همه ظرفیت‌های جبهه انقلاب باشیم. تاکید ما تمرکز بر ۳ اصل کلیدی کارآمدی عقلانیت و انقلابی بودن در معرفی نامزدهاست”.

این روزنامه در حالی چنین مطلبی را از عضو سابق موتلفه مطرح کرد که اخیرا اولین جلسه دوره جدید شورای مرکزی جبهه پایداری بود و حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی به عنوان رئیس شورای مرکزی و صادق محصولی به عنوان دبیرکل جبهه پایداری انقلاب اسلامی با اجماع آرای اعضای شورای مرکزی انتخاب شدند. کمتر از ۲ ماه تا دوازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی مانده و جناح‌های سیاسی در حال نهایی کردن آرایش انتخاباتی خود هستند. طیف زاکانی (جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی) نیز گویا با نشر این مطلب از عضو در روزنامه همشهری گوشه چشمی برای پایداری‌ها نازک کرده و درخواست قدرتمندتر وارد شدن آن‌ها را به میدان دارد. البته نفوذ جبهه پایداری در دولت و نزدیکی فکری برخی دولت‌مردان به طیف پایداری و شریان این گمانه را شدت بخشیده است. اختلافات درون طیفی اصولگرایان با جبهه پایداری هر روز بیشتر نمایان می‌شود. از خیزش آن‌ها برای زمین زدن طیف قالیبافی‌ها و ضعیف کردن او در ریاست مجلس تا انتقاد‌های موتلفه و ارگان وابسته به شهرداری (همشهری) به آنها.

آنطور که مهدی عرب‌صادقی، معاون سیاسی حزب موتلفه می‌گوید: “پایداری‌ها پس از سهم خواهی فرصت‌طلبی و تنگ نظری جایی بین مردم و انقلاب ندارند. ” احمد کریمی اصفهانی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه درباره جبهه پایداری گفته بود: “هر زمان که به انتخابات نزدیک می‌شویم پایداری شروع می‌کند از انتخاب اصلح حرف می‌زند تا آنکه بالاخره با کسی کنار بیاید پایداری زمینه رای در جامعه ندارد؛ بنابراین با هدف سهم خواهی موضوعاتی همچون انتخاب اصلح را مرتب مطرح می‌کند اگر این جبهه به حرفی که می‌زند باور واقعی دارد یک بار به تنهایی وارد میدان انتخابات شود. محسن رهامی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نیز در انتقاد به پایداری‌ها گفته است: “جبهه پایداری در دوره احمدی‌نژاد نشان داد که چندان هم به منویات رهبری پایبند نیست. اگر جایی کارشان بلنگد خط قرمزشان منافع خودشان است و نه رهبری به نظر می‌رسد آن‌ها عامل بحران در آینده کشور می‌شوند. این جبهه تلاش می‌کند اطراف حکومت را از حامیان اصلی نظام، رهبری و کشور خالی کند. از آنجا که نیرو‌های جریان پایداری، خصوصاً انجمن حجتیه در زمان امام در حاشیه بودند با کارهایشان به نوعی در حال انتقام گرفتن از نیرو‌های اصلی انقلاب هستند؛ این موضوع خطری برای کشور است.
پایداری‌ها از کجا آمدند

جبهه پایداری انقلاب اسلامی معروف به جبهه پایداری یکی از مجموعه‌هایی است که در آستانه انتخابات مجلس نهم شکل گرفت. این مجموعه در نهایت حاضر به فعالیت زیر پرچم جبهه متحد اصولگرایان نشد و با ادامه فعالیت مستقل، تصمیم به ارائه لیست مستقلی از نامزد‌های مورد حمایت خود در انتخابات مجلس نهم گرفت. این جریان که زمینه‌های آن پس از خانه‌نشینی ۱۲ روزه احمدی‌نژاد شکل گرفت متشکل از چهره‌های اخراجی از دولت محمود احمدی‌نژاد است از ابتدای اعلام موجودیت جبهه پایداری در روز ششم مرداد ماه سال ۹۰ تداوم شاخص‌های مکتب امام (ره) را از دیدگاه خود محور قرار داده است جبهه پایداری در معرفی خود با تاکید بر نگاه غیرحزبی، پایبندی به شاخص‌ها مکتب امام، موضع‌گیری روشن در برابر جریان فتنه و وابسته نبودن به جریان انحرافی را از اصول لازم برای اعضا و همراهان خود بر می‌شمارد. رهبر معنوی این حزب محمد تقی مصباح یزدی بود که پس از درگذشت او تغییرات بسیاری در پایداری به وجود آمد. به طوری که برخی از اعضای شناخته شده مانند غلامحسین الهام و حسین جلالی از این حزب جدا شدند.

تعدادی از مدیران دولت اول احمدی‌نژاد از جمله صادق محصولی، غلامحسین الهام، کامران باقری لنکرانی، محمد سلیمانی و زهره طبیب‌زاده از اعضای اولین شورای مرکزی این گروه بودند. قاسم روانبخش محمدناصر سقای‌بی‌ریا و سید محمود نبویان نیز در این میان از شاگردان محمدتقی مصباح‌یزدی بودند. در سال ۹۸ و پس از تغییر قانون نحوه فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی این جریان تحت دو عنوان حزب پایداری انقلاب اسلامی و اعلام ائتلاف جبهه حزبی به نمایندگی مرتضی آقاتهرانی برای جبهه پایداری انقلاب اسلامی از کمیسیون ماده ۱۰ احزاب مجوز فعالیت گرفت. یک سال بعد، اما ترکیب جبهه پایداری تغییر کرد و سال ۹۹ صادق محصولی به عنوان دبیرکل آن و مرتضی آقا تهرانی به عنوان رئیس شورای مرکزی انتخاب شدند.

پایداری‌ها در انتخابات مجلس یازدهم لیست منتشر کردند، اما ۲ روز قبل از شروع انتخابات با وساطت شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب با بقیه اصولگرا‌ها ائتلاف کرد و در مقابل نام ۹ نفر از اعضای پایداری در فهرست ۳۰ نفره اصولگرایان تهران جا گرفت. ائتلافی که اکنون به تفرقه زیادی بین اصولگرایان تبدیل شده است. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ حزب پایداری رییسی، محصولی و جلیلی را به عنوان افراد پیشنهادی در نظر داشتند. اما در نهایت با توجه به اجماع اغلب جریانات جبهه انقلاب، رئیسی را به عنوان گزینه آخر برای ریاست جمهوری معرفی کردند حمایت این گروه از رئیسی در حالی بود که امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی نیز نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود کسی که سال‌ها سخنگویی جبهه پایداری را بر عهده داشت.
پدرخوانده محصولی

با نشست جبهه پایداری، صادق محصولی مجددا در دبیرکلی این حزب باقی ماند. مردی پرحاشیه که بسیاری از شخصیت‌های سیاسی اصولگرا از جمله قالیباف با او جدال سخن داشته‌اند.

“جبهه پایداری”، “انتخابات ۸۸” “ثروت افسانه‌ای”، “حلقه ارومیه” هر کدام از این واژگان می‌تواند یک تعداد از اسامی را به یاد آورد، اما مخرج مشترک همه این واژگان یک نفر می‌شود؛ “صادق محصولی. ” صادق محصولی یا همان رفیق شفیق احمدی‌نژاد بیش از آنکه به خاطر اقدامات سیاسی‌اش مورد توجه باشد به خاطر صفر‌های متعدد و زیاد ثروتش محل توجه بوده و هست، اما او هیچگاه در مورد چگونگی کسب چنین ثروت افسانه‌ای صحبت نکرده است. ثروتی که بدون شک پشتوانه تحرکات سیاسی این سال‌های جبهه پایداری بوده است. محصولی ۶۴ ساله است و متولد ارومیه پدرش از پارچه فروشان بازار ارومیه بود. پیش از انقلاب در دانشگاه علم و صنعت پذیرفته شد و آنجا را با رشته مهندسی عمران را تحصیل می‌کرد احتمالا از همانجا صادق محصولی و احمدی‌نژاد رفاتشان را آغاز کرده‌اند؛ چراکه احمدی‌نژاد نیز در همین دانشگاه و در همین رشته تحصیل می‌کرده است. او که در دنیای سیاست حضور فعالی نداشته بعد‌ها در دولت محمود احمدی‌نژاد ظاهر شد؛ ابتدا احمدی‌نژاد بنا داشت او را در دولت اولش به عنوان وزیر نفت داشته باشد؛ دقیقا همان جایی که اتهامات و ابهامات زیادی گرداگرد محصولی می‌گردید؛ اتهامات و ابهاماتی که یکی از آن‌ها پیرامون امتیاز “سواپ نفت” در آذربایجان غربی بود. این معرفی واکنش‌های تندی را در میان مجلسی‌ها برانگیخت.

قدرت‌الله علیخانی، نماینده قزوین در مجلس هفتم گفته بود که محصولی باید پاسخ دهد که منزل گران‌قیمت درآمد میلیاردی برج‌های میرداماد و زمین‌های بزرگ منطقه حسنی کیا را چگونه به دست آورده است. اما موردی که همیشه محصولی را بر سر زبان‌ها نگه می‌دارد، صفر‌هایی است که در پس دارایی او می‌آید. سال ۱۳۹۰ و در آستانه انتخابات مجلس هشتم، فضای سیاسی فضایی شبیه به همین روز‌ها بود؛ نخستین رای‌گیری بعد از انتخابات برگزار شده توسط محصولی در سال ۱۳۸۸ دو طیف اصولگرایان با یکدیگر رقابت می‌کردند؛ از همین بابت جبهه تازه تاسیس پایداری با ائتلاف اصولگرایان با یکدیگر رقابت داشتند و از این رو قاسم روان‌بخش به نمایندگی از جبهه پایداری و علیرضا زاکانی به نمایندگی از ائتلاف اصولگرایان باهم مناظره کردند. در این مناظره زاکانی می‌گوید که “آقای صادق محصولی که اعلام می‌کند، خمس بنده ۴۵۰ میلیون تومان است کارش با ما معلوم است که خمس ما تنها ۴۵۰ هزار تومان است. ” روانبخش نیز به زاکانی پاسخ داد که “خوشحالیم فردی، چون صادق محصولی را پیدا کردید تا از این طریق علیه جبهه پایداری صحبت کنید. ”

پس از درگذشت مصباح یزدی رویکرد‌های متفاوتی در این تشکل سیاسی دیده شد؛ مرتضی آقاتهرانی نماینده تندروی مجلس یازدهم دبیر کل پایداری بود که چند ماه بعد از حضورش در مجلس، صادق محصولی این سمت را بر عهده گرفت. پیش از این نیز لقب “پدرخوانده” به محصولی الصاق شده بود؛ چراکه در زمان بستن لیست اصولگرایان و همین طور یارکشی برای انتخابات هیات رئیسه مجلس، همه راه‌های تعامل با پایداری ختم به او می‌شد. پدرخوانده فعلی پایداری‌ها علاقه آنچنانی به حضور رسانه‌ای ندارد، اما از یکی دو ماه پیش بالاخره از دالان تاریک جبهه پایداری بیرون آمد و در یک جمع دانشجویی صحبت کرد. به هر حال با تمام این تفاسیر عرصه انتخابات مجلس در ۱۴۰۲ نسبت به ۱۳۹۸ از لحاظ تغییرات آرایش و نتیجه انتخابات، قابل توجه خواهد بود. اگر بخواهیم آرایش اصولگرایان را تعریف کنیم، باید ابتدا ببینیم چه کسانی اصولگرا هستند و چه اصولگرایانی نمی‌خواهند که پایداری‌ها را خودی تلقی کنند.

خلیج فارس: همشهری، روزنامه شهرداری تهران نوشت: شاید تصور بر آن باشد که جبهه اصولگرا برای حضور در انتخابات انسجام و وضعیت بهتری نسبت به اصلاح طلبان داشته باشد.

شورای وحدت اصولگرایان و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب ۲ تشکل اصلی در جریان اصولگرا که در دوره‌های پیشین انتخابات شکل گرفته‌اند، بر لزوم حضور حداکثری در انتخابات تأکید دارند و در حال ارزیابی از عملکرد نمایندگان فعلی مجلس و شناسایی نیروهای جدید هستند.

به‌نظر می‌رسد چالش اصلی این جریان در انتخابات امسال، دستیابی به لیست واحد و جلوگیری از تشتت لیست‌ها باشد.

منوچهر متکی، سخنگوی شورای وحدت گفته است که «با تمام ظرفیت به میدان انتخابات آمده‌ایم تا نیروهای کارآمد و ظرفیت‌های کارشناسی را برای انتخاب مردم آماده کنیم.» غلامعلی حدادعادل، رئیس شورای ائتلاف اصولگرایان نیز با تأکید بر لزوم تدوین شاخص‌های دقیقی برای انتخاب کاندیداها، گفته است: «ما در مجلس دوازدهم باید به‌دنبال شناسایی و استفاده از همه ظرفیت‌های جبهه انقلاب باشیم. تأکید ما تمرکز بر ۳اصل کلیدی کارآمدی، عقلانیت و انقلابی بودن در معرفی نامزدهاست.»

در این راستا جا دارد اشاره‌ای به اختلافات درون طیفی اصولگرایان با جبهه پایداری شود. (مرحوم) احمد کریمی اصفهانی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه درباره جبهه پایداری گفت: «هر زمان که به انتخابات نزدیک می‌شویم پایداری شروع می‌کند از انتخاب اصلح حرف می‌زند تا آنکه بالاخره با کسی کنار بیاید. پایداری زمینه رأی در جامعه ندارد؛ بنابراین با هدف سهم‌خواهی،موضوعاتی همچون انتخاب اصلح را مرتب مطرح می‌کند. اگر این جبهه به حرفی که می‌زند باور واقعی دارد، یک‌بار به‌تنهایی وارد میدان انتخابات شود.»

خلیج فارس: برگزاری مجمع عمومی جبهه پایداری و نشست دبیران استانی احزاب جبهه تحول خواهان در روز پنجشنبه تکلیف سه غایب مهم همایش انتخاباتی قالیباف را روشن کرد؛ زاکانی در کنار حداد ایستاد، جبهه پایداری مواضع انتخاباتی‌اش را روشن کرد و اظهارات اعضای پایداری نیز نشان از ائتلاف نانوشته بین این تشکل و دولت رییسی داد.

اعتماد نوشت: حالا علیرضا زاکانی در کنار غلامعلی حدادعادل در شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب ایستاده است. درست مثل رفتاری که همیشه ایثارگران در انتخابات‌های اخیر نشان دادند؛ در کنار نهاد اصلی ماندند و به موقع نیز سهم‌شان را گرفتند. حالا زاکانی در کسوت همین سهم- شهردار تهران- خط و ربط انتخاباتی خودش و ایثارگران را روشن کرده است. دیگر خبری از درگیری‌های لفظی و سیاسی‌اش با قالیباف هم نیست. فصل، فصل وحدت‌های راهبردی برای رسیدن به نتایج مطلوب برای «همه» است.

دو غایب عیان دیگر همایش انتخاباتی اخیر قالیباف، جبهه پایداری و دولت رییسی بودند. دو غایبی که وقتی روز پنجشنبه مجمع عمومی جبهه پایداری تشکیل شد تکلیف هر دو را روشن کرد. اگرچه در این همایش حدادعادل سعی کرد درباره دولت رویه‌ای متفاوت از جبهه پایداری در پیش بگیرد و همان اندازه که درآن همایش و بعد در اظهارات اخیرش پایداری‌ها را تهدید کرد و در معادلات وحدت نادیده‌شان گرفت، سعی کرد ویترین ارتباط با دولت رییسی در همایش انتخاباتی قالیباف حفظ شود. حدادعادل در قامت رییس شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب در پایان سخنرانی خود در همایش «مبنا» تاکید کرد که «رییس‌جمهوری تمایل داشتند در این نشست حضور یابند ولی مشغله کاری فرصت نداد و به من گفتند که سلامم را به اعضای این نشست برسانید.»

در کنار حدادعادل روزنامه صبح نو، متعلق به طیف قالیباف نیز صبح روز بعد در ارزیابی از این همایش نوشت: «اصولگرایان آن را به سبب کثرت شرکت‌کنندگان و پیام سید ابراهیم رییسی، رییس‌جمهور به آن مهم ارزیابی می‌کنند.»

آبروداری حدادعادل و تلاش رسانه طیف قالیباف، اما نتیجه نداد و دو موضوع اختلاف جدی قالیباف و رییسی و تحکیم ائتلاف بین پایداری‌ها و دولت رییسی برای انتخابات مجلس دوازدهم را علنی کرد؛ نخست واکنش سرد روزنامه ایران در فردای برگزاری همایش مبنا نسبت به برگزاری این همایش و دوم اظهارات اخیر صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری در مجمع عمومی این تشکل. هر طرف سعی دارد خود را صاحب وحدت حداکثری نیرو‌های انقلابی معرفی کنند و گویی که همایش آنها، همان لویی‌جرگه غایی اصولگرایان است.

حالا دو رقیب انتخاباتی روشن شده‌اند؛ مبنا یا همان شانا با راهبری غلامعلی حدادعادل در حمایت از محمدباقر قالیباف و در ائتلاف با علیرضا زاکانی و ایثارگران در مقابل جبهه پایداری و دولت رییسی.

مرزبندی این تقابل به اندازه‌ای جدی شده است که غلامعلی حداد عادل هفته گذشته در جلسه‌ای مرتبط با فعالیت‌های شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب مرزبندی با جبهه پایداری را شفاف کرد و هشدار داد که در این شورا کسانی که «در کار‌های سیاسی تندروی» می‌کنند جایی ندارند؛ پیامی روشن به جبهه پایداری.

پیامی که بی‌پاسخ نمانده و یکی از ابعاد مهم مجمع روز پنجشنبه جبهه پایداری پاسخ به این اظهارات حدادعادل است، چرا که هم محصولی و هم آقاتهرانی تلویحا بر مساله انتخاب اصلح که کلیدواژه انتخاباتی پایداری‌ها علیه تیم قالیباف است، تاکید کردند و در مقابل با دفاعی تمام قد از عملکرد اعضای جبهه پایداری در مجلس، عملکرد آن‌ها را قابل قبول خوانده‌اند. نکته مهم دیگر تاکید صادق محصولی در سخنرانی خود در این نشست بر حمایت از تغییرات در دولت است و گفته: «آیت‌الله رییسی نباید از اتهام خالص‌سازی بهراسد.»

برداشت از ائتلاف دولت رییسی با نیرو‌های پایداری در حالی است که نزدیکان دولت این روز‌ها تاکید دارند که هیچ دخالتی از جانب دولت در عرصه انتخابات وجود ندارد. سخن دولتی‌ها در صورت صحت‌سنجی نقش هیات‌های اجرایی در بررسی تایید و ردصلاحیت‌ها ممکن است درست یا غلط باشد، اما تردیدی نیست که بخش‌های مهمی از دولت ابراهیم رییسی سعی جدی دارند تا نیرو‌های نزدیک به خود را به مجلس بفرستند. در ارزیابی انتخاباتی با چشم‌انداز کلان‌تر، قالیباف و رییسی می‌توانند رقبای جدی یکدیگر در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۴ باشند. بنابراین طبیعی است که رییسی و دولتش سعی کنند تا با تغییر رییس مجلس بعدی از همین حالا صحنه معادلات انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم را به نفع خود تغییر دهند. برای تحقق این مهم هم چه طیفی بهتر از جبهه پایداری که هم با قالیباف زاویه جدی دارد هم تحت هر شرایطی حامی رییسی باقی می‌ماند.

در میانه این تقسیم‌بندی تکلیف شورای وحدت، جبهه پیروان خط امام و رهبری و البته تشکل شریان هنوز روشن نیست. شریان و جبهه پایداری تاکید دارند که نسبتی با یکدیگر ندارند. این ادعا می‌تواند صحت داشته باشد، چرا که اولا پایداری‌ها عموما ساختار بسته‌ای داشته و با برخی رفتار‌های شریان سر سازگاری نخواهند داشت؛ به خصوص که این روز‌ها شریان با دو چهره خود یعنی منصوره معصومی اصلی و حمید رسایی در حال کار انتخاباتی است. حضور فعال یک زن- حتی اگر از منظر منتقدان خانم جلسه‌ای اصولگرایان خوانده شود – و نحوه خروج رسایی از جبهه پایداری یکی از دلایلی است که احتمالا نزدیکی این دو- جبهه پایداری و شریان- را کم می‌کند، اما دشمن مشترک یعنی قالیباف می‌تواند در دقیقه ۹۰ ائتلاف‌های جدید را شکل دهد.

به رغم غیبت محمدرضا باهنر در همایش انتخاباتی مبنا بعید است با گذر زمان او به سمت لیست مستقل برود. باهنر شمایل کار تشکیلاتی در سه دهه گذشته در جریان اصولگرا بوده و تفکیک و ترسیم او به عنوان ضلع چهارم این رقابت‌ها دور از ذهن است. به نظر می‌رسد او در نهایت در بزنگاه تصمیم نهایی در کنار مبنا- شانا- و حدادعادل خواهد ایستاد.

شورای وحدت هم وضعیتی همچون جبهه پیروان و باهنر را دارد؛ با این تفاوت که تصمیم قرار گرفتن در کنار شورای ائتلاف را نه از سر گذاشتن بر آستان وحدت که احتمالا از موضع ضعف اتخاذ خواهد کرد. شورای وحدت سعی دارد تا با احیای جایگاه شیخوخیت و سال‌های طلایی جامعتین دوباره نقشی در محافل تصمیم‌گیری اصولگرایی داشته باشد. آرزویی که برای سنتی‌های جریان راست عیب است و قابل تحقق نیست بنابراین در نهایت احتمالا با گرفتن سهم‌هایی هر چند محدود در لیست‌های تهران و دیگر شهرها، این شورا نیز زیر علم شورای ائتلاف خواهد آمد.

این پیش‌بینی، اما در مورد شریان و ائتلاف پایداری و دولت رییسی بعید به نظر می‌رسد به خصوص که پایداری‌ها خود را صاحبان رای اصلی اصولگرایان می‌دانند. برندگان انتخابات حداقلی که پیروز رقابت کم مشارکت هستند و قرار است مجلسی انقلابی‌تر از مجلس انقلابی فعلی بسازند.