خلیج فارس:علیرضا قربانی که میهمان اول برنامه «اکنون» سروش صحت بود…
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترینها؛ علیرضا قربانی که میهمان اول برنامه «اکنون» سروش صحت بود، در استوری صفحه اینستاگرام خود به توقف پخش این برنامه در اولین گام واکنش نشان داد.
خلیج فارس: طی روزهای اخیر، اخباری منتشر شده مبنی بر این که علیرضا قربانی میخواهد در تخت جمشید کنسرت برگزار کند، خب قربانی طی سالهای اخیر محبوبیت زیادی دست و پا کرده، بخشهای زیادی از مخاطبان موسیقی، جنس کار او را دوست دارند، او هم طوری اجرا میکند که هم علاقهمندان موسیقی اصیل ایرانی دوستش دارند و هم مخاطبان عام.
حالا فارغ از این حرفها اجرای کنسرت توسط یک خواننده پر مخاطب در تخت جمشید البته که جنبههای مثبت دارد، اما نگران تخت جمشیدی هستیم که طی سالهای اخیر مورد بیمهری مسئولان قرار گرفته، مثل پاسارگاد و اساسا هر مکان باستانی دیگری که انگار برخی از مسئولین دوست ندارند پایدار بماند. تخت جمشید بی نهایت الهام بخش و دوست داشتنی است، تماشایش لرزه بر اندام هر ایرانی میاندازد اما اگر قرار باشد آن حجم جمعیت بدون تدبیر خاص رهسپار آنجا شود، قبول کنید که کمی نگرانکننده است. مگر ما چند تخت جمشید داریم؟ اصلا جهان مگر چند مکان این شکلی دارد، کاش خود قربانی بیاید و توضیحاتی دهد و کمی از حجم نگرانیها کم کند.
مهدی اصلا از این اتفاق راضی نیست: اجرای کنسرت با اون حجم وسایل، دکور، سن، سکو و عملیات نصب وسایل و دکور و همچنین لرزش ناشی از صدای سیستمهای صوتی قوی و تردد زیاد و غیر اصولی تماشاگران، صدمات جبرانناپذیری به تخت جمشید وارد خواهد کرد. بیتفاوت نباشیم.
دژم هم نگران است: بچهها فقط منم که بابت بنای تخت جمشید استرس گرفتم؟ زمینهای اطرافش فرونشست کردن. تعداد بالای جمعیت، امواج و صدای زیاد. میترسم بخدا.
پویا هم مثل دژم: بایدم نگران بود. از همون اولم گفتم این شبهِ آرتیستها نیارید بالا که اینقدری جرات پیدا کنن که فاز ورلد استاری بردارن و برن تو بناهای تاریخی و محیط زیست اجرا بذارن! اونوقع که میگفنم یه عده ناله میکردن که نه بابا این هنرمنده. بندهای راکی که اینکارا رو کردن با کلی پروتکل و اصول بوده نه مثل اینجا که ما اصلا زیرساختش رو نداریم.
مهتاب: بچه ها من یادمه خیلی سال پیش که رفته بودیم تخت جمشید حتی اجازه نمیدادن مردم بنا رو لمس کنن یا عکس بگیرن. چون میکروارگانیسمهای سطح پوست برای بنا مضر بودن و فلش دوربین هم که تکلیفش مشخصه. اونوقت با این حساسیت بالای ماجرا، چجوری میشه که اینجا قراره کنسرت برگزار بشه؟
رسام اما راهکار دارد: دقیقاً چیزیه که منم بهش فکر میکردم. متاسفانه انقدر از مکان عمومی تهی هستیم که هنرمند مملکت رو میاره به بنای تاریخی برای اجراش. درستش اینه که سالن اختصاصی براش وجود داشته باشه، یا حتی اگه همچین سالنی با ظرفیت بالا نیست، توی سالن ورزشی کنسرت رو برگزار کنن. دیگه طرف از تیلور سوئیفت که مشهورتر نیست؟
رضا: تخت جمشید به دلیل کمبود بودجه و عدم امکان نگهداری داره نابود میشه به پول این کنسرت به عنوان درآمد نیاز داره، اون صحبتی که در مورد معایب این کنسرت میکنید مربوط به وضعیت یک بنای تاریخی در شرایط ایدهآل هست.
امین: خیلی خوندم که نوشتن “یانی” هم تو “آکروپولیس” کنسرت گذاشته، پس اشکالی نداره و بد نیست! واقعا متوجه تفاوتهای زیرساختی و فرهنگی مون نیستین؟ منم عمیقا غمگین شدم این پوستر رو دیدم.
مهسا: استفاده مجدد از آثار باارزش امر عجیبی نیست. آکروپلیس یونان هم از آمفیتئاترش بعنوان اجرای مراسم کنسرت و جذب توریست استفاده میکنه. یکی از کنسرتهای یانی توی آکروپلیس بوده و همین امر کلی توریست جمع کرده و از لحاظ اقتصادی کمک کننده بوده ولی …
مردی که میخندد: عذرخواهی میکنم مگه از تخت جمشید دیگه «بنا» مونده که نگران امواج صدا باشیم؟ به جز دروازه ملل، چی مونده دیگه از تمامی سایتهای تاریخی ایران؟ از زیر سی و سه پل هر روز مترو رد میشه، کسی نگرانش نیست؟! دست بردارید.
رومینا: والا منم همهش داشتم به همین فکر میکردم. بعد گفتم حرفی بزنم میگن فلانی و بهمانی مگه توی آکروپلیس و… کنسرت نذاشتن؟ اینم مثل همون. منم حوصله ندارم توضیح بدم که چقدر شرایط حفاظت میراث فرهنگی در ایران اسفباره. نمیدونم شایدم زیادی سخت میگیرم.
زینب اما به کلی مخاالف سایر کاربران است: ادا، همش ادا. فرق تخت جمشید و پاسارگاد رو نمیدونن ولی واسه کنسرت تو تخت جمشید استرس گرفتن و تا کنسرت برگزار بشه نصف عمر میشن.
آراد: مشکلی که اگه بازسازی شده باشه و رسیدگی بشه نه مشکلی نداره. همونطور که متالیکا تو کولوسئوم کنسرت گذاشت تازه کنسرت متال ولی خب فرقش اینه که تخت جمشید رسیدگی بهش نمیشه. روز به روز بیشتر داره نابود میشه و به نظرم خیلی کنسرت میتونه خطرناک باشه.
و در نهایت فرزاد: تنها دلیلی که به خاطرش موافقت کردن اونجا کنسرت برگزار شه. کمک به تخریب هرچه سریعتر اونجاست.
خلیج فارس: شامگاه گذشته (۷ اردیبهشتماه) پرونده رقابتهای دور یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال باشگاههای کشور با صعود سپاهان و حذف پرسپولیس بسته شد. یکی از حساسترین رویداهای فوتبالی شب گذشته بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک بود که اتفاقا به میزبانی اراکیها برگزارشد.
به گزارش خلیج فارس؛ بسیاری از علاقمندان فوتبال در این شب پر هیجان ورزشی راهی استادیوم شدند تا تیم مورد علاقه خود را تشویق کنند. معمولا در همه دنیا رسم بر این است که قبل از بازیهای فوتبال برای حاضران در استادیوم موسیقیهای پر هیجان پخش میکنند تا تماشاچی با فضا همراه شود و رخوتی در استادیوم ایجاد نشود؛ گاهی هم بسته به اهمیت بازی خوانندگان مطرح پاپ به استادیوم دعوت میشوند تا قبل از شروع بازی شور و هیجان مضاعف به تماشاچی تزریق کنند.
اما شب گذشته در ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک بدون توجه به تمام این موضوعات برای حاضران موسیقی نواحی و آواز علیرضا قربانی (خواننده کلاسیک ایرانی) پخش شد؛ آن هم در شرایطی که نه مخاطب برای شنیدن آواز ایرانی حاضر شده است و نه آواز ایرانی قرار است به فضای استادیوم هیجان ببخشد!
درست است که موسیقی برای عده زیادی از مردم تنها جنبه سرگرمی دارد، اما نباید از تاثیر موسیقی بر ذهن غافل شد. اینکه در تمام این سالها موسیقی ورزشی مناسبی برای چنین رویدادهایی ساخته نشده است، قطعا جای بحث مفصل دارد، اما کاش برگزارکنندگان مسابقه شب گذشته فقط کمی به اثربخشی موسیقی مهیج برای مخاطب فوتبالی احترام میگذاشتند و با کجسلیقگی نه جایگاه موسیقی ایرانی را تنزل میبخشیدند و نه حوصله تماشاچیان فوتبال را سر میبردند!
منبع: ایسنا
مصطفی داننده
وزارت ارشاد دولت رئیسی در یک اقدام تحسنبرانگیز در برابر ستاد امر به معروف اصفهان ایستاد و اجازه داد بالاخره کنسرت علیرضا قربانی خواننده مشهور موسیقی سنتی ایران با حضور نوازندگان زن، برگزار شود.
پیش از این ستاد امربه معروف برای چندین بار کنسرت قربانی را لغو و دلیل آن را هم مغایرت با خواست مردم ارزشی اصفهان ذکر کرده بود.
این تصمیم وزارت ارشاد نشان داد که کُت تن کیست و این یک تصمیم درست از سوی وزارت ارشاد و شخص وزیر بود.
همیشه سوال بود که چرا وزارت ارشاد پای امضای خود نمیایستد و اجازه میدهد به راحتی دیگر نهادها بدون توجه به مجوز داده شده، کنسرتها و یا حتی تئاترها را لغو کنند.
حالا دیگر نمیشود به همین راحتی دستور لغو صادر شود چون میدانند که وزارت ارشاد سخت پای کار است و اجازه نمیدهد حداقل کنسرت افرادی مثل علیرضا قربانی به بهانههای مختلف لغو شود.
خوب است که وزیر ارشاد حالا که پای کار است، سری هم به مشهد بزند و اجازه برگزاری کنسرت در این شهرها را هم بدهد. واقعا عجیب است که کنسرت در همه شهرها آزاد است و در برخی شهرها مثل مشهد، کنسرت مجوز گرفته توسط وزارت ارشاد، اجازه برگزاری ندارد.
جوانان مشهدی حق دارند مثل باقی جوانان این کشور به کنسرت بروند و از این حق ساده استفاده کنند. علم الهدی امام جمعه مشهد در سال ۹۵ خطاب به کسانی که خواستار برگزاری کنسرت در مشهد بودند گفت:«تو کنسرت میخواهی؟ خب برو جای دیگر زندگی کن، چرا اینجا داد و فریاد راه میاندازی و چانه میزنی؟»
باید از امام جمعه محترم پرسید چرا بروند مگر درخواست خلاف قانون دارند؟
باید بپذیریم نسل تازه ایران احتیاج به سرگرمی دارد و با تفکر دهه ۶۰ و یا ۷۰ نمیتوان با آنها رفتار کرد.”باید این تفاوت را پذیرفت. به واسطه شبکههای جهانی امروز تمام اتفاقات دنیا پیش چشم ماست. متولدین دهه شصت، هفتاد و هشتاد در جریان تمام اتفاقات فرهنگی و اجتماعی دنیا هستند. بسیاری از اینها درگیری سریالهای چند فصلی ساخت آمریکا، اروپا و حتی ترکیه هستند. بخشی از آنها در مترو، اتوبوس، ماشین و حتی سرکلاس دانشگاه موسیقی غربی گوش میدهند. به روز ترین فیلمهای سینمای هالییود از طریق اینترنت به راحتی در اختیار جوانان ایرانی است. نمیشود به چنین نسلی و با چنین تفکری گفت تو حق نداری به کنسرت بروی یا به بهانههای مختلف کنسرت را لغو کنی.
امیدوارم بعد از این شاهد لغو کنسرت یا هر اجرای هنری و فرهنگی دیگر نباشیم. امیدوارم وزارت ارشاد همچون ماجرای علیرضا قربانی، سفت و سخت پای امضای خود بایستد و اجازه ندهد نهادهای دیگر، امضای او را نادیده بگیرند.
منبع:عصرایران
خلیج فارس:رضا صادقی در واکنش به حواشی پیش آمده برای کنسرت علیرضا قربانی گفت: «نباید هیچ بهانهای برای حذف خانمها از صحنه کنسرت باشد. درود به شرف علیرضا قربانی که پای عهدی که با نوازندههای خود بسته بود، ماند.»
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا، رضا صادقی که دوشنبه ۱۴ اسفند کنسرتی برای کودکان کار در برج میلاد تهران برگزار کرد، در مصاحبهای با اهالی رسانه درباره این کنسرت گفت: کاری که نسبتا خوب بلدم خواندن است و احساس کردم در زمانهای هستیم که شاید این قشر برای مدتی طولانی فرصت بودن در کنسرت را نداشته باشند. به همین جهت با همفکری هم به این نتیجه رسیدیم که این حس خوب قبل از عید را به این کودکان تزریق کنیم. کار زیادی از ما بر نمیآید، ولی حداقل اینکه توانستیم حال آنها را برای همین یک ساعت هم خوب کنیم خیلی اتفاق جذابی برای خود ما بود. امیدوارم نتیجه آن هم خوب شده باشد.
در ادامه خبرنگاری از صادقی سوال کرد که بحث مسئولیت اجتماعی چقدر برای او اهمیت دارد؟ که پاسخ داد: من فرزند یک خانواده معمولی هستم. پدرم با افتخار یک کارگر بوده و من خودم در خیابان کار کرده و با دنیای خیابان، جاده و این اتفاقات اجتماعی دست و پنجه نرم کردهام و درگیر گرههای اجتماعی بودهام. در نتیجه این فضا را لمس میکنم و میفهمم. زمانی برای من خیلی قشنگ بود که یک ماشین مدل بالا بایستد و به من سلام کند، چه برسد به اینکه من را کنسرت دعوت کنند. احساس میکنم خیلی از اتفاقات شاید دیگر زیادی معمولی شدهاند. نمیگویم بد است خیلی هم خوب است، ولی چیزی که حس کردم در این شرایط به درد میخورد، این حال خوب روی صورت این بچهها بود.
او ادامه داد: مهم است که یک دختربچه بداند که میتواند روی صحنه کنسرت بیاید و مقابل این همه آدم مقابل ساز بزند. در این کنسرت یک دختر کوچک به من گفت که استقلالی است و روی صحنه کنار من نشست. من کاری برای آنها نکردم. من از این بچهها برای سال جدید وام گرفتم؛ چون احساس کردم در آخر سال خیلی انرژیام پایین آمده و به نوعی آن آغوش سفت خدا به خاطر بدیهای من شل شده است. با این کنسرت خودم را مقداری نزد خدا لوس کردم. آدمهای عزیز خدا را به این کنسرت آوردم که او محکمتر من را در آغوش بگیرد. درحقیقت بخاطر خودم این کار را کردم.
همچنین او در پاسخ به سوالی درباره اهمیت حضور نوازندههای خانم در کنسرتهایش گفت: حضور همه نوازندهها، به خصوص نوازندههای خانم روی صحنه باید در همه اتفاقات خیلی ویژه باشد. نباید هیچ بهانهای برای حذف آنها باشد که هنر و حضورشان از روی صحنه حذف شود. ضمن اینکه حضور خانمها برای من تبلیغاتی نیست؛ بلکه خانمها نیز صرفا یک نوازنده هستند که خیلی قدرتمند روی صحنه میآیند و در کار من موثر واقع میشوند. به هر حال به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی نباید بهانهای برای حذف خانمها وجود داشته باشد.
این خواننده همچنین درباره حواشی اخیر کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان گفت: درود به شرف علیرضا قربانی که پای عهدی که با نوازندههای خود بسته بود، ماند، اما امیدوارم این ماجرای عجیب غریبی که به وجود آمده و هیچ توجیهی هم ندارد، رفع شود. زمانی که مسئولان رده بالا مسئلهای را بلامانع اعلام میکنند، اتفاقات سلیقهای نه تنها اثر سو میگذارد؛ بلکه خیلیها را برای اتفاقات دیگر تحریک میکند. امیدوارم اهالی موسیقی با تدبیر و درایت این قصه را جلو ببرند و عرصه را خالی نکنند.
یکی دیگر از سوالهایی که از رضا صادقی پرسیده شد، درباره میزان تأثیرگذاری هنر در ادامهدار بودن چنین رویدادهایی بود که او پاسخ داد: مسئله هنر در سرزمین من ویژگیهای خودش را دارد. شاید فضای آرام و راحت و آزادی کشورهای دیگر را نداشته باشیم، اما قطعا خیلی موثر است که وقتی یک هنرمند در چنین کارهایی پیشقدم میشود. هدف اصلی یک هنرمند تزریق حال خوب و امید است. من اگر امروز حالم خوب نباشد برایم اصلا مهم نیست که شیشه خانه من شکسته یا نه! ولی وقتی که حال من خوب است، هم شیشه خانهام را درست میکنم و هم نمیگذارم شیشه خانه همسایهام بشکند. تزریق حال خوب منجر به آینده خوب میشود. همه تلاش ما هنرمندان این است که حال مردم را خوب کنیم.
از او سوال شد که آیا تا به حمایتی از کودکان کاری که در خیابان فعالیت میکنند، داشته است: چند سال پیش چنین اقداماتی را داشتیم. به خاطر دارم کودکی به نام «علی» گفته بود که دوست دارد در کنسرت رضا صادقی ساز بزند که ما هم او را روی صحنه بردیم. ولی این بچهها به لحاظ علمی و آکادمیک هنوز یاد نگرفتهاند چگونه روی صحنه کنسرت بزرگ ساز بزنند؟ قطعا اگر در خیابان چنین مواردی ببینم برای حال خوب خودم از آنها دعوت میکنم که به عنوان یک نوازنده روی صحنه بیایند.
نوازندگی زنان در هیچ قانونی جرمانگاری نشده است
خلیج فارس: وحید آگاه، استاد حقوق عمومی و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، در پاسخ به اینکه آیا ستاد امر به معروف یک استان و ازجمله استان اصفهان از این اجازه برخوردار است که برخلاف مصوبات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اجازه روی صحنه رفتن به نوازندگان زن در همراهی با خواننده مرد را ندهد یا خیر؟ توضیح داد: «درخصوص این بیانیه چند نکته بهنظر میرسد که به آنها اشاره خواهم کرد.
به گزارش خلیج فارس؛ نکته نخست اینکه؛ همه آنچه در مورد ستادهای امر به معروف در منابع حقوقی آمده است، قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر مصوب سال ۱۳۹۴ مجلس شورای اسلامی است که در ماده ۱۶ آن، ستاد امر به معروف و نهی از منکر عهدهدار وظایفی ۱۲گانه است و وظایف ستادهای استانی و شهرستانی نیز در همین راستا ارزیابی شده است.
در هیچکدام از این بندهای ۱۲گانه بههیچعنوان آنچه در بیانیه ستاد امر به معروف استان اصفهان آمده است، مشاهده نمیشود. نکته دوم اینکه؛ ولو آنکه در ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشوری یا استانی یا شهرستانی در اصفهان چنین مصوبهای وجود داشته باشد که نوازندگان زن از اجازه همراهی با گروههای موسیقی برخوردار نیستند، مصوبهای که ما از وجود آن بیاطلاعیم، حتماً خلاف قانون اساسی و به ضرس قاطع خلاف قوانین عمومی و قابل ابطال در هیئتعمومی دیوان عدالت اداری است. ضمن اینکه در بیانیه ستاد امر به معروف استان اصفهان، به چنین مصوبهای نیز اشاره نشده است.»
این حقوقدان با اشاره به اینکه در ماده ۱ قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر، معروف و منکر عبارتند از؛ هرگونه فعل، قول یا ترک فعل و قولی که بهعنوان احکام اولی یا ثانوی در شرع مقدس یا قوانین، مورد امر قرار گرفته یا منع شده باشد، ادامه داد: «در هیچکدام از بندهای قانون اساسی یا قوانین موضوعه به هیچ عنوان نیامده است که نوازندگان زن اجازه حضور روی صحنه را ندارند. ضمن اینکه مشخص است نوازندگان زن در صورت حضور روی صحنه، با رعایت کامل موازین اسلامی و پوشش کامل، اقدام به این کار میکنند. چنین حضوری بههیچعنوان در قانون جرمانگاری نشده است و در شرع هم چنین چیزی وجود ندارد. اگر هم چنین چیزی وجود داشته باشد صرفاً میتواند در راستای امر به معروف و نهی از منکر و اعلام نظر باشد، اما آنچه در بیانیه این ستاد دیده میشود بسیار بیش از صرف اعلام نظری ساده است و باتوجه به استناد آن به نظر علمای اصفهان و احتمال مفسده، این احتمال را میتوان درخصوص همه امور مطرح کرد.
بنابر ماده ۱۶ قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر، هر امری خارج از موارد ۱۲گانهای که به شرح وظایف این ستاد میپردازد، در صلاحیت آن نمیگنجد. ضمن اینکه، اظهارنظر در مورد حضور نوازندگان زن بههیچعنوان در محدوده وظایف این ستاد نیست؛ چون ارتباطی با قوانین آن ندارد.»
آگاه در پایان گفت: «وجه غمانگیز ماجرا آن است که دستگاهی اجرایی بهنام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با توسل به صلاحیت قانونی خود تشخیص داده است که حضور نوازندگان زن روی صحنه، نیازمند صدور مجوز نیست و دخالت در کار این دستگاه اجرایی با تمسک به شرع، کاری بسیار ناپسند است و به نظر میرسد که هنر زنان و زنان هنرمند را نشانه گرفته است و با این روند مشخص نیست استان بعدیای که این اتفاق در آن رخ میدهد، کدام باشد؟ وجه غمانگیزتر اینکه، از ممنوعیت خوانندگی زنان به آنجا رسیدهایم که نوازندگان زن نمیتوانند در اصفهان نوازندگی کنند، چون ستاد امر به معروف استان با آن مخالف است.»
استانی با سابقه تاریخی نوازندگی زنان
رضا ضیاء، پژوهشگر موسیقی ایرانی و ادبیات فارسی نیز با اشاره به اینکه نکته جالبتوجه و دردناکی که پیش از ورود به بحث باید به آن اشاره کند، این است که اصفهان ازجمله شهرهایی است که ما از نظر تاریخی، شاهد حضور و فعالیت نوازندگان زن در آن بودهایم؛ نوازندگانی مانند «عزت آبخشونی» که تار میزده و میخوانده است.
ضیاء افزود: «این یکی از منظرهایی است که میتوان از آن به موضوع ورود کرد و این پرسش را پیش کشید که: شهری که زمانی نوازندگان زن در آن به نوازندگی و شعرخوانی (حتی گاه با کارکرد مذهبی) میپرداختهاند، چرا به چنین وضعیتی گرفتار شده است که اکنون ستاد امر به معروف آن اعلام میکند نوازندگان زن اجازه اجرای عمومی ندارند؟ نکته عجیب این اتفاق برای شخص من آن است که معیار شرعی عدمصدور این اجازه کجاست؟ به عبارت دیگر آن میزان که در شرع از دید برخی فقها ایراداتی به نفسِ موسیقی وارد است، اصلاً بحثی درخصوص جنسیت نوازنده و زن بودن یا مرد بودنش نداریم و این مسئله اساساً در فقه موضوعیت ندارد.
ضمن اینکه برخی سازها ازجمله چنگ و قانون بهشکل سنتی بیشتر توسط نوازندگان زن نواخته میشده و میشود. یعنی بهشکل سنتی اتفاقاً نوازندگان زنی بودهاند که با توجیهات شرعی و عرفی (برای عدمحضور نوازندگان مرد) در مجالس زنانه نوازندگی میکردهاند.»
این پژوهشگر موسیقی ایرانی و ادبیات فارسی ادامه داد: «ازسویدیگر طبق قوانین فرهنگی که مرجعیت آن با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است حضور نوازندگان زن روی صحنه نیازی به صدور مجوز ندارد و اینکه شهر به شهر و استان به استان برخوردهایی سلیقهای دراینزمینه صورت بگیرد شائبه تن ندادن به قانون و سرکشی در برابر آن را ایجاد کند و میتواند پیگرد قانونی داشته باشد. برای روشن شدن موضوع مثالی میزنم؛ تصور کنید در برخی روستاهای یزد این ادعا مطرح شود که «به دلیل زرتشتی بودن اکثریت افراد، اجازه برگزاری مراسم مذهبی مسلمانان وجود ندارد!» آیا میشود مسئولان روستایی، شهری و استانی به این شکل برخلاف قانون رسمی کشور برای خود تصمیمگیری کنند؟ مضاف بر اینکه سابق بر این در اصفهان کنسرتهای متعددی با حضور نوازندگان زن برگزار شده است که ازجمله آنها میتوان به اجرای ارکستر ملی با حضور محمدرضا شجریان و فرهاد فخرالدینی اشاره کرد که سال ۱۳۷۸ در کاخ چهلستون اصفهان برگزار شد.
آن زمان این مسئله اساساً موضوعیت نداشت و اینکه پس از آن هم هرازگاهی در سالهای اخیر پیش کشیده شده، هم غیرمنطقی است و هم غیرقانونی و هم غیرشرعی. در مثالی دیگر این اتفاق به همان میزان تعجببرانگیز است که مثلاً ممنوعیت رانندگی زنان در عربستان برای ما مایه تعجب است و این پرسش پیش میآید که چطور امری که در شرع برای همگان مباح است به ناگهان برای نیمی از جامعه ممنوع میشود؟»
آخرین خبری که تا عصر روز دوشنبه، ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۲، هنگام تنظیم این گزارش درخصوص وضعیت برگزاری کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان منتشر شد از زبان علیرضا قاسمی، معاون سیاسی- اجتماعی فرمانداری اصفهان بود که اظهار کرد اجرای صحنهای علیرضا قربانی همه مراحل برای اخذ مجوز نهایی را طی نکرده است، بنابراین او اجرایی در اصفهان نخواهد داشت. این درحالیاست که همه بلیتهای کنسرت ۱۴ تا ۲۱ اسفندماه علیرضا قربانی در سالن سیتیسنتر اصفهان به فروش رفته است که بدون شک بدون اخذ مجوزهای لازم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اساساً امکانپذیر نبوده است.
منبع: هم میهن