فرزندآوری

خلیج فارس:با تصمیم رئیس مجلس شورای اسلامی، مصوبه کمیسیون تلفیق بودجه سال ۱۴۰۴ درباره کاهش حداقل تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج و فرزندآوری از ۳۵۰ میلیون تومان به ۲۷۵ میلیون تومان جهت تامین نظر شورای نگهبان، جهت اصرار بر مصوبه قبلی به این کمیسیون ارجاع داده شد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرگزاری ایسنا؛نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه روز یکشنبه ۲۳ دی ۱۴۰۳ صحن مجلس در جریان رسیدگی گزارش کمیسیون تلفیق بودجه سال ۱۴۰۴ درباره بخش اول لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ کل کشور، جهت رفع ایرادات شورای نگهبان با اصلاح جز ۷ بند ب تبصره ۱۵‌ این لایحه به شرح زیر موافقت کردند:

«۷- در راستای ماده (۶) قانون برنامه هفتم پیشرفت، قانون حمایت از حقوق معلولان و قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی مصوب ۲۲/ ۲/ ۱۳۸۹ و تسهیلات موضوع ماده (۷۷) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) و با هدف توانمندسازی و ایجاد درآمد پایدار برای اقشار نیازمند از طریق ایجاد اشتغال از جمله مشاغل خُرد و خانگی با رویکرد زنجیره‌های تولیدی، تسهیلات قرض‌الحسنه اشتغال به شرح زیر پرداخت می‌گردد:

۷-۱- معادل چهارصد هزار میلیارد (۴۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال از تسهیلات موضوع جزء (۹) بند «الف» این تبصره به طور مساوی در اختیار هیأت‌امنای حساب‌های استانی پیشرفت و عدالت قرار خواهد گرفت. منابع قرض‌الحسنه موضوع این تبصره با رعایت موازین شرعی و بند «ب» ماده (۶) قانون برنامه هفتم پیشرفت قابلیت تجمیع یا هم‌افزایی با سایر منابع را دارد.»

با تصمیم رئیس مجلس شورای اسلامی مصوبه کمیسیون تلفیق بودجه درباره اصلاح بند «ث» تبصره ۱۵لایحه بودجه ۱۴۰۴ کل کشور که درباره حداقل تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج، فرزندآوری و ودیعه یا خرید یا ساخت مسکن بود، جهت اصرار بر مصوبه قبلی مجلس به این کمیسیون ارجاع شد؛ در مصوبه کمیسیون تلفیق جهت تامین نظر شورای نگهبان درباره بند «ث» تبصره ۱۵ آمده است:

«در بند (ث) تبصره (۱۵)، عبارت «دو میلیون و هفتصد و پنجاه هزار میلیارد (۲.۷۵۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال» جایگزین عبارت «حداقل سه هزار و پانصد هزار میلیارد (۳.۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰)ریال» شد.»

همچنین با موافقت نمایندگان مجلس اجزای ۳ و ۴ بند «ب» تبصره ۱۵‌ این لایحه اصلاح عبارتی شد.

خلیج فارس:مدیر گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: به طور تقریبی ۱۵ درصد زوجین نابارور هستند و یکی از علل آن بالا رفتن سن زوجین به شمار می‌رود.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از مهر؛مریم کاشانیان مدیر گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی ایران و متخصص زنان و زایمان؛ در رابطه با ناباروری و علائم آن در زنان و مردان گفت: ناباروری یعنی زوجین در طول یک سال تصمیم به فرزندآوری گرفته باشند اما بارداری اتفاق نیفتاده است. به طور تقریبی ۱۵ درصد زوج‌ها ممکن است چنین شرایطی را تجربه کنند.

وی ادامه داد: نکته مهمی که خانواده‌ها باید بدانند این است گاهی اوقات به محض اینکه چند ماه پیشگیری برای باردار شدن صورت نمی‌گیرد و بارداری اتفاق نمی‌افتد، خانواده در هر شرایطی که باشند به پزشک زنان زایمان برای درمان ناباروری مراجعه می‌کنند. تصور غالب افراد جامعه این است در اولین ماهی که برای بارداری اقدام کرده‌اند یا چند ماه بعد از آن حتماً بچه‌دار شوند اما واقعیت این است که در هر ماه فقط ۵ درصد احتمال باروری وجود دارد، اگر روز تخمک گذاری نزدیکی صورت گیرد این عدد به ۲۵ درصد تغییر پیدا می‌کند ولی ۱۰۰ درصد امکان وقوع این مسئله وجود نخواهد داشت.

کاشانیان اذعان کرد: خانواده‌ها و زوجین بدانند که تا یک سال بارداری ممکن است طول بکشد و بعد از یک سال تازه باید زوجین مورد بررسی قرار گیرند.

علائم ناباروری

کاشانیان گفت: برای پیدا کردن علت ناباروری بررسی‌های زیادی باید صورت گیرد اما به طور کلی خانم‌های بالای ۳۵ سال ممکن است دچار قاعدگی‌های نامنظم شده و گاهی ۶ ماه قاعدگی عقب بیافتد و ممکن است دچار ناباروری شده باشند. گاهی داشتن سابقه بیماری خاص و شناخته شده مانند آندومتریوز (یکی از بیماری‌های زنان است که در آن بافت آندومتر رحم به بخش‌های دیگر بدن مهاجرت می‌کند و در زمان پریود خونریزی می‌کند. این بیماری به سختی تشخیص داده می‌شود و درمان آن نیز دشوار است)، جراحی روی لگن در گذشته ممکن است جز عواملی برای بروز ناباروری در خانم‌ها باشد.

وی افزود: همانطور که پیش‌تر گفته شد حدود ۱۵ درصد از زوجین نابارور هستند. در مسئله ناباروری اولین ارزیابی‌ها از آقایان شروع می‌شود زیرا نمونه‌گیری از اسپرم آقایان راحت‌تر از بانوان است. اگر ناباروری از سمت آقا نبود با توجه به فاکتورهای متفاوت بدن خانم، از او آزمایش و نمونه برداری‌ها شروع می‌شود که اکثر اوقات هزینه بسیار زیادی برای زوجین به همراه دارد.
توصیه پزشکی برای پایین آوردن آمار ناباروری

مدیر گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی ایران مطرح کرد: برای پایین آوردن آمار ناباروری در کشور مهم‌ترین عامل سن بانوان است. ۲۵ سالگی بهترین و بیشترین میزان باروری در خانم‌ها و آقایان است؛ زمانی که سن در زوجین بالا می‌رود بارداری در آنان کاهش پیدا می‌کند.

وی اظهار داشت: توصیه می‌شود اگر زوجین در زندگی مشکل جدی ندارند بارداری را به تعویق نیندازند و سن بارداری را افزایش ندهند، بنابراین سن یک عامل بسیار مهم به شمار می‌رود.

کاشانیان تصریح کرد: توصیه مهم برای کسانی که به هر دلیلی دیر ازدواج کرده‌اند یا تجربه جراحی داشته‌اند این است که از فریز تخمک استفاده کنند، فریز کردن تخمک یک کار علمی بوده و برای بچه‌دار شدن در سن بالا را برای زوجین امکان‌پذیر خواهد کرد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: همچنین کسانی که از سیگار، قلیان، و مشروبات الکلی استفاده می‌کنند دچار ناباروری می‌شوند، اگر افراد قصد بچه‌دار شدن را دارند باید یک زندگی سالم همراه با رژیم غذایی مناسب و دور بودن از استرس را در زندگی خود جایگذاری کنند.

خلیج فارس: فاطمه محمدبیگی، رئیس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی، اخیرا گفته است: “اگر بخواهیم ماجرای سقط جنین را با جنگ غزه مقایسه کنیم باید بدانیم هر یک ماه یکبار معادل تعداد شهدای جنگ غزه، سقط جنین در کشور رخ می‌دهد.” وی در بخش دیگری از سخنان خود اشاره کرده که ۸۰ درصد سقط‌ها توسط خود خانواده‌ها یا در منزل و به وسیله دارو‌های شیمیایی انجام می‌شود و ۲۰ درصد آن در حوزه سلامت رخ می‌دهد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، این سخنان محمدبیگی که البته با ارائه آمار رسمی و در دسترس، از سوی وی همراه نبود، در شرایطی مطرح می‌شود که مدت‌هاست مسئله نرخ رشد منفی جمعیت کشور و پایین بودن تمایل خانواده‌ها به فرزندآوری نیز در کانون توجه قرار دارد. مسئله پیری جمعیت ایران و تبعات اقتصادی و اجتماعی این موضوع نیز از دیگر مسائلی است که گرچه بار‌ها در سخنان مسئولان مطرح شده، اما عملا تغییر بزرگی رخ نداده است.

با استناد به سخنان رئیس فراکسیون زنان مجلس، پرسش اول این است که چرا این اطلاعات به لحاظ آمار و ارقام و به شکل رسمی در دسترس عموم پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزه مطالعات زنان و خانواده قرار نمی‌گیرد و چرا در کشور ما نرخ سقط جنین بالا است؟ سعید معیدفر، جامعه‌شناس و عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
بدون اطلاعات و آمار دقیق نمی‌شود طرح مسئله مطرح کرد

سعید معیدفر به فرارو گفت: «وقتی چنین مسئله‌ای طرح می‌شود و گفته می‌شود که این تعداد سقط جنین رخ می‌دهد، خود، محل اشکال است، چرا که نه اطلاعاتی در دست داریم، نه آمار‌های دقیقی داریم. با این شیوه که اصلا نمی‌شود درباره هیچ موضوعی صحبت کرد. نمی‌شود که عده‌ای به داده‌های کشور دسترسی نداشته باشند و نامحرم باشند و برای عده‌ای، بهترین داده‌ها در دسترس باشد. برخی افراد نیز از چنین وضعیتی سوء‌استفاده می‌کنند و بر اساس اولویت‌ها و سلایق خود طرح مسئله می‌کنند. آیا واقعا مسئله کشور ما هم اکنون سقط جنین است؟ این نماینده مجلس اصلا با چه رویکردی این موضوع را مهم می‌داند؟ بنابراین موضوع اول، اهمیت این موضوع است. آیا سقط جنین واقعا مسئله مهمی است یا خیر. ضمن این که در حوزه مسائل زنان نیز نمی‌توان به راحتی اظهارنظر کرد و باید با رویکرد‌های مختلفی به مسائل زنان، جنین، زنانگی، سقط جنین و امثالهم پرداخت.»

وی افزود: «نکته مهمی که این نماینده نادیده می‌گیرد این است که اصلا چرا شرایط به سمتی است، که افراد علاقه خود به فرزندآوری را به طور کامل از دست داده‌اند؟ یا پرسش دیگر این که آیا جامعه و زیرساخت‌های آن برای تولد کودک آماده است؟ والدین این روز‌ها نه فقط به شادی لحظه‌ای فرزندآوری، بلکه به آینده فرزند خود هم فکر می‌کنند و نگرانی‌های مرتبط با آینده فرزندان، بیش از سال‌های گذشته پررنگ شده است. به همین دلیل است که برخی تصمیم به ختم بارداری می‌گیرند. اما در برابر این طرز تفکری که برای سقط جنین تصمیم می‌گیرد، مسئله حق جنین نیز مطرح است. درواقع این جنین هم حق حیات دارد و با سقط جنین، حق حیات جنین سلب می‌شود. در این مرحله است که یک مسئله بسیار مهم بار دیگر پررنگ می‌شود، آن هم حق رفاه و آسایش جنین است. به هر حال جنینی که قرار است به دنیا بیاید نیاز به شرایط پایدار و آرامش دارد. این پارادوکس‌ها باید به دقت بررسی و در جامعه ایرانی پاسخ داده شوند.»
جامعه ناامید و غیر همبسته

این جامعه شناس در ادامه گفت: «وقتی حتی پدر و مادر هم یک جنین را پس می‌زنند و نمی‌خواهند، در اغلب موارد، آینده روشنی در انتظار جنین نیست. خانم نماینده مجلس طرفدار موضوع حق جنین و افزایش جمعیت هستند، اما باید در کنار این ایده، با صراحت روشن کنند که برای آینده جنین‌ها چه تمهیداتی اندیشیده شده است. هم اکنون بسیاری از خانواده‌ها در شرایط سخت زندگی می‌کنند و فرزندان آن‌ها نیز در سخت‌ترین وضعیت بزرگ می‌شوند. این نکته هم مهم است که اغلب خانوار‌هایی که در شرایط سخت معیشتی زندگی می‌کنند، در مناطقی هستند که سرشار از آسیب‌های اجتماعی و مشکلات بزه است. افزون بر این‌ها مشکلات زیست محیطی، فرونشست زمین، بحران‌های اجتماعی از اعتیاد تا فساد و سرقت و کودکان کار نیز جامعه را در مقیاس بزرگ تهدید می‌کند. با این شرایط، باید این پرسش توسط مسئولان پاسخ داده شود که برای حفظ حیات جنین و ایجاد آینده‌ای روشن برای فرزندان کشور، دقیقا چه برنامه‌ای دارند؟»

وی افزود: «متاسفانه برخی از افرادی که در مسند تصمیم گیری قرار دارند، هیچ تعریف دقیقی از وضعیت کشور ندارند و صرفا یک آرمان را مطرح و از آن دفاع می‌کنند، ان هم بدون فراهم کردن لوازم تحقق این آرمان. چه بخواهیم و چه نخواهیم هم اکنون آمار سقط جنین به گفته همین نماینده در کشور ما بالاست، درست است که این اقدام در کشورما قانونی نیست، اما به شکل غیرقانونی انجام می‌شود و والدینی که در کشور ما خواه مشروع و خواه نامشروع، فرزنددار می‌شوند، این کودک را نمی‌خواهند و با هر ترتیب ممکن اجازه نمی‌دهند فرزندشان حیات پیدا کند. چرا این والدین از آینده کودک چشم انداز مثبتی ندارند؟ اگر قرار است آرمان فرزندآوری و حفظ حیات جنین محقق شود، اول باید رضایت اجتماعی، امید و انگیزه افراد افزایش پیدا کند. واقعیت‌ها و آمار و ارقام موجود به شکلی است که گویی میزان رضایت اجتماعی و انگیزه و امید افراد هر روز به سقوط نزدیک است. مردم به شدت از زندگی روزمره خود ناراضی هستند. رفع این نارضایتی‌ها در کدام بخش از آرمان‌های این نماینده قرار دارد؟ ما مردم را به شکل پراکنده و تکه تکه می‌خواهیم نه افراد منسجم و همبسته. امیل دورکایم در بحث خودکشی می‌گوید اگر می‌خواهید ببینید چرا در یک جامعه خودکشی زیاد است، ابتدا بررسی کنید میزان همبستگی اجتماعی در آن جا چطور است و میزان خودکشی ارتباط با ضعف همبستگی اجتماعی دارد و اتفاقا همین را می‌توان درباره فرزندآوری مطرح کرد. وقتی خود فرد نه همبستگی و نه امید دارد، چرا باید فرزندآوری کند؟ اگر قرار است میزان سقط جنین کاهش پیدا کند با اقدامات قانونی و امنیتی نمی‌شود کاری کرد. باید امید و رضایت را ارتقا داد. نق زدن و بیان کردن آرمان‌ها بدون نقشه علمی هیچ سودی نخواهد داشت، حتی اگر این نق زدن‌ها و آرمان‌ها درست باشد. ریشه عدم فرزنداوری یا سقط جنین به همان نابهنجاری‌هایی بر می‌گردد که همین افراد باید اصلاح و درست کنند. شاید این نماینده‌ها نق می‌زنند و شعار می‌دهند تا رانت و تشویق دریافت کنند، در غیر این صورت صحبت‌های اینچنینی هیچ سودی برای کشور ندارد.»

خلیج فارس:تصاویری از اکران مردمی فیلم «خجالت نکش ۲» که ساعتی قبل با حضور عوامل در پردیس ایران مال برگزار شد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین ها؛تصاویری از اکران مردمی فیلم «خجالت نکش ۲» که ساعتی قبل با حضور شبنم مقدمی و احمد مهران‌فر و دیگر عوامل در پردیس ایران مال برگزار شد.

«خجالت نکش۲» در ادامه قسمت قبلی، این بار روی جدایی زوج اصلی تاکید دارد و به نظر می‌رسد تمرکز فیلم بر فرزندآوری تغییر یافته یا به شکل دیگری ادامه پیدا کرده است.

خلیج فارس:حسین فرشیدی، معاون درمان وزارت بهداشت اخیرا گفته است: «نرخ باروری در افغانستان حدود ۶، پاکستان بالای چهار، کشور‌های حوزه جنوبی خلیج فارس تقریبا ۲، عراق ۲.۵ و ترکیه هم مثل ایران است یعنی ۱.۶. ایران در نرخ باروری در دنیا در رتبه‌های میانی قرار دارد.»

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از فرارو، فرشیدی در ادامه افزود: «نرخ باروری در کشور‌هایی مثل ژاپن، کره، ایتالیا، آلمان، کشور‌های اسکاندیناوی و … بسیار پایین آمده است.»

نگرانی‌ها در خصوص کاهش نرخ باروری در کشور از مدت‌ها پیش از سوی مسئولان مختلف مطرح و تلاش می‌شد راهکار‌هایی در این زمینه ارائه شود. قاسم قریشی، جانشین رئیس سازمان بسیج مستضعفین در این باره گفت: «طبق یک برآورد، اگر وضع فعلی ادامه پیدا کند، نرخ رشد جمعیت ایران در سال ۱۴۰۹ به صفر می‌رسد و در سال ۱۴۲۹ منفی می‌شود و در سال ۱۴۷۹ جمعیت ایران به ۴۲ میلیون نفر کاهش پیدا خواهد کرد.»

این نگرانی‌ها در خصوص نرخ باروری و افزایش جمعیت کشور در شرایطی مطرح می‌شود که حدود ۲ سال از از تصویب و ابلاغ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت می‌گذرد. با این وجود مرکز جوانی جمعیت کشور، نسبت به بخش‌هایی از آمار و ارقام در کشور خوشبین است. برای مثال صابر جباری مدیر دبیرخانه قرارگاه جوانی جمعیت وزارت بهداشت، با اشاره به اجرای قانون جوانی جمعیت، گفت: «بر اساس آمار‌ها میزان موالید در گروه‌های سنی ۲۰ تا ۲۴ سال و ۲۵ تا ۲۹ سال در کشور افزایش یافته است در سال ۱۴۰۱ در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ سال میزان موالید ۱۶ و ۵۴ درصد بود که این رقم در سال ۱۴۰۲ به ۱۸ و ۹۷ درصد موالید کشور افزایش یافته است.» وی همچنین با استناد به آمار‌های درمان ناباروری در کشور، تاکید کرده که میزان موفقیت در درمان ناباروری به صورت میانگین در کشور ۲۸ درصد بود که اکنون با اعتبار بخشی و به روز رسانی تجهیزات مراکز دولتی درمان ناباروری به ۳۲ درصد افزایش یافته است.

با وجود این خوشبینی‌های مرکز جوانی جمعیت، غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: «من توجه شما را جلب میکنم به خبری که همین روز گذشته در اخبار تلویزیون شنیدم مبنی بر اینکه کره جنوبی با همه پیشرفتی که در صنعت و رشد اقتصادی داشته، الان به شدت با گرفتاری رشد جمعیت روبه رو است و آن‌ها تصمیم گرفتند که یک وزارتخانه برای رشد جمعیت خود ایجاد کنند. امروز بسیاری از کشور‌های دنیا به فکر تأسیس وزارت رشد جمعیت افتاده اند ما هم باید هر آنچه که در توان داریم در این مسیر بگذاریم که درآینده دچار این بحران‌ها نشویم.» اگرچه کارشناسان برخی مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را در نرخ باروری و فرزندآوری موثر می‌بینند، اما آرمان خالقی عضو هیأت مدیره خانه صمت پا را فراتر گذاشته و می‌گوید: «یکی از دلایل کسانی که موافق تعطیلی پنجشنبه و جمعه هستند افزایش نرخ جمعیت است!»

با وجود همه این‌ها پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که علت یا علل اصلی کاهش نرخ باروری در کشور چیست و مسئولان باید برای حل این علل چه کنند؟تقی آزاد ارمکی، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
مرحله آخر فرزنداوری بیولوژیک است

تقی آزاد ارمکی گفت: «فرزندآوری یک پدیده سیاسی نیست که با سیاست قابل حل باشد. برای مثال این که بگوییم سیاست‌های غرب در کاهش فرزندآوری نقش دارد از اساس اشتباه است. فرزندآوری در نهایت یا در آخرین مرحله پدیده‌ای بیولوژیک است. فرزندآوری در وهله اول، پدیده‌ای اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی است. در دنیای مدرن، وقتی یک زوج ازدواج می‌کنند، با هدف فرزندآوری ازدواج نمی‌کنند. آن‌ها ازدواج می‌کنند که از با هم بودن و زندگی خانوادگی لذت ببرند. ان‌ها می‌خواهند از معنای جدیدی از زیست اجتماعی بهره‌مند شوند. حتی از بعد دنیای مدرن ایرانی اسلامی نیز همینطور است. در مرحله بعدی ازدواج با هدف سر و سامان دادن ارتباطات آدمی با ساحت‌های دیگر اجتماعی انجام می‌شود. یعنی اگر تا دیروز دختر یا پسر تنها نمی‌توانست بسیاری از مسائل را حل کند، اکنون با ازدواج برخی از مسائل را در حوزه اقتصاد، خانواده، آموزش، فرهنگ و روابط حل می‌کند؛ بنابراین با نوعی «هویت یابی» جدید نیز مواجهیم که البته حاوی لذت نیز می‌شود. با توجه به همه این ها، یکی از تولیدات خواسته یا ناخواسته ازدواج می‌تواند «زاد و ولد» باشد.»

وی افزود: «بنابراین باید درک کنیم که ازدواج یک پدیده طولانی و چندوجهی است که در نهایت می‌تواند به فرزندآوری ختم بشود یا نشود. اگر زوجی که ازدواج می‌کنند، تشخیص دهند با هم بودنشان سخت می‌شود نیز طلاق می‌گیرند، به همین دلیل است که در زندگی‌های جدید ایرانی، نرخ طلاق بالا رفته است. علت نیز مشخص است، چون آمال و آرزویی که برای زندگی و تشکیل خانواده و لذت و رفاه و حمایت و ازدواج وجود دارد، محقق نمی‌شود و زوج نیز به این نتیجه می‌رسند که باید جدا شوند. علت این که از هر ۳ الی ۴ ازدواج، یک طلاق داریم همین است. علت طلاق ها، فاسد شدن دختران و پسران یا جامعه نیست. وقتی خانواده از مرز یا خطر طلاق عبور می‌کند، دوره‌ای طولانی طول می‌کشد تا به مرحله بعدی یا همان فرزندآوری فکر کند. این نکته نیز مهم است که این خانواده مایلند چند فرزند داشته باشند، آیا مایلند یک فرزند داشته باشند یا دو یا چند فرزند می‌خواهند. همه این‌ها به تصوراتی بر می‌گردد که از خانه و خانواده و تشکیل زندگی مشترک، در کل جامعه ایرانی و جهانی ارائه می‌شود. در جهان مدرن خانواده‌ها معمولا با یک فرزند تعریف می‌شوند و در چنین شرایطی در خانواده ایرانی نیز شاهد همین تمایل هستیم و نمی‌توانیم با زور و فشار، خانواده‌ها را مجبور کنیم ۲ یا چند فرزند داشته باشند.»
خانواده برای تولید مثل طراحی نشده است

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: «من در سال ۱۳۷۹ پژوهشی انجام دادم و در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۹۰ نیز تکرارش کردم. پرسش اساسی من در این پژوهش این بود که «مایلید با توجه به شرایط موجود چه تعداد فرزند داشته باشید؟»، بسیاری از افراد گفتند ما اصلا فرزند نمی‌خواهیم، ۶۰ درصد گفتند ما یک فرزند می‌خواهیم، تعداد کمی گفتند ۲ فرزند می‌خواهیم و به ندرت نسبت به چند فرزند تمایل نشان دادند. جامعه آماری این پژوهش از کل ایران انتخاب شده بود و شامل ۴ هزار نمونه داخل ایران و ۸۰۰ نمونه خارج از کشور را شامل می‌شد. این تصمیم از کجا آمده است؟ فراموش نکنیم که بسیاری از افرادی که می‌خواهند تک فرزند داشته باشند، خود محصول خانواده‌های چند فرزندی هستند، یعنی پدران و مادرانی دارند که حداقل ۴ فرزند دارند. این زوج‌های امروزی می‌دانند که با وجود این که خودشان عمو و خاله و دایی داشتند، نسل بعدی آنان خاله و عمو و دایی و عمه نخواهند داشت، با این وجود، تمایلی به بچه دار شدن ندارند و این موضوع به اقتضائات اجتماعی و فرهنگی برمی گردد، که در جامعه ما وجود دارد.»

وی افزود: «خانواده برای تولید مثل طراحی نشده است، آدم‌ها ازدواج نمی‌کنند که فرزندآوری کنند، این در حالیست که در سال‌های گذشته، آدم‌ها ازدواج می‌کردند تا بچه دار شوند. آن روز‌ها افراد بچه دار می‌شدند تا نان آور داشته باشند، اما این روز‌ها فرزند نیروی کار در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه باید برای فرزند هزینه کرد. بسیاری از خانواده‌هایی که یک فرزند دارند نیز، با وجود همه هزینه ها، پس از بلوغ فرزندشان یا شاهد مهاجرتش هستند و یا فرزندشان مستقل می‌شود و به دنبال زندگی خود است، بنابراین فرزند امروزی نیروی کار خانواده نخواهد شد. نکته دیگر در خانواده معاصر این است که خانواده به دنبال لذت بردن از زندگی است. خانواده مدرن می‌خواهند از لذت‌های جامعه امروزی بهره‌مند شوند و تبدیل به افرادی نشوند که فقط خدمت کنند و در نهایت نیز تنها بمانند. مسئله سوم این است که هزینه بالای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، عاطفی و سیاسی تربیت فرزند، باعث می‌شود که فرزندآوری روند متفاوتی با سال‌های گذشته طی کند. در سال‌های گذشته، فرزندی متولد می‌شد، چه مدرسه می‌رفتن و چه نمی‌رفت، شغل پدر، عمو یا بستگانش را داشت و انتظارات و آرزوهای دور و درازی هم نداشت و در حد و اندازه‌های خانواده پدری و مادری نیز تشکیل زندگی می‌داد. اما اکنون، وقتی قرار است فرزندی وارد این جهان شود، از مرحله ازدواج تا تولد فرزند ممکن است از یک سال تا چند سال طول بکشد، اما هزینه‌های زیادی انجام می‌شود تا مشخص شود فرزند چه زمانی به دنیا بیاید، چگونه به دنیا بیاید، جنسیت فرزند چه باشد، در کدام شهر به دنیا بیاید سپس در مرحله بعدی، مسئولیت‌های مهمی بر دوش والدین است که از تغذیه کودک تا تعیین مهدکودک و مهارت‌های اجتماعی و مسکن آینده و تحصیل او گسترده است؛ بنابراین حتی یک فرزند، جان و توان یک خانواده را می‌گیرد. در سالیان گذشته، برخی خانواده‌ها تا ۱۰ فرزند داشتند، اما تا این حد برای فرزندانشان هزینه نمی‌کردند. فرزندان این دوره و زمانه با آرزو‌های سال‌های دور زندگی نمی‌کنند و شرایط امروزی را می‌طلبند.»
مسئله اقتصادی یکی از مهمترین مشکلات فرزنداوری است

این جامعه شناس در ادامه گفت: «مسئله مهم و اساسی، مسئله اقتصادی است. ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم و از فرزندآوری صحبت می‌کنیم که در تنگنای اقتصادی قرار داریم. خانواده و دختر و پسری که در طبقه متوسط قرار دارند و اتفاقا دغدغه فرزنداوری دارند، باید در یک آپارتمان ۳۰ الی ۴۰ متری با اجاره خانه ماهی ۲۰ میلیونی زندگی کنند و شغل مناسب هم پیدا کنند، این موضوع نه فقط در تهران، بلکه در شهر‌های دیگر نیز مصداق دارد. در چنین شرایطی، مجاب کردن افراد به این که طلاق نگیرند، حتما ازدواج خود را ادامه دهند، فرزندآوری کنند و سپس فرزند خود را به جایی برسانند، دشوار است. پدر و مادر‌ها نسبت به سال‌های گذشته بسیار تنها شده اند و دیگر قرار نیست در صورت بروز مشکلی مثل طلاق، مادربزرگ و پدربزرگ و خاله و عمو جور بچه‌های طلاق را بکشند. ما با خانواده‌های هسته‌ای تنها رو به رو هستیم. ما در موقعیتی عجیب و غریب زیست می‌کنیم که نه تنها به لحاظ اقتصادی در تنگنا‌های جدی قرار داریم، بلکه به لحاظ اجتماعی ضعیف شده ایم و با انقطاع روابط رو به رو هستیم و به لحاظ فرهنگی نیز با بی معنایی و بحران معنا، بحران لذت و امثالهم رو به رو هستیم.»

وی افزود: «این که بگوییم خانواده‌های فقیر بیشتر فرزندآوری می‌کنند، پس مشکل فرزنداوری اقتصادی نیست، یک فرضیه غلط است. خانواده‌ای که فقیر است کدام خانواده است؟ ما درباره خانواده‌ای صحبت می‌کنیم که گستردگی خود را حفظ کرده یا درباره خانواده‌ای صحبت می‌کنیم که هسته‌ای شده است؟ باید دقیق و علمی صحبت کنیم. بله خانواده‌های گسترده که شامل حمایت‌های خانوادگی می‌شود، ممکن است هنوز با جهان جدید وصل نشده و از آرزو‌های جهان جدید بی خبر باشند و در نتیجه تمایل به فرزندآوری داشته باشند، اما نکته ماجرا این است که همین اعضای خانواده‌های گسترده نیز با اتصال به جهان امروز از طریق شغل، تحصیلات و امثالهم، دست از فرزند اوری بر می‌دارند. اما اقشاری که خانواده گسترده دارند، بخش بسیار کمی از جامعه را تشکیل می‌دهند، من به عنوان یک جامعه شناس می‌گویم که خانواده‌های فقیر نیز این روز‌ها رغبت خود به فرزندآوری را از دست داده اند. خانواده‌های فقیر از خود می‌پرسند من چگونه باید هزینه‌های فرزندم را تامین کنم؟ نفس افرادی که می‌گویند فقرا راحت بچه دار می‌شوند از جای گرم بلند می‌شود. اتفاقا مشکل خانواده‌های فقیر بیشتر است. خانواده‌های طبقه متوسط تنها خانواده‌های جامعه هستند که بیشتر به فرزندآوری و تربیت فرزند تمایل دارند و به عبارتی، طبقه متوسط بیشترین دغدغه را برای تربیت فرزندان دارند. تکلیف خانواده‌های ثروتمند نیز از ابتدا مشخص بوده و در اغلب اوقات تعداد کمی فرزند داشته اند.»

آزاد ارمکی در ادامه گفت: «برخی از مسئولان صحبت از افزایش نرخ فرزندآوری می‌شوند، این در حالیست که جمعیت شناسان ایران نگرش دیگری دارند و می‌گویند بررسی‌های ما چیز دیگری را نشان می‌دهد و افزایش جمعیت که نداشتیم، هیچ، روند معکوس هم پیدا کرده ایم. مشکل در کجاست؟ مشکل در امنیت انسان‌ها است. در جامعه ما افراد «محترم» شمارده نمی‌شوند. فرزنداوری زیبا جلوه نمی‌کند و مادری نیز جایگاه ویژه خود را از دست داده، حتی کودکان نیز از حقوق مناسب برخوردار نیستند. ما با مشکل «معنا» در جامعه رو به رو هستیم. در چنین شرایطی، آقایان مسئله را سیاسی می‌کنند و بعد هم که می‌بینند این روش جواب نمی‌دهند، به دنبال بروکراسی می‌روند و می‌خواهند برای فرزندآوری نهاد و موسسه جدید بسازند. مگر برای فرزندآوری در سال‌های اخیر کم نهاد و موسسه تاسیس کرده ایم؟ چه شد؟ حالا یک وزارتخانه جدید هم تاسیس کنیم، چه می‌شود؟ فرزند آوری یک مسئله جنسی و سکشوال نیست، یک مسئله صرفا بیولوژیکی نیست که اگر شرایطی را فراهم کنیم که افراد روابط جنسی داشته باشند همه چیز حل شود. این نوع استدلال‌ها سراسر غلط است. همانطور که گفتم این مرحله، مرحله آخر است نه اول.»

خلیج فارس:عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «صنعت دستاوردسازی» در روزنامه اعتماد نوشت: متأسفانه یکی از ویژگی‌های بارز جناح حاکم دستاوردسازی است، که به علت فقدان دستاوردهای ملموس و قابل توجه، با تفسیر و تعبیرهای گوناگون می‌کوشند که برای دولت و مجلس دستاورد تعریف کنند.

امسال وارد سومین سال اجرای قانون فرزندآوری و جوانی جمعیت هستیم. قانونی که به لحاظ مصارف و منابع مالی یک فاجعه بود و از حیث اصول کلی حاکم بر آن نیز غیر قابل پذیرش است، ولی مهم‌تر از همه فقدان اثرگذاری این قانون است.

به همین علت اگر توجه شود، افراد دولت و مجلس درباره موفقیت‌های این قانون که دستپخت مشترک اصولگرایان است، هیچ ادعایی که نشانگر موفقیت باشد اظهار نمی‌کنند، و این به منزله شکست طرح فرزندآوری است، ولی به جای اعلام شکست طرح و توقف آن، همچنان آن را ادامه می‌دهند، به امید آنکه بعدا موفق شود! یا شرایطی پیش‌آید که مجبور به اقرار شکست نشوند!

با این حال طی روزهای گذشته دیده شده که برخی از منسوبین وزارت بهداشت و درمان، کوشیده‌اند که در این مورد نیز دستاوردسازی کنند و اجرای قانون را موفقیت‌آمیز جلوه دهند. از جمله مقام وزارت بهداشت و درمان ادعا کرده که: «شیب کاهش جمعیت بسیار تند بود و اکنون کند شده است، وقتی آمار کاهش جمعیت را از سال ۱۳۹۹ مشاهده می‌کنیم، این آمار هرچه به ۱۴۰۲ و امسال نزدیک می‌شویم، کندتر شده و به یک چهارم آمار پیش از آن رسیده است. اگر قانون جوانی جمعیت نبود، قطعا شاهد کاسته شدن از نرخ کاهش جمعیت نبودیم.»

مدیری دیگر از وزارت بهداشت اضافه کرد: «در سال ۱۳۹۵ نرخ باروری به ۲.۱۲ و در سال ۱۴۰۰ به ۱.۶۵ رسید که با ابلاغ قانون جوانی جمعیت و سلامت خانواده در این سال، نرخ باروری در سال ۱۴۰۱ با روند افزایشی به ۱.۶۶ رسیده است.» می‌خواهند بگویند که اجرای قانون فرزندآوری مانع از روند کاهشی گذشته شده و شدت کاهش را کم کرده است و به عنوان دستاورد دولت معرفی کرده‌اند. این ادعا چند ایراد دارد که به آن پرداخته می‌شود.

۱– مطابق برنامه توسعه باید نرخ باروری به ۲/۵ برسد. این حجم بزرگ از اتلاف منابع مالی برای این نیست که کمتر از یک‌صدم! به نرخ باروی اضافه یا از روند کاهشی فرزندآوری به میزان اندکی کم شود…

اگر اینطور پیش برود ۸۰ سال دیگر به نرخ مورد نظر خواهیم رسید. طرح فرزندآوری برای تغییر روند کاهشی و حتی افزایشی شدن آن بود و نه کاهش بسیار اندک و موقتی.

۲– ایراد مهم‌تر این است که این مقایسه را با سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ انجام داده‌اند، در حالی که باید با سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ یعنی سال پیش از اجرای قانون و آمدن این دولت انجام می‌دادند. تعداد متولدین در سال ۱۴۰۰ اندکی بیش از ۱۳۹۹ بوده، بنابراین پیش از آمدن این دولت و این قانون، روند کاهشی متوقف شده بود. ولی در دو سال اخیر دو باره روند کاهشی شدت گرفته است. تعداد متولدین در ۱۵ سال اخیر به شرح زیر است:

خوب نگاه کنید! روندزاد و ولد تا سال ۱۳۹۴ مثبت بوده است. پس از آن است که روند کاهشی آغاز می‌شود. از سال ۱۳۹۶ تا پایان سال ۱۳۹۹؛ حدود ۲۷درصد کاهش یافته که عوارض وضعیت بد اقتصادی و تحریم‌ها و ناامیدی از آینده است. این ظرفیت منفی تخلیه شد، ولی با آمدن دولت جدید که امید را باید به جامعه باز می‌گرداند، نه تنها چنین نشد، بلکه با تشدید ناامیدی، شاهد کاهش دوباره فرزندآوری شدیم. هر چند بودجه فوق‌العاده زیادی را صرف فرزندآوری کردند و مقررات سفت و سختی نیز برای آن گذاشتند و خواستند با افزایش ازدواج ماجرا را حل کنند، ولی نتیجه عکس داد و ازدواج در همین دو سال اجرای این طرح حدود ۱۷ درصد کاهش یافته است.

جالب اینکه یکی از مسوولان وزارت کشور با هدف دستاوردازی گفته است که با آمدن دولت رییسی، طلاق کمتر شده است. این نیز غلط است. آمار طلاق در سال ۱۴۰۱، نسبت به سال ۱۴۰۰ افزایشی است و در سال ۱۴۰۲ تا حدود ۵ درصد کاهش یافته است. ولی آمار خام طلاق مساله اصلی نیست، بلکه نسبت طلاق به ازدواج و نیز نرخ طلاق مهم است که براساس آمار رسمی ثبت احوال هر دو مورد افزایش یافته است.

۳– ایراد دیگر درباره ادعای کاستن از شدت نزولی فرزندآوری است. این پدیده نیازی به دخالت دولت نداشت. به‌طور عادی رخ می‌داد. چرا؟ شما هنگامی که تصمیم به کاهش وزن می‌گیرید در یک ماه اول ممکن است تا ۵ کیلو کم کنید، ولی در ماه‌های بعدی نمی‌توانید با همین سرعت وزن را کم کنید، به مرور کاهش وزن سخت و سخت‌تر می‌شود. کاهش فرزندآوری هم همین گونه است، ابتدا با سرعت کاهش می‌یابد، ولی در ادامه سرعت کاهش آن کم می‌شود. سرعت افزایش نیز همین گونه است. در هر حال این نوع دستاوردسازی‌ها موجب اعتماد مردم نمی‌شود، فقط مسوولان بالادست را که فاقد آگاهی‌های لازم از جزییات هستند فریب می‌دهد. همین و بس.

منبع:فرارو

خلیج فارس: متقاضیان وام ازدواج از اول سال تا روز دهم اردیبهشت موفق شده‌اند چهار هزار میلیارد تومان وام بگیرند اگر پرداخت‌ها براساس اولویت به متقاضیانی که از پارسال چشم انتظار بودند، انجام شده باشد، هنوز حدود ۱۳۶ هزار نفر در صف دریافت وام ازدواج قرار دارند و دولت به‌همین دلیل بار دیگر به بانک‌ها اولتیماتوم داده

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، از آنجایی‌که مبلغ وام به ۳۰۰ میلیون تومان رسیده، خیلی‌ها حتی به شوخی هم شده از ازدواج صوری صحبت می‌کنند تا شاید بخشی از نیاز‌های خود را از این طریق برآورده کنند. اما این موضوع برای بانک‌ها شوخی‌بردار نیست و آن‌ها نه تمایلی از خود برای پرداخت این تسهیلات تکلیفی نشان می‌دهند و نه ظاهرا توان آن را دارند و به نوعی آن را یک ماموریت غیرممکن برای خود می‌دانند. حالا در چنین شرایطی معلوم نیست دولت با ابزار دستوری دیگری به سراغ بانک‌ها خواهد رفت و یا اینکه با توجه به افزایش مبلغ وام ازدواج باید منتظر طولانی‌تر شدن صف دریافت‌کنندگان وام باشیم.
اولتیماتوم دولت: روایت اول

تیرماه ۱۴۰۲ بود که رئیس جمهوری در نامه‌ای که به رئیس کل بانک مرکزی نوشت به او دستور داد که صف وام ازدواج تا پایان تابستان همان سال به صفر برسد.

حالا ابراهیم رئیسی بار دیگر از بانک‌ها خواسته تا پرداخت وام ازدواج را در کنار دیگر تسهیلات در دستور کار و در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند.

معمولا پشت‌بند دستورات اکید رئیس جمهوری برای پرداخت وام ازدواج و تسهیل شرایط جوانان، بانک مرکزی نیز دست به کار می‌شود و شروع به صدور ابلاغیه‌ها و بخشنامه‌های متعدد برای اجرای این خواسته دولت می‌کند.
جذابیت وام برای مردم: روایت دوم

از سوی دیگر، سود ناچیز این وام در مقایسه با تورم و البته دوره بازپرداخت طولانی آن بسیاری را ترغیب می‌کند که حتی برای به دست آوردن آن تن به ازدواج صوری بدهند، یا ماجرای بازار داغ خریدوفروش وام ازدواج هم که هر ساله داغ و ورد زبان همه است. کافی است برای ساعتی کوتاه در یکی از خیابان‌های شهر پرسه بزنید، آگهی‌های خریدوفروش چسبیده به دیوار یا افتاده روی زمین بار‌ها به چشم می‌خورند.

اما همواره گلایه‌هایی از شرایط دریافت وام ازدواج در سطح جامعه شنیده می‌شود. مریم که به تازگی ازدواج کرده، به فرارو می‌گوید هرچقدر برای ثبت نام وام ازدواج تلاش می‌کنم، به نتیجه نمی‌رسم و هیچ بانکی اعتبار ندارد. مریم با صدایی لرزان که نشان از فشار‌های اقتصادی وارد شده به او برای تامین ضروریات زندگی است، می‌پرسد: «مگه این وام در اولویت نبود؟».

عده‌ای هم در فضای مجازی توصیه‌هایی دارند؛ اینکه باید بانک پرداخت‌کننده وام به درستی انتخاب شود و یا باید به بانکی سر زد که حداقل یکی از کارمندان آن آشنا باشند.
نارضایتی بانک‌ها: روایت سوم

اما ظاهرا بانک‌ها تمایلی به پرداخت وام ازدواج ندارند. سود پایین این تسهیلات تکلیفی درآمد ناچیزی را برای آن‌ها به دنبال دارد و دیگر اینکه به آن‌ها امکان اعتبارسنجی و دریافت تضامین کافی برای اعطای وام را نمی‌دهد. هرچند که دولت سخت‌گیری بانک‌ها برای پرداخت وام ازدواج را غیرضروری می‌داند.
آخرین وضعیت پرداخت وام ازدواج

هرچند دولت و بانک مرکزی یک‌صدا می‌خواهند که وام ازدواج هر چه سریع‌تر به دست متقاضیان برسد، اما آنطور که انتظار می‌رفت و داده‌ها نشان می‌دهند صف وام ازدواج در پایان تابستان سال قبل جمع نشد و حالا آخرین آمار‌ها حکایت از این دارند که صف وام ازدواج ۱۴۹ هزار نفری شده است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم ۱۴۹ هزار و ۱۵۱ نفر در انتظار دریافت وام هستند.

اما طولانی‌ترین وام در مقابل کدام بانک تشکیل شده؟ بانک صادرات فعلا طولانی‌ترین صف وام را دارد. متقاضیان به بیش از ۳۳ هزار نفر می‌رسند. بعد از بانک صادرات هم، واجدان شرایط موفق به دریافت وام خود از بانک ملی و بانک مسکن نشده‌اند.

اما امسال چقدر وام به دست زوج‌های جوان رسیده است؟ آنگونه که آمار‌های بانک مرکزی نشان می‌دهد از ابتدای امسال تا دهم اردیبهشت ماه در مجموع ۵.۶۳۸ همت تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج و فرزندآوری پرداخت شده است. در این بین سهم وام ازدواج ۴.۰۸۴ همت بوده است که نشان از رشد ۲۸ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل دارد.
سرنوشت وام ازدواج در سال ۱۴۰۳ چه می‌شود؟

هرچند آمار‌ها به ما می‌گویند که تعداد افرادی که در صف وام ازدواج قرار دارند، کمتر شده‌اند، اما مبلغ جدید وام در سال ۱۴۰۳ شرایط را کمی پیچیده می‌کند.

قانون بودجه تعیین کرده که مبلغ وام ازدواج در سال جاری برای پسرانی که زیر ۲۵ سال و دخترانی که زیر ۲۳ سال هستند ۳۵۰ میلیون تومان است. به مابقی ۳۰۰ میلیون تومان می‌رسد. این یعنی رقم وام ازدواج به ترتیب ۵۹ درصد و ۶۷ درصد رشد داشته‌. از آنجایی‌که برای این مبالغ، منبع مشخصی تعریف نشده است، نگرانی‌ها از سرپیچی احتمالی بانک‌ها و در نتیجه طولانی شدن صف وام ازدواج بالا گرفته است.

حالا باید منتظر ماند و دید عکس‌العمل بانک‌ها در مقابل اولتیماتوم جدید دولت چیست؟ آیا امسال قادر به پرداخت این وام هستند یا شرایط به گونه دیگری پیش می‌رود و آن‌ها از این دستور جدید سرپیچی خواهند کرد.