مهدی جعفری زاده
اوایل انقلاب عقیده بر این بود که هم بورژوازی غرب و هم کمونیسم شرق در قاموس سیاسی و ایدئولوژیک ما، جایی ندارد و لذا تز «نه شرقى، نه غربی» به عنوان خط مشی جمهوری اسلامی به جهانیان اعلام شد. حتی آن زمان می گفتند، روسیه و چین به دلیل اینکه عقاید ضد دینی و الحادی دارند، بدتر از آمریکا هستند چرا که حکومت و مردم آمریکا، حداقل به خاطر اعتقاد به مسیحیت، خدا و معاد و نبوت (حضرت مسیح) را قبول دارند. اما با گذشت زمان به دلایلی که دقیقًا مشخص نيست، ماجرا برعکس شد و گرایش به کشورهای کمونیستی چین و روسیه، بیشتر شد.
تاریخ نشان داده است که روسیه در حمایت و دفاع از مستعمرات خود و کشورهای متحدش، می لنگد ولی آمریکا نسبت به متحدانش، وفاداری بیشتری دارد. هرچند هر دو از یک قماشند و قدرت های جهانی، فقط به منافع خودشان می اندیشند. نمونه عدم وفاداری روسیه، خالی کردن پشت بشاراسد در سوریه بود. در مورد مالکیت جزایر سه گانه ابوموسی، تتب بزرگ و کوچک، نیز روسیه و چین آنها را متعلق به امارات قلمداد کردند و به تمامیت ارضی ایران پشت کردند.
اینکه چرا روسیه در جنگ اسراییل علیه ایران، به کمک ایران نیامد، پاسخ روشنی دارد و آن اینکه مرامش این است. اما ایران در جنگ روسیه با اوکراین هم از نظر سیاسی و هم در کمک نظامی به روسیه حرف اول را زده است.
نکته دیگر اینکه؛ وقتی روسیه در زمستان دو سال پیش صادرات گازش را روی اروپا قطع کرد، ایران با اینکه می توانست جایگزین روسیه شود و درآمد هنگفتی را برای خود خلق کند، اما به جهت همسویی با روسبه، این کار را نکرد و پشت پا به این فرصت طلایی اش زد. حال میزان وفاداری و عملکرد ایران و روسیه را با هم مقایسه کنید و آینده را پیش بینی کرده و فرصت های آتی را بسنجید.
مهدی جعفری زاده
