پزشک

خلیج فارس: تصاویر جدیدی از “جین سیمور” بازیگر نقش اول سریال محبوب«پزشک دهکده» که در فضای مجازی منتشر شده.

جین سیمور بازیگر ۷۲ ساله انگلیسی_آمریکایی است. او در ایران بیشتر به خاطر حضور در سریال پزشک دهکده مشهور است.

منبع: برترین‌ها

۷ علت معمول تشنگی زیاد

در این مقاله لیستی از علل تشنگی تهیه کرده ایم که در ادامه به آن می پردازیم.

۱. دیابت:

وقتی قند خون بالا می رود فشار زیادی به کلیه ها وارد می شود که منجر به ایجاد ادرار میشود و گلوکز اضافی دفع می شود.

۲. دیابت نوع۱:

این نوع دیابت بر اساس عدم تعادل هورمون ها دسته بندی می شود و روی جذب تاثیر می گذارد و هنگام ادرار آب زیادی از بدن دفع می شود.

۳. دوره قاعدگی:

در این دوره باید آب فراوانی را میل کنید چون هورمون پروژسترون و استروژن روی سطح مایعات بدن تاثیر می گذارد.

۴. دهان خشک:

اشتباه رایجی که همیشه وجود دارد این است که فکر می کنند، خشکی دهان به دلیل تشنگی شدید است اما دلیل دیگر خشکی نابهنجار دهان مخاط دهان است.

۵.  کم خونی آنمی:

کم خونی ناگهانی که در نتیجه خونریزی قاعدگی یا خونریزی معده رخ می دهد، علت رایج آنمی محسوب می شود به همین دلیل بدن برای جبران از دست دادن مایعات بدن آب را جایگزین می کند.

۶. فشار خون پایین:

فشار خون پایین، افسردگی، عصبانیت، تشنگی و سرگیجه را در پی دارد.

۷. رژیم غذایی:

غذاهایی که ادرار آور هستند مانند :کرفس ، لیمو و چغندر احساس تشنگی را بیشتر می کنند.

منبع: برترین‌ها

روزنامه شرق نوشت: شاید این دستور حتی از آن دستور قبلی هم عجیب‌تر و دور از ذهن‌تر باشد، چگونه می‌توان پزشکان را در محل‌های درمانی از نظر جنسیت تفکیک کرد؟ فایده این کار چی ست؟ فی‌ذاته توهینی که به گروهی مرد و زن میاسال که چیزی جز درمان در نظرگاهشان نیست به‌شمار نمی‌رود؟ در شرایط اورژانس و لحظات خطیری که تنها جان بیمار مورد نظر تیم پزشکی است، چگونه می‌توان چنین ملاحظات حقیری را هم بدون درخطرانداختن بیمار رعایت کرد؟

گویا یک نفر به‌جد می‌خواهد تعابیر و مصداق‌های مختلف سوگند پزشکان در درمان فارغ از جنس و سایر خصوصیات بیمار را یک بار دیگر تعریف کرده و میزان پایبندی پزشکان را به آنها بیازماید. اما تردید نمی‌توان داشت نوع واکنش جامعه پزشکی در برابر این‌گونه دستورات در چنین پیشرفت‌های مشعشعانه‌ای بی‌تأثیر نبوده است.

جامعه پزشکی در چنین مواردی در انزوای کامل از عرصه عمومی قرار دارد. اگرچه بیشترین تأثیر چنین دستورات خلق‌الساعه‌ای بر سلامت مردم است اما در سکوت عرصه عمومی هم جامعه پزشکی نمی‌تواند نسبت به آنچه مسئولیت اجتماعی اوست، بی‌تفاوت بماند.

بی‌تردید به این زودی‌ها نه اجبار همه بیماران به حجاب امکان‌پذیر است و نه تفکیک جنسیتی بخش‌ها و پزشکان. اما آنچه بدیهی است، اینکه صادرکنندگان چنین دستوراتی هیچ‌گاه آمال برآورده‌نشدنی خود را فراموش نکرده پس از چندی تا نیل به درجاتی از آن را به هر دلیل دنبال می‌کنند. فراموش‌کاری و تسامح خصیصه جامعه پزشکی است که تا دستور بعدی یا به دستورات قبلی خود را عادت داده است، یا اساسا دیگر اینجا نیست که موظف به واکنشی باشد.